Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Kozłowska-Czabańska

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2016 r. w Warszawie

sprawy A. S. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania A. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 7 maja 2015 r., znak: (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż stwierdza, że A. S. (1) podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu
z tytułu zatrudnienia na umowie o pracę w okresach od dnia
1 stycznia 2001 r. do dnia 31 stycznia 2001r., od dnia 1 czerwca 2001 r. do dnia 30 czerwca 2001 r., od dnia 1 sierpnia 2001 r. do dnia 31 sierpnia 2001 r., od dnia 1 września 2001 r. do dnia 30 września 2001 r., od dnia 1 września 2002 r. do dnia 30 września 2002 r.,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział
w W. na rzecz A. S. (1) kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

A. S. (1) wniósł w dniu 9 czerwca 2015 r. odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji ww. organu rentowego z dnia 7 maja 2015 r.,
nr: (...) zarzucając naruszenie przepisów prawa, tj.:

- art. 7 k.p.a. poprzez prowadzenie czynności postępowania w sposób przeinaczający ich przebieg oraz brak działań na rzecz rozpoznania kluczowych dla sprawy okoliczności przedstawionych przez ubezpieczonego, jak również brak wyczerpującego zebrania
i rozpatrzenia materiału dowodowego;

- art. 8 k.p.a. poprzez traktowanie nierówno interesu ubezpieczonego i Skarbu Państwa, jak również poprzez prowadzenie postępowania w sposób niebudzący zaufania do organów władzy publicznej;

- art. 11 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie ubezpieczonemu zasadności przesłanek, którymi organ rentowy kierował się przy załatwieniu niniejszej sprawy;

- art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. poprzez orzeczenie na podstawie dowodów, które zostały przeprowadzone w sposób wybiórczy, co pozostawało w niezgodzie z zasadą dochodzenia prawdy obiektywnej;

- art. 79 § 1 i 2 k.p.a. poprzez niepoinformowanie ubezpieczonego o miejscach i terminach przeprowadzania dowodów, które miały wpływ na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie;

- art. 107 § 1 i 3 k.p.a. poprzez odmowę jego zastosowania, albowiem zaskarżona decyzja
nie zawiera wszystkich obligatoryjnych elementów określonych tym przepisem, by móc
ją uznać za decyzję administracyjną, ponieważ nie zawiera ona oznaczenia organu administracji publicznej, który ją wydał, albowiem Zastępca Naczelnika Wydziału mgr M. L. nie jest organem administracyjnym w rozumieniu przepisów prawa, jak również nie zawiera uzasadnienia, w którym organ rentowy wskazałby fakty uznane
za udowodnione, dowody, na których się oparł oraz przyczyny odmówienia innym dowodom wiarygodności;

- art. 9 ust. 1 i 1a w związku z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez przyjęcie, iż ubezpieczony jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą w okresach od dnia 1 stycznia 2001 r.
do dnia 31 stycznia 2001 r., od dnia 1 czerwca 2001 r. do dnia 30 czerwca 2001 r., od dnia
1 sierpnia 2001 r. do dnia 31 sierpnia 2001 r., od dnia 1 września 2001 r. do dnia 30 września 2001 r. oraz od dnia 1 września 2002 r. do dnia 30 września 2002 r. podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, podczas gdy spełniając jednocześnie warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowym
z innych tytułów, winien być objęty ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy.

Wobec powyższego odwołujący wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji w ten sposób,
że w okresach od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 stycznia 2001 r., od dnia 1 czerwca
2001 r. do dnia 30 czerwca 2001 r., od dnia 1 sierpnia 2001 r. do dnia 31 sierpnia 2001 r.,
od dnia 1 września 2001 r. do dnia 30 września 2001 r. oraz od dnia 1 września 2002 r.
do dnia 30 września 2002 r. podlega ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym
oraz wypadkowemu z tytułu zatrudnienia na podstawie umów o pracę zawartych z płatnikami składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. A. S. (1) wniósł również o zasądzenie od organu rentowego na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych ( k. 2-6 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 lipca 2015 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy wskazał, że w miesiącach styczeń 2001 r., czerwiec 2001 r., sierpień 2001 r., wrzesień 2001 r. oraz wrzesień 2002 r. podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ze stosunku pracy odwołującego w przeliczeniu na okres miesiąca były niższe
od kwoty minimalnego wynagrodzenia. Natomiast w okresie od dnia 1 marca 2013 r. zdaniem organu rentowego prowadzenie działalności gospodarczej jest jedynym tytułem do objęcia ubezpieczeniami społecznymi A. S. (1). Mając na uwadze powyższe, Oddział stwierdził, że wnioskodawca podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w okresach od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia
31 stycznia 2001 r., od dnia 1 czerwca 2001 r. do dnia 30 czerwca 2001 r., od dnia 1 sierpnia 2001 r. do dnia 31 sierpnia 2001 r., od dnia 1 września 2001 r. do dnia 30 września 2001 r.,
od dnia 1 września 2002 r. do dnia 30 września 2002 r. oraz od dnia 1 marca 2013 r.
( k. 21-22 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Organ rentowy w piśmie z dnia 27 marca 2015 r. zawiadomił odwołującego
na podstawie art. 61 § 1 i § 4 i art. 50 § 1 k.p.a. w związku z art. 123 ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia okresu podlegania przez niego ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej ( akta ZUS).

Zgodnie z umową o pracę z dnia 1 października 1992 r., (...) Sp. z o.o.
z siedzibą w W. zatrudniła A. S. (1) na czas nieokreślony w wymiarze
¼ etatu na stanowisku dyrektora z wynagrodzeniem 1200,00 złotych miesięcznie
( k. 9-10 a. s.).

A. S. (1) od dnia 1 stycznia 1993 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą (...) z siedzibą w W. o profilu praktyki lekarskiej dentystycznej ( wydruk z (...) ).

Odwołujący od dnia 1 stycznia 1999 r. otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 4920,66 złotych brutto miesięcznie ( k. 13 a. s.).

Zgodnie z wypowiedzeniem warunków umowy o pracę z dnia 30 grudnia 1998 r., wynagrodzenie wnioskodawcy od dnia 1 kwietnia 1999 r. wynosiło 3075,41 złotych brutto
z uwagi na zmniejszenie zakresu obowiązków ( akta ZUS).

Zgodnie z wypowiedzeniem warunków umowy o pracę z dnia 30 marca 2001 r., wynagrodzenie wnioskodawcy od dnia 1 lipca 2001 r. wynosiło 1500,00 złotych brutto
z uwagi na zmniejszenie zakresu obowiązków ( k. 12 a. s.).

Zgodnie z aneksem Nr (...) z dnia 1 września 2001 r. do umowy o pracę zawartej w dniu 1 października 1992 r. wymiar zatrudnienia odwołującego uległ zmniejszeniu do ½ etatu wraz z wynagrodzeniem do wysokości 1000,00 złotych brutto ( akta ZUS).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 30 kwietnia 2002 r., A. S. (1) był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w okresie od dnia
1 października 1992 r. do dnia 30 kwietnia 2002 r. w wymiarze ½ etatu na stanowisku dyrektora ( k. 7-8 a. s.).

Zgodnie z umową o pracę z dnia 1 października 2001 r., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zatrudniła odwołującego na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku dyrektora z wynagrodzeniem 7200,00 złotych miesięcznie ( k. 19 a. s.).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 25 kwietnia 2002 r., A. S. (1) był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w okresie
od dnia 1 października 2001 r. do dnia 25 kwietnia 2002 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku dyrektora ( k. 14-15 a. s.).

Zgodnie z umową o pracę z dnia 2 maja 2002 r., (...)
Sp. z o.o. z siedzibą w W. zatrudniła odwołującego na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku zastępcy dyrektora ds. finansowych z wynagrodzeniem 3500,00 złotych miesięcznie ( k. 18 a. s.).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 31 marca 2003 r., A. S. (1) był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w okresie
od dnia 2 maja 2002 r. do dnia 31 marca 2003 r. w pełnym wymiarze czasu pracy
na stanowisku dyrektora, specjalisty ds. marketingu, a ostatnio zastępcy dyrektora
ds. finansowych ( k. 16-17 a. s.).

Syndyk Masy Upadłości (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. poinformował, że ogłoszono upadłość spółki w dniu 1 grudnia 2004 r. przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy, a z dokumentów wynika, że nie zostały wypłacone wynagrodzenia pracownikom ( akta ZUS).

Zgodnie z zaświadczeniem o niezaleganiu w opłacaniu składek wydanym w dniu
2 lipca 2014 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., odwołujący jest zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy oraz nie posiada zaległości według stanu na dzień 2 lipca 2014 r. ( k. 20 a. s.).

Według deklaracji rozliczeniowej (...), (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. nie opłacała za A. S. (1) składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe w styczniu 2001 r., w czerwcu 2001 r., w sierpniu 2001 r. oraz
we wrześniu 2001 r. ( akta ZUS).

Według deklaracji (...) A. S. (1) prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w W. nie opłacił składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne za styczeń 2001 r., czerwiec 2001 r., sierpień 2001 r., wrzesień 2001 r., wrzesień 2002 r. ( akta ZUS).

W oparciu o własne ustalenia Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział
w W. wydał zaskarżoną decyzję w dniu 7 maja 2015 r., nr: (...)
na podstawie art. 83 ust. 1, art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 9 ust. 1 i 1a, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 4
oraz art. 38 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Organ rentowy stwierdził, że A. S. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym
i wypadkowemu w okresach od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 stycznia 2001 r., od dnia
1 czerwca 2001 r. do dnia 30 czerwca 2001 r., od dnia 1 sierpnia 2001 r. do dnia 31 sierpnia 2001 r., od dnia 1 września 2001 r. do dnia 30 września 2001 r., od dnia 1 września 2002 r.
do dnia 30 września 2002 r. oraz od dnia 1 marca 2013 r. Organ rentowy wskazał,
że w przypadku wnioskodawcy w miesiącach styczeń 2001 r., czerwiec 2001 r., sierpień
2001 r., wrzesień 2001 r. oraz wrzesień 2002 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne ze stosunku pracy w przeliczeniu na okres miesiąca były niższe od kwoty minimalnego wynagrodzenia, a prowadzenie działalności gospodarczej jest jedynym tytułem do objęcia ubezpieczeniami społecznymi od dnia 1 marca 2013 r. ( akta ZUS).

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego
w aktach sprawy i aktach rentowych oraz w oparciu o przeprowadzony dowód zeznań odwołującego.

Dowody, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia są spójne, logiczne
i wzajemnie się uzupełniają. Sąd za bezsporny uznał materiał dowodowy związany
z prowadzeniem przez odwołującego działalności gospodarczej, jak również ze świadczeniem przez niego pracy w spornym okresie czasu w ramach zawartych umów o pracę ze spółkami (...). Sąd również uznał za wiarygodne przedstawione dowody w toku postępowania wyjaśniającego przed organem rentowym w postaci umów o pracę, aneksu do umowy o pracę, wypowiedzeń warunków umów o pracę, jak również świadectw o pracę. Jednocześnie Sąd nie dał wiary dokumentom złożonym przez organ rentowy w postaci wydruków z systemu informatycznego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych imiennych raportów miesięcznych ZUS RNA/ZUS RCA składanych przez płatników składek (...) i (...) obejmujące łącznie okres od stycznia 2001 do grudnia 2002 r. Wyżej wymienione dokumenty mające swe źródło w zasobach organu rentowy wskazują, aby spółki w deklaracjach rozliczeniowych rzekomo ujmowały kwotę 0,00 złotych. Sąd ustalił, że wnioski wyprowadzane z wydruków przedstawionych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych stoją w opozycji do niekwestionowanych przez strony procesu dokumentów, z których jednoznacznie wynika, że odwołujący uzyskiwał wynagrodzenia z tytułu umów o pracę zawartych ze spółkami (...). Ponadto wydruki nie zostały podpisane przez umocowanych przedstawicieli ww. spółek.

Sąd jednocześnie dał wiarę zeznaniom odwołującego, gdyż ich treść wzajemnie korelowała i tworzyła spójny stan faktyczny z zebranymi dokumentami w toku procesu, którym nadano przymiot wiarygodności.

Zdaniem Sądu zgromadzony materiał dowodowy nie budził wątpliwości i był wystarczający do wydania orzeczenia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. S. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
II Oddział w W. z dnia 7 maja 2015 r., nr: (...) jest zasadne
i podlega uwzględnieniu.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było ustalenie, czy wnioskodawca
w miesiącach styczeń 2001 r., czerwiec 2001 r., sierpień 2001 r., wrzesień 2001 r.
oraz wrzesień 2002 r. uzyskiwał podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne
ze stosunku pracy w przeliczeniu na okres miesiąca niższą od kwoty minimalnego wynagrodzenia. Poza sporem pozostawała kwestia podlegania ubezpieczeniom społecznym przez odwołującego od dnia 1 marca 2013 r. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 1 stycznia 1993 r. pod firmą (...) z siedzibą
w W..

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2015 r., poz. 121 j. t.) zwanej dalej ,,ustawą’’, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem
art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są: pracownikami,
z wyłączeniem prokuratorów oraz osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność
oraz osobami z nimi współpracującymi.

Zgonie z art. 9 ust. 1 ustawy, osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 10, 18a, 20 i 21, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy,
lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego albo wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium
na przekwalifikowanie. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1a.

Jak stanowi art. 9 ust. 1a ustawy, ubezpieczeni wymienieni w ust. 1, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego lub wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie w przeliczeniu
na okres miesiąca jest niższa od określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5a, podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1b i art. 16 ust. 10a.

W myśl art. 9 ust. 1b ustawy, jeżeli ubezpieczeni, o których mowa w ust. 1a, spełniają jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym
i rentowymi z więcej niż jednego innego tytułu, stosuje się do nich odpowiednio ust. 2.

W rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy, osoba spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z kilku tytułów, o których mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-6 i 10, jest objęta obowiązkowo ubezpieczeniami z tego tytułu, który powstał najwcześniej. Może ona jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęta ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi także z pozostałych, wszystkich lub wybranych tytułów lub zmienić tytuł ubezpieczeń, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dyspozycja art. 18 ust. 1 stanowi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12.

W świetle art. 18 ust. 8 ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka
w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Sąd ustalając stan faktyczny wywiódł, iż odwołujący prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 stycznia 1993 r. pod firmą (...) z siedzibą w W. o profilu praktyki lekarskiej dentystycznej. Jednocześnie wnioskodawca zgodnie ze świadectwami pracy był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w okresie od dnia 1 października 1992 r. do dnia
30 kwietnia 2002 r. oraz w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.
w okresie od dnia 1 października 2001 r. do dnia 25 kwietnia 2002 r. i od dnia 2 maja 2002 r. do dnia 31 marca 2003 r.

W ocenie Sądu wynagrodzenie z tytułu wykonywania umowy o pracę musi być równe co najmniej minimalnemu, aby inne tytuły ubezpieczenia emerytalno-rentowe były dla odwołującego dobrowolne. W konsekwencji obowiązek ubezpieczeń społecznych
w przypadku pracownika, który równocześnie posiada inny tytuł do ubezpieczeń, będzie dotyczył osób zatrudnionych na część etatu, gdy ich wynagrodzenie jest niższe
od minimalnego. Jak wynika jednoznacznie z linii orzeczniczej Sądu Najwyższego,
,,w sytuacji, gdy pracownik uzyskuje przychody z innych tytułów, a kwota przychodów
ze stosunku pracy będzie niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia ustalonego
na podstawie art. 4 ust. 1 w związku z art. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, ubezpieczony będzie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu
z innych tytułów. Podstawę wymiaru składek na wymienione ubezpieczenia będzie stanowił przychód ze wszystkich źródeł, jakie ubezpieczony posiada.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt I UK 188/07) ,,Pojęcie "kwoty minimalnego wynagrodzenia" za pracę stanowiącej przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy nie jest - w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy - równoznaczne z "wysokością minimalnego wynagrodzenia" określoną w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia
10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, wobec czego
- pracownik zarabiający poniżej "kwoty minimalnego wynagrodzenia" i jednocześnie prowadzący działalność pozarolniczą - podlega ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu
z tytułu prowadzenia tej działalności.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2007 r., sygn. akt III UK 123/06)

Sąd zważył jednocześnie, że w art. 9 ust. 2a również wprowadzona została zasada dotycząca ustalenia tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń w przypadku osoby prowadzącej pozarolniczą działalność. Gdy przedsiębiorca jednocześnie jest zatrudniony w ramach umowy bądź też umów o pracę, to podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, gdy podstawa wymiaru składek z tej umowy jest w danym miesiącu równa co najmniej minimalnemu wynagrodzeniu, które jest systematycznie wypłacane.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 grudnia 2000 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników ( Dz. U. z 2000 r., Nr 121, poz. 1308), w rozporządzeniu Ministra Pracy
i Polityki Socjalnej z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników ( Dz. U. Nr 16, poz. 74 i Nr 164, poz. 1189, z 1999 r. Nr 91, poz. 1037 oraz z 2000 r. Nr 13, poz. 174) w § 1 w ust. 1 i 4 oraz w § 2 wyrazy "700 zł" zastępuje się wyrazami "760 zł".

Wyżej wymienione rozporządzenie wraz z kwotą minimalnego wynagrodzenia
w wysokości 760,00 złotych obowiązywało do dnia 31 grudnia 2002 r., a więc przypadało
w spornym okresie czasu objętym zaskarżoną decyzją. W ocenie Sądu wartym podkreślenia jest fakt, że w styczniu, czerwcu sierpniu i wrześniu 2001 r. oraz we wrześniu 2002 r. odwołujący osiągał z tytułu umów o pracę wyższe wynagrodzenie, aniżeli kwotę minimalnego wynagrodzenia w kwocie 760,00 złotych objętej ww. rozporządzeniem. Wnioskodawca najmniejsze wynagrodzenie osiągał w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w okresie od dnia 1 września 2001 r. do dnia 30 kwietnia 2002 r. w wysokości 1000,00 złotych. Zatem Sąd doszedł do przekonania, że kwoty wynikające z zawartych przez odwołującego umów o pracę, aneksu do umowy o pracę, jak również z wypowiedzeń warunków umów o pracę w sposób jednoznaczny świadczą, iż A. S. (1) faktycznie otrzymywał wynagrodzenie z obu spółek stanowiące kwoty w wysokości wyższej, aniżeli minimalne wynagrodzenie obowiązujące w okresach objętych zaskarżoną decyzją.

Sąd zważył również, jak to zostało podniesione w ustaleniach stanu faktycznego,
że organ rentowy nie przedstawił oryginałów deklaracji rozliczeniowych ubezpieczonego
za rok 2001 i 2002, a jedynie niekompletne, a co najważniejsze nie podpisane przez płatników składek wydruki komputerowe z systemu informatycznego. W ocenie Sądu powyższe dokumenty nie mogą stanowić waloru dowodowego w niniejszej sprawie, gdyż stanowią one jedynie niepotwierdzoną przez żadną upoważnioną osobę kserokopię, która nie koreluje
z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym. Ponadto Sąd jednocześnie zważył,
iż w pozostałych miesiącach nieobjętych decyzją, organ rentowy nie zakwestionował wypłat dokonywanych przez płatników składek na konto ubezpieczonego, jak również ustalonych podstaw wymiaru składek. Zdaniem Sądu okoliczności te również potwierdza fakt,
że w rzeczywistości (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., jak również (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. dokonywali systematycznie wypłat wynagrodzenia swojemu pracownikowi, co w konsekwencji spowodowało podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu zawartych umów o pracę przez A. S. (1)
w spornym okresie czasu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku. Sąd z uwagi na przegranie sprawy przez organ rentowy, zasądził na rzecz A. S. (1) kwotę w wysokości 180,00 złotych zgodnie § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. z 2013 r. poz. 461 j. t.).