Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Kz 556/16

POSTANOWIENIE

Dnia 14 grudnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – SSO Aneta Łatanik

Protokolant Kamila Pawłowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Lublińcu J. S.

w sprawie przeciwko J. H.

oskarżonemu o czyn z art. 242 § 2 kk

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 14 grudnia 2016r.

zażalenia prokuratora na postanowienie Sądu Rejonowego w Lublińcu z dnia 30 sierpnia 2016r. w sprawie II K 111/16 w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 kpk

postanawia

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Lublińcu z dnia 30 sierpnia 2016r. w sprawie II K 111/16 umorzono postępowanie w sprawie przeciwko J. H. oskarżonemu o czyn z art. 242 § 2 kk, na podstawie art. 17 § 1 pkt 11 kpk.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył prokurator zarzucając:

obrazę przepisów prawa procesowego, mającą wpływ na jego treść a to przepisów art. 17 § 1 pkt 11 kpk poprzez nieprawidłową jego interpretacje i uznanie ,że w sprawie zaistniała negatywna przesłanka procesowa wyłączająca kontynuowania postępowania w postaci braku zgody ścigania oskarżonego o przestępstwo nie objęte wykonaniem europejskiego nakazu aresztowania Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 11.06.2014tr., sygn. akt III Kop 98/14.

Prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia j przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Lublińcu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie jest niezasadne i jako takie nie zasługuje na uwzględnienie. Przede wszystkim należy podnieść, iż w myśl art. 607e § 1 k.p.k. osoby przekazanej w wyniku wykonania nakazu nie można ścigać za przestępstwa inne niż te, które stanowiły podstawę przekazania, ani wykonać orzeczonych wobec niej za te przestępstwa kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności. Art. 607e § 3 pkt 7 k.p.k. stanowi zaś, że osoba ścigana po jej przekazaniu, może złożyć przed sądem właściwym do rozpoznania sprawy oświadczenie o zrzeczeniu się korzystania z prawa określonego w § 1 w odniesieniu do czynów popełnionych przed przekazaniem. Wobec powyższego z treści samego przepisu wynika, że prokurator nie jest organem uprawnionym do przyjęcia skutecznego zrzeczenia się przez podejrzanego tych uprawnień, zatem oświadczenie przed nim złożone nie jest w ogóle zrzeczeniem, w rozumieniu art. 607e §3 pkt 7 k.p.k. Prokurator, jeżeli traktuje złożone przed nim oświadczenie podejrzanego, przekazanego uprzednio w trybie europejskiego nakazu aresztowania, jako wolę przewidzianego w art. 607 § 3 pkt 7 k.p.k. zrzeczenia się przez tę osobę korzystania z ograniczeń ścigania wskazanych w art. 607e § 1 k.p.k., powinien wystąpić do sądu właściwego do rozpoznania sprawy o przyjęcie takiego oświadczenia. (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2013 r. VKK 160/12). Należy ponadto zauważyć, iż oskarżony przed prokuratorem na etapie postępowania przygotowawczego złożył oświadczenie, że wyraża zgodę na prowadzenie przez PR w L. wobec niego postępowania w którym jest podejrzany o popełnienie występku określonego w art. 242 § 1 kk mimo , że obecnie odbywa karę pozbawienia wolności w następstwie osadzenia w oparciu o (...) wydany przez SO we Wrocławiu o sygn. akt IIIKop 98/14. (k 131). Zdaniem Sądu Okręgowego złożone przez oskarżonego oświadczenie nie jest zrzeczeniem się uprawnień w rozumieniu art. 607 e § 3 pkt 7 kpk. Najbardziej prawidłowe jest takie utrwalanie w protokole treści zrzeczenia się korzystania przez osobę ściganą z zasady specjalności, żeby wskazywała ona wprost na uzyskanie przez oświadczającego wszystkich niezbędnych pouczeń o konsekwencjach składanego oświadczenia i na dobrowolność jego składania oraz zawierała samo zrzeczenie się prawa, o jakim mowa w art. 607e § 1 k.p.k. do określonych czynów mających mieć miejsce przed przekazaniem. (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2013 r. VKK 160/12). Zapis protokołu przesłuchania podejrzanego z dnia 13 listopada 2015r. takich wymogów nie spełnia. Słusznie wobec tego stwierdził Sąd Rejonowy, że w sprawie wystąpiła negatywna przesłanka procesowa określona w art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k. Należy podkreślić, iż wbrew stanowisku prokuratora, praktyczne znaczenie przesłanek procesowych wyraża się w ich «funkcji negatywnej», tzn. w postaci procesowoprawnych konsekwencji istnienia «przesłanki ujemnej» (czy braku odpowiedniej «przesłanki dodatniej»). Te konsekwencje można określić jako prawną niedopuszczalność postępowania. Wyraża się ona w obowiązku kierowniczego organu procesowego niewszczynania postępowania oraz umorzenia postępowania już wszczętego (M. C.: O przesłankach.,., PIP 1969, nr 12, s. 953). Negatywne przesłanki procesowe uniemożliwiają takie postępowanie, które realizuje funkcję ścigania (C.: O przesłankach…)

Wobec powyższego Sąd Okręgowy uznał zażalenie za nieuzasadnione.

Orzeczono na podstawie art. 437 § 1 kpk.

Na oryginale właściwy(e) podpis(y)

Za zgodność

Sekretarz:

POUCZENIE : na powyższe postanowienie zażalenie nie przysługuje.

VII Kz 556/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE