Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lucyna Stąsik-Żmudziak

Protokolant sądowy A. G.

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2016 roku w Lublinie

sprawy B. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wypłatę emerytury od wcześniejszej daty

na skutek odwołania B. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 1 lipca 2016 roku znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala datę podjęcia wypłaty emerytury B. J. od dnia 1 kwietnia 2015 roku.

VIII U 3009/16

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 01 lipca 2015 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.) ustalił i podjął wypłatę emerytury B. J. od dnia 01 lutego 2016 r., od miesiąca w którym wpłynął dokument potwierdzający rozwiązanie stosunku pracy. (k. 104ae)

Od tej decyzji dowołanie do Sądu Okręgowego w Lublinie wniósł B. J. kwestionując jej trafność odnośnie daty początkowej ustalenia mu wypłaty emerytury, tj. od dnia 1 lutego 2015 r. Wskazał, że Sąd Okręgowy w Lublinie przyznał mu prawo do emerytury od dnia 17 grudnia 2014 r., stosunek pracy rozwiązał z dniem 31.03.2015r. a zatem w jego ocenie, świadczenie winno mu zostać wypłacone od 01.04.2015r. (k. 1-3as)

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o jego oddalenie podnosząc argumenty jak w zaskarżonej decyzji. (k. 7as)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. J. urodzony (...), w dniu 17 grudnia 2014 r. złożył wniosek o prawo do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. Decyzją z dnia 16 września 2014 r. organ rentowy odmówił mu prawa do emerytury z uwagi na nieudowodnienie 15-lat pracy w warunkach szczególnych. (k.44ae)

Na skutek odwołania skarżącego od powyższej decyzji Sąd Okręgowy w Lublinie, wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2016 r., wydanym w sprawie VII U 1772/15 zmienił zaskarżoną decyzję ZUS i ustalił wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 17 grudnia 2014 r.

Składając wniosek o emeryturę wnioskodawca podał, że nadal pozostaje w stosunku pracy. Wskazał, że rozwiązanie stosunku pracy nastąpi a dniem ustalenia emerytury. Wskazał też numer rachunku, na który należy przesłać świadczenie emerytalne.

Jednocześnie w sądzie toczyła się sprawa wnioskodawcy o ustalenie prawa do renty.

Stosunek pracy został rozwiązany z dniem 31.03.2015r. Wnioskodawca niezwłocznie po rozwiązaniu stosunku pracy nie złożył do organu świadectwa, z którego by wynikała data zakończenia zatrudnienia.

W dniu 16.02.2016 roku wpłynęło do ZUS pismo dotychczasowego pracodawcy wnioskodawcy firmy Ochrona Mienia (...), która informowała, że B. J. był zatrudniony w okresie od 01.09.2013r. do 31.03.2015r. (k. 41 ae t.I)

W związku z uprawomocnieniem się orzeczenia ustalającego prawo do emerytury ZUS pismem z 16 maja 2016 roku wezwał wnioskodawcę do złożenia oświadczenia, m.in. czy po 17.12.2014r. pozostawał w stosunku pracy. (k. 82ae)

W odpowiedzi B. J. poinformował, że pozostawał w zatrudnieniu do 31.03.2015roku a po tej dacie był zarejestrowany jako bezrobotny i pobierał zasiłek dla bezrobotnych. Do oświadczenia dołączył świadectwa pracy, z jednego z nich wynikało, że z firmą (...) rozwiązał stosunek pracy z dniem 31.03.2015r. (k. 83-86ae)

Decyzją (...).06.2016r. ZUS wykonując wyrok sądu z 13.04.2016r. przyznał emeryturę od 17.12.2014r., tj. od daty wyroku. (k. 95ae)

Skarżoną decyzją z 01.07.2016r. ZUS ustalił ostateczną wysokość emerytury i podjął wypłatę od 01.02.2016r., od momentu kiedy wpłynęło zaświadczenie potwierdzające rozwiązanie stosunku pracy. (k.104ae)

Powyższy stan faktyczny nie był sporny między stronami. Sąd poczynił ustalenia na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach ZUS, do których zastrzeżeń nie miała żadna ze stron i które nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 748. zm.) świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Zgodnie zaś z treścią art. 100 ust. 1 cytowanej ustawy prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

W przedmiotowej sprawie wszystkie warunki niezbędne dla uzyskania uprawnień emerytalnych wnioskodawca spełnił na dzień 17 grudnia 2014 r. i od tej daty Sąd Okręgowy przyznał mu prawo do świadczenia. Niemniej jednak, w tej dacie wnioskodawca pozostawał w stosunku pracy, zaś zgodnie z treścią art. 103a ustawy emerytalnej prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.

Wydając decyzję w dniu 07 czerwca 2016 r., wykonującą prawomocny wyrok sądu z dnia 13.04. 2016 r., organ rentowy przyznał emeryturę wnioskodawcy od dnia 17.12.2014 r., wskazując, iż wyplata emerytury podlega zawieszeniu, gdyż kontynuuje zatrudnienie a podjęcie jej wypłaty nastąpi po rozwiązaniu stosunku pracy. Tymczasem już w dacie wydania tej decyzji w aktach emerytalnych wnioskodawcy znajdowało się zaświadczenie zakładu pracy z dnia 09.02.2016r., stwierdzające rozwiązanie stosunku pracy z B. J. nastąpiło z dniem 31 marca 2015 r. Świadectwo dokumentujące ten fakt było w posiadaniu ZUS w maju 2016 roku.

Tak więc organ rentowy, który wydaje decyzje w oparciu o stan faktyczny istniejący w dacie ich wydania, wydając decyzję w dniu 07.06.2016 r., winien był uwzględnić fakt, iż wnioskodawca rozwiązał stosunek pracy z dniem 31.03.2015r. i przyznać emeryturę od dnia 17 grudnia 2014 r. oraz podjąć jej wypłatę od dnia 1 kwietnia 2015 r., przy czym bez znaczenia jest, iż informacja o rozwiązaniu stosunku pracy wpłynęła w lutym 2016r. czy świadectwo pracy zostało złożone w maju 2016 r.

Podkreślić należy, wniosek o emeryturę złożony przez B. J. w dniu 17 grudnia 2014 r. dotyczył nie tylko przyznania prawa do emerytury, ale również jej wypłaty, gdyż w punkcie 9 wniosku zostało wskazane, w jaki sposób ma być przekazywana emerytura.

W związku z powyższym uznać należy, że wydając zaskarżoną decyzję, organ rentowy nieprawidłowo podjął wypłatę emerytury dopiero od dnia 1 lutego 2016 r., ponieważ w dacie wydania tej decyzji wnioskodawca nie pozostawał w stosunku pracy od dnia 1 kwietnia 2015 r. i stosowne świadectwo pracy znajdowało się w aktach emerytalnych wnioskodawcy.

Zatem organ rentowy w oparciu o art. 100 ustawy emerytalnej winien był ustalić wypłatę emerytury dla wnioskodawcy od dnia 1 kwietnia 2015 r., zaś błędem było ustalenie wypłaty emerytury dopiero od 1 lutego 2016 r. Orzecznictwo sądowe w tym zakresie jest ugruntowane. Identycznie orzekł np. Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z 15.10.2015r. w sprawie III AUa 587/15 i Sąd Okręgowy w pełni podziela to stanowisko.

Z tego względu w oparciu o wskazane przepisy oraz art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.