Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15.03.2016r Sąd Rejonowy
w Płocku oddalił powództwo E. K. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 29.520 zł (pkt 1 wyroku) oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt 2 wyroku).

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając orzeczenie sądu w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił sprzeczność ustaleń faktycznych Sądu z materiałem dowodowym zebranym w sprawie wskutek naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy – naruszenie prawa procesowego art. 233 § 1 kpc w związku z art. 322 kpc poprzez niewszechstronne rozpatrzenie zgromadzonego materiału dowodowego tj.:

a.  między innymi poprzez pominięcie powołanej jako dowód i złożonej wraz z pozwem listy tankowania z dostawy z dnia 9.11.2013r
i przyjęcie tym samym, że nieznana jest ilość litrów zatankowana
z przywiezionego paliwa a tym samym wielkość ubytku,

b.  oraz art. 236 kpc w związku z art. 224 § 1 kpc poprzez nie dopuszczenie ani nie oddalenie wniosku dowodowego powoda
o powołanie biegłego, złożonego już w pozwie.

W związku ze wskazanymi zarzutami skarżący wnosił o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie na rzecz powoda od pozwanej spółki kwoty 29.520 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 9.07.2014r do dnia zapłaty,

2.  dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia rozmiaru szkody w tym prawidłowego działania bądź nie działania systemu wydawania paliwa w dniu 9.11.2013r u pozwanej spółki,

3.  zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa prawnego za drugą instancję według norm przepisanych,

ewentualnie skarżący wnosił o:

4.  uchylenie wyroku Sądu I instancji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji z uwzględnieniem kosztów postępowania apelacyjnego.

W odpowiedzi na apelację pozwany wnosił o oddalenie apelacji powoda w całości, o obciążenie powoda kosztami postępowania apelacyjnego oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja podlega oddaleniu jako niezasadna.

Jako bezpodstawny należało ocenić zarzut naruszenia art. 233 § 1 kpc w związku z art. 322 kpc poprzez pominięcie jako dowód złożonej wraz z pozwem listy tankowania z dostawy z dnia 9.11.2013r. W ocenie Sądu Okręgowego wskazany dowód nie był wystarczający dla stwierdzenia dokładnej ilości paliwa jakiego brakowało powodowi po dokonaniu tankowania w dniu 9.11.2013r. Informacje zawarte w liście tankowania pozwalają ustalić ile paliwa zostało zatankowane w dniu 12.11.2013r ze zbiorników powoda do samochodów powoda, jednak nie dają wiedzy na temat tego jaki był początkowy stan paliwa w zbiornikach powoda. Nie stanowią też dowodu, że oprócz tankowania z listy nie dokonano innych wydań paliwa pomiędzy dniem 9.11.2013r a 12.11.2013r. Z tego powodu wymieniony dowód, nawet w zestawieniu z zeznaniami powoda oraz
z zeznaniami świadków, jest nieprzydatny dla poczynienia ustaleń odnośnie ilości brakującego paliwa. Podkreślenia wymaga, iż sam powód jedynie orientacyjnie dokonywał obliczeń ilości paliwa znajdujących się
w jego zbiornikach przed przelaniem do nich paliwa zatankowanego
u pozwanego w dniu 9.11.2013r. W swych zeznaniach powód wskazał, że utrzymuje stan rezerwy w zbiorniku od 2.000 l do 4.000 l. Nie wiedział dokładnie ile paliwa znajdowało się w jego zbiorniku przed spuszczeniem tam paliwa zakupionego w dniu 9.11.2013r, ani po spuszczeniu paliwa, gdyż nie dysponował legalizowanymi urządzeniami do takiego pomiaru.

Prawidłowo zatem Sąd Rejonowy uznał, że powód nie sprostał nałożonemu na niego ciężarowi dowodowemu w zakresie wykazania ile dokładnie litrów oleju napędowego zabrakło podczas tankowania należących do niego pojazdów w dniu 12.11.2013r.

Po drugie nietrafny jest zarzut naruszenia art. 236 kpc w związku
z art. 224 § 1 kpc poprzez nie dopuszczenie i nie oddalenie wniosku dowodowego o powołanie biegłego, który to wniosek powód zgłaszał już
w pozwie. Przede wszystkim wniosek o powołanie biegłego został zgłoszony w pozwie jako wniosek ewentualny, zamiennie z wnioskami
o przeprowadzenie dowodów z dokumentów i z osobowych źródeł dowodowych. Sąd I instancji przeprowadził dowody z dokumentów,
z zeznań świadków oraz z zeznań stron. Obecny na rozprawie pełnomocnik powoda, po zakończeniu przesłuchania powoda nie zgłaszał wniosków dowodowych, co uzasadniało przekonanie sądu I instancji o braku dalszych zgłoszonych dowodów do przeprowadzenia. Jeżeli nawet pominięcie formalnej decyzji co do odmowy dopuszczenia dowodu z opinii biegłego uznane zostałoby za uchybienie procesowe, to nie miało ono wpływu na wynik rozstrzygnięcia w sprawie. Zgłoszony przez stronę powodową, jako ewentualny, dowód z opinii biegłego powołany został
w celu ustalenia wielkości poniesionej przez powoda szkody. Tak sformułowana teza dowodowa była błędna. Wysokość szkody powoda nie mogła być dowodzona poprzez opinię biegłego. Biegłego sąd powołuje gdy zachodzi konieczność posiadania wiadomości specjalnych. Tymczasem ustalenie wysokości szkody w tym przypadku wynika z przemnożenia ilości brakującego paliwa przez cenę jednostkową za 1 litr, i do tego nie są potrzebne wiadomości specjalne, jakimi dysponuje biegły sądowy. Dowód
z opinii biegłego powinien zostać zgłoszony przez stronę - jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku - na okoliczność prawidłowego działania urządzeń do pomiaru paliwa na stacji pozwanego w dniu 9.11.2013r, które to ustalenie wskazywałoby na winę pozwanego w niedostarczeniu pełnej ilości zakupionego paliwa powodowi. Takiego dowodu w toku sprawy w I instancji strona powodowa nie zgłosiła. Po raz pierwszy wniosek dowodowy o takiej treści został sformułowany dopiero w apelacji. Wniosek ten jednak Sąd Okręgowy pominął, gdyż nie zachodziły przeszkody aby powód zgłosił identyczny wniosek
w postępowaniu przed Sądem Rejonowym.

Stosownie do art. 381 kpc sąd drugiej instancji może pominąć nowe fakty i dowody, jeżeli strona mogła je powołać w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, chyba że potrzeba powołania się na nie wynikła później. Cytowane unormowanie, pozostawiające kwestię dopuszczenia „nowości” (nowych faktów i dowodów) w postępowaniu apelacyjnym swobodnemu uznaniu sądu, ma zapobiegać przesuwaniu punktu ciężkości rozpoznania sprawy z sądu I instancji na sąd II instancji oraz działaniu stron procesowych na zwłokę (zob. Tadeusz Ereciński, Komenntarz do art. 381 kpc, publ. LEX). Na wnoszącym apelację spoczywa ciężar wykazania, że nie mógł przytoczyć tych faktów i powołać dowodów w postępowaniu przed sądem I instancji albo że nie było wówczas potrzeby ich przytoczenia lub powołania (tak S. Rudnicki, Nowy środek odwoławczy: apelacja, PS 1993, nr 6, s. 48).

Powód, reprezentowany w sprawie przez zawodowego pełnomocnika, nie wykazał w apelacji ażeby nie mógł - już na etapie przed Sądem
I instancji – zażądać dowodu z opinii biegłego w celu wykazania wadliwości działania urządzeń pomiarowych na stacji paliw należącej do pozwanej spółki w dniu 9.11.2013r. Nie wykazał również że nie było potrzeby wcześniejszego powołania dowodu z opinii biegłego. Zgłoszenie wniosku
o biegłego (z tezą dowodową dotyczącą prawidłowości działania urządzeń pomiarowych do wydawania paliwa w dniu 9.11.2013r u pozwanej spółki) dopiero w apelacji było spóźnione, co uzasadniało zastosowanie przez Sąd Okręgowy dyspozycji art. 381 kpc.

Sąd II instancji podziela argumentację zawartą w odpowiedzi na apelację, że ewentualne roszczenia powoda przeciwko pozwanej mogą być podnoszone jedynie na podstawie łączącej strony umowy sprzedaży. Zgłaszane przez powoda roszczenia winny mieć podstawę w art. 471 kc.
W myśl powołanego przepisu dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W przedmiotowej sprawie możliwość uwzględnienia powództwa zależała z jednaj strony od dokładnego wykazania przez powoda brakującej ilości paliwa (co determinowało obliczenie wysokości poniesionej szkody),
a z drugiej – od udowodnienia, że brak ten spowodowany został w wyniku nienależytego wykonania zobowiązania przez pozwanego, co mogło nastąpić jedynie w razie wykazania nieprawidłowości w działaniu urządzeń pomiarowych pozwanego w dacie zakupu paliwa. Żadnej z powyższych okoliczności, jak już zostało podniesione, powód nie wykazał.
W kontekście zgromadzonego materiału dowodowego Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, że powód ani nie wykazał ile dokładnie litrów oleju napędowego zabrakło podczas tankowania należących do powoda pojazdów, ani też nie przedstawił dowodów, że ubytek paliwa powstał
z winy pozwanego.

Z przytoczonych względów Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną, na podstawie art. 385 kpc.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 w związku z art. 391 § 1 kpc. Na koszty te składają się koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym w wysokości 2.400 zł, określone stosownie do § 2 pkt 5 w związku z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 listopada 2015r
w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r, poz. 1800).

SSO Beata SSO Tomasz SSR Agnieszka Bujnowicz-

Matysik Bajer Tomaszewska