Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2016 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący – SSO Przemysław Majkowski

Protokolant sekr. sąd. Iwona Bartel

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2016 r. w Sieradzu

na rozprawie sprawy

z powództwa J. J.

przeciwko Skarbowi Państwa - Prokuraturze Rejonowej G.-W., Sądowi Apelacyjnemu
w B., Sądowi Apelacyjnemu w G., Sądowi Apelacyjnemu w K., Sądowi Apelacyjnemu w K., Sądowi Apelacyjnemu w L., Sądowi Apelacyjnemu w R., Sądowi Apelacyjnemu w W., Sądowi Apelacyjnemu we W., Sądowi Okręgowemu w B., Sądowi Okręgowemu w C., Sądowi Okręgowemu w G., Sądowi Okręgowemu w G., Sądowi Okręgowemu
w K., Sądowi Okręgowemu w K., Sądowi Okręgowemu w Ł., Sądowi Okręgowemu w N., Sądowi Okręgowemu w O., Sądowi Okręgowemu
w P., Sądowi Okręgowemu w S., Sądowi Okręgowemu w Ś., Sądowi Okręgowemu w T., Sądowi Okręgowemu w T., Sądowi Okręgowemu
w W., Sądowi Okręgowemu w Z., Sądowi Okręgowemu w Z., Sądowi Rejonowemu dla K., Sądowi Rejonowemu dla W., Sądowi Rejonowemu G., Sądowi Rejonowemu G., Sądowi Rejonowemu K., Sądowi Rejonowemu w G., Sądowi Rejonowemu w S., Sądowi Rejonowemu w T., Sądowi Rejonowemu w W., Sądowi Rejonowemu
w Z., Sądowi Rejonowemu w Z.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  nie obciąża powoda J. J. obowiązkiem zwrotu kosztów należnych pozwanemu.

Sygn. akt I C 280/14

UZASADNIENIE

Powód J. J. w pozwie skierowanym przeciwko Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w W., Sądowi Rejonowemu dla G. P. w G., Sądowi Rejonowemu w G., Sądowi Rejonowemu w Z., Sądowi Rejonowemu dlaK., Sądowi Rejonowemu dla G., Sądowi Rejonowemu w S., Sądowi Rejonowemu w T., Sądowi Rejonowemu w Z., Sądowi Rejonowemu dla K., Sądowi Rejonowemu dla W., Skarbowi Państwa – Sądowi Okręgowemu w G., Sądowi Okręgowemu w K., Sądowi Okręgowemu w K., Sądowi Okręgowemu wN., Sądowi Okręgowemu w P., Sądowi Okręgowemu w G., Sądowi Okręgowemu wŚ., Sądowi Okręgowemu w W., Sądowi Okręgowemu w S., Sądowi Okręgowemu w T. Sądowi Okręgowemu w Z., Sądowi Okręgowemu w Z., Sądowi Okręgowemu w C., Sądowi Okręgowemu w T., Sądowi Okręgowemu w Ł., Sądowi Okręgowemu w O., Sądowi Okręgowemu w B., Skarbowi Państwa- Sądowi Apelacyjnemu w G., Sądowi Apelacyjnemu wK., Sądowi Apelacyjnemu w K., Sądowi Apelacyjnemu w R., Sądowi Apelacyjnemu we W., Sądowi Apelacyjnemu w L. Sądowi Apelacyjnemu w B., Sądowi Apelacyjnemu w W. oraz Skarbowi Państwa – Prokuraturze Rejonowej G. - W. w G. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kwoty 80.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz obciążenie pozwanego kosztami procesu.

Jako uzasadnienie pozwu powód wskazał opieszałość i przewlekłość postępowania w sprawach, w których jest stroną prowadzonych przez wyżej wymienionymi pozwanymi. Powód podniósł, że złożył skargi na przewlekłość postępowań w różnych sprawach domagając się zasądzenia na swoją rzecz stosownych odszkodowań. W uzasadnieniu pozwu podał, że postanowieniami wydanymi we wskazanych w pozwie sprawach zostały odrzucone i oddalone jego skargi na przewlekłość postępowania wobec ich nieopłacenia, złożenia nie w terminie, niezaistnienia wskazanej w nich nieuzasadnionej zwłoki. Zdaniem powoda spełnił on nałożone wymogi na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych, ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na przewlekłość oraz przepisów k.p.c., jak również art. 117 k.p.c., tym samym domaga się rozpoznania jego skarg w niniejszym procesie. Powód podniósł, także że został pozbawiony prawa do obrony i dochodzenia roszczeń objętych jego wnioskami oraz skargami. Powód wskazał, iż odczuł dyskryminację i wykorzystanie jego położenia z uwagi na fakt osadzenia go w zakładzie karnym, co skutkowało pogorszeniem się jego stanu zdrowia poprzez zwiększone nadciśnienie, bóle i zawroty głowy, bóle wątroby i żołądka, nieżyt jelita, depresję i stany depresyjne. Powód wskazał, iż jest pod stałą opieką medyczną, zażywa leki, nie może właściwie funkcjonować w społeczeństwie, a jego rokowania co do samoegzystencji i wyleczenia na przyszłość są niemiarodajne

(pozew k. 2-4).

Pozwany Skarb Państwa zastępowany przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa wniósł o oddalenie powództwa w całości, oddalenie wszystkich wniosków dowodowych powoda, jako niemających znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, a także zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego Skarbu Państwa kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojej odpowiedzi na pozew pozwany przypomniał, że rozkład ciężaru dowodu w sprawach o naruszenie dóbr osobistych wymaga uprzedniego wykazania przez żądającego ochrony prawnej, iż do naruszenia dóbr osobistych w następstwie działań pozwanego doszło, a dopiero w dalszej kolejności na pozwanym spoczywa obowiązek wykazania, że to naruszenie nie było bezprawne. Zdaniem pozwanego w niniejszej sprawie powód nie udowodnił, że działanie pozwanego spowodowało naruszenie jego dóbr osobistych, jak również nie wskazał w sposób konkretny jakie dobra prawne miałyby zostać naruszone. Powód nie tylko nie wykazał, że doszło do naruszenia dóbr osobistych, a także nie wskazał żadnej z przesłanek udzielenia mu, tak majątkowej jak i niemajątkowej ochrony dóbr osobistych. Z tego też względu jego powództwo zasługuje na oddalenie. Pozwany podkreślił, że powód nie udowodnił w żaden sposób, aby w rezultacie działań pozwanego doznał uszczerbku we wskazanej przez niego wysokości a także nie uprawdopodobnił w najmniejszym stopniu wysokości i intensywności doznanego przez siebie uszczerbku niematerialnego.

(odpowiedź na pozew k. 25-29).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Z twierdzeń zawartych w uzasadnieniu pozwu wynika, że w ostatnich latach powód J. J. wszczął między innymi: w Sądzie Rejonowym w W., Sądzie Rejonowym dla G., Sądzie Rejonowym w G., Sądzie Rejonowym wZ., Sądzie Rejonowym dla K., Sądzie Rejonowym dla G., Sądzie Rejonowym w S., Sądzie Rejonowym w T., Sądzie Rejonowym w Z., Sądzie Rejonowym dla K., Sądzie Rejonowym dla W. Sądzie Okręgowym w G., Sądzie Okręgowym w K., Sądzie Okręgowym w K., Sądzie Okręgowym w N., Sądzie Okręgowym w P., Sądzie Okręgowym w G., Sądzie Okręgowym w Ś., Sądzie Okręgowym w W., Sądzie Okręgowym w S., Sądzie Okręgowym w T. Sądzie Okręgowym w Z., Sądzie Okręgowym w Z., Sądzie Okręgowym w C. Sądzie Okręgowym w T., Sądzie Okręgowym w Ł., Sądzie Okręgowym w O., Sądzie Okręgowym w B. Sądzie Apelacyjnym w G., Sądzie Apelacyjnym w K. Sądzie Apelacyjnym w K., Sądzie Apelacyjnym w R., Sądzie Apelacyjnym we W., Sądzie Apelacyjnym w L., Sądzie Apelacyjnym w B., Sądzie Apelacyjnym w W. oraz Prokuraturze Rejonowej G. - W. w G. wiele różnych postępowań. We wskazanych w pozwie sprawach prowadzonych przez wymienione wyżej organy powód złożył skargi na przewlekłość postępowania, które zostały odrzucone, bądź oddalone.

Niniejszym pozwem powód domaga się zasądzenia na jego rzecz zadośćuczynienia w kwocie 80.000 zł za doznaną w związku z postępowaniami toczącymi się przed wymienionymi w pozwie sądami szkodę niemajątkową,

( pozew k. 2-4).

J. J. jest pozbawiony wolności i przebywa w Areszcie Śledczym w S.

(bezsporne, notatka k. 132).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Podstawy prawnej roszczenia powoda należy upatrywać w przepisach art. 417 i n. k.c. w zw. z art. 15 i 16 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2004 r., Nr 179, poz. 1843 ze zm.).

W myśl art. 417 § 1 k.c. za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa. Natomiast zgodnie z dyspozycją art. 417 1 § 2 k.c., jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Odnosi się to również do wypadku, gdy prawomocne orzeczenie lub ostateczna decyzja zostały wydane na podstawie aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą.

Z powyższych przepisów wynika konieczność wykazania zaistnienia wszystkich przesłanek odpowiedzialności pozwanego na omawianej podstawie, a mianowicie przewlekłości postępowania sądowego, szkody oraz normalnego związku przyczynowego pomiędzy przewlekłością postępowania i szkodą. Wskazać należy, że z art. 2 wskazanej wyżej ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. wynika, iż dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. W kwestii tej orzekły już pozwane Sądy, rozpoznając wniesione przez J. J. skargi, zgodnie z obowiązującymi w tej mierze przepisami. W niniejszym postępowaniu natomiast Sąd nie jest uprawniony do ponownego rozpoznawania tych skarg i dokonywania oceny prawidłowości orzeczeń Sądów w kwestii wniesionych przez powoda skarg na przewlekłość postępowania. Do uwzględnienia zaś przedmiotowego powództwa konieczny jest przede wszystkim prejudykat w postaci orzeczenia stwierdzającego, że przewlekłość postępowania w wymienionych w pozwie sprawach faktycznie miała miejsce. Ponadto zaistnieć muszą wskazywane już powyższej dalsze przesłanki - szkoda oraz związek przyczynowy pomiędzy taką przewlekłością i szkodą.

Jak sam powód wskazał w uzasadnieniu pozwu, wszystkie jego skargi na przewlekłość postępowania w wymienionych przez niego sprawach zostały odrzucone, bądź oddalone, nie odniosły zatem oczekiwanego przez niego rezultatu w postaci uzyskania orzeczeń stwierdzających przewlekłość postępowań w tych sprawach. Tym samym powód nie wykazał nieprawidłowości postępowań, których był stroną, a które w rezultacie miały doprowadzić do przewlekłego ich prowadzenia, ani pozostałych przesłanek odpowiedzialności strony pozwanej w przedmiotowej sprawie.

Z treści pozwu wynika, że dotychczas wnoszone skargi powoda na przewlekłość postępowania zostały odrzucone, bądź oddalone, a w oparciu o jego twierdzenia nie sposób przyjąć, że we wskazanych przez powoda sprawach istotnie doszło do przewlekłości postępowania oraz innych działań niezgodnych z prawem, ani tym bardziej, by powód doznał z tego tytułu jakiegokolwiek uszczerbku. Powód nie przedstawił żadnych dowodów na potwierdzenie opisywanych przez niego w pozwie schorzeń i dolegliwości oraz nie udowodnił, że są one skutkiem działalności pozwanego Skarbu Państwa – wskazanych w pozwie sądów rzekomo opieszale rozpoznających sprawy, w których powód był stroną. Jego twierdzenia w tym zakresie zaprezentowane w pozwie są gołosłowne i nie poparte żadnym materiałem dowodowym. Stanowisko powoda, że obecny jego stan zdrowia jest wynikiem nieprawidłowego procedowania sądów w wymienionych przez powoda sprawach jest dowolne i w okolicznościach niniejszej sprawy nie znajduje uzasadnienia. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił stwierdzić, by aktualny stan zdrowia powoda (w istocie również nieudowodniony) pozostawał w jakimkolwiek związku przyczynowo - skutkowym ze sposobem procedowania przez pozwane sądy we wskazanych w pozwie sprawach.

Na marginesie należy podnieść, że powód zainicjował jak dotąd co najmniej kilkaset postępowań w Sądach i Prokuraturach na terenie całego kraju. Większość tych powództw, jak dotąd, została prawomocnie oddalona. Kierując się zasadami prawidłowego rozumowania oraz logiką trudno przyjąć za wiarygodne twierdzenie powoda, że właśnie akurat te przedmiotowe sprawy miały jakikolwiek wpływ na pogorszenie się jego stanu zdrowia.

Sąd oddalił wnioski dowodowe powoda o dopuszczenie dowodu z dokumentacji medycznej powoda z Aresztu Śledczego w W., a także o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, albowiem wszelkie okoliczności sprawy wynikały ze złożonych do akt dokumentów, a więc przeprowadzanie dowodów z dokumentacji medycznej i opinii biegłego co do stanu zdrowia powoda stało się zbędne. Sąd oddalił również wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron. Zgodnie bowiem z art. 299 k.p.c. jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, sąd dla wyjaśnienia tych faktów może dopuścić dowód z przesłuchania stron. Ponieważ w przedmiotowej sprawie wszelkie okoliczności istotne dla jej rozstrzygnięcia zostały przez Sąd wyjaśnione, dlatego też zbędnym, w ocenie Sądu, było przesłuchiwanie powoda w charakterze strony.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie wskazanych powyżej przepisów prawa, Sąd Okręgowy powództwo oddalił (pkt I wyroku).

Odstępując od obciążania powoda kosztami procesu (kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej wykonywanego przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa), Sąd oparł się na treści art. 102 k.p.c., biorąc pod uwagę fakt długotrwałego osadzenia powoda w zakładzie karnym oraz związaną z tym sytuację materialną, która uzasadniała również zwolnienie go od kosztów sądowych w całości.

Mając powyższe na względzie, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.