Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Anna Harmata (spr.)

SO Marta Zalewska

protokolant: Małgorzata Florek

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2016 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. W.

przeciwko Telewizji (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydział Gospodarczy z dnia 24 sierpnia 2016 r. sygn. akt V GC 178/16

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie V Wydziałowi Gospodarczemu do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie przyznał biegłemu J. L. wynagrodzenie zgodnie ze złożonym rachunkiem w kwocie 1.246,70 zł za sporządzenie opinii sądowej.

W uzasadnieniu wskazał, iż wynagrodzenie należało przyznać zgodnie z przedłożonym rachunkiem, jako znajdujące podstawę w nakładzie pracy biegłego, zawiłości sprawy, rozległości opinii na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym oraz art. 89 i 90 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Na powyższe postanowienie powódka złożyła zażalenie, zarzucając mu:

1)  naruszenie przepisu postępowania art. 288 k.p.c. poprzez jego niewłaściwą wykładnię i przyjęcie, że mimo nie wydania merytorycznej opinii przez biegłego w zakresie tez dowodowych przysługuje mu wynagrodzenie,

2)  naruszenie przepisu art. 89 ust. 1-4 w zw. z ust. 5 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez jego niewłaściwą wykładnię i przyjęcie, że mimo nie wydania opinii merytorycznej przez biegłego w zakresie tez dowodowych przysługuje mu wynagrodzenie,

3)  naruszenie przepisów § 1 pkt 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych do wydania opinii w postępowaniu cywilnym poprzez ich niewłaściwą wykładnię i przyjęcie, że mimo nie wydania opinii merytorycznej przez biegłego w zakresie tez dowodowych przysługuje mu wynagrodzenie,

4)  naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. w zw. z art. 288 k.p.c. poprzez brak pełnego uzasadnienia odnośnie wynagrodzenia biegłego w zakresie wyszczególnienia kryteriów dla których Sąd przyjął konkretną wartość wynagrodzenia biegłego, ile godzin faktycznie składało się na wykonane czynności przez biegłego.

Mając na uwadze powyższe zarzuty powódka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia przez Sąd II instancji poprzez jego uchylenie bądź obniżenie wysokości wynagrodzenia biegłego, nadto wniosła o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego od pozwanej spółki na rzecz powódki.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powódki jest zasadne co do wnioskowanego uchylenia zaskarżonego postanowienia do ponownego rozpoznania z przyczyn uniemożliwiających jego merytoryczną kontrolę instancyjną.

Zgodnie z art. 288 k.p.c. oraz art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 623), biegły ma prawo żądać wynagrodzenia za wykonaną pracę, przy czym wysokość należnego biegłemu wynagrodzenia za wykonaną pracę jest uregulowana przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 518).

W myśl art. 89 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wysokość wynagrodzenia biegłego za wykonaną pracę ustala Sąd, uwzględniając wymagane kwalifikacje, potrzebny do wydania opinii czas i nakład pracy oraz wysokość wydatków (na podstawie złożonego rachunku).

Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu poprzestał na zaakceptowaniu przedłożonego przez biegłego rachunku, bez jego analizy. Treść uzasadnienia nie pozwala na weryfikację podstaw i motywów dla wydanego orzeczenia, nie zawiera ono żadnych konkretnych danych tj. jaki nakład pracy biegłego – określony czasowo Sąd uznał za zasadny i dlaczego, jakie czynności Sąd uwzględnił, w jakim czasie ich trwania, jaką stawkę uwzględnił w stosunku do przyjętego czasu pracy, jakie ewentualnie inne dane stanowiły podstawę dla wydanego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z wymogiem wynikającym z art. 328 § 2 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. motywy podjętego rozstrzygnięcia powinny być wyjaśnione w sposób umożliwiający przeprowadzenie kontroli instancyjnej po jego zaskarżeniu. Uzasadnienie orzeczenia umożliwia bowiem sprawowanie nadzoru judykacyjnego przez sąd wyższej instancji. Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 7 września 2012 r. (sygn. akt I ACz 583/12, LEX nr 1217750), zgodnie z którym dokonanie rozważań dotyczących nakładu pracy biegłego, czasu rzeczywiście niezbędnego do wykonania zlecenia, uwzględnienia stopnia skomplikowania przedmiotu opinii, czy jej zakresu, jest w myśl art. 90 u.k.s.c. niezbędne do prawidłowej oceny wniosku biegłego i ustalenia właściwej wysokości wynagrodzenia za sporządzoną przez niego opinię, zaś ich brak uniemożliwia w istocie kontrolę merytoryczną postanowienia w postępowaniu zażaleniowym. Ponadto treść karty pracy obejmująca szczegółowe wymienienie czynności, jakich biegły dokonał w związku z opracowaniem opinii, jak również czasu poświęconego na każdą z tych czynności, zobowiązuje sąd do konkretnego ustosunkowania się do tych danych (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 sierpnia 2012 r. sygn. akt I ACz 1206/12, LEX nr 1216294).

Odnosząc się do pozostałych zarzutów zażalenia dotyczących opinii, to w ocenie Sądu Okręgowego brak podstaw dla przyjęcia, iż biegłemu wynagrodzenie nie jest należnym. Wynagrodzenie przyznawane jest bowiem biegłemu za wykonaną pracę, niezależnie od tego czy strony zgadzają się z wnioskami biegłego. Zapoznanie się biegłego z aktami, opis podjętych czynności czy dowodów w zakresie koniecznym dla przeprowadzanej analizy celem odpowiedzi na pytanie Sądu, stanowi element sporządzania opinii. Ostateczna ocena przydatności opinii należy do sądu orzekającego w sprawie, a biegłemu na tym etapie postępowania i w okolicznościach tej rozpoznawanej sprawy należy się wynagrodzenie za sporządzoną opinię (vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 22 lipca 2013 r. I ACz 1176/13, LEX nr 1362758).

Przy ponownym rozpoznawaniu wniosku biegłego o przyznanie mu wynagrodzenia za sporządzoną opinię rzeczą Sądu Rejonowego będzie dokonanie stosownej analizy rachunku i karty pracy biegłego zgodnie ze wskazanymi powyżej wymogami, konkretnym wskazaniem jakie czynności, w jakim czasokresie trwania i dlaczego Sąd przyjmuje za uzasadnione, następnie odniesienie niniejszego do zastosowanej stawki, ew. innych danych, które będą stanowić podstawę rozstrzygnięcia; co znajdzie odzwierciedlenie w uzasadnieniu wydanego orzeczenia.

Zważywszy na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę w tym zakresie Sądowi Rejonowemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania. O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd orzeka na podstawie art. 108 § 2 k.p.c. w rozstrzygnięciu kończącym postępowanie w sprawie.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)