Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 7 lutego 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Anna Małecka

Protokolant:Agnieszka Łuciów

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W.

przeciwko L. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od strony powodowej (...) 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w W. na rzecz pozwanego L. K. kwotę 197,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XI C 1497/13

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym dnia 19 kwietnia 2013 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie strona powodowa (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W. domagała się zasądzenia od pozwanego L. K. kwoty 1.007,86 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia na swoją rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, iż nabyła w dniu 22 stycznia 2013 r. w drodze przelewu wierzytelności od (...) S.A. wierzytelność wobec pozwanego z tytułu umowy o usługi telekomunikacyjne, za które pozwany nie uiścił należności.

W dniu 27 maja 2013 r. zostały wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W dniu 14 czerwca 2013 r. pozwany L. K. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżając nakaz zapłaty w całości, domagał się oddalenia powództwa zarzucając brak jakichkolwiek postaw faktycznych i prawnych oraz zgłaszając zarzut przedawnienia.

Uzasadniając sprzeciw pozwany podniósł, iż stronie powodowej nie przysługuje roszczenie dochodzone w niniejszym postępowaniu.

Postanowieniem z dnia 16 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciw i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu.

W piśmie przygotowawczym złożonym dnia 25 października 2013 r. strona powodowa wskazała, iż pozwany związany był z pierwotnym wierzycielem – (...) S.A. umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Wierzytelności z tego tytułu zostały przeniesione na stronę powodową, na dowód czego strona powodowa wnosi o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny księgowości w przypadku kwestionowania przez pozwanego zawarcia umowy i braku zapłaty kwot wskazanych w fakturach. Natomiast w przypadku kwestionowania przez pozwanego faktu, iż jego dług był przedmiotem przelewu wierzytelności, strona powodowa wnosi o dopuszczenie dowodu z załącznika do umowy przelewu. Jednocześnie strona pozwana sprecyzowała, iż na dochodzoną pozwem kwotę składają się: kwota 950,00 zł tytułem płatności za fakturę VAT z dnia 9 października 2012 r., z terminem wymagalności przypadającym w dniu 23 października 2012 r. oraz kwota 57,86 zł tytułem odsetek ustawowych za okres od dnia 23 października 2012 r. do dnia 12 kwietnia 2013 r.

W odpowiedzi na sprzeciw wniesionej w elektronicznym postępowaniu upominawczym, ujętej w piśmie strony powodowej z dnia 17 grudnia 2013 r., (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W. wskazał iż nie upłynął 3-letni termin przedawnienia, ponieważ data wymagalności przedmiotowego roszczenia przypada na dzień 23 października 2012 r., a przerywający bieg roszczenia pozew strony powodowej został złożony dnia 22 kwietnia 2013 r. Strona powodowa podała, że pozwany związany był z pierwotnym wierzycielem umową zawartą na czas określony 24 miesięcy, zobowiązując się do przestrzegania warunków określonych w umowie, regulaminie świadczenia usług i cenniku. Pozwany był zobowiązany między innymi do zwrotu zestawu urządzeń multimedialnych LiveBox w terminie 14 dni od dnia wygaśnięcia, rozwiązania, odstąpienia od umowy lub zmiany sposobu świadczenia usług pod rygorem obciążenia opłatą określoną w cenniku, zaś pozwany po zaistnieniu tych okoliczności uchybił wskazanemu terminowi, skutkiem czego został obciążony opłatą określoną w cenniku.

W sprzeciwie wniesionym dnia 8 grudnia 2013 r. pozwany L. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości, zarzucając nieprzedstawienie wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności, co skutkuje brakiem podstawy żądania co do zasady i co do wysokości, jak również brak jakichkolwiek podstaw faktycznych i prawnych oraz nieistnienie roszczenia cedenta względem pozwanego; pozwany zarzucił także brak udowodnienia roszczenia przez stronę powodową co do zasady i wysokości oraz brak udowodnienia dokonania cesji wierzytelności na rzecz strony powodowej.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, iż pozwany spełnił obowiązki wynikające z umowy zawartej w (...) S.A. Nadto pozwany podniósł, że nie zostało udowodnione przez stronę powodową, iż nabyła ona wierzytelność przeciwko pozwanemu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 4 maja 2009 r. L. K. zawarł z (...) S.A. umowę „(...)” numer (...)DWIE, której przedmiotem było świadczenie zestawu usług: neostrada tp i usługa tv na zasadach określonych w umowie, regulaminach i cennikach promocji i ofert okresowych. W umowie nie określono czy została zawarta na czas nieokreślony czy określony długości 24 miesięcy (§ 2).

Cennik usługi „(...)” przewidywał między innymi kary umowne za uszkodzenie, utratę lub niezwrócenie po zakończeniu świadczenia usługi platformy multimedialnej tp w wysokości 300,00 zł, karę umowną naliczana w przypadku utraty lub niezwrócenia dekodera przez abonenta w kwocie 600,00 zł oraz karę umowną w obciążającą abonenta w przypadku utraty przez niego lub niezwrócenia karty w wysokości 50,00 zł.

/dowód: 1. umowa z dnia 4.05.2009 r. – k. 22-26,

2. cennik – k. 42-44./

W dniu 25 września 2012 r. między (...) S.A. a (...) 1 Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym w W. została zawarta umowa ramowa cyklicznej sprzedaży wierzytelności, która określała zasady przenoszenia wierzytelności pieniężnych, będąca jednocześnie umową przekazania baz danych. Wierzytelności, których miały dotyczyć umowy cesji miały cechować się wymagalnością, bezspornością co do wysokości oraz nieobciążeniem roszczeniami osób trzecich. W umowie uzgodnione również zostały zasady przekazywania dokumentów związanych z przelewanymi wierzytelnościami (§ 6)

/dowód: umowa ramowa cyklicznej sprzedaży wierzytelności – k. 19-20/

(...) S.A. w dniu 9 października 2012 r. wystawiła notę obciążeniową numer (...) wobec L. K. na kwotę 950,00 zł, płatną w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania. Na sumę 950,00 zł składały się: odszkodowanie za zestaw LiveBox w wysokości 300,00 zł, odszkodowanie za dekoder w wysokości 600,00 zł oraz odszkodowanie za kartę dostępową w kwocie 50,00 zł.

/nota obciążeniowa z dnia 9.10.2012 r. – k. 21/

Dnia 22 stycznia 2013 r. zostało zawarte porozumienie do umowy ramowej cyklicznej sprzedaży wierzytelności z dnia 25 września 2012 r.; stronami porozumienia były” (...) S.A. oraz (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W.. Zgodnie z zawartym porozumieniem (...) S.A. przelała na rzecz (...) 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w W. pakiet wierzytelności. Skutek rozporządzający cesji wierzytelności miał nastąpić z dniem zapłaty umówionej ceny, której termin płatności został określony na okres 7 dni od dnia zawarcia porozumienia.

Elektroniczny załącznik do porozumienia z dnia 22 stycznia 2013 r. zawierał wzmiankę o należności L. K. w wysokości 950,00 zł.

/dowód: 1. porozumienie z dnia 22.01.2013 r. – k. 19-20,

2. załącznik – k. 40-41./

Pismem datowanym na dzień 5 marca 2013 r. L. K. został wezwany przez (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W. do zapłaty kwoty 995,00 zł w nieprzekraczalnym terminie do dnia 12 marca 2013 r. pod rygorem doprowadzenia do egzekucji komorniczej. Jednocześnie wskazano, że należności wynikają ze wskazanej faktury VAT, która została wystawiona dnia 9 października 2012 r. za świadczenie usług telekomunikacyjnych.

/dowód: pismo z dnia 5.03.2013 r. – k. 27/

W dniu 12 kwietnia 2013 r. w księgach rachunkowych (...) 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego widniało zadłużenie L. K. na kwotę 1007,86 zł, nabyte w drodze umowy o przelew wierzytelności z dnia 22 stycznia 2013 r. Na wierzytelność tą składały się kwoty: 950,00 zł tytułem należności głównej i kwota 57,86 zł tytułem odsetek za okres od dnia 23 października 2012 r. do dnia 12 kwietnia 2013 r.

/dowód: wyciąg z ksiąg z dnia 12.04.2013 r. – k. 18/

L. K. dokonał zdania zestawu LiveBox, dekodera i karty.

/dowód: 1. protokół zdawczy – k. 63,

2. pismo L. K. – k. 64./

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, ponieważ strona powodowa (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W. nie wykazała faktu skutecznego dokonania przelewu wierzytelności, jak również nie udowodniła istnienia podstaw naliczenia kary umownej, a pozwany domagał się oddalenia powództwo, kwestionując istnienie wierzytelności.

Strona powodowa nie wykazała, że służy jej legitymacja czynna w tym postępowaniu. Legitymacja czynna, jak i bierna jest opartym na prawie materialnym uprawnieniem do występowania w charakterze strony w konkretnej sprawie sądowej. Wymóg jej posiadania stanowi przesłankę merytorycznego rozpoznania sprawy, badaną przez sąd w chwili orzekania, gdyż jej brak po stronie choćby jednej ze stron postępowania skutkuje oddaleniem powództwa Podlega ona badaniu sądu z urzędu gdyż w przeciwnym razie sąd nie mógłby wydać rozstrzygnięcia co do istoty sprawy zgodnego z prawdą obiektywną.

W pierwszej kolejności należy przytoczyć art. 509 § 1 k.c., zgodnie z którym wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2 art. 509 k.c.). Na skutek przelewu wierzytelność cedenta (dotychczasowego wierzyciela) przechodzi na cesjonariusza (nabywcę wierzytelności) w takim stanie, w jakim dotychczas istniała. Zasadniczo cesja nie wpływa na kształt wierzytelności, zmienia się jedynie podmiot uprawniony do żądania świadczenia.

Sąd Rejonowy zwrócił uwagę, na zapis porozumienia z dnia 22 stycznia 2013 r., zgodnie z którym skutek rozporządzający przelewu wierzytelności miał nastąpić po dokonaniu zapłaty przez (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W., a fakt ten nie został wykazany w postępowaniu, mimo iż pozwany przeczył skutecznemu przeniesieniu wierzytelności na stronę powodową.

Nadto strona powodowa nie wykazała podstaw faktycznych istnienia roszczenia. W przekonaniu sądu orzekającego dokonanie umowy przelewu wierzytelności nie jest wystarczającym dowodem na istnienie wierzytelności, a zwłaszcza na realne wykonanie świadczenia przez pierwotnego wierzyciela, skutkującego obowiązkiem zapłaty ze jego spełnienie. Teoretycznie możliwe jest bowiem przeniesienie wierzytelności nieistniejącej, czy takiej która nie przysługuje zbywcy. Konsekwencje prawne takiej sytuacji reguluje przepis art. 516 k.c., zgodnie z którym zbywca wierzytelności ponosi względem nabywcy odpowiedzialność za to, że wierzytelność mu przysługuje.

Sąd uznał, że strona powodowa nie udźwignęła ciężaru udowodnienia faktów, z których wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne. Podkreślić przy czym trzeba, że samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności (art. 227 k.p.c.) powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą (wyrok SN z dnia 22.11.2001 r., sygn. I PKN 660/00, publ. Wokanda 2002/7-8/44). Zgodnie z art. 232 k.p.c. obowiązek wskazania dowodów obciąża przede wszystkim strony a w myśl art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Oznacza to, że ten, kto powołuje się na przysługujące mu prawo, występując z żądaniem obowiązany jest udowodnić okoliczności faktyczne uzasadniające to żądania. Chodzi tu o fakty, które mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, wykazujące istnienie prawa.

Zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (wyrok SN z dnia 17.12.1996 r., sygn. I CKU 45/96, publ. OSNC 1997/6-7/76). Dopuszczenie dowodu z urzędu jest co do zasady prawem a nie obowiązkiem sądu. W związku z powyższym, jeżeli materiał dowodowy zgromadzony przez strony nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z nieudowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów.

Wobec powyższego i w myśl art. 232 k.p.c. to strona powodowa była obowiązana wskazać dowody dla stwierdzenia faktu zasadności obciążenia pozwanego należnościami wynikającymi ze wskazanej w pozwie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz cennika i powinna liczyć się z negatywnymi konsekwencjami jego nieudowodnienia w postaci oddalenia powództwa.

Powyższej oceny nie podważa treść przedstawionego przez powoda dokumentu – wyciągu z jego własnych ksiąg rachunkowych. Biorąc bowiem pod uwagę zmianę stanu prawnego, spowodowaną uznaniem przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 25 lipca 2011 r. ( P 1/10, Dz. U. Nr 152, poz. 900) art. 194 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych w części, w jakiej nadaje on moc prawną dokumentu urzędowego wyciągom z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego w postępowaniu cywilnym prowadzonym wobec konsumenta, za niezgodny z art. 2, 32 ust. 1 zdanie pierwsze i art. 76 Konstytucji, aby udowodnić istnienie dochodzonej przez fundusz wierzytelności i jej wysokości, nie wystarczy przedłożyć sądowi wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu, bez potrzeby wskazywania tytułu, ani okoliczności, w jakich zobowiązanie powstało. Powołane orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego skutkowało powrotem do zasady w postępowaniu cywilnym, iż to powód – w sporze z konsumentem – pozwanym, musi udowodnić istnienie dochodzonej wierzytelności, okoliczności jej powstania oraz jej wysokość.

Nie zostało wykazane czy pierwotny wierzyciel zawarł z pozwanym umowę na czas określony 24 miesięcy czy też na czas nieokreślony, jako że w przedstawionej przez stronę powodową kopii umowy nie zostało to w żaden sposób zaznaczone. Strona powodowa nie dowodziła też faktu przekazania abonentowi urządzeń, o których mowa w nocie obciążeniowej – zestawu LiveBox, dekodera i karty, a przekazanie tych sprzętów nie wynika wprost z umowy, ponieważ – jak wynika z jej treści – protokół przekazania tych elementów jest fakultatywnym załącznikiem do umowy. W związku z powyższym nie zostało wykazane zarówno przekazanie pozwanemu sprzętów, jak i czas, w którym pozwany L. K. był zobowiązany do zwrotu urządzeń – nie jest bowiem wiadomo, kiedy ustał stosunek umowny między (...) S.A. a pozwanym. Dlatego też należy stwierdzić, że strona powodowa nie wykazała przesłanek obciążenia pozwanego karą umowną przez pierwotnego wierzyciela.

Należy mieć też na względzie, że pozwany wykazał, iż dokonał zwrotu urządzeń: zestawu LiveBox, dekodera i karty.

Z uwagi na powyższe sąd oddalił powództwo orzekając jak w punkcie I wyroku.

Orzeczenie o kosztach w punkcie II zostało oparte o przepis art. 98 k.p.c., który nakłada na stronę przegrywającą obowiązek zwrotu przeciwnikowi kosztów celowej obrony i dochodzenia praw, statuując zasadę odpowiedzialność za wynik procesu. W skład tychże kosztów wchodzą: kwota 180,00 zł tytułem zastępstwa prawnego oraz kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej uiszczonej od pełnomocnictwa. Suma kosztów poniesionych przez pozwanego, niezbędnych do obrony jego praw, wynosi więc 197,00 zł i w takiej wysokości została zasądzona od strony powodowej na rzecz pozwanego.

Z tych względów sąd orzekł jak w wyroku.