Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow 1792/13 el

II.P O S T A N O W I E N I E

o odmowie udzielenia zezwolenia na odbywanie kary

w systemie dozoru elektronicznego

Dnia 16 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Zamościu Wydział III Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonaniem Orzeczeń Karnych w składzie:

b.a. Przewodniczący: Sędzia SO Ryszard Gargol

Protokolant: sekr. sąd P. K.

po rozpoznaniu wniosku skazanego A. M.

o udzielenie zezwolenia na obywanie kary w systemie dozoru elektronicznego

wysłuchaniu Prokuratora Prok. Okręgowej Marka Sowy

który sprzeciwiał się wnioskowi

na podstawie art. 6 ust. 1 Ustawy z dnia 7.09.2007 r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego ( Dz. Ust. Nr. 142 poz. 960 z 2007 r. , z późniejszymi zm.);

p o s t a n o w i ł :

I. odmówić skazanemu A. M. udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem:

Sądu Rejonowego w T. (...). w sprawie: sygn. akt II K 766/10

poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego.

II. na podstawie art.624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. zwolnić skazanego od obowiązku uiszczenia wydatków należnych Skarbowi Państwa .

UZASADNIENIE

Skazany w dniu 12.09.2013 r. złożył wiosek o udzielenie mu zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego . Wniosek uzasadnił swoją trudną sytuacją rodzinną ( k.3 ).

Wniosek skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zauważyć , że Sąd Penitencjarny może udzielić zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, oraz jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji a także inne szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym ( art. 6 ust. 1 Ustawy z 7.09.2007 r. o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego ).

Jak wynika ze zgromadzonych dowodów skazany do tej pory, w ciągu ostatnich trzech lat, czterokrotnie był już karany za podobne, bądź takie same przestępstwa z art. 244 kk. i art. 178 a § 4 kk .W jednym przypadku, w 2012 r. zastosowano wobec niego system dozoru elektronicznego ( sprawa III K. (...) SO Zamość) . Wydając to orzeczenie sąd jednak nie dysponował wiedzą, że wobec skazanego zapadły już cztery wyroki, lecz przyjmował, zgodnie z ówczesnymi danymi o karalności, że tylko trzy ( patrz : k.12 cytowanych akt ). Ilość wydanych wyroków wobec skazanego ( 4 ) świadczy o jego niepoprawności . Ponadto trzeba zauważyć, że ostatnie przestępstwo skazany popełnił w dniu 1.07.2012 r. a więc jeden dzień przed wydaniem wyroku w sprawie VII K 153/12 SR w T. (...). Ma to szczególną wymowę, potwierdza ocenę , że skazany nie obawia się ani kar, ani toczących się wobec niego postępowań karnych. Udzielenie zezwolenia na dozór elektroniczny w chwili obecnej byłoby niczym nieuzasadnioną pobłażliwością wobec nieustępliwej postawy skazanego . Ilość wydanych w tym przypadku wyroków nie wpłynęła pozytywnie na zmianę jego zachowania. Wskazuje to na znaczną demoralizację, niepoprawność skazanego, dotychczasową nieskuteczność środków wychowawczych o charakterze wolnościowym, konieczność zastosowania znacznie surowszych oddziaływań resocjalizacyjnych ( warunki izolacji więziennej ) . Dla osiągnięcia wszystkich celów orzeczonej kary nie wystarczy w tym przypadku zastosowanie dozoru elektronicznego . Nie podważa tych ustaleń treść wywiadu środowiskowego z dnia 23.12.11 r. ( k.13 ). Wynika z niego, że skazany w miejscu zamieszkania ma dobrą opinię .

Ocenę taką można podzielić tylko częściowo, gdyż wielokrotna uprzednia karalność, notoryczność łamania - głównie zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym , nie pozwala na taką pozytywną ocenę .

Natomiast „ trudna sytuacja rodzinna” ( patrz: – cytowany wywiad kuratora zawodowego, choroba skazanego ), może ewentualnie uzasadniać udzielenie w przyszłości przerwy w karze, oczywiście o ile zostaną spełnione wszystkie przesłanki z art. 153 § 2 k.k.w.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności w rozumieniu art. 6 ust. cytowanej na wstępie Ustawy, które uzasadniałyby udzielenie skazanemu zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego . Przedstawione przez skazanego we wniosku argumenty należy uznać za niezasadne i nie zasługujące na uwzględnienie.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 624 § 1 kpk. Zwolnienie skazanego od kosztów uzasadnione jest jego trudną sytuacją finansową .

Z tych względów Sąd orzekł jak na wstępie.

Na oryginale właściwy podpis

III Kow 1792/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE