Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 2 września 2015 r. w Gliwicach

sprawy G. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania G. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 10 lipca 2013 r. nr (...)- (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn akt VIII U 124/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 lipca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonej G. W. prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ zatrudnienie u ostatniego pracodawcy do dnia rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy trwało krócej niż 6 miesięcy.

W odwołaniu od powyższej decyzji G. W. domagała się jej zmiany i przyznania jej prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu podała, że spełnia warunek zatrudnienia 6 miesięcy u ostatniego pracodawcy ponieważ została przejęta w trybie art. 23 ¹ k.p. i nowy pracodawca z mocy prawa stał się stroną dotychczasowego stosunku pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i podtrzymał stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Wyrokiem z dnia 28.03.2014r. tut. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej prawo do świadczenia przedemerytalnego od 13.06.2013r.

Na skutek apelacji organu rentowego, Sąd Apelacyjny w Katowicach w dniu 26.11.2014r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania. Sąd II instancji wskazał, że sprawa wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego celem ustalenia okoliczności związanych z zawarciem przez ubezpieczoną umowy o pracę z PW (...) 2 D. P., D. M.. M. (...) spółką jawną w Ś., jak i rozwiązaniem tej umowy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona urodziła się (...) i na dzień rozwiązania stosunku pracy ukończyła 51 lat. Ubezpieczona do dnia rozwiązania stosunku pracy legitymowała się stażem 35 lat, 11 miesięcy i 25 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Odwołująca od 7.09.1976r. do 31.08. 2011r. faktycznie świadczyła pracę w restauracji (...) w Ś. na stanowiskach kelnerki i bufetowej. W tym czasie zmieniał się tylko właściciel restauracji, przy czym od 4.04.1991r. do 31.12.1995r. był to M. P., a od 1.01.1996r. do 31.08.2011r. D. P. (2). W tym ostatnim okresie ubezpieczona – od a.01.2002r. do 31.08.2011r. – pracowała na ¾ etatu. Restauracja nie przynosiła dochodów, dokonano redukcji etatu i ubezpieczona została zwolniona. Do tego okresu wraz z ubezpieczoną pracowała w restauracji (...).

W dniu 3.06.2011r. zawarta została umowa spółki jawnej Przedsiębiorstwo (...), której udziałowcami byli D. P. (2), D. M. (2) i M. M.. Celem zawiązania spółki było prowadzenie restauracji (...) w Ś..

Faktycznym prowadzeniem lokalu zajął się D. M. (2), rozpoczęto prace remontowe restauracji, która była tylko częściowo otwarta. Zakupiono różne elementy wyposażenia lokalu.

Ostatecznie przejęci pracownicy zostali zwolnieni i spółka zaczęła poszukiwać nowych pracowników. D. P. (2) zarekomendowała D. M. (2) zatrudnienie ubezpieczonej. W tym czasie spółka cywilna (...) sp. z o.o., (...) sp. z o.o. w K. zaproponowała D. M. (2) wynajem pracowników. Następnie D. M. (2) zadzwonił do ubezpieczonej i zapytał, czy chciałaby podjąć pracę w restauracji jako osoba wynajęta od spółki (...).

W dniu 31.10.2011r. spółka (...) zawarła ze spółką (...) umowę outsourcingową.

W dniu 1.11.2011r. ubezpieczona zawarła umowę o pracę z M. S. na czas określony do 31.10.2012r. na stanowisku barmana-sprzedawcy. W umowie wskazano, że ubezpieczona będzie wykonywała pracę w miejscowości zamieszkania. Odwołująca nie pamięta okoliczności zawarcia tej umowy. Jeden raz kontaktowała telefonicznie się z przedstawicielem spółki (...), w sprawie sporządzenia zaświadczeni o korzystaniu z zasiłku chorobowego. Spółka (...) nie prowadziła żadnej działalności w restauracji (...) w Ś.

Odwołująca pracowała jako bufetowa i pomagała w kuchni. Restauracja nie przynosiła dochodów, była czynna tylko w niektóre dni, zajmowała się również organizowaniem przyjęć okolicznościowych.

Następnie spółka (...) wypowiedziała łączącą ją umowę outsourcingową ze skutkiem na dzień 30.09.2012r. i poinformowała ubezpieczoną, że przekazuje ją jako pracownika na zasadzie art. 23 ¹ kp spółce (...) poczynając od 1.10.2012r.

Odwołująca w październiku 2012r. świadczyła pracę w restauracji (...).

W dniu 1.11.2012r. ubezpieczona zawarła umowę o pracę ze spółką (...) na czas określony do 31.12.2013r. z zastrzeżeniem możliwości jej rozwiązania z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia.

Ubezpieczona została zwolniona, ponieważ restauracja przynosiła straty i wystąpiły konflikty w spółce. Restauracja była już praktycznie nieczynna. D. M. (2), D. P. (2) ani odwołująca nie posiadają wiedzy, czy ubezpieczonej zostało wręczone jakieś pismo o wypowiedzeniu umowy o pracę.

W świadectwie pracy z dnia 24.11.2012r. spółka (...) podała, że odwołująca była pracownikiem spółki cywilnej (...) od 1.11.2011r. do 30.09.2012r., a spółki (...) od 1.10.2012r. do 24.11.2012r. oraz, umowę wypowiedział pracodawca z przyczyn ekonomicznych – likwidacja stanowiska pracy.

Jedynym – zgłoszonym do ubezpieczeń społecznych - pracownikiem restauracji po tej dacie była B. Ś., która zajmowała się kasą fiskalną i rachunkami. Spółka (...) nie zgłosiła do ubezpieczeń społecznych Ł. R. jako swojego pracownika.

[dowód: akta osobowe i rentowe ubezpieczonej, informacja ZUS k. 91, zeznania świadków: D. M. (2), Ł. R., D. P. (2), B. Ś., przesłuchanie ubezpieczonej]

Od 29 listopada 2012 roku ubezpieczona jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w T. jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku dla bezrobotnych i w tym okresie nie odmówiła podjęcia odpowiedniego zatrudnienia.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych / Dz. U. z 2004 r, nr 120, poz. 1252/, prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn.

Z kolei w myśl ust 3 tego przepisu świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia
w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Ubezpieczona była zarejestrowana jako bezrobotna, posiada wymagany 6 miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, oraz w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Posiada także wymagany staż pracy.

Jedyna kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy ubezpieczona udokumentowała 6 miesięczny okres zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

W ocenie Sądu, ubezpieczona okoliczności tej nie wykazała.

Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, ubezpieczona świadczyła pracę w restauracji (...) w Ś. w okresie od 7.09.1976r. do 31.08.2011r. Ostatnim pracodawcą w tym okresie była D. P. (2).

Następnie odwołująca została zwolniona, a pracę w tej restauracji – prowadzonej już przez inny podmiot tj. spółkę (...) - podjęła ponownie po dwóch miesiącach, jako pracownik wynajęty ze spółki (...). W tym okresie pracodawcą ubezpieczonej była spółka (...).

Wypowiedzenie przez tę spółkę umowy outsourcingowej zawartej ze spółką (...) nie mogło wywołać skutku przewidzianego w art. 23 ¹ kp, ponieważ nie było związane z przejęciem zakładu pracy. Niespornym jest wszak, że spółka (...) nie prowadziła w restauracji (...) żadnej działalności. Nie przekazano spółce (...) ani zadań, ani majątku.

Zgodnie z art. 23 ¹ § 1 kp w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Cytowana norma prawna stanowi odstępstwo od zasady swobody umów w przypadku zmiany pracodawcy, gwarantując pracownikom ciągłość i stabilność zatrudnienia na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowany jest pogląd, co do tego, że przejście zakładu pracy na innego pracodawcę w trybie art. 23 ¹ § 1 kp następuje również w sytuacji przekazania innemu podmiotowi zadań wykonywanych przez dotychczasowego pracodawcę – wyroki: z dnia 2.03.2005r., w sprawie I PK 271/04, OSNP z 2005 roku, Nr 21, poza. 334; z dnia 15.09.2006r., w sprawie I PK 75/06, OSNP z 2007 roku, Nr 17-18, poz. 250. Sąd Najwyższy w wyżej powołanym wyroku z dnia 15.09.2006r. stwierdził, iż ocena, czy doszło do przejścia części zakładu pracy na nowego pracodawcę (art. 23 ¹ kp) zależy od ustalenia, czy przejął on w faktyczne władanie część zadania lub zadań, stanowiących placówkę zatrudnienia, a więc w zakresie pozwalającym na wykonywanie obowiązków pracowniczych. To przejęcie we faktyczne władanie nie musi polegać na nabyciu przedsiębiorstwa lub jego części oraz nie zależy od rodzaju czynności prawnej, na podstawie której następuje (na przykład umowa o charakterze rzeczowym czy obligacyjnym; bezterminowa czy terminowa) – wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29.08.1995r., w sprawie I PRN 38/95, OSNAPiUS z 1996 roku, Nr 6, poz. 83.

Zauważyć należy również, że umowa outsourcingowa została rozwiązana z dniem 30.09.2012r., a ubezpieczona podpisała umowę o pracę ze spółką (...) dopiero od 1.11.2012r. Ani przedstawiciele pracodawcy, ani ubezpieczona nie umieli wyjaśnić okoliczności jej zawarcia. Mając na uwadze, niekwestionowane twierdzenia odwołującej, że nadal kontynuowała pracę w restauracji w październiku 2012r. Sąd przyjął, że stosunek pracy ze spółką (...) uległ rozwiązaniu w dniu 30.10.2012r. w drodze czynności konkludentnych, a od 1.10.2012r. nawiązany został stosunek pracy ze spółką (...).

Następnie ubezpieczona została zwolniona z pracy, przy czym również w tym przypadku ani przedstawiciele pracodawcy ani ubezpieczona nie umieli wyjaśnić okoliczności rozwiązania stosunku pracy. Zeznania tych osób wskazują jednak na złą sytuację finansową restauracji, lokal był otwierany jedynie okazjonalnie, a zatem przyjąć można, że odwołująca została zwolniona z przyczyn jej nie dotyczących

Powyższe oznacza jednak, że ubezpieczona nie legitymuje się wymaganym prawem 6-miesięczyny stażem pracy w zakładzie pracy, w którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Pracodawcą rozwiązującym umowę o pracę była spółka (...), w której ubezpieczona była zatrudniona od 1.10.2012r. czyli łącznie niecałe 2 miesiące. W ocenie Sądu brak jest podstaw do zaliczenia do tego stażu – okresu pracy w spółce (...)-, a zatem odwołanie zostało oddalone.

Z powyższych względów, Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

(-) SSO Grażyna Łazowska