Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Magdalena Marczyńska

Protokolant stażysta Katarzyna Pielużek

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku H. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania H. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 28 czerwca 2016 r. sygn. (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje wnioskodawczyni H. A. prawo do emerytury pomostowej od dnia 1 czerwca 2016 roku;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. na rzecz wnioskodawczyni H. A. kwotę 360,00 ( trzysta sześćdziesiąt 00/100 ) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V U 715/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 czerwca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił przyznania H. A. emerytury' pomostowej, ponieważ wnioskodawczy ni nie udowodniła okresu pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat. W decyzji organ podał, że do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach w myśl art. 4 ustawy o emery turach pomostowych nie zaliczył wnioskodawczym okresu pracy od dnia 7 listopada 1994 roku do dnia 30 września 1995 roku na stanowisku sprzątaczki, gdyż stanowisko to nie jest wymienione w Dziale XII poz. 5 pkt 7 Zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 lipca 1983 roku.

W odwołaniu z dnia 26 lipca 2016 roku H. A. wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu odwołująca podała, że w kwestionowanym przez ZUS okresie pomimo posiadania angażu na stanowisko sprzątaczki, faktycznie wykonywała obowiązki opiekunki w (...) w R..

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie, powielając argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Na rozprawie w dniu 2 grudnia 2016 roku profesjonalny pełnomocnik działający w imieniu wnioskodawczymi podtrzymał stanowisko w sprawie, wnosząc o zaliczenie do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia ubezpieczonej od dnia 7 listopada 1994 roku do dnia 30 września 1995 roku.

W piśmie procesowym z dnia 19 grudnia 2016 roku organ rentowy wskazał, że nie zaliczył do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia ubezpieczonej od dnia 7 maja 1995 roku do dnia 30 września 1995 roku ze względu na to. że wykonywała ona prace salowej jedynie interwencyjnie, czyli nie w pełnym wymiarze czasu pracy.

H. A., urodzona w dniu (...), złożyła w dniu 3 czerwca 2016 roku wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej.

(dowód: wniosek o przyznanie emerytury pomostowej, k. 1- 3 akt emerytalnych)

W. nie pozostaje w stosunku pracy oraz nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

(okoliczność niesporna)

Wnioskodawczymi legitymuje się stażem pracy w łącznym wymiarze 30 lat, 2 miesięcy i 28 dni, na który składa się 28 lat, 1 miesiąc i 21 dni okresów składkowych oraz 2 lata, 1 miesiąc i 7 dni okresów nieskładkowych. ZUS do stażu pracy wnioskodawczym w warunkach szczególnych (jak podał w zaskarżonej decyzji) uwzględnił okres 14 lat, 5 miesięcy i 2 dni, to jest następujące okresy zatrudnienia ubezpieczonej w (...) w R.:

-

od dnia 1 października 1995 roku do dnia 31 marca 1997 roku na stanowisku salowej,

-

od dnia 1 kwietnia 1997 roku do dnia 30 września 2006 roku na stanowisku starszej pokojowej,

-

od dnia 1 października 2006 roku do dnia 30 września 2010 roku na stanowisku opiekunki.

Organ rentowy nie zaliczył do tego stażu:

-

okresów korzystania przez wnioskodawczynię ze zwolnień lekarskich od dnia 20 stycznia 2005 roku do dnia 31 stycznia 2005 roku, od dnia 12 kwietnia 2007 roku do dnia 19 kwietnia 2007 roku, od dnia 1 lipca 2009 roku do dnia 10 lipca 2009 roku;

-

okresu korzystania przez wnioskodawczynię z urlopu bezpłatnego w okresie od dnia 1 stycznia 2010 roku do dnia 31 marca 2010 roku.

(dowód: zaświadczenie wykonywania pracy w szczególnym charakterze z dnia 31 maja 2016 roku, k. 13, świadectwo wykonywania pracy w szczególnym charakterze z dnia

3/ maja 2016 raku, k. 15, świadectwo pracy z dnia 30 czerwca 2010 roku, k. 23 akt, decyzja ZUS z dnia 28 czerwca 2016 roku, k. 48, karta przebiegu zatrudnienia k. 45 akt emerytalnych)

W okresie od dnia 7 listopada 1994 roku do dnia 30 czerwca 2010 roku ubezpieczona była zatrudniona w (...) w R.. Ubezpieczona została zatrudniona w wyniku skierowania do prac interwencyjnych przez Rejonowy Urząd Pracy w R.. Strony zawarły umowę o pracę, w której jako stanowisko pracy wnioskodawczyni wskazały: sprzątaczka. Powyższe stanowisko wnioskodawczym miała przypisane w okresie od dnia 7 listopada 1994 roku do dnia 6 maja 1995 roku.

Z dniem 7 maja 1995 roku pracodawca zawarł z ubezpieczoną umowę o pracę na czas nieokreślony, powierzając jej obowiązki salowej. W. zajmowała to stanowisko do dnia 31 marca 1997 roku.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 30 czerwca 2010 roku, k. 23 akt emerytalnych, skierowanie do prac interwencyjnych, k. 1, umowa o pracę, k. 2, angaż z dnia 30 listopada 1994 roku, k. 3, umowa o pracę z dnia 2 stycznia 1995 roku, k. 5, angaż z dnia 24 stycznia 1995 roku, k. 6, umowa o pracę z dnia 6 maja 1995 roku, k. 8, potwierdzenie zmiany uposażenia z dnia 12 września 1995 roku, k. 11, angaż z dnia 29 kwietnia 1997 roku, k. 14a akt osobowych wnioskodawczyni część (...) )

W dniu 7 maja 1995 roku, to jest z dniem zatrudnienia wnioskodawczyni na stanowisku salowej pracodawca sporządził dokument w ^r postaci zakresu czynności, obowiązków i odpowiedzialności. Z dokumentu tego wynika, że do obowiązków ubezpieczonej należało:

-

utrzymanie w czystości i należytym stanie sanitarnym łóżek, szafek, łazienek i wszystkich innych pomieszczeń na terenie oddziału oraz najbliższego otoczenia (...).

-

wykonywanie wszystkich poleceń lekarza lub pielęgniarki w ^? zakresie obsługi chorych, służenie pomocą mieszkańcom przy myciu, kąpaniu, karmieniu, ubieraniu się i rozbieraniu oraz pomaganiu pielęgniarce przy zmianie bielizny pościelowej i osobistej,

- dostarczanie posiłków z kuchni na oddział, roznoszenie posiłków oraz zbieranie i zmywanie naczyń.

(dowód: zakres czynności, obowiązków i odpowiedzialności, k. 9 akt osobowych wnioskodawczym część (...))

Z dniem zatrudnienia w (...) w R., to jest z dniem 7 listopada 1994 roku ubezpieczona została skierowana do oddziału, w którym sprawowano opiekę i obsługiwano mieszkańców. W (...) zamieszkiwało około 200 pensjonariuszy, wśród których znajdowali się chorzy psychicznie, upośledzeni i uzależnieni. Na każdej zmianie pracowały pielęgniarka, opiekunka i osoba mająca przypisane stanowisko sprzątaczki. W nocy obowiązki pełniła tylko jedna pracownica. Pielęgniarki dodatkowo podawały pensjonariuszom leki i nie wykonywały czynności porządkowych, natomiast zakres zadań opiekunek i sprzątaczek niczym się od siebie nie różnił. Zarówno opiekunki, salowe, jak i sprzątaczki wykonywały czynności porządkowe, w postaci sprzątania pokoi mieszkańców i łazienek. Wnioskodawczym karmiła, kąpała i przebierała mieszkańców, sprzątała ich pokoje i szafki.

(dowód: zeznania świadka B. C., nagranie od minuty 9:25 do minuty 27:25, zeznania świadka J. B., nagranie od minuty 32:07 do minuty 43:37, protokół z rozprawy z dnia 2 grudnia 2016 roku, k. 25v- 26 akt sprawy)

Zakres czynności wnioskodawczym przedstawiał się następująco: budzenie chorych, ścielenie łóżek, mycie ubikacji i podłóg, ubieranie chorych, podawanie śniadań, sprzątanie pokoi, stołówki, korytarzu i łazienek, mycie okien, sprzątanie szafek, zmienianie pościeli, kąpanie leżących we dwie osoby, układanie czystego prania, podawanie obiadu, zmienianie chorym pampersów. Pracownice zatrudnione w charakterze sprzątaczek przebywały z mieszkańcami na świetlicy, czytały im książki i gazety, jeździły z mieszkańcami na badania lekarskie, rozmawiały z odwiedzającymi chorych rodzinami. Zdarzało się też, żc trzeba było wykonać inne czynności, jak choćby strzyżenie chorych. Kończąc pracę wnioskodawczym przekazywała zmianę, informując o tym, co się wydarzyło pielęgniarkę oddziałową.

(dowód: zeznania świadka B. C., nagranie od minuty 9:25 do minuty 32:07, zeznania świadka J. B., nagranie od minuty 32:07 do minuty 43:37, protokół z rozprawy z dnia 2 grudnia 2016 roku, k. 25v - 26, zeznania wnioskodawczym , nagranie od minuty 14:32 do minuty 17:41, protokół z rozprawy z dnia 28 grudnia 2016 roku, k. 31v akt sprawy)

Zakres obowiązków wykonywanych na nocną zmianę różnił się. Ubezpieczona sprzątała jedynie w razie konieczności. Pilnowała pensjonariuszy i interweniowała w razie zaistnienia sytuacji zagrażających ich zdrowiu i życiu.

(dowód: zeznania wnioskodawczym, nagranie od minuty 1:37 do minuty 14:32, protokół z rozprawy z dnia 28 grudnia 2016 roku, k. 31-3 lv akt sprawy)

Ubezpieczona pracowała w systemie trzyzmianowym w pełnym wymiarze czasu pracy. Pomimo że była zatrudniona jako sprzątaczka, wykonywała takie same obowiązki jak osoby zatrudnione na stanowiskach salowych i opiekunek. (...) nie zatrudniał pracownic, do których zadań należałoby wyłącznie sprzątanie. W. nie kwestionowała uzyskanego angażu, albowiem była osobą bezrobotną o trudnej sytuacji materialnej. Zakres obowiązków H. A., pomimo zawarcia z dniem 7 maja 1995 roku umowy o pracę na stanowisku salowej, nie zmienił się.

(dowód: zeznania świadka B. C., nagranie od minuty 9:25 do minuty 32:07, zeznania świadka J. B., nagranie od minuty 32:07 do minuty 43:37, protokół z rozprawy z dnia 2 grudnia 2016 roku, k. 25v - 26, zeznania wnioskodawczym, nagranie od minuty 1:37 do minuty 14:32, protokół z rozprawy z dnia 28 grudnia 2016 roku, k. 31-3 lv akt sprawy)

Pracodawca wystawił wnioskodawczym w dniu 31 maja 2016 roku świadectwo wykonywania pracy w szczególnym charakterze, w którym wskazał, że ubezpieczona w' okresie od 7 listopada 1994 roku do (...) 1998 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała prace o jakich mowa w Dziale XII poz. 5 wykazu A, załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników' zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Pracowała na stanowiskach:

-

w okresie od dnia 7 listopada 1994 roku do dnia 6 maja 1995 roku - sprzątaczki (prace interwencyjne - wykonywała prace salowej),

-

w' okresie od dnia 7 maja 1995 roku do dnia 31 marca 1997 roku - salowej,

-

w okresie od dnia 1 kwietnia 1997 roku do dnia (...) 1998 roku - starszej pokojowej,

które to stanowiska są wymienione w Dziale XII poz. 5 pkt. 7 wykazu A stanowiącego załącznik nr 1 do Zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 lipca 1983 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu zdrowia i opieki społecznej (Dz. Urz. MZ i OS nr 8 poz. 40)

(dowód: świadectwo wykonywania pracy w szczególnym charakterze z dnia SI maja 2016 roku, k. 15 akt emerytalnych)

Pracodawca zaświadczył także, że H. A. w okresach:

-

od dnia 1 stycznia 1999 roku do dnia 19 stycznia 2005 roku,

-

od dnia 1 lutego 2005 roku do dnia 11 kwietnia 2007 roku,

-

od dnia 20 kwietnia 2007 roku do dnia 30 czerwca 2009 roku,

-

od dnia 11 lipca 2009 roku do dnia (...) 2009 roku,

-

od dnia 1 kwietnia 2010 roku do dnia 30 czerwca 2010 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała prace personelu sprawującego opiekę nad mieszkańcami domów pomocy społecznej dla przewlekle psychicznie chorych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej wymienione pod poz. 22 wykazu prac o szczególnym charakterze stanowiącego Załącznik nr 2 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych na stanowiskach:

-

w okresie od dnia 1 stycznia 1999 roku do dnia 30 września 2006 roku - starsza pokojowa,

-

w okresie od dnia 1 października 2006 roku do dnia 30 czerwca 2010 roku - opiekunka.

(dowód: zaświadczenie z dnia 31 maja 2016 roku, k. 13 akt emerytalnych)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 965 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  urodził się po dniu (...) 1948 roku;

2)  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)  przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)  po dniu (...) 2008 roku wykonywał pracę w ^r szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, jest legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po dniu 1 stycznia 2009 roku. W przypadku kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w ⁷ rozumieniu dziś obowiązujących przepisów' (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Innymi słowy brak podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w ⁷ warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II UK 164/11, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2014 r., III AUa 2302/13).

Wnioskodawczym spełniła przesłanki z art. 4 pkt 1, 3, 4 i 7 ustawy, gdyż urodziła się po dniu (...) 1948 roku, na dzień złożenia wniosku o emeryturę pomostowy ukończyła 55 lat, legitymowała się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze przekraczającym 20 lat i nie pozostawała w stosunku pracy.

Spornym pomiędzy stronami pozostawało natomiast spełnienie przez wnioskodawczynię warunku z art. 4 pkt 2 ustawy, czyli legitymowanie się okresem pracy w ⁷ szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącym co najmniej 15 lat. ZUS twierdził bow ⁷iem, że wnioskodawczyni legitymuje się takim okresem w ⁷ ilości 14 lat 5 miesięcy i 2 dni, zaliczając do niego zatrudnienie od 1 października 1995 roku do (...) 2009 roku oraz od 1 kwietnia 2010 roku do 30 czerwca 2010 roku (z wyłączeniem zwolnień lekarskich oraz urlopu bezpłatnego).

Z powyższego jasno wynika, że organ rentowy uznał, iż wnioskodawczyni wykonywała po dniu (...) 2008 roku pracę, o jakiej mowa w ⁷ art. 4 pkt 6 ustawy. Nie jest to jednak, jak to określił ZUS w zaskarżonej decyzji, praca w szczególnych warunkach, ale praca w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust 3 ustawy o emeryturach pomostowych, jak prawidłowo zakwalifikował to zatrudnienie pracodawca wnioskodawczyni.

Przepis art. 3 ust 3 ustawy o emeryturach pomostowych stanowa, że prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się. Wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy. Załącznik nr 2 stanowiący wykaz prac w szczególnym charakterze pod poz. 22 wskazuje prace personelu sprawującego opiekę nad mieszkańcami domów pomocy społecznej dla przewlekle psychicznie chorych, niepełnosprawnych intelektualnie dzieci i młodzieży lub dorosłych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej.

W świetle treści art. 4 pkt 5 ustawy o emeryturach pomostowych należało zatem ustalić, czy także okres sporny można uznać za taką pracę. Wnioskodawczyni mogła bowiem wykazywać, że jest to praca określona w art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub w art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Sam fakt zatrudnienia wnioskodawczyni w (...) w' R. był niesporny w świetle dokumentów znajdujących się w jej aktach emerytalnych oraz zgromadzonej dokumentacji pracowniczej. Wnioskodawczym dysponowała wprawdzie świadectwem wykonywania prac w szczególnym charakterze wystawionym przez pracodawcę w dniu 31 maja 2016 roku, jednakże ZUS uwzględnił je jedynie w części. Mianowicie organ rentowy nie zaliczył okresu zatrudnienia od dnia 7 listopada 1994 roku do dnia 30 września 1995 roku ani do pracy w warunkach szczególnych, ani w' szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Wobec zakwestionowania przez organ rentowy wyżej wymienionego świadectwa mającego status dokumentu prywatnego, to na wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 6 k.c. spoczywał ciężar wykazania tej okoliczności.

H. A. sprostała temu obowiązkowi. Charakter pracy wnioskodawczyni Sąd ustalił w oparciu o spójne i logiczne, a co za tym idzie wiarygodne zeznania świadków: B. C. i J. B., które to w spornym okresie pracowały razem ze skarżącą, wykonując te same czynności. Wyżej wymienione dysponowały więc szczegółową i bezpośrednią wiedzą co do codziennych, stałych obowiązków pracowniczych ubezpieczonej. Sąd uwzględnił także zeznania wnioskodawczyni, albowiem były one spójne z zeznaniami świadków i zgromadzoną dokumentacją pracowniczą, a w konsekwencji wiarygodne. W toku postępowania nie ujawniła się żadna okoliczność osłabiająca wiarygodność i moc dowodową zeznań świadków i wnioskodawczyni.

Powołani w przedmiotowej sprawie świadkowie potwierdzili, że do stałych obowiązków wnioskodawczyni należało sprawowanie opieki nad mieszkańcami (...) dla przewlekle psychicznie chorych i niepełnosprawnych intelektualnie. Obowiązki ubezpieczonej polegały na udzielaniu pensjonariuszom pomocy przy zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych i czuwanie nad ich bezpieczeństwem. Ubezpieczona ubierała, karmiła, zmieniała odzież i utrzymywała higienę osobistą chorych. Skarżąca zabierała mieszkańców do lekarza lub szpitala, rozmawiała z rodzinami chorych, przebywała z podopiecznymi w tamtejszej świetlicy, gdzie czytała im książki i gazety, kontrolowała ich stan zdrowia, miała też przypisanych własnych podopiecznych, za których stan zdrowia była odpowiedzialna. Szczególnie uciążliwa dla ubezpieczonej była praca na nocnych zmianach, kiedy to niejednokrotnie dochodziło do utarczek pomiędzy mieszkańcami, a liczebność personelu była mocno ograniczona. Wobec powyższego Sąd uznał, że wnioskodawczyni sprawowała nad pacjentami opiekę, pracując w bezpośrednim z nimi kontakcie.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o emeryturach pomostowych nie definiuje zwrotu "personel sprawujący opiekę nad mieszkańcami domów pomocy społecznej dla przewlekle psychicznie chorych, niepełnosprawnych intelektualnie dzieci i młodzieży lub dorosłych”. W przypadku prac w szczególnych warunkach możliwość przejścia na wcześniejszą emeryturę uzasadniona jest bardziej względami interesu indywidualnego pracownika, który wykonuje pracę w warunkach szczególnie negatywnie wpływających na stan jego zdrowia, o tyle w przypadku prac o szczególnym charakterze definicja kładzie nacisk na szczególną odpowiedzialność pracownika, związaną z wykonywanymi czynnościami. W tym przypadku dominującą rolę odgrywa raczej czynnik interesu publicznego - ochrony innych osób przed niebezpieczeństwem związanym z faktem, że pracownik, który wykonuje te szczególnie odpowiedzialne czynności może nic mieć już należytej sprawności psychofizycznej, ze względu na jej naturalne obniżenie podyktowane wiekiem. (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 14.05.2014 r., III AUa 1850/13, LEX nr 1463774).

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy uznał, że wykonywanie przez wnioskodawczynię także czynności porządkowych, nie może wywoływać dla niej negatywnych skutków orzeczniczych. Zgromadzony materiał dowodowy ponad wszelką wątpliwość wskazuje, że sprzątanie stanowiło jedynie część obowiązków ubezpieczonej. W tej sytuacji należy uznać, że takie czynności wchodziły w skład obowiązków opiekuńczych, stanowiących pomoc w zakresie podstawowych potrzeb mieszkańców. Abstrahując od powyższego wskazać należy na niekonsekwencję organu rentowego, który wszak zaliczył do stażu pracy w szczególnym charakterze okres zatrudnienia ubezpieczonej na stanowisku salowej, do której obowiązków należało między innymi „utrzymywanie w czystości i należytym stanie sanitarnym łóżek, szafek, łazienek i wszystkich innych pomieszczeń na terenie oddziału”. Tym samym ZUS potwierdził, iż czynności porządkowe wykonywane w ramach opieki nad chorym wchodzą w skład czynności opiekuńczych. Dodać w tym miejscu należy, że organ rentowy błędnie skonstatował, że wnioskodawczyni zajmowała stanowisko sprzątaczki od dnia 7 listopada 1994 roku do dnia 30 września 1995 roku, albowiem w' dniu 7 maja 1995 roku uzyskała ona angaż na stanowisko salowej.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego bezsprzecznie wynika, że w' okresie zatrudnienia na stanowisku sprzątaczki wnioskodawczyni wykonywała takie same obowiązki, jak w' okresie świadczenia pracy na stanowisku salowej, który to okres został częściowo zaliczony przez organ rentowy do stażu pracy w' szczególnym charakterze. Nie ulega bowiem wątpliwości, że wpływ na uprawnienia emerytalne ubezpieczonego ma praca faktycznie wykonywania, a nie angaże wskazane w dokumentacji pracowniczej. Skoro wnioskodawczym świadczyła te same obowiązki, jak współpracujące z nią pracownice zatrudnione na stanowiskach salowych i opiekunek, brak jest podstaw, aby różnicować ich uprawnienia. Podnieść należy, że w podobnej sprawie wypowiedział się Sąd Najwyższy, który w wyroku z dnia 14 czerwca 2011 roku, sygn. 1 UK 415/10 stwierdził, że przyznanie salowej zatrudnionej w (...) prawa do emerytury pomostowej wymaga analizy spełnienia warunków, o których mowa w art. 3 ust. 3 w związku z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych.

Sąd Okręgowy poddał charakter pracy wnioskodawczym takiej ocenie i uznał, że wykonywała ona pracę wymagającą szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej. Nie sposób bowiem odmówić takiego charakteru obowiązkom polegającym na codziennym sprawowaniu opieki nad osobami psychicznie chorymi i niepełnosprawnymi intelektualnie.

W konsekwencji Sąd Okręgowy uznał, że w okresie od dnia 7 listopada 1994 roku do dnia 30 września 1995 roku. pomimo przypisanego stanowiska sprzątaczki, a następnie od dnia 7 maja 1995 roku - salowej, ubezpieczona faktycznie sprawowała opiekę nad mieszkańcami domu pomocy społecznej dla przewlekle psychicznie chorych i niepełnosprawnych intelektualnie, to jest prace wymienione pod poz. 22 załącznika nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.

Prace te mogą być równocześnie kwalifikowane jako prace w domach pomocy społecznej dla nieuleczalnie i przewlekle chorych, umysłowo upośledzonych dorosłych i umysłowo niedorozwiniętych dzieci, które wymienione zostały w Dziale XII poz. 5 Wykazu A, załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów' z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43)

W świetle przedstawionej argumentacji oraz na gruncie przywołanych przepisów Sąd uznał, że H. A. spełniła wszystkie przesłanki z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych warunkujące przyznanie prawa do emerytury.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawczyni prawo do emerytury pomostowej od dnia 1 czerwca 2016 roku, to jest od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożyła wniosek o przyznanie prawa do emerytury(punkt 1 sentencji wyroku).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 roku (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800), zasądzając na rzecz wnioskodawczym od organu rentowego kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.