Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie I Wydział Cywilnym w składzie:

Przewodniczący SSO Małgorzata Sachajczuk-Puławska

Protokolant: sekr. sąd. Przemysław Baranowski

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2015r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko Miastu S. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Miasta S. W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 79.665,35 zł / siedemdziesiąt dziewięć tysięcy sześćset sześćdziesiąt pięć złotych trzydzieści pięć groszy / z ustawowymi odsetkami od dnia 15 sierpnia 2014r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałej części oddala powództwo;

III.  zasądza od pozwanego Miasta S. W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 3.355,53 zł / trzy tysiące tysięcy trzysta pięćdziesiąt pięć złotych pięćdziesiąt trzy grosze / tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 939/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 sierpnia 2014 r. / data prezentaty /, powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie od Miasta S. W. na rzecz powoda kwoty 150.494,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 15 sierpnia 2014 r. oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 5-14 ).

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż roszczenie powoda dotyczy odszkodowania z tytułu zaniechania jednostki samorządu terytorialnego Miasta S. W. w przekształceniu prawa użytkowania wieczystego we własność działki ewidencyjnej nr (...) z obrębu z obrębu (...) położonej przy ul. (...) w W. D. B.. Powód podał, że na wartość przedmiotu sporu – sumę 150.494,73 zł składają się wartość wpłat z tytułu użytkowania wieczystego w wysokości 116.155,20 zł w okresie przedłużonego postępowania administracyjnego oraz kwota 34.339,53 zł z tytułu zwiększonej opłaty z tytułu przekształcenia prawa. Wywodził, iż powodowa spółka poniosła szkodę odpowiadającą wysokości rocznych opłat z tytułu użytkowania wieczystego, jakie spółka zapłaciła za okres, kiedy użytkowanie wieczyste powinno już być wygaszone (przekształcone w prawo własności). Powodowa spółka określiła, iż załatwienie sprawy trwało przez okres 479 dni, z czego zwłoka w wydaniu decyzji wyniosła łącznie 280 dni (w roku 2012 wyniosła 235 dni oraz w roku 2013 wyniosła 45 dni). Powód podniósł, iż w 2011 r. oraz w 2012 r. stawka opłaty rocznej wynosiła 151.764,63 zł, która została ustalona wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt I C 135/09 i na tej podstawie powód obliczył, iż szkoda związana z obowiązkiem zapłaty opłaty rocznej wyniosła 116.155,20 zł, a szkoda związana z podwyższoną opłatą z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego wyniosła 34.339,53 zł. Zdaniem powoda decyzja o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności powinna być wydana najpóźniej 10 maja 2012 r. Powód podniósł, iż opłata z tytułu przekształcenia stanowi różnicę pomiędzy wartością prawa własności nieruchomości, a wartością prawa użytkowania wieczystego. Podniósł, iż w związku z wejściem w dniu 9 października 2011 r. w życie ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw, która znowelizowała ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, powódka skorzystała z powyższej możliwości i w październiku 2011 r. złożyła wniosek o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości przy ul. (...) znaczonej jako działka ewidencyjna nr (...) dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr (...) aby uniknąć kolejnego sporu z pozwanym o wysokość aktualizowanej rocznej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego. Strona powodowa wskazała , iż złożyła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w trybie art. 37 § 1 k.p.a. zażalenie na bezczynność Prezydenta m. st. W. oraz na przewlekłe postępowanie, gdyż pomimo upływu przeszło roku od czasu złożenia wniosku, sprawa nie została załatwiona, a na skutek złożenia zażalenia organ administracji wydał merytoryczną decyzję w sprawie w dniu 14 lutego 2013 r. w przedmiocie przekształcenia prawa. Powód podniósł, iż przewlekłość postępowania administracyjnego została stwierdzona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 29 stycznia 2014. ( uzasadnienie pozwu k. 5-14)

W odpowiedzi na pozew z dnia 27 października 2014 roku pozwany Miasto S. W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych prawem. Zdaniem pozwanego opóźnienie organu wyniosło 103 dni, a obliczona proporcjonalnie do tego okresu oplata roczna z tytułu użytkowania nieruchomości wyniosłaby 42 826,73 zł. Pozwany również przyznał, iż wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2014 r. sygn. akt 1 SAB/Wa 587/13 stwierdzono przewlekłość postępowania, jednakże nie miało miejsca rażące naruszenie prawa. Podniósł, iż oczekiwanie na odpowiedź Wojewody (...) chociaż wyniosło 135 dni, to było niezbędne do podjęcia dalszych działań dot. decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, co oznacza, że od dnia złożenia wniosku przez powoda tj. od dnia 25 października 2011 r. do dnia 16 kwietnia 2012 r. organ nie pozostawał w zwłoce. W ocenie pozwanego decyzja rozstrzygająca nie mogła być wydana przed 30 maja 2012 r., biorąc pod uwagę regulacje z art. 156 ust 3- 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, stąd żądanie odszkodowania z tego tytułu jest nieuzasadnione.( odpowiedź na pozew k. 58-68)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30 maja 2001 r. strony zawarły umowę użytkowania wieczystego nieruchomości o nr ewidencyjnej nr (...) z obrębu z obrębu (...) o pow. 29.925 m ^{( 2)}, położonej przy ul. (...) w W. D. B.. Umowa ta miała obowiązywać przez 99 lat tj. do 30 maja 2100r . (umowa k. 8-19 załączonych akt C 135/09)

Wyrokiem z dnia 18 maja 2010 r., sygn.. akt I C 135/09, Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie ustalił opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego ww działki na kwotę 151.764,63 zł (odpis wyroku – k. 29).

W dniu 24 października 2011 r. (data wpływu do urzędu dzielnicy) powód złożył do Urzędu D. B. Miasta S. W. wniosek o przekształcenie prawa użytkowanie wieczystego w prawo własności przedmiotowej nieruchomości (wniosek o przekształcenie – k. 71).

Pismem z dnia 2 listopada 2011 r. Zarząd D. B. Miasta S. W. zwrócił się do Wojewody (...), Biura Zarządu Gospodarki Nieruchomościami oraz do Biura Architektury Planowania Przestrzennego z udzieleniem informacji, czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości toczy się postępowanie administracyjne mające na celu nabycie nieruchomości lub jej części pod inwestycję celu publicznego (pismo – k. 72).

Pismem z dnia 9 listopada 2011 r., które wpłynęło do Urzędu D. B. dnia 14 listopada 2011 r.. Zastępca Dyrektora Biura Architektury i Planowania Przestrzennego Urzędu Miasta S. W. poinformował Burmistrza D. B., że w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie toczą się postepowania mające na celu nabycie nieruchomości pod inwestycje celu publicznego. Biura Zarządu Gospodarki Nieruchomościami udzieliło pozwanemu tożsamej odpowiedzi w dniu 7 grudnia 2011 r. (data wpływu), iż nie toczy się postępowanie o wywłaszczenie, ustalenie odszkodowania lub w trybie art. 122. 124. 126 i 128 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Pismem z dnia 29 lutego 2012 r., które wpłynęło do pozwanego dnia 16 marca 2012 r. Wojewoda (...), udzielił informacji, iż obecnie nie jest prowadzone takie postępowanie o nabycie przedmiotowej nieruchomości pod inwestycje celu publicznego (pisma – k. 40, 41 akt postępowania administracyjnego).

Pozwany w dniu 8 listopada 2011 r. wysłał do powoda pismo ,że termin rozpatrzenia jego sprawy to 60 dni od uzyskania informacji (pismo – k.44.)

Stawka opłaty rocznej powoda z tytułu użytkowania wieczystego na lata 2011 i 2012 została ustalona wyrokiem tut. Sądu z dnia 28 maja 2010r w sprawie IC 135/09 na kwotę 151.764,63 zł ( k.29-30)

Dnia 7 lutego 2012 r. pozwany ogłosił przetarg na wykonanie wyceny przedmiotowej nieruchomości. Termin na składanie ofert wyznaczony został na dzień 22 lutego 2012r (zaproszenie do złożenia ofert – k. 64-67).

W dniu 21 maja 2012 r. Miasto S. W. zawarło umowę z biegłym M. D., której przedmiotem umowy miało być wykonanie operatu szacunkowego polegającego na określeniu wartości nieruchomości gruntowej oraz prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości na okoliczność ustalenia wysokości opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości w trybie określonym w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Strony ustaliły, iż termin wykonania umowy nastąpi do 11 czerwca 2012 r. (umowa - k. 75-77).

Operat szacunkowy został sporządzony w dniu 6 czerwca 2012r. Wartość użytkowania wieczystego gruntu została oszacowana na 4.802.000 zł, a wartość prawa własności gruntu na 7.123.000 zł (operat szacunkowy – k. 75-103 akt postępowania administracyjnego)

Pismem z dnia 18 czerwca 2012 r. poinformowano powodową spółkę, iż w terminie 7 dni, od otrzymania wezwania, może zapoznać się z operatem szacunkowym określającym wartość rynkową prawa własności nieruchomości oraz wartość prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. Powodowa spółka zapoznała się osobiście z operatem szacunkowym w dniu 27 czerwca 2012 r. (zawiadomienie - k. 78, notatka służbowa – k. 78 verte).

Dnia 6 lipca 2012 r. (data wpływu do Urzędu D. B.) (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła o udzielenie terminu do 14 lipca 2012 r. do ustosunkowania się do całości postępowania dowodowego, zebranych materiałów dowodowych oraz do zgłoszenia stosownych żądań (k. 79). W dniu 5 lipca 2012r (data wpływu do Urzędu D. B.) powodowa spółka złożyła merytoryczne stanowisko w sprawie, wytykając też błędy merytoryczne opinii gdyż wskazuje iż powinna być brana wartość aktualizacyjna zgodnie z wyrokiem z 18 maja 2010 r. (k. 80-84).

W dniu 27 sierpnia 2012 r. rzeczoznawca majątkowy sporządził uzupełniający operat szacunkowy (operat szacunkowy – k. 91- 94).

Wezwaniem z dnia 30 sierpnia 2012 r. Zarząd D. B. Miasta S. W. wezwał (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. do uzupełnienia braków wniosku o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości położonej w W. przy ul. (...) oraz rozłożenie na raty opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania przestrzennego w prawo własności poprzez dostarczenie w terminie 30 dni kopii wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis, jakie wnioskodawca otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat, albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie oraz złożenie stosownych informacji w myśl § 1 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 marca 2007 r. w sprawie informacji o otrzymanej pomocy publicznej oraz informacji i nieotrzymaniu pomocy (wezwanie – k. 95).

W dniu 20 września 2012 r. powodowa spółka złożyła formularz informacji wymaganych przy ubieganiu się o pomoc de minimis oraz oświadczenie o nieotrzymaniu pomocy publicznej de minimis. Pismo to pozwany otrzymał dnia 25 września 2012 r. (pismo z dnia 20 września 2012 r. – k. 96, oświadczenie powoda – k. 97, formularz – k. 98-104)

Dnia 30 stycznia 2013 r. pozwany sporządził projekt decyzji w sprawie, a dnia 1 lutego 2013r. powód wniósł uwagi do projektu decyzji i złożył wniosek o rozłożenie na miesięczne raty opłaty z tytułu przekształcenia (projekt decyzji – k. 128-131, pismo pozwanego z dnia 1 lutego 2013 r. – k. 132-133

W dniu 14 lutego 2013r pozwany wydał decyzję o przekształceniu prawa użytkownaia wieczystego przysługującego pozwanemu w prawo własności wraz ustaleniem opłaty za przekształcenie 2.320.419 zł i rozłożeniem opłaty na 240 miesięcznych rat. (decyzja nr (...) – k k. 139-140)

W dniu 25 września 2013 r. powód złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta m.st. W. w sprawie z wniosku powoda o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości położonej w W. przy ulicy (...) oznaczonej jako działka ewidencyjna nr (...) z obrębu (...) o powierzchni 29,925 m2, dla której prowadzona jest księga wieczysta na (...) oraz o stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postepowania miało miejsce z naruszeniem prawa. Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził przewlekłe prowadzenie przez Prezydenta m. st. W. postępowania, które nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podzielił stanowisko skarżącej spółki, że organ dokonywał czynności zbędnych, przy czym przerwy pomiędzy kolejnymi czynnościami były zbyt długie np. 8 listopada 2011 r. wyznaczono nowy termin na załatwienie sprawy na dzień 31 maja 2012 r. (którego pomimo upływu 6 miesięcy nie dotrzymano). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że kolejnych czynności dokonywano w odstępach miesięcznych, organ nie prowadził równolegle czynności niezależnych od siebie, co zdaniem WSA w Warszawie Sądu w sposób istotny wpłynęło na przewlekłość tego postępowania (wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 stycznia 2014 r. – k. 22-27).

Ostatecznym wezwaniem z dnia 13 sierpnia 2014 r. powodowa spółka wezwała pozwanego do zapłaty odszkodowania w kwocie 150.494,73 zł tj. kwoty 116.155,20 zł z tytułu opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste za 2012 r. oraz kwoty 34.339,53 zł z tytułu zwiększonej opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności na skutek opóźnienia w wydaniu decyzji z tytułu przekształcenia (wezwanie - k. 46).

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie zgromadzonych w aktach sprawy dokumentów , akt postępowania administracyjnego I SAB/Wa 587/13 , zeznań świadka S. S. ( k. 193-195) i I. M. przesłuchanej za stronę powodową (k. 223-225). Sąd uznał za nie budzące wątpliwości złożone przez strony dokumenty , zwłaszcza iż nie były kwestionowane jak również dał wiarę świadkowi i Prezesowi powodowej spółki albowiem zeznania były spójne i logiczne oraz ich miały charakter uzupełniający .

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powoda zasługuje na uwzględnienie w części.

Podstawą prawną żądania powoda jest art. 417 § 1 k.c. Przepis ten jest podstawą odpowiedzialności Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego lub innej osoby prawnej wykonującej władzę publiczną, za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej.

Zgodnie z art. 35 § 3 k.p.a. organ administracji publicznej ma 60 dni na załatwienie wymagającej postępowania wyjaśniającego, która jest sprawą szczególnie skomplikowanej. Termin ten jest liczony od dnia wszczęcia postępowania W myśl art. 35 § 5 k.p.a do wyżej określonego terminu nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z innej strony albo przyczyn niezależnych od organu.

Dla oceny czy postępowania administracyjne było na tyle przewlekłe aby uznać ,że po stronie powodowej powstała szkoda ma znaczenie to, że postępowanie o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności jest postępowaniem zależnym i składa się z trzech następujących po sobie etapach. Zgodnie z art. 1 ust. 1b pkt 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, pierwszym takim etapem jest uzyskanie informacji od innych organów administracji publicznej, czy w stosunku do nieruchomości nie toczy się postępowanie mające na celu nabycie nieruchomości lub jej części pod inwestycję celu publicznego. Drugim etapem jest określenie przez rzeczoznawcę majątkowego wartości prawa użytkowania wieczystego i prawa własności nieruchomości w celu ustalenia wysokości opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1 i pkt 2 ww. ustawy. W myśl art. 5a tejże ustawy, trzecim etapem jest ustalenie, czy przekształcenie prawa użytkowania wieczystego spełnia kryteria określone w przepisach z zakresu pomocy publicznej i ustalenie wartości udzielonej pomocy.

Biorąc pod uwagę powyższe etapy postępowania przedmiotowe postępowanie, zdaniem Sądu wymagało czasu na jego załatwienie. Z akt sprawy wynika iż trwało trwał 479 dni licząc od daty wpływu wniosku powoda do organy tj. od 24 października 2011 r. do wydania decyzji o przekształceniu prawa w dniu 14 lutego 2013 r .

W niniejszej sprawie zdaniem powoda było 280 dni bezczynności, z czego 235 dni w 2012 r. i 45 dni w 2013r , a w ciągu 139 dni organ nie miał wpływu na tok postępowania.

Z kolei zdaniem pozwanego bezczynność organu to tylko 103 dni tj. od 16 kwietnia 2012 r. do 21 maja 2012 r., kiedy organ zlecał opinię biegłego celem wyceny nieruchomości / 35 dni / i od 25 listopada 2012 r. do 01 lutego 2013r., tj. od chwili sporządzenia projektu decyzji do dnia wydania decyzji przekształcającej / 68 dni/.

Natomiast w ocenie Sądu zwłoka pozwanego w rozpoznaniu sprawy wynosiła 192 dni, a zatem w ciągu 287 dni pozwany powinien był rozpoznać sprawę. Zdaniem Sądu bezsprzeczna i rażąca przewlekłość wystąpiła na 2 etapach postępowania. Pierwszy okres przewlekłości nastąpił na etapie zlecenia opinii biegłego. Pozwany poinformował powoda o konieczności wyznaczenia biegłego dnia 8 listopada 2011r., lecz przez 89 dni nie zrobił nic, przetarg ogłosił dopiero w dniu 7 lutego 2012r, zaś umowę z rzeczoznawcą podpisano dopiero 22 maja 2012 r. Zatem uznać należało zwłokę organu 89 dni w okresie 8 listopada 2011 r. do 07 lutego 2012 r.

Nadto, w ocenie Sądu organ dopuścił się 103 dni zwłoki w okresie wydawania decyzji tj. od 1 listopada 2012 r. do 13 lutego 2013r włącznie. Biorąc pod uwagę konieczność rozpatrzenia dokumentów, które powód ostatecznie skompletował w sprawie 24 października 2012 r., termin na wydanie decyzji wynosił dla pozwanego 7 dni, czyli wydanie decyzji o przekształceniu powinno nastąpić do końca października 2012 r. Natomiast projekt decyzji został sporządzony przez pozwanego dnia 30 stycznia 2013 r., a decyzja została wydana dopiero w dniu 14 lutego 2013 r. Wprawdzie w okresie merytorycznego rozpatrywania wniosku pojawiły się po stronie organu wątpliwości, czy dokonane przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, w trybie ustawy z 29 lipca 2005 r. przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (tekst jednolity Dz. U. z roku 2012, poz. 83) , już samo w sobie nie stanowi pomocy publicznej wynikającej z samego faktu przekształcenia prawa do nieruchomości jej użytkownikowi wieczystemu jako osobie prawnej, w związku z ówczesnym stanowiskiem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w innej podobnej sprawie. Pomimo tego, okres od dnia 1 grudnia 2012 r. do dnia 13 lutego 2013 r. należy uznać za nieusprawiedliwione opóźnienie w działaniu organu w sprawie powoda, gdyż tych nowych okoliczności, problemów z określeniem zasad udzielania pomocy publicznej w przypadku przedsiębiorców, w opinii Sądu nie można uznać za usprawiedliwioną przyczynę dłuższego od standardowego procedowania wniosku o przekształcenie dla powodowej spółki prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Sąd nie podzielił stanowiska powoda, że wystąpienie do Wojewody (...) było zbędne, gdyż pozwany prowadzi własne ewidencje postępowań wywłaszczeniowych. Uzyskanie informacji od innych organów administracji publicznej, czy w stosunku do nieruchomości nie toczy się postępowanie mające na celu nabycie nieruchomości lub jej części pod inwestycję celu publicznego (art. 1 ust. Ib pkt 3 Ustawy o przekształceniu), jest obligatoryjnym, ustawowym obowiązkiem organu wydającego decyzję.

Poza tym w pozostałych dniach wskazanych przez powoda miała owszem miejsce opieszałość organu lecz bez rażącego charakteru. W szczególności Sąd nie podziela zarzutu powoda, aby pozwany w okresie od 7 lutego do 16 marca 2012r. zwlekał w zawieraniu umowy z biegłym, jak również w trzymiesięcznym okresie oczekiwania przez pozwanego na opinię biegłego nie było rażącej zwłoki w działaniu organu. Niezasadne również twierdzenia powoda co dalszej zwłoki, skoro sam przedłużył tok postępowanie składając zastrzeżenia do wyceny, a nadto kompletując i poprawiając dokumenty do wniosku o pomoc publiczną de minimis. We wniosku o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego powód wniósł o rozłożenie na raty opłaty z tytułu przekształcenia, co stanowi pomoc publiczną a nadto stwarzało problem z ustaleniem, czy rozłożenie na raty opłaty z tego tytułu stanowi pomoc de minimis czy też wymaga indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej. Toteż w opinii Sądu w okresie od 28 sierpnia 2012 r. do dnia 25 października 2012 r. organ nie pozostawał w zwłoce, a dopiero z dniem 25 października 2012 r. zaistniały przesłanki do merytorycznego rozpatrzenia złożonego wniosku o przekształcenie wraz z ustaleniem wysokości udzielanej pomocy publicznej, gdyż zgodnie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej podmiot ubiegający się o pomoc de minimis jest zobowiązany do przekazania wszelkich informacji niezbędnych do jej udzielenia.

Natomiast argumentacja pozwanego jakoby zwłoka wyniosła tylko 103 dni na końcowym etapie wydawania decyzji jest chybiona, albowiem niezasadnie pomija bezzasadnie długi drugi etap postępowania administracyjnego zmierzające do ustalenia wartości prawa użytkowania wieczystego i prawa własności nieruchomości w celu ustalenia wysokości opłaty za przekształcenie w okresie od 8 listopada 2011 r. do 7 lutego 2012 r., koncentrując się tylko na okresie od 21 maja 2012r. do 27 sierpnia 2012r. gdy organ rzeczywiście nie pozostawał w zwłoce. Argumentacja pozwanego jakoby nie mógł przystąpić do drugiego etapu bez informacji od Wojewody jest chybiona skoro w tym samym czasie wystosował pismo do powoda , a nadto jeszcze przed otrzymaniem odpowiedzi od Wojewody ogłosił przetarg na wycenę. Podsumowując stanowiska stron ,podkreślić należy iż organ po wysłaniu zapytania do Wojewody (...) nie przejawił inicjatywy aby uzyskać niezwłocznie odpowiedź ani pomimo upływu nie podjął działań aby ponaglić organ , a inicjatywę w tym zakresie wykazywała wyłącznie sama reprezentantka spółki - I. M. ale z tego powodu trudno wywodzić roszczenie odszkodowawcze .

W niniejszej sprawie ustalone zostało, iż umowa użytkowania wieczystego zawarta 30 maja 2001r miała obowiązywać przez 99 lat tj. do 30 maja 2100r ale w rzeczywistości trwała do 14 lutego 2013r czyli 11 lat ,a więc pozostało 88 lat . Biorąc pod rozwagę 192 dni zwłoki, przedmiotowa decyzja powinna zostać wydana 06 sierpnia 2012r. Skoro był to 219 dzień roku to do końca 2012r. pozostało 147 dni, zaś do 14 lutego 2013r. do dnia wydania decyzji upłynęło jeszcze 45 dni w roku 2013. Co za tym idzie, szkoda w odniesieniu do pkt. I pozwu poniesiona przez powoda w okresie opieszałości pozwanego przy uwzględnieniu ustalonej opłaty rocznej na 151.764,63 zł , którą powód zapłacił za kwotę za cały rok 2012 wynosi 60.954,65 zł ( zwłoka 147 dni / 366 dni w 2012r. x 151.764,53 zł ) oraz na 18.710,70 zł ( zwłoka 45 dni / 365 dni w 2013r. x 151.764,53 zł / tj. razem 79.665,35 zł .

Natomiast odnosząc to do kwestii szkody związanej z podwyższoną opłatą z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego, strona powodowa zakładała , że „gdyby operat sporządzony byłby przed 30 maja 2012 r. liczba niewykorzystanego okresu użytkowania wieczystego wynosiłaby 89 lat” i uważała, że decyzja powinna być wydana do 30 maja 2012 r. W ocenie pozwanego roszczenie z pkt. II pozwu o zapłatę 34.339,53 zł było bezzasadne jako odszkodowanie związane z podwyższeniem opłaty z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego we własność, gdyż według powyższych wyliczeń okres użytkowania wieczystego wyniósł faktycznie 11 lat a pozostało 88 lat. Z wyliczeń Sądu wynika ,że decyzja „przekształceniowa” powinna zapaść 6 sierpnia 2012r. tj. po już ustaleniu opłaty rocznej na 2012r / wyrokiem na 151.764,63 zł /.

O odsetkach Sąd orzekł zgodnie z żądaniem powoda na podstawie art. 359 § l k.c. w zw. z art 481§ l k.c. w zw. z art. 455 k.c. W rozpoznawanej sprawie powód zgłosił szkodę w dniu 14 sierpnia 2014 r., domagając się zapłaty kwoty 150.494,73 zł tytułem odszkodowania. Pozwany znajdował się w opóźnieniu z zapłatą na rzecz powoda odszkodowania niezwłocznie po wezwaniu do zapłaty, tj. od dnia następującego – 15 sierpnia 2014r. i od tej daty Sąd zasądził odsetki ustawowe, jak w punkcie pierwszym wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu.

Poniesione przez strony koszty w sprawie wynosiły 14.799 zł, w tym po stronie powoda 11.199 zł (7.582 zł opłata sądowa od pozwu, 3.600 zł koszty zastępstwa procesowego, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa), a po stronie pozwanego 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Powód przegrał sprawę w 47%, a pozwany przegrał sprawę w 53% (79.665,35:150.494,73 x 100% = 53%). Powoda obciąża kwota 7.843,47 zł kosztów postępowania (14.799 zł x 47%). Powód poniósł koszty w kwocie 11.199 zł, należało zatem zasądzić na jego rzecz od pozwanego kwotę 3.355,53 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym Sąd orzekł w punkcie trzecim wyroku.

W tym stanie, Sąd na podstawie powołanych przepisów, orzekł jak w sentencji

ZARZĄDZENIE

(...)

.