Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2016 r. w Katowicach

sprawy z odwołania R. Z. (R. Z.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek apelacji ubezpieczonego R. Z.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Częstochowie z dnia 24 lutego 2016 r. sygn. akt IV U 1901/15

1.  zmienia zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. oraz przyznaje ubezpieczonemu R. Z. prawo do emerytury pomostowej od dnia 30 września 2015r.;

2.  zasądza od organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. na rzecz ubezpieczonego R. Z. kwotę 390zł (trzysta dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu apelacyjnym.

/-/SSA J.Pietrzak /-/SSA M.Procek /-/SSA T.Szweda

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 797/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2016 roku Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie oddalił odwołanie ubezpieczonego R. Z. od decyzji organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C. z dnia
27 października 2015 roku, odmawiającej ubezpieczonemu prawa do emerytury pomostowej
z powodu niewykazania wykonywania pracy w warunkach szczególnych przez okres
co najmniej 15 lat.

Na podstawie akt rentowych ubezpieczonego Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony (ur. (...)) w dniu 30 września 2015 roku złożył wniosek o przyznanie
mu prawa do emerytury pomostowej.

Według ustaleń Sądu pierwszej instancji, ubezpieczony w okresie od 1 lipca
1972 roku do 30 czerwca 1975 roku był zatrudniony w D. Fabrykach (...)
w D., w tym w okresie od 27 października 1972 roku do 14 października
1974 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową, po której do pracy powrócił z dniem
4 listopada 1974 roku; od 1 lipca 1975 roku do 31 lipca 1976 roku był zatrudniony
w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej im. (...). B. w B.; od 2 sierpnia 1976 roku do 31 października 1977 roku był zatrudniony w Rolniczej Spółdzielni w D.; od 1 listopada 1977 roku do 30 czerwca 1987 roku był członkiem Rolniczej Spółdzielni
w D.; od 17 października 1988 roku do 30 marca 2005 roku był zatrudniony
w (...) S.A. Zakład (...) w T. - Sekcja Eksploatacji w L.; a od 1 lipca 2015 roku do 29 września 2015 roku
był zatrudniony w Zakładzie Usług (...) W. P. w S..

Z powyższych okresów organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu do wykonywania pracy w warunkach szczególnych okresy od 17 października 1988 roku do 30 marca
2005 roku oraz od 1 lipca 2015 roku do 29 września 2015 roku, w łącznym wymiarze 14 lat,
1 miesiąca i 3 dni.

Zgodnie z ustaleniami Sądu Okręgowego, ubezpieczony po ukończeniu w czerwcu 1972 roku (...) Szkoły Zawodowej w D. i uzyskaniu kwalifikacji stolarza, zwrócił się do dyrekcji Zakładów (...) w B. z wnioskiem o przyjęcie go do pracy
w charakterze stolarza.

W dniu 28 czerwca 1972 roku ubezpieczony uzyskał orzeczenie lekarskie o zdolności do pracy na stanowisku stolarza, zaś w dniu 29 czerwca 1972 roku Prezydium Rady Narodowej w L. skierowało go do pracy w B. Ośrodku (...) w D. na wolne miejsce stolarza, zgłoszone dnia 2 czerwca
1972 roku, nr 371/72.

W dniu 1 lipca 1972 roku odwołujący podjął pracę w (...) Fabrykach (...) w D. na stanowisku „frezasza” (pisownia oryginalna, zdaniem Sądu prawdopodobnie chodziło o stanowisko frezera) i został skierowany do pracy na Wydziale Maszynowni.

Następnie ustalono, że w dniu 26 października 1972 roku ubezpieczony został zwolniony do odbycia zasadniczej służby wojskowej. W wystawionej w związku
z powyższym karcie obiegowej zmian w stosunku pracy wskazano, że odwołujący pracował jako „frezasz” na Wydziale Maszynowni.

Po odbyciu służby wojskowej, R. Z. z dniem 4 listopada 1974 roku powrócił do pracy w (...) Fabrykach (...) w D. i został zatrudniony na stanowisku stolarza maszynowego na Hali Maszyn.

Stosunek pracy, łączący ubezpieczonego z (...) Fabrykami (...) w D., został rozwiązany z dniem 30 czerwca 1975 roku. W wystawionym
przez D. Fabryki (...) w D. zaświadczeniu nr (...) z dnia
30 sierpnia 1983 roku wskazano, że odwołujący w okresie od 1 lipca 1972 roku
do 30 czerwca 1975 roku był zatrudniony na stanowisku stolarza, natomiast w wystawionym przez (...) Fabryki (...) w D. wskazano, że w okresie
od 1 lipca 1972 roku do 30 czerwca 1975 roku był on zatrudniony, jako stolarz maszynowy. W karcie obiegowej z dnia 30 czerwca 1975 roku, wystawionej w związku z rozwiązaniem stosunku pracy, również wskazano, że odwołujący był zatrudniony na stanowisku stolarza maszynowego. Analogicznie stanowisko stolarza maszynowego było następnie wskazywane w zaświadczeniach z dnia 8 lipca 2002 roku, 28 maja 2007 roku oraz 17 listopada 2015 roku.

Nadto Sąd Okręgowy ustalił, że w okresie od 2 sierpnia 1976 roku do 31 października 1977 roku R. Z. był zatrudniony w Rolniczej Spółdzielni w D. na stanowisku stolarza, a następnie w okresie od 1 listopada 1977 roku do 30 czerwca 1987 roku
był członkiem w/w Spółdzielni i również wykonywał pracę na stanowisku stolarza.

Dokonując rozważań prawnych, Sąd Okręgowy powołał się na treść art. 3 ust. 1 i 3, art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (tekst jednolity Dz. U.
z 2015 roku, poz. 965 ze zm.), art. 32 ustawy emerytalnej oraz § 2, § 3 i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8,
poz. 43 ze zm.), uznając, że ubezpieczony nie legitymuje się okresem co najmniej 15 lat pracy wykonywanej w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a co za tym idzie, nie przysługuje mu prawo do emerytury pomostowej.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że na gruncie niniejszej sprawy sporne pozostaje, czy odwołujący legitymuje się okresem co najmniej 15 lat pracy wykonywanej w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu
art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w szczególności, czy tego rodzaju pracę wykonywał w okresach zatrudnienia
w D. Fabrykach (...) w D. od 1 lipca 1972 roku do 30 czerwca 1975 roku oraz w Rolniczej Spółdzielni w D. od 2 sierpnia 1976 roku
do 31 października 1977 roku.

Według Sądu Okręgowego, ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że w okresie zatrudnienia w D. Fabrykach (...) w D. odwołujący początkowo pracował jako frezer (w aktach osobowych stanowisko to było określane jako „frezasz”) na Wydziale Maszynowni, a od dnia 4 listopada 1974 roku,
jako stolarz maszynowy na Hali Maszyn, zaś w okresie zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni
w D. pracował na stanowisku stolarza.

Sąd ten podkreślił, że praca na żadnym z wyżej wymienionych stanowisk nie została wymieniona ani w wykazach A i B, stanowiących załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 roku nr 8, poz. 43 ze zm.), ani też w załącznikach nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. Dlatego - zdaniem Sądu Okręgowego - brak jest jakichkolwiek podstaw do ustalenia,
że w spornych okresach ubezpieczony pracował w klejowniach z użyciem klejów zawierających rozpuszczalniki organiczne.

Ustalając faktyczny charakter pracy ubezpieczonego w spornych okresach,
Sąd Okręgowy oparł się na treści dokumentów znajdujących się w jego aktach osobowych, odmawiając wiary sprzecznym z nimi twierdzeniom odwołującego. Sąd ten zwrócił bowiem uwagę, że dokumentacja ta była wystawiana na bieżąco, bez związku z niniejszą sprawą,
a zatem z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, można założyć, że odzwierciedla ona rzeczywisty charakter pracy R. Z.. Powyższe dotyczy, tak dokumentacji osobowej z okresu zatrudnienia w D. Fabrykach (...) w D.,
z której zachował się cały szereg zgodnych ze sobą i stanowiących logiczną całość dokumentów, które wszystkie opiewają na stanowisko „frezasza” lub stolarza maszynowego (ewentualnie stolarza), jak i skromniejszej dokumentacji z okresu zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni w D..

Zdaniem Sądu, tego rodzaju dokumentacja musi uzyskać pierwszeństwo przed własnymi, niczym niepopartymi, wyjaśnieniami ubezpieczonego, który jest istotnie zainteresowany rozstrzygnięciem niniejszej sprawy i podjął szereg działań mających na celu umożliwienie mu nabycia prawa do emerytury pomostowej, w tym na krótko zatrudnił się
w firmie (...). Jednocześnie podkreślił, że odwołujący - mimo nałożonego na niego zobowiązania - nie wskazał jakichkolwiek innych, poza własnymi wyjaśnieniami, dowodów,
w szczególności dowodów z dokumentów, które potwierdzałyby jego twierdzenia.

Na marginesie Sąd pierwszej instancji zaznaczył, iż jego wątpliwości budzi także faktyczne świadczenie przez ubezpieczonego w okresie od 1 lipca 2015 roku do 29 września 2015 roku pracy bezpośrednio przy zrywce lub ręcznej ścince drzewa przenośną pilarką z piłą łańcuchową. Zwrócił uwagę, że ubezpieczony nie był w stanie nawet podać nazwy pracodawcy, a jego stan zdrowia wydaje się uniemożliwiać mu wykonywanie przez osiem godzin dziennie skrajnie ciężkiej pracy fizycznej przy zrywce lub ręcznej ścince drzew. Ubezpieczony pobiera rentę rolniczą, jako osoba całkowicie niezdolna do pracy
w gospodarstwie rolnym, przebył zawał, cierpi na cukrzycę i astmę. W toku rozprawy Sąd Okręgowy zauważył, że już samo składanie wyjaśnień stanowiło dla ubezpieczonego dużą trudność w związku z problemami z oddychaniem. Z uwagi jednak na fakt, że ubezpieczony nie wykazał 15 lat pracy w warunkach szczególnych, zatrudnienie ubezpieczonego w okresie od 1 lipca 2015 roku do 29 września 2015 roku bezpośrednio przy zrywce lub ręcznej ścince drzewa przenośną pilarką z piłą łańcuchową, nie miało dla sprawy istotnego znaczenia
i dlatego Sąd nie prowadził postępowania dowodowego na powyższą okoliczność.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł,
jak w sentencji.

Apelację od powyższego wyroku wniósł ubezpieczony.

Zaskarżając wyrok Sądu Okręgowego w całości, apelujący zarzucił, że praca wykonywana od 1 lipca 1972 roku do 30 czerwca 1975 roku w B. Ośrodku (...) w D. wykonywana była przed wejściem
w życie rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze
i w związku z tym, nie mogła być weryfikowana z powyższym rozporządzeniem, które wówczas nie obowiązywało.

Ubezpieczony podkreślił, że nikt w spornym okresie nie przywiązywał uwagi
do nazewnictwa stanowisk.

Jednocześnie wskazał, że w zakładowym regulaminie na pewno były określone stanowiska pracy z podaniem warunków oraz charakteru wykonywanej pracy
na poszczególnych stanowiskach pracy.

Wobec powyższego, ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku
i przyznanie mu prawa do emerytury.

W odpowiedzi na powyższą apelację, organ rentowy wniósł o jej oddalenie
jako bezzasadnej oraz o zasądzenie od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Po uzupełnieniu postępowania dowodowego o dowody z zeznań świadków i dowody
z dokumentów, Sąd drugiej instancji przyjął, że ubezpieczony R. Z. pracował stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych również w okresach
od dnia 2 sierpnia 1976 roku do dnia 31 października 1997 roku oraz od dnia 1 lipca
2015 roku do dnia 29 września 2015 roku i uznał, że apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Emerytury pomostowe zostały wprowadzone do systemu ubezpieczeń społecznych ustawą z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych, która weszła w życie
w dniu 1 stycznia 2009 roku. Emerytury pomostowe, choć są świadczeniami emerytalnymi, różnią się od emerytur, wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z FUS osobom, które osiągnęły powszechny wiek emerytalny. Wśród najważniejszych odrębności należy wymienić: obniżony o co najmniej 5 lat wiek emerytalny w porównaniu do zwykłego wieku emerytalnego, dodatkowy wymóg stażu co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (art. 4 pkt 5 ustawy o emeryturach pomostowych); definicje tych prac zawarte są w art. 3 ust. 1-3 tej ustawy, a konkretne ich rodzaje (odpowiednio) - w załączniku nr 1 i 2 do ustawy; okresowość - emerytury pomostowe są wypłacane tylko w okresie przejściowym, do osiągnięcia przez uprawnionego powszechnego wieku emerytalnego (tekst jedn.: 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn), kiedy to nabywa
on prawo do zwykłej emerytury; wygasający charakter - warunkiem uzyskania emerytury pomostowej jest wykonywanie pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przed 1 stycznia 1999 roku.

Zgodnie z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, prawo do tego świadczenia przysługuje pracownikowi, który spełnił łącznie następujące warunki: 1. urodził się
po 31 grudnia 1948 roku; 2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący, co najmniej 15 lat; 3. osiągnął wiek wynoszący, co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn; 4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynoszący, co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat
dla mężczyzn; 5. przed 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych; 6. po 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach
lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych; 7. nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

W niniejszej sprawie spór dotyczył wypełnienia przez ubezpieczonego przesłanki
w postaci dysponowania okresem pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącym, co najmniej 15 lat.

Nie ulega zatem wątpliwości, że jedną z przesłanek warunkujących nabycie prawa do opisanej wyżej emerytury wcześniejszej jest osiągnięcie przez ubezpieczonego do dnia 1 stycznia 1999 r. szczególnego stażu ubezpieczeniowego w postaci okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganego w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym.

Za przepisy dotychczasowe należy uważać przepisy rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 ze zm.), wydanego na podstawie upoważnienia zawartego w art. 55 ustawy z dnia 14 grudnia
1982 roku o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. nr 40, poz. 267
ze zm.). Zawarte zaś w art. 32 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odesłanie dotyczy „wieku emerytalnego, rodzajów prac, stanowisk, warunków” uprawniających do wcześniejszej emerytury. To pozwala na wniosek, że „przepisy dotychczasowe”, o których mowa w odesłaniu, to: § 2 ust. 1 rozporządzenia stanowiący, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy;
§ 4-8a (określające wiek emerytalny i okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach pracowników wykonujących prace wyszczególnione w wykazach A i B, stanowiących załącznik do rozporządzenia).

Organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okresy zatrudnienia od 17 października 1988 roku do 30 marca 2005 roku oraz od 1 lipca 2015 roku do 29 września 2015 roku, w łącznym wymiarze 14 lat, 1 miesiąca i 3 dni.

Spór dotyczył natomiast rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego od dnia
2 sierpnia 1976 roku do dnia 31 października 1977 roku w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w D..

Z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego wynika,
że wnioskodawca w spornym okresie zatrudniony był na warunkach umowy o pracę
na stanowisku stolarza. Skarżący twierdził natomiast, że w istocie pracował wówczas stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy w klejowni z użyciem klejów zawierających rozpuszczalniki organiczne (poz. 7 działu VI wykazu A, stanowiącego załącznik
do cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów). Twierdzenia te znajdują oparcie
w zgromadzonym materiale dowodowym. I tak, wykorzystując dowody ze spójnych, jednoznacznych zeznań świadków J. N. i M. P. (2) oraz wyjaśnień ubezpieczonego, Sąd Apelacyjny ustalił, iż Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w D. powstała w 1975 roku. Dysponowała ok. 200 ha użytków rolnych i zajmowała się produkcją zwierzęcą. W spornym okresie w dalszym ciągu trwała budowa jej obiektów hodowlanych, administracyjnych i socjalnych. Spółdzielnia dysponowała stolarnią mieszcząca się
w drewnianym budynku. W stolarni zatrudnionych było ok. 10 stolarzy produkujących okna, drzwi, sklejki, boazerie i stoły stolarskie na własne potrzeby Spółdzielni oraz dla klientów zewnętrznych. W wydzielonej części hali urządzono klejownię, w której obywał się proces klejenia przy użyciu klejów mocznikowych zwierających rozpuszczalniki organiczne.
W klejowni wykorzystywano prasę oraz zaciski stolarskie. Klejeniem zajmowało się stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy 3 stolarzy, wśród których był również ubezpieczony. Wnioskodawca skierowany został do pracy w klejowni, gdyż zajmował się tego rodzaju pracą u poprzedniego pracodawcy - w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B.

W postępowaniu apelacyjnym ubezpieczony przedstawił dowód z zaświadczenia wystawionego w dniu 3 sierpnia 2016 roku przez archiwum przechowujące dokumentację pracowniczą Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w B., z którego wynika,
że w okresie od dnia 1 lipca 1975 roku do dnia 31 lipca 1976 roku ubezpieczony
był zatrudniony stale w pełnym wymiarze czasu pracy jako stolarz w klejowniach z użyciem klejów zawierających rozpuszczalniki organiczne (k. 78 - 79).

Dokonując oceny przedstawionych wyżej dowodów, wskazać należy, iż świadek
J. N. był kierownikiem produkcji Spółdzielni, zaś świadek M. P. (2)
był kierowcą. Obaj - z racji swych obowiązków zawodowych - stale odwiedzali stolarnię
i widzieli ubezpieczonego pracującego przy klejeniu.

Ponadto, trzeba podkreślić, iż na rozprawie apelacyjnej Przewodniczący poinformował strony, iż Sądowi drugiej instancji znany jest z urzędu fakt, że składnikiem klejów mocznikowych (wykorzystywanych przez ubezpieczonego) jest rozpuszczalnik organiczny - formaldehyd. Informacja tego rodzaju znalazła się w dostępnym powszechnie uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 2 października 2012 roku, III AUa 375/12, odwołującym się do postępowania dowodowego, w którym wykorzystano opinię
biegłego z zakresu bhp, opisującego skład klejów mocznikowych (portal orzeczeń - orzeczenia.bialystok.sa.gov.pl).

Jednocześnie, z dowodów z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego wynika, że od dnia 1 lipca 2015 roku do dnia 29 września 2015 roku ubezpieczony był zatrudniony w przedsiębiorstwie (...) w S. na warunkach umowy o pracę na okres próbny na stanowisku drwala (poz. 34 załącznika nr 1 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych). Na rozprawie apelacyjnej ubezpieczony wyjaśnił, że w spornym okresie pracował jako pilarz w lesie, zajmując się obróbką ściętych drzew. Podał również, że krótki okres zatrudnienia związany był z obsługą zlecenia na wycinkę drzew.

Uznać zatem należy, iż ubezpieczony R. Z. wypełnił na dzień złożenia wniosku, tj. 30 września 2015 roku (art. 15 i art. 26 ustawy o emeryturach pomostowych
w zw. z art. 129 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) opisane wyżej warunki nabycia prawa do emerytury pomostowej.

Mając na względzie przedstawione okoliczności, Sąd Apelacyjny, na mocy art. 386
§ 1 k.p.c., orzekł reformatoryjnie, jak w sentencji.

O kosztach zastępstwa procesowego ubezpieczonego w postępowaniu apelacyjnym Sąd ten rozstrzygnął na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 i § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz. 1804).

/-/SSA J.Pietrzak /-/SSA M.Procek /-/SSA T.Szweda

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JR