Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XXIII Gz 972/16

POSTANOWIENIE

Dnia 13 grudnia 2016 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Wiktor Piber
Sędziowie:SO Paweł Kieta

SO Anna Gałas (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z urzędu

z udziałem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.
o przymuszenie do wykonania obowiązków rejestrowych
na skutek zażalenia uczestnika

na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie
z dnia 24 czerwca 2016 r. sygn. akt Wa XIII Ns-Rej.KRS (...) postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Anna Gałas SSO Wiktor Piber SSO Paweł Kieta

Sygn. akt XXIII Gz 972/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2016 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie nałożył na uczestnika postępowania – (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej też: uczestnik, spółka) – grzywnę w wysokości 400 zł. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że uczestnik nie złożył w wyznaczonym terminie wniosku o zmianę danych podmiotu w KRS, dlatego też zasadne było nałożenie grzywny na podstawie art. 24 ustawy o KRS. Sąd jednocześnie wskazał, że oświadczenie członka zarządu spółki (...) o rezygnacji z pełnionej funkcji było skuteczne, co uzasadniało złożenie wniosku o wpis zmian w rejestrze przedsiębiorców.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł uczestnik (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W., zaskarżając przedmiotowe rozstrzygnięcie w całości, wnosząc o jego uchylenie w całości. Skarżący podniósł, że spółka nie ma wiedzy o rezygnacji członka zarządu R. K.. Sąd bezpodstawnie przyjął twierdzenie R. K. o rezygnacji, gdy tymczasem jego działania zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności finansowej oraz od ponad roku nie pojawił się w siedzibie spółki i nie ma z nim kontaktu. Ponadto kondycja spółki jest niezadowalająca a problemy finansowe wynikają m. in. z działania R. K., który uniemożliwia podjęcie jakichkolwiek działań spółki choćby likwidacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu, jako bezzasadne.

Sąd Okręgowy w pełni podziela ustalenia poczynione przez Sąd Rejonowy i przyjmuje je za własne. Trafna była również ocena prawna. Zarzuty oraz twierdzenia skarżącego podniesione w uzasadnieniu zażalenia nie mogą stanowić podstawy do wykazania nieprawidłowości zaskarżonego orzeczenia.

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o KRS w przypadku stwierdzenia, że wniosek o wpis do Rejestru lub dokumenty, których złożenie jest obowiązkowe, nie zostały złożone pomimo upływu terminu, sąd rejestrowy wzywa obowiązanych do ich złożenia, wyznaczając dodatkowy 7-dniowy termin, pod rygorem zastosowania grzywny przewidzianej w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji świadczeń niepieniężnych (postępowanie przymuszające). W przypadku niewykonania obowiązków w tym terminie, sąd rejestrowy nakłada grzywnę na obowiązanych. Obowiązanym w tym przypadku jest spółka, jako podmiot rejestrowy, działająca przez organ uprawniony do reprezentacji. Uczestnik ma organ - zarząd w składzie umożliwiającym mu działanie i reprezentację. J. B. – prezes zarządu spółki, który podpisał zażalenie ma prawo do jednoosobowej reprezentacji spółki i działania w jej imieniu, w tym wykonywania obowiązków nałożonych przepisami prawa.

W ocenie Sądu Okręgowego stwierdzenie niewykonania obowiązków, do których obowiązana spółka została wezwana (już po bezskutecznym upływie ustawowych terminów ich wykonania), uzasadnia obowiązek sądu rejestrowego nałożenia grzywny na członków zarządu spółki lub spółkę. Należy zwrócić uwagę, że skarżąca spółka była i jest zobowiązana do składania dokumentów dotyczących zmian zachodzących w organach spółki, o które była wzywana. Ustawodawca nie przewidział zwolnienia z takiego obowiązku, a zatem zarzuty skarżącego skierowane do Sądu Rejonowego są bezpodstawne, ponieważ tenże Sąd ma nałożone przez ustawodawcę obowiązki kontroli i je realizował. Z uwagi zatem na zaniechanie przez spółkę złożenia wniosku o zmianę danych podmiotu w Krajowym Rejestrze Sądowym nałożenie kary grzywny na podstawie ww. przepisu było konieczne.

Odnosząc się do podnoszonych w zażaleniu zarzutów skarżącego należy stwierdzić, że nie zasługują one na uwzględnienie, albowiem stanowią jedynie polemikę z prawidłowym rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego i są wyrazem subiektywnego przekonania skarżącego o zasadności jego twierdzeń. Wbrew stanowisku uczestnika należy stwierdzić, że oświadczenie R. K. o rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu było skuteczne w chwili zakomunikowania tego spółce. Zostało ono skierowane do prezesa zarządu spółki, na adres rejestrowy spółki i odebrane w dniu 24 listopada 2014 r., a zatem dotarło do właściwego adresata, co wynika z dokumentów znajdujących się w aktach rejestrowych (rezygnacja k. 118, potwierdzenie nadania k. 116 oraz potwierdzenie odbioru k. 117). Przy tym zauważyć należy, że zgodnie z art. 202 § 4 k.s.h. mandat członka zarządu wygasa wskutek rezygnacji. Co więcej wedle art. 61 k.c. oświadczenie woli w tym przedmiocie (rezygnacji z pełnionej funkcji członka zarządu) jest złożone z chwilą, gdy doszło do adresata w taki sposób, że mógł zapoznać się z jego treścią. To sprawia, że Sąd Rejonowy miał wszelkie podstawy do uznania, że R. K. skutecznie złożył rezygnację z pełnionej funkcji członka zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.. Natomiast lakoniczne stwierdzenie w zażaleniu, że spółka nie jest bogata o taką wiedzę, jest bezpodstawnym zaprzeczeniem okoliczności wynikających wprost z wymienionych, jednoznacznych dowodów. Skarżący nie zaoferował też żadnych dowodów przeciwnych.

W obecnej sytuacji tj. jednoosobowego zarządu spółki, prezes zarządu J. B. jest osobą uprawnioną do samodzielnej reprezentacji, a więc jedynym reprezentantem spółki, jako osoby prawnej (art. 38 k.c.) i ma chociażby kompetencje do zwołania zgromadzenia wspólników celem podjęcia uchwał w przedmiocie czy to uzupełnienia składu zarządu, czy to w przedmiocie innych kwestii podnoszonych w zażaleniu np. rozwiązania spółki i otwarcia likwidacji (art. 270 pkt 2 k.s.h.) lub w przedmiocie roszczeń spółki o naprawienie szkody wyrządzonej przy sprawowaniu zarządu przez konkretnego członka zarządu (art. 228 pkt 2 k.s.h.). Sąd rejestrowy, w zakresie czynności związanych z postępowaniem przymuszającym, jakie jest prowadzone na podstawie art. 24 ustawy o KRS nie ma żadnych kompetencji do oceny i rozliczania byłego członka zarządu z jego działań wobec spółki. Wszelkie roszczenia i żądania wobec R. K. pozostają w kompetencji spółki i wspólników, czy to w zakresie działań jako wspólnika czy to w zakresie odpowiedzialności w okresie sprawowania funkcji członka zarządu. Przywołane okoliczności podane w zażaleniu zatem nie mogą usprawiedliwiać zaniechania obowiązków rejestrowych przez spółkę.

Wobec powyższego brak jest podstaw do uznania, że nie było skuteczne ww. oświadczenie R. K. o rezygnacji z funkcji członka zarządu, skutecznej z dniem jej dotarcia do spółki w dniu 24 listopada 2014 r. To z kolei skutkuje obowiązkiem prezesa zarządu spółki, do którego dotarło oświadczenie o rezygnacji, zgłoszenia tego faktu sądowi rejestrowemu, ponieważ dane wpisane w KRS uległy zmianie a ich pozostawienie wprowadza w błąd wszystkich uczestników obrotu gospodarczego. Zgodnie z art. 22 ustawy o KRS wniosek powinien być złożony w terminie 7 dni od dnia uzasadniającego dokonanie wpisu. Wniosku takiego uczestnik nie złożył ani w tym terminie, ani też po wezwaniu go przez sąd rejestrowy stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o KRS. Sąd rejestrowy nie tylko miał podstawy do wszczęcia postępowania przymuszającego ale wobec bezczynności uczestnika był zobowiązany do nałożenia grzywny. Z tych powodów zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu a zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSO Anna Gałas SSO Wiktor Piber SSO Paweł Kieta

.