Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2016r.

Sąd Rejonowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Renata Perz

Protokolant: st. sekr. sąd. Julita Kuberska

po rozpoznaniu w dniu: 30 września 2016r. sprawy:

L. A. , s. P. i J. z d. K., ur. (...) w m. I., zam. (...)-(...) K., (...), karany

oskarżonemu o to, że:

1)  w dniu 24 marca 2016 roku o godzinie 12.30 w m-ci P. gm. K. po drodze publicznej kierował pojazdem mechanicznym marki P. nr rej. (...) pomimo decyzji z dn. 04.10.2004r. nr WK. (...)- (...) Starosty (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania,

tj. o przestępstwo z art. 180a k.k.

2)  w dniu 25 kwietnia 2016 roku o godzinie 12.10 w m-ci W. gm. K. po drodze publicznej kierował pojazdem mechanicznym marki P. nr rej. (...) pomimo decyzji z dn. 04.10.2004r. nr WK. (...)- (...) Starosty (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania,

tj. o przestępstwo z art. 180a k.k.

I.  Oskarżonego L. A. uznaje za winnego tego, że:

1)  w dniu 24 marca 2016r. o godzinie 12.30 w m. P. gm. K. po drodze publicznej prowadził pojazd mechaniczny marki P. nr rej. (...) nie stosując się do decyzji Starosty (...) z dnia 04.10.2004r. nr WK. (...)- (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B,T,

2)  w dniu 25 kwietnia 2016r. o godzinie 12.10 w m. W. gm. K. po drodze publicznej prowadził pojazd mechaniczny marki P. nr rej. (...) nie stosując się do decyzji Starosty (...) z dnia 04.10.2004r. nr WK. (...)- (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B,T, przyjmując , iż stanowią one ciąg przestępstw, tj. przestępstw z art. 180a kk i za to na podstawie art. 180a k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu kare 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu L. A. na okres próby 2 (dwóch) lat.

III.  Na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu L. A. grzywnę w liczbie 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych.

IV.  Na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego L. A. do informowania kuratora o przebiegu okresu próby.

V.  Zasądza od oskarżonego L. A. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę w kwocie 220 (dwieście dwadzieścia) złotych.

SSR Renata Perz

Sygn. akt II K 661/16

UZASADNIENIE

L. A. posiadał uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii B i T stwierdzone dokumentem prawa jazdy nr (...) wydanym dnia 11.03.1997r. przez wójta Gminy K..

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 10.10.2003r. w sprawie sygn. VII K 1123/03 orzeczony został wobec L. A. środek karny zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B na okres 1 roku, który obejmował czas od 17.08.2003r. do 17.08.2004r.

Po upływie tego okresu oskarżony L. A. mógłby ubiegać się o zwrot zatrzymanego prawa jazdy, jednak w dniu 18.03.2004r. do Starostwa wpłynął wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji
o sprawdzenie kwalifikacji L. A. w związku z uzyskaniem przez niego w okresie od 20.10.2002r. do 17.08.2003r. 27 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Ponieważ L. A. nie poddał się egzaminowi sprawdzającemu kwalifikacje Starosta (...) d ecyzją z dnia 4.10.2004r. nr (...)- (...) cofnął oskarżonemu uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii BT.

W dniu 24 marca 2016r. oskarżony około godziny 12.30 jechał
w P. samochodem marki P. nr rej. (...). Po zatrzymaniu przez funkcjonariuszy policji i sprawdzeniu w Centralnej Ewidencji Kierujących ustalono, iż cofnięto oskarżonemu uprawnienia do kierowania pojazdami.

W dniu 25 kwietnia 2016r. ok. godz. 12.30 oskarżony jechał
w W. samochodem osobowym marki P. nr rej. (...).

L. A. ma 70 lat , z zawodu jest rolnikiem, jest żonaty, nie posiada nikogo na utrzymaniu , uzyskuje dochody w wysokości 700 zł miesięcznie.

Oskarżony był karany:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 27.10.2015r. (sygn. IIK 1069/15) za przestępstwo z art. 180a kk na karę grzywny w liczbie 60 stawek dziennych po 10 zł stawka

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 11.01.2016r. (sygn. IIK 1494/15) za przestępstwo z art. 180a kk na karę 70 stawek dziennych po 10 zł stawka

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 13.01.2016r. (sygn.. IIK 775/15) warunkowo umorzono postępowanie wobec oskarżonego o czyn z art. 180a kk na okres próby 2 lat

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego (k.21,46) , zeznania świadków M. P. (k.19,47), J. B. (k.14,47), a także w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty w postaci : kopii decyzji Starosty (k.24), karty karnej (k.8-10) , informacji z Wydziału Komunikacji

Oskarżony zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed Sądem przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Sąd po dokonaniu analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego uznał, że wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę

W ocenie Sądu zeznania funkcjonariuszy policji zasługują na wiarę, albowiem znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

Wartość dowodowa dokumentów nie budziła zastrzeżeń w tym nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Reasumując zebrany w sprawie materiał dowodowy uznać należy, że oskarżony zachowaniem swoim wypełnił znamiona ciągu przestępstw stypizowanych w art. 180a k.k., w ten sposób, że :

⚫

w dniu 24 marca 2016r. o godzinie 12.30 w m. P. gm. K. po drodze publicznej prowadził pojazd mechaniczny marki P. nr rej. (...) nie stosując się do decyzji Starosty (...) z dnia 04.10.2004r. nr WK. (...)- (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B,T,

⚫

w dniu 25 kwietnia 2016r. o godzinie 12.10 w m. W. gm. K. po drodze publicznej prowadził pojazd mechaniczny marki P. nr rej. (...) nie stosując się do decyzji Starosty (...) z dnia 04.10.2004r. nr WK. (...)- (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B,T.

Nie budzi wątpliwości, ze oskarżony wypełnił zarówno stronę przedmiotową jak i podmiotową przypisanego mu czynu.

Strona przedmiotowa czynu sankcjonowanego w art. 180a k.k. który wprowadzono do kodeksu karnego mocą ustawy z dnia 20 marca 2015 r.
o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 541) polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego na drodze publicznej,
w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu wbrew decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami.

Oskarżony bowiem w dniach 24.03.2016r. oraz 25.04.2016r. kierował pojazdem marki p. w P. i W..

Sprawcą tego przestępstwa może być wyłącznie osoba, posiadająca uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi, a której te uprawnienia zostały cofnięte przez uprawniony organ administracji publicznej. Innymi słowy, nie popełnia przestępstwa z art. 180a k.k. osoba, która nigdy nie nabyła uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi.

Oskarżony posiadał uprawnienia do kierowania pojazdami kat. B i T.

W dniu 18.03.2004r. Komenda Wojewódzka Policji w K. wystąpiła do Starosty (...) o sprawdzenie kwalifikacji oskarżonego z uwagi na posiadanie łącznie 27 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Dnia 18.08.2004r. Starosta skierował oskarżonego na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji w trybie art. 114 ust.1 pkt. 1 lit. b ustawy prawo
o ruchu drogowym. Do egzaminu tego oskarżony nie przystąpił, co skutkowało wydaniem przez Starostę decyzji z dnia 4.10.2004r. o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami.

W ocenie Sądu oskarżony wyczerpał stronę podmiotową przestępstwa
z art. 180a kk – przypisać mu można winę umyślną w formie zamiaru bezpośredniego. Oskarżony wiedział bowiem, że decyzją Starosty cofnięto mu w 2004r. uprawnienia do kierowania pojazdami kat. B i T, decyzja ta bowiem została doręczona oskarżonemu (k.25).

Czyniąc rozważania nad wymiarem kary Sąd miał na uwadze, jako okoliczność obciążającą dotychczasową karalność oskarżonego w tym tylko za przestępstwa z art. 180a kk .

Niewątpliwie zatem oskarżony jest niepoprawny, a fakt, iż nadal popełnia on przestępstwa z art. 180a kk pomimo wcześniejszej karalności za ten sam czyn świadczy , iż efekt resocjalizacyjny dotychczas orzekanych kar grzywny nie został osiągnięty.

Sąd uznał zatem , iż karą współmierną do stopnia winy i szkodliwości społecznej czynu będzie kara 4 miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu, pomimo jednak uprzedniej karalności za ten sam czyn, wymierzenie oskarżonemu kary bezwzględnej pozbawienia wolności stanowiłoby dla niego zbyt daleko idącą represję zważywszy na charakter czynu oraz dotychczasowy tryb życia oskarżonego.

W ocenie Sądu oskarżony zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary. Ze względów wychowawczych oraz w celu sprawdzenia pozytywnych prognoz Sąd ustalił dwuletni okres próby.

W ocenie Sądu kara ta spełni swój cel resocjalizacyjny i unaoczni oskarżonemu naganność jego postępowania, a jednocześnie spełni swój cel w zakresie prewencji ogólnej. Mając natomiast na uwadze obligującą treść artykułu 72 § 1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do informowania kuratora
o przebiegu okresu próby.

Mając jednakże na uwadze, iż wobec zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary jedyną realną dolegliwością dla oskarżonego będzie kara grzywny, Sąd wymierzył ją w liczbie 50 stawek dziennych, kierując się w tym względzie oceną społecznej szkodliwości czynu, a określając wysokość 1 stawki na kwotę 10 zł, Sąd miał na względzie sytuację majątkową oskarżonego.

Orzeczenie o kosztach znajduje podstawę prawną w art. 627 kpk i art. 2 ust.1 pkt. 2 i art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach
w sprawach karnych.

SSR Renata Perz

Sygn. akt II Ka 295/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SO Robert Rafał Kwieciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Arleta Wiśniewska

przy udziale M. D. Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Koninie

po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2016 roku

sprawy L. A.

oskarżonego z art. 180a k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 30 września 2016 roku sygn. akt II K 661/16

I.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok z tym, że prostuje oczywistą omyłkę rachunkową zawartą w punkcie V w ten sposób, że wysokość opłaty określa na kwotę 170 złotych.

II.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 50 złotych oraz opłatę za to postępowanie w wysokości 170 złotych.

SSO Robert Rafał Kwieciński