Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania H. S. ( H. S. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wysokość emerytury i renty

na skutek odwołania H. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 8 marca 2016 r. Znak (...) (...)

1.oddala odwołanie,

2.zasądza od ubezpieczonego H. S. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. kwotę 360,00 ( trzysta sześćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1588/16

UZASADNIENIE

Decyzjami z 08.03.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., na podstawie ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy z 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób dokonał waloryzacji emerytury oraz renty H. S. (S.)

od dnia 01.03.2016r., w wyniku której renta od dnia 01.03.2016r. wyniosła 1.208,12zł,

a 50% emerytury – 282,12zł.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji jw. domagając się zmiany zaskarżonych decyzji i przyznanie ubezpieczonemu prawa do emerytury i renty według właściwie wyliczonej podstawy wymiaru zarówno emerytury, jak i renty.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonych decyzjach. Organ rentowy wskazał, że ubezpieczony kwestionuje wysokość świadczenia ustalonego ostatecznie decyzją organu rentowego z 20.10.2015r., a faktycznie odwołuje się jedynie od decyzji waloryzacyjnych z 08.03.2016r.

i decyzja ta wyznacza zakres rozpoznania sprawy przez Sąd. Organ rentowy wniósł nadto o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony jest uprawniony do emerytury od 2008r., którą pobiera w zbiegu z rentą wypadkową.

Zaskarżonymi decyzjami z 08.03.2016r. organ rentowy dokonał corocznej waloryzacji świadczeń od 1 marca 2016r. na podstawie art. 88 i 89 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach

i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 20 ustawy z 30.10.2002r.

o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Wysokość zwaloryzowanej emerytury została ustalona poprzez pomnożenie kwoty świadczenia ustalonego na dzień 29.02.2016r., tj. 1.274,90 zł przez wskaźnik waloryzacji, który wynosi w roku 2016r. 100,24%, i wyniosła 1.277,96zł. Po zastosowaniu proporcji okresów pracy w Polsce do wszystkich okresów ubezpieczenia wysokość emerytury wyniosła 564,55zł.

Natomiast wysokość zwaloryzowanej renty wypadkowej została ustalona poprzez pomnożenie kwoty świadczenia ustalonego na dzień 29.02.2016r., tj. 1.205,23 zł przez wskaźnik waloryzacji i wyniosła 1.208,12zł.

Ubezpieczonemu przysługuje zbieg emerytury i renty, w związku z czym otrzymuje 100% renty i 50 % emerytury, tj. 1.208,12zł plus 282,28zł.

Ubezpieczony na rozprawie 14.12.2016r. wskazał, że nie ma zastrzeżeń do samej waloryzacji i jeżeli chodzi o decyzje z 08.03.2016r., to wyliczenia są prawidłowe.

Natomiast ubezpieczony domagał się dopuszczenia dowodu z opinii biegłego z zakresu emerytur i rent w celu ustalenia prawidłowej postawy wymiaru renty wypadkowej

i emerytury.

Sąd oddalił powyższy wniosek, gdyż przeprowadzenie dowodu takiego dowody nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, tj. odwołania od decyzji waloryzacyjnych

z 08.03.2016r.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego i dane te uznał

za wystarczające do rozstrzygnięcia prawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Przede wszystkim wskazać należy, iż ubezpieczony bezzasadnie domaga się, by Sąd

w niniejszym postępowaniu dokonał całościowej kontroli zgodności ze stanem faktycznym wysokości ustalonych zwaloryzowanych świadczeń.

Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd miał na uwadze treść zaskarżonych decyzji.

Nie ulega bowiem wątpliwości, co znajduje potwierdzenie także w poglądach orzecznictwa, iż w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy sądowej wyznaczony jest treścią konkretnej decyzji organu rentowego, od której wniesiono odwołanie (art. 477 ⁹ i art. 477 ¹⁴ k.p.c.) i tylko w tym zakresie podlega ona kontroli sądu zarówno pod względem jej formalnej poprawności, jak i merytorycznej zasadności (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 15 kwietnia 2015 r., III AUa 1536/14, LEX nr 1724081, uzasadnienie postanowienia SN z dnia 13 maja 1999 r., II UZ 52/99, OSNP 2000, nr 15, poz. 601, także wyrok SN z dnia 6 września 2000 r., II UKN 685/99, OSNP 2002, nr 5, poz. 121; wyrok SN z dnia 2 października 2008 r., I UK 88/08, OSNP 2010, nr 7-8, poz. 100; wyrok SN z dnia 23 kwietnia 2010 r., II UK 309/09, LEX nr 604210; wyrok SN

z dnia 1 września 2010 r., III UK 15/10, LEX nr 667499; postanowienie SN z dnia 2 marca 2011 r., II UZ 1/11, LEX nr 844747; postanowienie SN z dnia 10 marca 2011 r., III UZ 1/11, LEX nr 846597).

Ubezpieczony bezspornie wniósł odwołanie od decyzji, którymi organ rentowy dokonał waloryzacji przysługującej ubezpieczonemu emerytury i renty na podstawie art. 88 i 89 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 887), oraz art. 20 ustawy z 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym

z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (j.t. Dz. U. z 2015r., poz. 1242)

i tylko w zakresie zasadności tych decyzji Sąd mógł prowadzić postępowanie.

I tak po przeprowadzonym postępowaniu dowodowy Sąd nie znalazł podstaw do zmian zaskarżonych decyzji, uznając je za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art.88 ust.1-3 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach

z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytury i renty podlegają corocznie waloryzacji od dnia 1 marca. Waloryzacja polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. Waloryzacji podlega kwota świadczenia i podstawa jego wymiaru w wysokości przysługującej ostatniego dnia lutego roku kalendarzowego,

w którym przeprowadza się waloryzację. Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed terminem waloryzacji.

Art. 89 ust. 1: Wskaźnik waloryzacji to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększony o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.

Ust. 2. Wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 1, jest średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów albo średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli jest on wyższy od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów.

Ust. 3. Zwiększenie o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia,

o którym mowa w ust. 1, jest przedmiotem corocznych negocjacji, w ramach Rady Dialogu Społecznego, przeprowadzanych w czerwcu, w roku poprzedzającym waloryzację

Ust. 6: Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w drodze komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie 3 dni roboczych od dnia ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego komunikatu, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 1 i 2, wskaźnik waloryzacji, biorąc pod uwagę wskaźniki, o których mowa w ust. 1 i 2, jak również wysokość zwiększenia, o którym mowa w ust. 3.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych renty z ubezpieczenia wypadkowego, dodatek dla sieroty zupełnej oraz dodatek pielęgnacyjny z tego ubezpieczenia podlegają waloryzacji

w terminach i na zasadach określonych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS.

Wskaźnik waloryzacji za rok 2016r. wyniósł 100,24% (M.P.2016.149).

Organ rentowy prawidłowo dokonał waloryzacji świadczenia ubezpieczonego, zgodnie

z przepisami powołanymi powyżej, Sąd nie dopatrzył się żadnych błędów w dokonanych wyliczeniach, a także sam ubezpieczony nie kwestionował tych wyliczeń zawartych w decyzjach waloryzacyjnych.

W sytuacji ustalenia jw., tj. zasadności zaskarżonych decyzji oraz w sytuacji, gdy brak było podstaw, by w Sąd w niniejszym postępowaniu rozpoznawał zarzuty ubezpieczonego

co do wysokości emerytury i renty ustalonej na dzień 29.02.2016r., gdy zaskarżone decyzje dotyczyły wyłącznie waloryzacji świadczeń od dnia 01.03.2016r., a nie przeliczenia ich wysokości na dzień 29.02.2016r., Sąd w myśl art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie jako niezasadne.

W pkt 2 wyroku Sąd z mocy art.98 §1 i §3 kpc w zw. z §9 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015r., poz. 1804) zasądził od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kwotę 360,00zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Maria Olszowska