Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Załęska

Protokolant: stażysta Elżbieta Ozeg

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 19 listopada 2013 roku w Sieradzu

odwołania K. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w Ł.

z dnia 03 kwietnia 2013 roku Nr (...)

w sprawie K. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w Ł.

o podjęcie wypłaty emerytury

1.  zmienia zaskarżoną decyzję i zobowiązuje organ rentowy do wyrównania emerytury należnej K. J. za okres od 01 października 2011 roku do 30 listopada 2011 roku wraz z ustawowymi odsetkami od 23 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

Sygn. akt IV U 827/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 03.04.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił K. J. uchylenia decyzji z dnia 14.09.2011r. w części w jakiej decyzja ta zawiesza na podstawie art. 28 ustawy z dnia 16.12.2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726 z 2011r. Nr 291, poz. 1707) w związku z art. 103a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.), prawo do emerytury za okres od 01.10.2011 – 30.11.2011.

W dniu 25.04.2013r., w/w złożyła odwołanie, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012r. wydany w sprawie K 2/12 i wnosiła o podjęcie wypłaty emerytury za w/w okres wraz z odsetkami.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wnosił o oddalenie odwołania argumentując, że działał w oparciu o obowiązujące przepisy ustawy, a opóźnienie w spełnieniu świadczenia nie było następstwem okoliczność, za które organ rentowy ponosi odpowiedzialność.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. J. urodzona (...)

Decyzją z dnia 31.03.2009r. organ rentowy przyznał K. J. prawo do emerytury od dnia 01.03.2009r. (decyzja k. 59 akt ZUS).

Następnie decyzją z 14.09.2011r., organ rentowy wstrzymał z urzędu K. J. wypłatę emerytury od 01.10.2011r. z powodu nierozwiązania stosunku pracy (decyzja k. 84/akta ZUS).

W dniu 14.12.2012r., wnioskodawczyni wystąpiła o wypłatę zawieszonych świadczeń (wniosek k. 104/akta ZUS).

Decyzją z dnia 03.04.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił uchylenia decyzji z dnia 14.09.2011r. w części w jakiej decyzja ta zawiesza na podstawie art. 28 ustawy z dnia 16.12.2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726 z 2011r. Nr 291, poz. 1707) w związku z art. 103a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.), prawo do emerytury za okres od 01.10.2011 – 30.11.2011 (decyzja k. 106/akta ZUS).

Stan faktyczny w sprawie był niesporny i wynikał z dokumentów zawartych w aktach emerytalnych. Spór dotyczył prawa.

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie jest częściowo zasadne.

Przedmiotem rozpoznania w sprawie jest wyrównanie emerytury, której wypłatę wstrzymano od 01.10.2011 – 30.11.2011 wraz z odsetkami za ten okres.

Wyrokiem z dnia 13.11.2012r. w sprawie K 2/12 Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż art. 28. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011r. Nr 291, poz. 1707) w związku z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227, z 2010r. Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 205, poz. 1365, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 149, poz. 887, Nr 168, poz. 1001, Nr 187, poz. 1112 i Nr 205, poz. 1203 oraz z 2012 r. poz. 118 i 251), dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z 16 grudnia 2010r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wyrok powyższy został ogłoszony w Dzienniku Ustaw z 22.11.2012r. pod poz. 1285. Z chwilą ogłoszenia tego wyroku przepis w nim wskazany utracił swoją moc (został wyeliminowany z porządku prawnego) w zakresie dotyczącym emerytur przyznanych bez konieczności rozwiązywania stosunku pracy. Wnioskodawczyni należy do kręgu ubezpieczonych objętych treścią w/w wyroku, bowiem prawo do emerytury nabyła 01.03.2009r.

Podstawą wstrzymania wypłaty emerytury wnioskodawczyni z dniem 1.10.2011r. było zaistnienie przesłanki do zawieszenia wynikającej z art. 28 ustawy z 16.12.2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257 poz. 1726 ze zm.). Przepis ten stanowił iż, do emerytur przyznanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przepisy ustawy, o której mowa w art. 6, oraz ustawy, o której mowa w art. 18, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się, poczynając od dnia 1 października 2011r. Ustawą wymienioną w art. 6 jest ustawa o emeryturach i rentach z FUS z dnia 17.12.1998r. w której to ustawie z dniem 1.01.2011r. na mocy powołanej ustawy z 16.12.2010r. wprowadzono art. 103a, który stanowi, iż prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Skoro więc przepis, który był podstawą do wydania decyzji z dnia 14.09.2011r. został uznany za niezgodny z Konstytucją to mimo, że obowiązywał w dacie wydania decyzji o wstrzymaniu wypłaty, nie powinien być w sprawie zastosowany jako niezgodny z Konstytucją. Sąd Najwyższy w postanowieniach z 7.12.2000r. w sprawie III ZP 27/00 oraz z 13.01.2009r. w sprawie II Po 8/08 wyraźnie stwierdził, iż akt uznany za niezgodny z Konstytucją nie powinien być stosowany do stanów faktycznych sprzed ogłoszenia orzeczenia Trybunału.

W kwestii żądanych odsetek wskazać należy, że zgodnie z art. 118 ust. 1 i 1a ustawy emerytalno – rentowej, organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia (…) po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. W razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego. Opisywana zasada ma również zastosowanie do obowiązującego od 22.11.2012r. wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie K 2/12.

Z kolei art. 85 ust. 1 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009r., Nr 205, poz.1585) stanowi, że jeżeli zakład - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Szczegółowe zasady wypłacania odsetek za opóźnienie w ustalaniu prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub w wypłaceniu świadczeń określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1.02.1999r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania i wypłacania odsetek za opóźnienie (…) (Dz. U. Nr 12, poz. 104). Odsetki wypłaca się od dnia następującego po upływie terminu na ustalenie prawa do świadczeń lub ich wypłaty – do dnia wypłaty świadczenia (§2 ust. 1 rozporządzenia).

Zatem w ocenie Sądu należy przyjąć, że odsetki należą się za okres od dnia następnego po upływie 30 dni liczonych od chwili opublikowania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, tj. od dnia 23.12.2012r., bowiem od tej daty organ rentowy pozostaje w zwłoce.

Mając powyższe rozważania na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i zobowiązał organ rentowy do wyrównania emerytury należnej K. J. za okres od 1 października 2011r. do 30 listopada 2011r. wraz z ustawowymi odsetkami od 23 grudnia 2012r. do dnia zapłaty (pkt 1 wyroku), oddalając odwołanie w pozostałym zakresie na podstawie art. 477 ¹⁴§1 kpc (pkt 2 wyroku).