Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Marta Czapska

w obecności oskarżyciela : Prokuratora Ewy Urman - Brzosko

po rozpoznaniu dnia 08 czerwca 2016 r. , 24 sierpnia 2016 r. , 03 października 2016 r. , 10 listopada 2016 r. . 03 stycznia 2017 r. i 06 lutego 2017 r. na rozprawie w Legionowie sprawy :

D. K. (1) ( poprzednio K. ) , c. J. i W. z d. G., urodzonej (...) w N.

oskarżonej o to, że :

w dniu 08 sierpnia 2011 r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej użyli jako autentycznego podrobionego dokumentu zaświadczenia o zatrudnieniu w Instytucie (...) w W. wystawionego na imię i nazwisko (...) oraz podrobionego dokumentu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie w (...) wystawionego na imię i nazwisko (...) jako poręczyciela , które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki , a następnie wprowadzili pracownika (...) w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy pożyczki , której nie spłacili przez co doprowadzili (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 40 000 złotych

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb . z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

1.  Oskarżoną D. K. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuję zaś na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza jej karę 1 ( jednego ) roku i 2 ( dwóch ) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżoną D. K. (1) w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 826/15

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) od 2010 r. była zatrudniona , początkowo na umowę zleceniu a później na umowę o prace w firmie (...) jako pracownik biurowy . Firma ta zajmowała się między innymi pośrednictwem kredytowym i oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) zajmowała się obsługa klientów którzy chcieli wziąć kredyt. Firma (...) – uczestniczyła w oszustwach kredytowych polegających na uzyskiwaniu kredytów na podstawie fikcyjnych ( sfałszowanych ) zaświadczeń o zatrudnieniu o czym oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) wiedziała i ściśle współpracowała w tym zakresie z R. G. . Z firmą (...) należącą do R. G. w tym zakresie współpracował W. P. . Współpraca ta polegała na sprzedaży R. G. przez W. P. fikcyjnych zaświadczeń o zatrudnieniu potrzebnych do uzyskania kredytu .

W lipcu 2011 r. z powodu problemów finansowych W. P. sam był zmuszony zaciągnąć kredyt . W tym celu W. P. skontaktował się z R. G. oraz z oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) . Sprawą uzyskania kredytu przez W. P. zajmowała się oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) która kilka razy spotkała się z W. P. w W. w związku z tą sprawą . Wtedy też W. P. wypełnił wniosek kredytowy do (...) Oddział w G. . Następnie oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) przesłała wniosek kredytowy W. P. wraz z podrobionym częściowo przez nieustalona osobę oraz częściowo przez oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) ( która sporządziła zapis o treści „ 01.08.11 r.” widniejącym na prawym górnym rogu dokumentu (...) O (...) wystawione na dane W. P. - k. 803-859 ) dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu w Instytucie (...) w W. wystawionego na imię i nazwisko (...). Wobec faktu iż W. P. chciał uzyskać kredyt w wysokości 40000 zł zgodnie z procedurą obowiązująca w (...) do uzyskania kredytu ( pożyczki ) w takiej kwocie potrzebne było dodatkowe jego zabezpieczenie w postaci poręczenia tego kredytu ( pożyczki ) przez inną osobę . W tym celu oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) za pośrednictwem nieustalonych osób znalazła P. S. – osobę bezrobotną , która za wynagrodzeniem zgodziła się być poręczycielem kredytu dla W. P. . Następnie R. G. podrobiła dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie w (...) wystawiony na imię i nazwisko (...) jako poręczyciela . P. S. nigdy nie był zatrudniony w firmie (...). Następnie oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) przesłała ten dokument do (...) Oddział w G. .

W dniu 08 sierpnia 2011 r. po uzyskaniu pozytywnej decyzji o przyznaniu kredytu w kwocie 40000 zł przez (...) oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) pojechała do G. woj. (...) do oddziału (...) wspólnie z R. G. , W. P. i P. S. . Następnie oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) wspólnie z W. P. i P. S. udała się do oddziału , zaś R. G. pozostała w samochodzie . W oddziale (...) w G. w obecności oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) W. P. ( jako kredytobiorca ) i P. S. ( jako poręczyciel ) podpisali umowę kredytową . Istotne znaczenie dla uzyskania tej pożyczki- kredytu był fakt wprowadzenia w błąd (...) co do sytuacji finansowej W. P. i P. S. przez użycie złożonych (...) Oddział w G. przez oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) jako autentycznych podrobionych dokumentów : zaświadczenia o zatrudnieniu w Instytucie (...) w W. wystawionego na imię i nazwisko (...) oraz zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie w (...) wystawionego na imię i nazwisko (...) jako poręczyciela , które to dokumenty miały wprowadzać w błąd pracowników (...) co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy pożyczki- kredytu . Następnie W. P. została w (...) Oddział w G. wypłacona kwota 40000 zł. Po uzyskaniu przez W. P. tego kredytu w kwocie 40000 zł przekazał on następnie w samochodzie R. G. 30 % tej kwoty kredytu jako wynagrodzenie za dostarczenie tych fikcyjnych zaświadczeń o zatrudnieniu i pośrednictwo przy uzyskaniu tego kredytu . Następnie R. G. 5 % z tej otrzymanej od W. P. kwoty przekazała jako wynagrodzenie oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ). W. P. ( jako kredytobiorca ) i P. S. ( jako poręczyciel ) nie mieli środków na spłatę tego kredytu i nigdy nie podjęli żadnych działań zmierzających do jego spłaty tego kredytu .

W wyniku tego działania doprowadzili (...) została doprowadzona do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 40 000 złotych .

Z opinii biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego sporządzonej przez biegłego M. D. w dniu 07 sierpnia 2014 r. wynika że jest możliwym że zapis o treści „ 01.08.11 r.” widniejącym na prawym górnym rogu dokumentu (...) O (...) wystawione na dane W. P. mógł zostać nakreślony przez oskarżoną D. K. (2) ( obecnie D. K. (1) ) ( k. 803-859 ) .

Oskarżona D. K. (2) ( poprzednio K. ) ma ukończone 45 lat, jest po rozwodzie , ma na utrzymaniu 2 dzieci , jest osobą bezrobotną i nie osiągająca żadnych dochodów , była karana (k. 1269 ) , była leczony psychiatrycznie , nie była leczona odwykowo . Jednak z opinii sądowo psychiatryczno – psychologicznej sporządzonej przez biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa w dniu 17 lipca 2014 r. wynika iż u oskarżonej D. K. (2) ( obecnie D. K. (1) ) nie stwierdzono choroby psychicznej stwierdzono natomiast zaburzenia adaptacyjne . W okresie zarzucanego jej czynu oskarżona miała pełna zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem . W aktualnym stanie zdrowia psychicznego opiniowana może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze oskarżonej ( k. 763-766 ) .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : częściowo wyjaśnień oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) ( k. 747-748 , k. 1144v-1145 i k. 1227-1228 ) , zeznań świadków : E. J. ( k. 35 i k. 1338 ) , R. G. ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238-1239 ) , P. S. ( k. 104- 105 ) , B. M. ( k. 39v ) , P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) i T. G. ( k. 65-67 ) , pisemnego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa ( k. 3-33) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 55-57) , zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie ( k. 58 ) , zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie ( k. 59 ) , protokołu zatrzymania rzeczy ( k. 108-110 ) , umowy pożyczki konsumenckiej ( k. 111 ) , danych telekomunikacyjnych ( k. 113-114 , k. 209-229 ) ,tablicy poglądowej ( k. 331-332 ) , protokołu pobrania prób pisma ręcznego ( k. 333-334 ) ,wydruków korespondencji e-mail ( k. 374-407 ) , protokołu pobrania prób pisma ręcznego ( k. 724-725 ) , opinii biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego ( k. 803-859 ) , opinii sądowo-psychiatrycznej ( k. 763-766 ) , informacji z systemu Pesel Sad ( k. 1229-1232 ) , informacji z systemu Pesel Sad ( k. 1245-1248) ,informacji z systemu Noe Sad ( k. 1260 ) , karty karnej ( k. 1269) , informacji z systemu Pesel Sad ( k. 1289-1290 ) i informacji z systemu Pesel Sad ( k. 1291 ) oraz częściowo zeznań świadka W. P. ( k. 327-328 , k. 336-338 , k. 361-362 , k. 527-528 , k. 710-711 , k. 722-723 , k. 1076-1076v ).

Oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) stanęła pod zarzutem , iż w dniu 08 sierpnia 2011 r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej użyli jako autentycznego podrobionego dokumentu zaświadczenia o zatrudnieniu w Instytucie (...) w W. wystawionego na imię i nazwisko (...) oraz podrobionego dokumentu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie w (...) wystawionego na imię i nazwisko (...) jako poręczyciela , które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki , a następnie wprowadzili pracownika (...) w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy pożyczki , której nie spłacili przez co doprowadzili (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 40 000 złotych to jest popełnienia czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. .

Oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) w postępowaniu przygotowawczym ( k. 747 ) i na rozprawie przed Sądem ( k. 1144v i k. 1227 ) nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu . Oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) wyjaśniła iż od 2010 r. była zatrudniona w firmie (...) jako pracownik biurowy . Firma ta zajmowała się między innymi pośrednictwem kredytowym . Na polecenie R. G. zajmowała się obsługą klientów którzy chcieli wsiąść kredyt. Polegało to na tym iż na spotkaniu z nią klienci podpisywali dokumenty potrzebne go uzyskania kredytu . R. G. wysyłała następnie te dokumenty do banków przez Internet a ona następnie zwoziła oryginały tych dokumentów do banku . Po pewnym czasie zorientowała się iż dochodzi do oszustw w związku z udzieleniem tych kredytów . Z dalszych wyjaśnień oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) wynika w jakich okolicznościach poznała W. P. oraz jaka była jej rola w uzyskaniu przez niego kredytu . W. P. ubiegał się o kredyt w dwóch bankach ale go nie otrzymał z powodu zaległości spłaty alimentów . Dlatego R. G. zaproponowała mu iż załatwi mu kredyt w (...)-u . Z dalszych wyjaśnień oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) wynika iż to R. G. dostarczyła W. P. i osobie która miała być poręczycielem tego kredytu fikcyjne zaświadczenia o zatrudnieniu , które wraz z wnioskami o kredyt zostały wypełnione następnie przez W. P. . Następnie ona , R. G. , W. P. oraz osoba która miała być poręczycielem udali się do Oddziału (...) w G. . Po otrzymaniu kredytu W. P. przekazał R. G. jakąś większa kwotę pieniędzy tytułem rozliczenia za uzyskanie kredytu ( k. 747-748 ) . Natomiast na rozprawie przed Sądem oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. dodatkowo wskazała iż nie dokonywała ona żadnych adnotacji bądź zapisów w fikcyjnych zaświadczeniach o zatrudnieniu wystawionych dla W. P. oraz P. S. , który był poręczycielem oraz że z tytułu uzyskania kredytu przez W. P. nie uzyskała żadnej korzyści majątkowej ( k. 1227-1228 ).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) odnośnie faktu iż od 2010 r. była zatrudniona w firmie (...) jako pracownik biurowy , firma ta zajmowała się między innymi pośrednictwem kredytowym i na polecenie R. G. zajmowała się obsługa klientów którzy chcieli wsiąść kredyt. Na wiarę zasługuje również ta część wyjaśnień oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) w której przyznała iż miała świadomość że R. G. uczestniczy w procederze wyłudzenia z banków (...)-ów na podstawie fikcyjnych zaświadczeń o prace oraz że ona wspólnie z R. G. uczestniczyła w uzyskaniu kredytu przez W. P. w (...) w G. na podstawie fikcyjnych zaświadczeń o prace. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza zeznaniami świadków : E. J. ( k. 35 i k. 1338 ) , R. G. ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238-1239 ) , P. S. ( k. 104- 105 ) , B. M. ( k. 39v ) , P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) , T. G. ( k. 65-67 ) i W. P. ( k. 327-328 , k. 336-338 , k. 361-362 , k. 527-528 , k. 710-711 , k. 722-723 , k. 1076-1076v ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę . Należy wskazać iż z tych wyjaśnień wynika wprost iż oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) działała wspólnie i w porozumieniu z W. P. , P. S. i R. G. w celu uzyskania kredytu przez W. P. na podstawie nierzetelnych dokumentów – fikcyjnych i sfałszowanych zaświadczeń o zatrudnieniu W. P. i P. S. .

Sąd nie dał w pozostałym zakresie wiary wyjaśnieniom oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) zwłaszcza co do części w której opisała swoją rolę w uzyskaniu przez W. P. kredytu w (...) Oddział w G. . Na wiarę nie zasługuje również ta część wyjaśnień oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) z której wynika iż nie dokonywała ona żadnych zapisów na fikcyjnych zaświadczeniach o zatrudnieniu przedłożonych w (...) w Oddział G. celem uzyskania kredytu przez W. P. oraz że nie uzyskała żadnych korzyści majątkowych w związku z otrzymaniem przez W. P. tego kredytu . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) są niejasne , nielogiczne , wewnętrznie sprzeczne i nakierowane na uniknięcie odpowiedzialności za popełnione przez niego czyny. Należy wskazać iż z zeznań świadków : R. G. ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238-1239 ) , P. S. ( k. 104- 105 ) , P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) i W. P. ( k. 327-328 , k. 336-338 , k. 361-362 , k. 527-528 , k. 710-711 , k. 722-723 , k. 1076-1076v ) wynika jaka była rola oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) odnośnie uzyskania prze W. P. kredytu w (...) Oddział w G. na podstawie fikcyjnych zaświadczeń o zatrudnieniu . Z zeznań tych świadków wynika iż oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) była głównym organizatorem obok R. G. tego oszustwa kredytowego poprzez dostarczenie fikcyjnego zaświadczenia o zatrudnieniu W. P. w Instytucie (...) Ruchu Drogowego oraz „zorganizowanie” poręczyciela osobie P. S. (który był tzw. „słupem” ) . Fakt ten wynika z zeznań świadka R. G. ( k. 1238-1239 ) i oraz opinia biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego sporządzonej przez biegłego M. D. z dnia 07 sierpnia 2014 r. ( k. 803-859 ) . Następnie oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) uczestniczyła i nadzorowała całą procedurę uzyskania tego kredytu przez W. P. , dostarczając dokumenty konieczne do uzyskania kredytu do (...) Oddział w G. oraz uczestnicząc w podpisaniu umowy kredytowej przez W. P. i P. S. w (...) Oddział w G. oraz odbiorze pieniędzy . Fakt ten wynika wprost z zeznań świadków : R. G. ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238-1239 ) , P. S. ( k. 104- 105 ) , P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) i W. P. ( k. 327-328 , k. 336-338 , k. 361-362 , k. 527-528 , k. 710-711 , k. 722-723 , k. 1076-1076v ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość wyjaśnień oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał również w całości zeznaniom świadków : E. J., R. G., P. S. , B. M., P. P. (1) ( poprzednio G. ) i T. G. jako jasnym , dokładnym , spójnym , logicznym i korespondującym z całością zebranego w sprawie materiału dowodowego .

Z zeznań świadka E. J. - kierownika (...) w W. Oddział w G. wynika jak wyglądał procedura zaciągnięcia kredytu przez oskarżonego W. P. wobec faktu iż kwota kredytu wynosiła 40000 zł . Z dalszych zeznań tego świadka wynika iż wobec faktu iż kredyt zaciągnięty przez W. P. nie był w ogóle spłacany podjęła próby skontaktowania się z pracodawcą W. P. i pracodawcą osoby która poręczyła ten kredyt to jest P. S. na dane wskazane w przedłożonych do wniosku kredytowego zaświadczeniach o prace . Próby te nie przeniosły żadnego skutku ( k. 35 i k. 1338 ).

Z zeznań świadka R. G. wynika jaka była rola oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) – którą zatrudniała w swojej firmie w uzyskaniu kredytu przez W. P. w (...) Oddział w G.. Z zeznań tego świadka wynika iż W. P. współpracował z jej firmą w zakresie sprzedaży fikcyjnych zaświadczeń o zatrudnieniu potrzebnych do uzyskania kredytu . W pewnym momencie sam potrzebował zaciągnąć kredyt . W tym celu zostały złożone w (...) Oddział w G. sfałszowane zaświadczenie o zarobkach dla W. P. wypełnione przez oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) . Gdy okazało się że W. P. nie otrzyma kredytu bez poręczyciela oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) „zorganizowała” poręczyciela w osobie P. S.. Z dalszych zeznań R. G. wynika iż to ona wypełniła fikcyjne zaświadczenie o zarobkach dla P. S. . Po podjęciu decyzji przez (...) o udzieleniu kredytu w kwocie 40000 zł W. P. oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) udała się z oryginałami dokumentów potrzebnych do uzyskania tego kredytu do (...) Oddział w G. wraz z W. P. i P. S. . Natomiast ona pozostała w samochodzie . Z dalszych zeznań świadka R. G. wynika iż po uzyskaniu przez W. P. kredytu otrzymała od niego 30 % tej kwoty kredytu za dostarczenie tych fikcyjnych zaświadczeń o zatrudnieniu . Następnie 5 % z tej kwoty otrzymanej od W. P. przekazała jako wynagrodzenie oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238-1239 ). Należy wskazać iż zeznania świadka R. G. w tym zakresie potwierdzają zeznania świadków : P. S. ( k. 104-105 ) i P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) oraz opinia biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego sporządzonej przez biegłego M. D. z dnia 07 sierpnia 2014 r. ( k. 803-859 ) jak i zeznaniami świadka W. P. ( k. 327- 328 , k. 336-338 , k. 361-362 , k. 527-528 , k. 710-711 , k. 722-723 , k. 1076-1076v ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę .

Z zeznań świadka P. S. wynika w jakich okolicznościach i przez kogo został zawieziony do oddziału (...) w G. by być poręczycielem przy kredycie udzielonym W. P. . Świadek P. S. opisał jak wyglądało podpisanie przez niego dokumentów w Oddziale (...) w G. i kto był przy tym obecny . Z zeznań tego świadka wynika iż nigdy nie był zatrudniony w firmie (...) ( k. 104-105 ) .

Z zeznań świadków B. M. ( k. 39v ) i P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) pracowników (...) w W. Oddział w G. wynika jak wyglądał procedura zaciągnięcia kredytów przez oskarżonego W. P. wobec faktu iż kwota kredytu wynosiła 40000 zł oraz jak wyglądało podpisanie umowy kredytowej przez W. P. . Świadkowie ci opisali również jakie działania zostały podjęte wobec nie spłacania kredytu przez W. P. . Dodatkowo z zeznań świadka P. P. (1) ( poprzednio G. ) wynika iż w oddziale podczas podpisywania tej umowy byli obecni W. P. , P. S. oraz pracownik firmy pośredniczącej przy udzieleniu tego kredytu – kobieta o imieniu D. .

Natomiast z zeznań świadka T. G. wynika iż W. P. nigdy nie był zatrudniony w fundacji Instytut (...) Ruchu Drogowego która istniej od 2010 r. i nie zna osoby o takich danych . W (...) nigdy też nie był zatrudniony na stanowisku dyrektora M. P. , którego nazwisko znajdowało się na okazanym świadkowi zaświadczeniu o zatrudnieniu i nie zna takiej osoby . Ponadto z zeznań świadka T. G. wynika fundacja Instytut (...) Ruchu Drogowego nigdy nie posługiwała się pieczątkom widniejąca na okazanym mu zaświadczeniu o zatrudnieniu ( k. 65-67 ) .

Fakt, że wymieniony wyżej świadkowie precyzyjnie określają zakres swojej wiedzy na temat zdarzenia, w zakresie którym Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków, świadczą zdaniem Sądu o braku skłonności do konfabulacji i dążeniu do rzetelnego przedstawienia przebiegu wydarzeń.

Jeżeli chodzi o zeznania świadków : D. D. (2) ( k. 371-373 ) , M. B. ( k. 427-428 ) , M. M. ( k. 431 ) , M. M. ( k. 432-433 ) , G. P. ( k. 552-553 , k. 685-686 ) i D. S. ( k. 568-559 ) to zasługują one na wiarę jako jasne , dokładne spójne i logiczne , jednak nie pozostają one w związku z czynem zarzuconym oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) .

Natomiast z zeznań świadka W. P. wynika iż w 2011 r. dał ogłoszenie na portalu G. odnośnie uzyskania pożyczki . Następnie po pewnym czasie skontaktowała się z nim oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) która zaproponowała mu wspólnie z R. G. pomoc w otrzymaniu kredytu . Z dalszych zeznań świadka W. P. wynika iż to R. G. i oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) dostarczyły wszelki dokumenty potrzebne do uzyskania tego kredytu w tym zaświadczenie o jego zatrudnieniu w Instytucie (...) Ruchu Drogowego w którym nigdy nie pracował . Z dalszych zeznań świadka W. P. wynika jak wyglądała procedura zaciągnięcia przez niego kredytu w (...) Oddział w G. oraz że otrzymał z tytułu zaciągniętego kredytu pieniądze w kwocie 29000 zł a nie 40000 zł . Świadek W. P. wskazał iż kwotę 29000 zł następnie w samochodzie przekazał R. G. , która następnie przekazała mu kwotę 2000 zł ( k. 327-328 , k. 336-338 , k. 361-362 , k. 527-528 , k. 710-711 , k. 722- 723 , k. 1076-1076v ) .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka W. P. odnośnie faktu iż w 2011 r. skontaktowała się z nim w sprawie pomocy w udzieleniu kredytu oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) która była zatrudniona w firmie (...). Na wiarę zasługuje również ta część zeznań świadka W. P. odnośnie faktu iż to oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) i R. G. pośredniczyły przy uzyskaniu przez niego kredytu w (...) Oddział w G. i to one dostarczyły fikcyjne zaświadczenie o jego zatrudnieniu w Instytucie (...) Ruchu Drogowego, gdzie nigdy nie był zatrudniony oraz że po uzyskaniu kredytu przekazał R. G. część pieniędzy jakie otrzymał z tytułu kredytu . W tym zakresie zeznania świadka W. P. są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza z zeznaniami świadków : R. G. ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238-1239 ) , P. S. ( k. 104- 105 ), B. M. ( k. 39v ) , P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) i T. G. ( k. 65-67 ) oraz wyjaśnieniami oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) ( k. 747-748 , k. 1144v-1145 i k. 1227-1228 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę.

Sąd nie dał w pozostałym zakresie wiary zeznaniom świadka W. P. zwłaszcza odnośnie faktu jaka była jego rola odnośnie uzyskania tego kredytu oraz jaka kwotę pieniędzy z tytułu tego kredytu otrzymał . Na wiarę nie zasługuje również ta część zeznań świadka W. P. w której pominą role P. S. w uzyskaniu przez niego kredytu . W tym zakresie wyjaśnienia zeznania świadka W. P. są niejasne , nielogiczne , wewnętrznie sprzeczne i nakierowane na uniknięcie odpowiedzialności za popełnione przez niego czyny. Należy wskazać iż wbrew twierdzenia świadka W. P. nie był on „ tzw. słupem” na którego za wynagrodzeniem 2000 zł zaciągnięto kredyt . Świadek W. P. ścisłe współpracował z R. G. oraz z oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) odnośnie otrzymania kredytu w kwocie 40000 zł ze (...) Oddział w G. na podstawie fikcyjnych zaświadczeń o zatrudnieniu a następnie przekazał R. G. oraz oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) 30 % uzyskanej kwoty kredytu tytułem wynagrodzenia za pomoc w uzyskaniu tego kredytu . Fakt ten wynika wprost z zeznań świadków: R. G. ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238-1239 ) i P. S. ( k. 104-105 ) oraz wyjaśnieniami oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) ( k. 747-748 , k. 1144v-1145 i k. 1227-1228 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę. Należy wskazać iż z zeznań świadka R. G. oraz z wyjaśnień oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) wynika iż świadek W. P. wcześniej współpracował z nimi przy uzyskiwaniu kredytów na podstawie fikcyjnych zaświadczeń o zatrudnieniu przez odpłatne dostarczanie fikcyjnych zaświadczeń o zatrudnieniu .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość zeznań świadka W. P. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał pełną wiarę opinii sądowo psychiatryczno – psychologicznej sporządzonej przez biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa w dniu 17 lipca 2014 r. ( k. 763-766 ) jako jasnej , dokładnej i fachowej. Z opinii sądowo psychiatryczno – psychologicznej wynika iż u oskarżonej D. K. (2) ( obecnie D. K. (1) ) nie stwierdzono choroby psychicznej stwierdzono natomiast zaburzenia adaptacyjne . W okresie zarzucanego jej czynu oskarżona miała pełna zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem . W aktualnym stanie zdrowia psychicznego opiniowana może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze oskarżonej.

Sąd dał pełną wiarę opinii biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego sporządzonej przez biegłego M. D. w dniu 07 sierpnia 2014 r. jako dokładnej , logicznej , jasnej i fachowej . Z opinii tej wynika że jest możliwym że zapis o treści „01.08.11 r.” widniejącym na prawym górnym rogu dokumentu (...) O (...) wystawione na dane W. P. mógł zostać nakreślony przez oskarżoną D. K. (2) ( obecnie D. K. (1) ) ( k. 803-859 ) .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis art. 286 § 1 k.k. stanowi , że karze podlega kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Przedmiotem ochrony są wskazanym w tym przepisie są prawa majątkowe. Treść art. 286 § 1 k.k. określa odpowiedzialność za oszustwo, którym według tego przepisu jest motywowane celem korzyści majątkowej doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności. Istota tego przestępstwa polega więc na posłużeniu się fałszem jako czynnikiem sprawczym, który ma doprowadzić pokrzywdzonego do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej.

„Wprowadzenie w błąd” polega na tym, iż sprawca własnymi podstępnymi zabiegami doprowadza pokrzywdzonego do mylnego wyobrażenia o określonym stanie rzeczy (np. co do wartości przedmiotu, cech sprzedawanego lub nabywanego towaru, możliwości uzyskania korzyści z zawartej transakcji itp.). Ta postać oszustwa nazywana jest „oszustwem czynnym. Natomiast „wyzyskanie błędu” - to celowe skorzystanie z mylnego wyobrażenia o wartości rzeczy, skutkach transakcji itp., w jakim znajduje się pokrzywdzony. Tę formę oszukańczego zachowania nazywa się niekiedy „oszustwem biernym”, co jednak nie jest ścisłe, gdyż sprawca musi przejawiać określoną aktywność, aby wyzyskać błąd pokrzywdzonego. Przedmiotem wykonawczym oszustwa jest mienie w znaczeniu szerokim obejmującym zarówno uszczerbek majątkowy (damnum emergens), jak i utracone korzyści (lucrum cessans), jeżeli są następstwem niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonego. ( za Komentarz do art.286 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2007, wyd. IV. )

Przestępstwo oszustwa ma charakter materialny, przy czym skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem własnym lub cudzym przez osobę wprowadzoną w błąd lub której błąd został przez sprawcę wyzyskany. Dopóki takie rozporządzenie nie nastąpi, a sprawca podejmie oszukańcze zabiegi mające na celu jego uzyskanie, można mówić jedynie o usiłowaniu, a nie o dokonaniu oszustwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 1999 r., V KKN 513/97, Orz. Prok. i Pr. 1999, nr 6). Oszustwo jest przestępstwem kierunkowym, w którym celem działania sprawcy jest uzyskanie szeroko pojętej korzyści majątkowej , która może polegać zarówno na uzyskaniu zysku (zwiększeniu aktywów), jak i na zmniejszeniu pasywów.

Natomiast przepis art. 270 § 1 k.k. stanowi , iż karze podlega , kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa. Występek ten ma charakter umyślny. Przedmiotem ochrony jest publiczne zaufanie do dokumentów, a ściślej mówiąc do ich autentyczności i rzetelności, co stanowi podstawowy warunek pewności obrotu prawnego (tak wyrok Sądu Najwyższego z 3 VI 1996 r., II KKN 24/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 2, poz. 5). Przestępstwo określone w art. 270 § 1 k.k., zwane fałszerstwem materialnym dokumentu, może polegać na jego podrobieniu, przerobieniu albo na używaniu jako autentyczny dokumentu podrobionego lub przerobionego. Przez podrobienie dokumentu rozumie się sporządzenie przedmiotu (pisma, druku itp.), który ma imitować dokument autentyczny. Z podrobieniem dokumentu mamy do czynienia, gdy nie pochodzi od tej osoby, w imieniu której został sporządzony (tak wyrok Sądu Najwyższego z 27 XI 2000 r., III KKN 233/98, Orz. Prok. i Pr. 2001, nr 5, poz. 4). Podmiotowym znamieniem przestępstwa podrobienia lub przerobienia dokumentu jest działanie sprawcy w celu użycia go jako autentycznego. Jest to zatem, w obu tych odmianach, przestępstwo kierunkowe. Sprawca nie musi przy tym zmierzać do natychmiastowego użycia dokumentu, wystarczy że towarzyszy mu zamiar użycia sfałszowanego dokumentu w przyszłości ( tak Komentarz do art. 270 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2006, wyd. III. )

Dla bytu przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. zupełnie obojętne jest to, czy osoba, której podpis podrobiono na dokumencie, wiedziała o tym lub wyraziła na to zgodę, czy też nie. Dokument jest bowiem podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od osoby, w której imieniu został sporządzony. Podpisanie innej osoby jej nazwiskiem na dokumencie mającym znaczenie prawne, nawet za zgodą tej osoby, stanowi przestępstwo z art. 265 k.k. z 1969 r. (tak wyrok z dnia 25 października 1979 r. II KR 10/79 OSNPG 1980/11 poz. 127 str. 7). Przestępstwo z art. 270 k.k. jest przestępstwem formalnym. Dla bytu tego przestępstwa jest przy tym obojętne, czy ktoś poniósł przez to szkodę, czy też nie (tak wyrok Sądu Najwyższego z 14 marca 1959 r. V K 430/59 Służba MO nr 2 str. 349-350) ( tak wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 9 września 2002 r. V KKN 29/2001Prokuratura i Prawo - dodatek 2003/2 poz. 5 ) .

Przepis art. 297 § 1 k.k. stanowi natomiast , iż karze podlega kto w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, elektronicznego instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia. Przedmiotem ochrony przepisów art. 297 k.k. jest prawidłowe funkcjonowanie wymienionych w § 1 tego artykułu instytucji finansowo-gospodarczych, a nie tylko interesy banku lub innej instytucji przyznającej odpowiednie świadczenie oraz interesy budżetowe naruszone nieprawidłowym udzieleniem dotacji, subwencji lub zamówienia publicznego. Jest to typowe dla prawa karnego gospodarczego, które chroni nie tylko interesy bezpośrednio pokrzywdzonego, lecz także szeroko pojęte interesy społeczne (bliżej A. Marek, Prawo karne, s. 558-561 oraz wskazana tam literatura). Artykuł 297 § 1 k.k. w swym pierwotnym ujęciu chronił instytucje „pożyczki bankowej”, „kredytu”, „gwarancji kredytowej”, „dotacji”, „subwencji” oraz „zamówień publicznych” . Nowelizacja kodeksu karnego wprowadzona ustawą z dnia 18 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 69, poz. 626), uzupełniła ten przepis uwzględniając w jego treści „akredytywę”, „poręczenie bankowe” oraz „elektroniczne instrumenty płatnicze”. Znowelizowany przepis przesądza, że penalizacji podlega jedynie wyłudzenie kredytu, pożyczki pieniężnej i innych świadczeń „od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność na podstawie ustawy”. Chodzi tu niewątpliwie o banki hipoteczne (w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych, tekst jedn. Dz.U. z 2003 r. Nr 99, poz. 919 z późn. zm.), spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz instytucję elektronicznych instrumentów płatniczych . Treść wymienionych w art. 297 § 1 k.k. pojęć należy wyjaśniać na podstawie odpowiednich regulacji prawnych. I tak kredyt jest stosunkiem ekonomicznoprawnym między wierzycielem a dłużnikiem, opartym na umowie kredytowej ( art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.), na mocy której kredytodawca zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy określoną kwotę środków pieniężnych na ściśle określone cele.

Jeżeli chodzi o nierzetelne oświadczenia, to są nimi takie, które zawierają informacje nieprawdziwe albo przemilczenia mające adresatowi sugerować stan rzeczy inny niż rzeczywisty. Warunkiem penalizacji jest, aby oświadczenia te były złożone w formie pisemnej. Fałszywe lub stwierdzające nieprawdę dokumenty albo nierzetelne pisemne oświadczenia muszą dotyczyć okoliczności istotnych dla uzyskania kredytu, pożyczki bankowej, gwarancji, akredytywy lub innego wymienionego w art. 297 § 1 k.k. wsparcia finansowego, elektronicznego instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego. Należy to oceniać na podstawie odpowiednich przepisów dotyczących warunków funkcjonowania wymienionych instytucji. W ujęciu art. 297 § 1 k.k. oszustwo jest przestępstwem umyślnym o charakterze kierunkowym. Sprawca bowiem musi wiedzieć, że przedkłada fałszywe lub poświadczające nieprawdę dokumenty, lub złożyć nierzetelne pisemne oświadczenie w celu uzyskania pożyczki bankowej, kredytu lub innego świadczenia, elektronicznego instrumentu płatniczego albo zamówienia publicznego, o których mowa w tym przepisie ( za Komentarz do art. 297 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2007, wyd. IV. )

Jeżeli sprawca, przedkładając fałszywe lub stwierdzające nieprawdę dokumenty albo składając nierzetelne pisemne oświadczenia, wyłudził kredyt lub bankową pożyczkę pieniężną, działając w z góry powziętym zamiarze ich niespłacenia, konieczna jest kumulatywna kwalifikacja przestępstwa na podstawie przepisów art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. . Kwalifikacja taka oddaje w pełni kryminalną zawartość przestępstwa, sprawca bowiem wypełnił znamiona oszustwa (art. 286 § 1 k.k. ), działając w sposób określony w art. 297 § 1 k.k. . Słusznie zaznacza Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 czerwca 2002 r. sygn. akt. II Aka 343/01, OSA 2003, nr 2, że art. 297 § 1 k.k. nie przewiduje skutku w postaci niekorzystnego rozporządzenia mieniem, czego wymaga art. 286 § 1 k.k.. ( za Komentarz do art. 297 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2007, wyd. IV. ).

Zgodnie z treścią art. 11 § 2 k.k. jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Przepis ten określa zasady orzekania w sytuacjach tzw. zbiegu przepisów ustawy, to znaczy w sytuacji , gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona więcej niż jednego przepisu ustawy karnej . W przepisie tym ustanowiono zasadę kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy , który polega na tym , że gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona więcej niż jednego przepisu stawy karnej , sprawca zostaje skazany na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

W powyższej sprawie oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) wypełnił wszystkie znamiona czynu zabronionego z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. opisanego w zarzucie aktu oskarżenia . Oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) w dniu 08 sierpnia 2011 r. w G. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami to jest R. G. oraz W. P. , jak również P. S. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej użyli jako autentycznego podrobionego dokumentu zaświadczenia o zatrudnieniu w Instytucie (...) w W. wystawionego na imię i nazwisko (...) oraz podrobionego dokumentu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie w (...) wystawionego na imię i nazwisko (...) jako poręczyciela , które to dokumenty miały istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki . Pierwsze zaświadczenie zostało podrobione przez oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) a drugie przez R. G. . Następnie oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) działając wspólnie i w porozumieniu z wyżej wskazanymi osobami w ramach ustalonego podziału ról wprowadzili pracownika (...) w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy pożyczki , której nie spłacili przez co doprowadzili (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 40 000 złotych. Po otrzymaniu tej kredytu ( pożyczki ) w kwocie 40000 zł W. P. przekazał R. G. oraz oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) 30 procent kwoty uzyskanego kredytu jako wynagrodzenie za pomoc w uzyskaniu tej pożyczki polegające na dostarczeniu mu podrobionego dokumentu zaświadczenia o zatrudnieniu w Instytucie (...) w W. wystawionego na imię i nazwisko (...) oraz podrobionego dokumentu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie w (...) wystawionego na imię i nazwisko (...) jako poręczyciela. Z czego oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) otrzymała 5 procent z kwoty 40000 zł tytułem wynagrodzenia . Fakt ten wynika wprost z zeznań świadka R. G. ( k. 1238- 1239 ) . Ponadto z opinii biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego sporządzonej przez biegłego M. D. w dniu 07 sierpnia 2014 r. wynika że jest możliwym że zapis o treści „ 01.08.11 r.” widniejącym na prawym górnym rogu dokumentu (...) O (...) wystawione na dane W. P. mógł zostać nakreślony przez oskarżoną D. K. (2) ( obecnie D. K. (1) ) ( k. 803-859 ) .

Należy zauważyć iż oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) oaz W. P. do w/w wniosku kredytowego przedłożyli w celu uzyskania tego kredytu podrobione dokumenty w postaci dokumentu zaświadczenia o zatrudnieniu w Instytucie (...) w W. wystawionego na imię i nazwisko (...) oraz podrobionego dokumentu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie w (...) wystawionego na imię i nazwisko (...) jako poręczyciela dostarczonych mu przez oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) która w ramach swojej pracy w firmie (...) pośredniczyła w doprowadzili (...) w uzyskaniu przez W. P. tego kredytu . Dokumenty te miały istotne znaczenie dla udzielenia kredytu , albowiem wprowadzały pracowników kredytodawców w błąd co faktu zatrudnienia W. P. i P. S. , a co za tym idzie co do faktu uzyskiwania przez nich stałych dochodów i możliwości wywiązania się z warunków umowy . Dokumenty te dotyczył okoliczności istotnych dla uzyskania przedmiotowych kredytów . Należy podnieść iż zachowanie sprawcy przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. może przybierać formy: przedkładania fałszywych dokumentów, przedkładania dokumentów stwierdzających nieprawdę, przedkładania nierzetelnych pisemnych oświadczeń. W ujęciu znamion określonych w tym przepisie relewantne są jedynie takie oświadczenia, które dotyczą okoliczności mających istotne znaczenie dla uzyskania określonej instytucji. Katalog tych okoliczności określają przepisy szczególne. Kryterium rozstrzygające o istotności okoliczności stanowić może też cel, jakiemu służy oświadczenie. Znamiona tego przestępstwa realizować będzie działanie sprawcy, który przedkłada fałszywe lub stwierdzające nieprawdę dokumenty albo nierzetelne pisemne oświadczenie po to, aby uzyskać środki finansowe wskazane w tym przepisie ( tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada 2004 r. , III KK 81/04 , LEX nr 141348 ) . W powyższej sprawie zachowanie oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) spełniało te przesłanki . Strona podmiotowa czynów z art. 297 § 1 k.k. , art. 270 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. obejmuje bowiem umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego. Omawiany występek ma charakter kierunkowy, znamienny celem. Dodatkowo należy podnieść iż istotą współsprawstwa jest wyraźne lub milczące porozumienie współsprawców, zawarte przed popełnieniem przestępstwa lub w jego trakcie - muszą więc oni działać wspólnie i w porozumieniu. Istotne i wymagane nie jest jednak wspólne dokonanie poszczególnych czynności czasownikowych, lecz realizacja zespołu znamion przestępstwa z objęciem zamiarem całości zdarzenia jak działania własnego (niezależnie od odpowiedzialności współsprawcy za rozmiary jego własnego ekscesywnego działania). Każda z osób obejmuje swoim zamiarem realizację wszystkich znamion czynu przestępczego ( tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2008 r. IV KK 489/07 OSNwSK 2008/1/1061... ). Z zeznań świadków zeznań świadków : R. G. ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238- 1239 ) , P. S. ( k. 104-105 ), P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) i W. P. ( k. 327-328 , k. 336-338 , k. 361-362 , k. 527-528 , k. 710-711 , k. 722-723 , k. 1076-1076v ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę wynika wprost iż oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) działa z nimi wspólnie i w porozumienia w ramach podziału ról w celu uzyskania dla W. P. kredytu w kwocie 40000 zł na podstawie podrobionego dokumentu w postaci dokumentu zaświadczenia o zatrudnieniu w Instytucie (...) w W. wystawionego na imię i nazwisko (...) oraz podrobionego dokumentu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodzie w (...) wystawionego na imię i nazwisko (...). Tym samym w niniejszej sprawie należy iż oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) działała w tym zakresie wspólnie i w porozumieniu z R. G. , W. P. oraz P. S. . Fakt ten wynika wprost z zeznań świadków : R. G. ( k. 720-720v, k. 1144v i k. 1238- 1239 ) , P. S. ( k. 104 - 105 ), P. P. (1) ( poprzednio G. ) ( k. 40v i k. 1280 ) , T. G. ( k. 65-67 ) i W. P. ( k. 327-328 , k. 336-338 , k. 361-362 , k. 527-528 , k. 710-711 , k. 722-723 , k. 1076-1076v ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz z oraz opinia biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego sporządzonej przez biegłego M. D. z dnia 07 sierpnia 2014 r. ( k. 803-859 ).

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) co do popełnienia przez nią czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. nie budzą wątpliwości.

Wymierzając oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

Niewątpliwą okolicznością obciążającą jest duży stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu przejawiający się w charakterze naruszonego przez niego dobra oraz okoliczności działania oskarżonej . Oskarżona naruszyła bowiem dobro chronione prawem jakim jest obrót gospodarczy, cudze mienie i wiarygodność dokumentów. Za okoliczność obciążającą Sąd uznał również fakt , iż oskarżona D. K. (1) ( poprzednio K. ) była już karana za czyny z art. 286 § 1 k.k. ( k. 1269 ).

Sąd nie stwierdził istnienia żadnych okoliczności łagodzących wobec oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) .

Orzekając o karze Sąd wymierzył oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. karę 1 ( jednego ) roku i 2 ( dwóch ) miesięcy pozbawienia wolności.

Orzeczona wobec oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności spełnia wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiada stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Winna spełnić wobec oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) funkcję wychowawczą i powstrzymać go w przyszłości od popełnienia podobnych czynów. Na wymiar kary miał wpływ sposób działania oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) i jej postawa w toku postępowania . Zawieszenie w powyższym przypadku kary pozbawienia wolności przy zastosowania przepisu art. 4 § 1 k.k. nie spełniłoby funkcji prewencji indywidualnej , ani wychowawczej w stosunku do tego oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) wobec faktu iż była ona już karana za czyny z art. 286 § 1 k.k. . Należy zauważyć iż tylko bezwzględna kara pozbawienia wolności może skłonić oskarżoną D. K. (1) ( poprzednio K. ) do refleksji nad swoim zachowaniem i powstrzymać ją od popełnienia w przyszłości podobnych przestępstw. Kara ta winna spełnić przede wszystkim wobec oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) funkcję represyjną .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i zwolnił oskarżonej D. K. (1) ( poprzednio K. ) w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych biorąc pod uwagę osiągane przez nią obecnie dochody .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku