Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Popielińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Zelent

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 r. w Gdańsku

sprawy A. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o wysokość kapitału początkowego

na skutek odwołania A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 31 maja 2016 r. nr (...)- (...)-SER

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje pozwany organ rentowy do ustalenia kapitału początkowego ubezpieczonego A. S. przy przyjęciu do ustalenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynagrodzeń ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w Państwowym Studium Zawodowym w M. w wysokości:

- od 16 marca 1988r. – 10.317,00 zł ( dziesięć tysięcy trzysta siedemnaście złotych 00/100 groszy ) miesięcznie,

- od 11 kwietnia 1988r. do 24 czerwca 1988r. - po 13.068,00 zł ( trzynaście tysięcy sześćdziesiąt osiem złotych 00/100 groszy ) miesięcznie .

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 maja 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu A. S. prawa do przeliczenia kapitału początkowego.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że przedłożone przez ubezpieczonego dokumenty zostały uwzględnione w decyzji z dnia 30 lipca 2012 r. Organ stwierdził, że nadal brak jest dokumentów potwierdzających, do kiedy trwało zatrudnienie w Urzędzie Miejskim w M.. (...) Zespół (...) w M. wystawił zaświadczenie od zatrudnieniu i wynagrodzeniu od 1988 r. do 23 czerwca 1989 r. – w zaświadczeniu brak jest daty, od kiedy wystawiono zaświadczenie (jest umowa na okres od 05 września 1988 r. do 23 czerwca 1989 r.), czyli zakład najprawdopodobniej za ten okres wystawił powyższe zaświadczenie, które zostało uwzględnione do ustalenia wysokości kapitału początkowego (k. 83 akt ZUS).

Ubezpieczony A. S. w odwołaniu od decyzji podnosił, że zaskarżona decyzja nie uwzględnia dokumentów za okres od 16 lutego 1987 r. do 05 września 1988 r. – umowy o pracę z dnia 16 lutego 1987 r. oraz późniejszych aneksów. Zdaniem ubezpieczonego, powyższe dokumenty udowadniają fakt zatrudnienia. Nadto, ubezpieczony wskazał, że może przedstawić świadków, na potwierdzenie, że w w/w okresie pracował jako nauczyciel (k. 2 a.s.).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołanie. Pozwany wskazał, że na mocy decyzji z dnia 30 lipca 2012 r. organ ustalił, że ubezpieczony udowodnił 24 lat 6 miesięcy i 27 dni okresów składkowych. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1980 - 1989. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 112.52 %. Ubezpieczony przedłożył umowę o pracę stwierdzającą podjęcie zatrudnienia od dnia 16.02.1987 r., lecz umowa nie określała daty końcowej zatrudnienia. W związku z tym, organ rentowy przyjął do podstawy wymiaru wynagrodzenie od 16 lutego 1987 r. do 16 marca 1988 r. tj. do dnia wystawienia ostatniego aneksu z dnia 16.03.1988 r. Do ustalenia wysokości podstawy wymiaru za ten okres przyjęto wynagrodzenie wynikające z aneksów do umów o pracę. Z umowy o pracę z dnia 01 września 1988 r. wynika zatrudnienie w okresie od 05 września 1988 r. do 23 czerwca 1989 r. Do ustalenia podstawy wymiaru za wskazany okres pozwany przyjął wynagrodzenie wynikające z zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 16.10.2003 r. Ubezpieczony nie wniósł odwołania od decyzji z dnia 30.07.2012 r. Załączona do wniosku przez ubezpieczonego dokumentacja w postaci oryginałów dokumentów była znana wcześniej pozwanemu, co uzasadniało odmowę prawa do przeliczenia kapitału początkowego, ustalonego na mocy decyzji z dnia 30.07.2012 r. ( k. 3-4 a.s.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 08 marca 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił ubezpieczonemu A. S., ur. w dniu (...), wysokość kapitału początkowego na kwotę 137.875,21 zł.

Bezsporne, nadto: decyzja z 08.03.2011 r. k. 64-65 akt ZUS

Następnie decyzją z dnia 30 lipca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ponownie ustalił ubezpieczonemu wysokość kapitału początkowego, wyliczając go na kwotę 138.086,30 zł.

Do obliczenia kapitału początkowego przyjęto 24 lata 6 miesięcy i 27 dni okresów składkowych. Do obliczenia podstawy wymiaru przyjęto podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. 1980 - 1989. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 112.52 %.

Do podstawy wymiaru organ przyjął wynagrodzenie ubezpieczonego od 16 lutego 1987 r. do 16 marca 1988 r., tj. do dnia wystawienia ostatniego aneksu z dnia 16.03.1988 r., wynikające z umów o pracę z 16 lutego 1987 r. – w kwocie 2.929 zł, skorygowanej do kwoty 3.327 zł oraz aneksów do umów o pracę z 01 września 1987 r., z którego wynika wynagrodzenie w kwocie 4.106 r., oraz z dnia z dnia od 16 marca 1988 r., z którego wynika wynagrodzenie w kwocie 10.317 r. od 16 lutego 1988 r. Natomiast za okres od dnia 05 września 1988 r. do 23 czerwca 1989 r., wynikający z umowy o prace z 01 września 1988 r., do ustalenia podstawy wymiaru przyjęto wynagrodzenie wynikające z zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 16 października 2003 r.

Ubezpieczony nie wniósł odwołania od powyższej decyzji.

Okoliczność bezsporna, a nadto akta ZUS: decyzja z 30.07.2012 r. k. 64-65, wykaz wprowadzonych dochodów k. 75-7, zaświadczenie Rp-7 z 16.10.2003 r. k. 39, pismo(...) Zespołu (...) w M. z 15.03.2011 r. k. 71, umowa o pracę k. 7, umowa o pracę k. 18, pismo z 28.05.1987 r. k. 8, aneks z 01.09.1987 r., aneks z 16.03.1988 r. k. 10, umowa o pracę z 01.09.1988 r. k. 14

W dniu 22 kwietnia 2016 r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ponowne ustalenie kapitału początkowego, dołączając oryginały dokumentów, których kopie zostały już wcześniej złożone w organie rentowym.

Przed złożeniem wniosku ubezpieczony udał się do Inspektoratu ZUS w M. od pracownika otrzymał informację, że okazane przez niego w oryginale dokumenty pozwalają na ustalenie wysokości zarobków uzyskiwanych przez niego w związku z zatrudnieniem w Podstawowym Studium Zawodowym w M. w okresie od 1987 r. do 1989 r. i może je złożyć dla ponownego ustalenia wysokości kapitału początkowego.

dowód: wniosek k. 82 plik emerytalny akt ZUS, zeznania ubezpieczonego protokół skrócony k. 17 akt sprawy wraz z nagraniem k. 19 akt sprawy

Decyzją z dnia 31 maja 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu A. S. prawa do przeliczenia kapitału początkowego.

dowód: decyzja z dnia 31 maja 2016 r. – k. 83 plik kapitałowy akt ZUS

Podstawowe Studium Zawodowe w M., w którym był zatrudniony ubezpieczony nie istnieje. (...) Zespół (...) w M. nie posiada akt osobowych, ani kartotek płacowych A. S. od dnia 16 lutego 1987 r. Ubezpieczony nie dysponuje świadectwem pracy potwierdzającym okres zatrudnienia w Podstawowym Studium Zawodowym w M.

Dowód: pismo z 06.02.2004 r. k. 6 akt ZUS pismo z 15.03.2011 r. k. 71 akt ZUS, zeznania ubezpieczonego protokół skrócony k. 17 akt sprawy wraz z nagraniem k. 19 akt sprawy

W dniu 16 lutego 1987 r. A. S. został zatrudniony w Podstawowym Studium Zawodowym w M. w charakterze nauczyciela przedmiotów zawodowych w wymiarze 6 godzin dydaktyczno-wychowawczych w miesiącu z wynagrodzeniem 2.929 zł.

W dniu 12 maja 1987 r. ubezpieczony złożył wniosek do Urzędu Miejskiego w M. o naliczenie i uwzględnienie przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia w Podstawowym Studium Oświaty ogólnego stażu pracy.

Pismem z dnia 28 maja 1987 r. ubezpieczony został poinformowany, o doliczeniu stażu pracy w macierzystym zakładzie pracy – umowa o prace z dnia 16 lutego 1987 r. została „anulowana” i sporządzono nową z uwzględnieniem w/w stażu. W umowie tej ustalono wynagrodzenie w wysokości 3.327 zł. Wyrównanie wynagrodzenia za okres od 16 lutego 1987 r. miało zostać wypłacone przez (...) Zespół (...) w M..

Aneksem do umowy o pracę z dnia 01 września 1987 r. ustalono ubezpieczonemu wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 4.106 zł miesięcznie od dnia 01 września 1987 r.

Aneksem do umowy o pracę z dnia 16 marca 1988 r. zmieniono ubezpieczonemu pensum godzinowe oraz wysokość wynagrodzenia w następujący sposób:

- od 16 lutego 1988 r. liczba godzin tygodniowo wzrosła do 15, a wynagrodzenie zasadnicze do 10.317 zł miesięcznie,

- od 11 kwietnia 1988 r. liczba godzin tygodniowo wzrosła do 19, a wynagrodzenie zasadnicze do 13.068 zł miesięcznie.

W piśmie z dnia 29 czerwca 1988 r. pracodawca poinformował ubezpieczonego o przyznaniu mu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy w roku szkolnym 1987/1988 r. za 41 dni w kwocie 10.282 zł. Rok szkolny 1987 /1988 zakończył się dnia 23 czerwca 1988r.

W dniu 01 września 1988 r. ubezpieczony zawarł z Podstawowym Studium Zawodowym kolejną umowę o pracę na stanowisku nauczyciela na okres od 05 września 1988 r. do 23 czerwca 1989 r.

Jednocześnie ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) w M.. Pracę nauczyciela ubezpieczony wykonywał poza godzinami pracy w (...)– popołudniami i w soboty. Ubezpieczony wykonywał pracę nauczyciela zawodu od 16 lutego 1987 r. , pracując w roku szkolnym, w wakacje natomiast nie pozostawał w stosunku pracy z przedmiotową szkołą. Za okres wakacyjny w związku z zakończeniem stosunku pracy ubezpieczony otrzymywał ekwiwalent pieniężny.

Dowód akta ZUS: anulowana umowa o pracę z 16.02.1987 k. 7, pismo z 28.05.1987 r. k. 8, prawidłowa umowa o pracę z 16.02.1987 k. 18, aneks z 01.09.1987 r., aneks z 16.03.1988 r. k. 10, pismo dot. ekwiwalentu k. 11, umowa o pracę z 01.09.1988 r. k. 14; akta sprawy : zeznania ubezpieczonego protokół skrócony k. 17 wraz z nagraniem k. 19 akt sprawy

W dniu 16 października 2003 r. (...) Zespół (...) w M. wystawił zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, z którego wynika, że ubezpieczony w roku 1988 r. osiągnął wynagrodzenie w wysokości 21.274 zł oraz w 1989 r. w wysokości 110.212 r.

Organ rentowy przyjął, iż w/w zaświadczenie obejmuje wynagrodzenie ubezpieczonego od 05 września 1988 r. do 23 czerwca 1989 r.

Wynagrodzenie wynikające z zaświadczenia z dnia 16 października 2003 r. zostało w całości uwzględnione przy obliczaniu kapitału początkowego w decyzji z dnia 30 lipca 2012r.

Dowód: akta ZUS : zaświadczenie Rp-7 k. 39, pismo z 15.03.2011 r. k. 71, wykaz wprowadzonych dochodów k. 75-76

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach pozwanego – w szczególności dokumentów dot. zatrudnienia ubezpieczonego w Podstawowym Studium Zawodowym w M., albowiem ich autentyczność i rzetelność nie była kwestionowana w toku postępowania, a Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności z urzędu. Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się także na zeznaniach samego odwołującego się, który logicznie ,spójnie i spontanicznie wyjaśnił okoliczności, w jakich doszło do zatrudnienia i w jakich wykonywał pracę w Podstawowym Studium Zawodowym.

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne stwierdzić należy, iż odwołanie ubezpieczonego A. S. jest zasadne i jako takie podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 173 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. 2016.887), dalej: ustawa, dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust.3 dla osób w wieku 62 lat. Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy tj. na dzień 01 stycznia 1999 r.

W myśl art. 174 ust. 1 powyższej ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Stosownie do treści art. 174 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6,

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5,

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. Odesłanie z art. 174 ust. 3 ustawy do wymienionych w nim przepisów oznacza, że zasady ustalania podstawy wymiaru kapitału początkowego są takie same, jak zasady ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent.

Ogólne zasady ustalania tej podstawy uregulowane są w art. 15 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, zgodnie z którym podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

Według art. 15 ust. 2a tejże ustawy, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

Wybór okresu, z którego należałoby przyjąć wynagrodzenie, należy do osób zainteresowanych, jednakże ustawa określa w sposób wiążący pewne ramy czasowe, do których wnioskodawcy są zobowiązani się stosować. Możliwe jest zatem:

• wybranie kolejnych (następujących bezpośrednio po sobie, bez względu na ewentualne przerwy w ubezpieczeniu) 10 lat z dwudziestolecia bezpośrednio poprzedzającego rok złożenia wniosku emerytalnego/rentowego,

• wybranie z całego okresu podlegania ubezpieczeniu dowolnych (niekoniecznie kolejnych) 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia stosownego wniosku. Skorzystanie z możliwości wyliczenia podstawy wymiaru z 20 lat (art. 15 ust. 6) możliwe jest wyłącznie po złożeniu wniosku.

Z kolei zgodnie z art. 175 § 4 ustawy, ponowne ustalenie wysokości kapitału początkowego następuje w okolicznościach określonych w art. 114 tejże ustawy, z którego wynika, iż prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Jak wynika natomiast z regulacji art. 116 ust. 5 ustawy, do wniosku w sprawie przyznania świadczeń powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości, określone w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego – co oznacza wymóg inicjatywy ubezpieczonego w zakresie pozyskiwania i udowadniania wysokości wynagrodzeń, które w jego ocenie winny stanowić podstawę ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego lub rentowego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2001 r., II UKN 297/00).

Stosownie zatem do treści art. 116 ust. 5 w związku z art. 194 tej ustawy oraz § 21 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. z 2011 r. nr 237 poz. 1412), dalej: rozporządzenie, środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż to na ubezpieczonym spoczywa obowiązek przedłożenia w organie rentowym dokumentów niezbędnych nie tylko do przyznania prawa do świadczenia, ale również mających wpływ na jego wysokość (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2001 r. II UKN 297/00. Muszą to być jednak środki dowodowe, które pozwolą na wiarygodne i dokładne ustalenie okoliczności faktycznych.

Wbrew stanowisku pozwanego organu rentowego stwierdzić należy, iż ubezpieczonemu przysługiwało prawo do przeliczenia wysokości kapitału początkowego określonej w decyzji z dnia 30 lipca 2012 r.

Zważyć należało, że żądanie ubezpieczonego dotyczyło okresu zatrudnienia w Podstawowym Studium Zawodowym od 16 lutego 1987 r. i osiąganych z tego tytułu zarobków w roku szkolnym 1987/1988, a kwestią sporną w tym zakresie było de facto ustalenie, do kiedy trwało zatrudnienie ubezpieczonego na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 16 lutego 1987 r., niewątpliwie bowiem w dniu 01 września 1987 r. ubezpieczony zawarł z tym pracodawcą kolejną umowę na okres od 05 września 1988 r. do 23 czerwca 1989 r. Bezspornym było, iż ubezpieczony nie dysponuje świadectwami pracy za w/w okres, jak też pracodawca ubezpieczonego obecnie nie istnieje, a podmiot nadzorujący – (...) Zespół (...) w M. nie posiada akt osobowych ani kartotek płacowych ubezpieczonego za okres od 16 lutego 1987 r. do 05 września 1988 r. (vide: pismo k. 71).

Należy jednak zwrócić uwagę na to, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem i utartą praktyką w postępowaniu przed sądem ubezpieczeń społecznych nie obowiązują ograniczenia, co do środków dowodowych stwierdzających wysokość zarobków lub dochodów stanowiących podstawę wymiaru emerytury lub renty a także kapitału początkowego określone w § 20 rozporządzenia (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997r., II UKN 186/97) – którego teza pozostaje aktualna w kontekście brzmienia także rozporządzenia z 2011 r. W postępowaniu sądowym mogą być więc przeprowadzone dowody z innych dokumentów niż wymienione w § 20 rozporządzenia. W sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych w postępowaniu sądowym zgodnie zatem z treścią art. 473 k.p.c. nie stosuje się także przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu z zeznań świadków i przesłuchania stron. W postępowaniu przed sądem, także wówczas, gdy przedmiotem sporu jest podstawa wymiaru świadczeń ubezpieczeniowych, fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie mogą być dowodzone wszelkimi dostępnymi środkami, a do sądu należy ocena ich wiarygodności (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 04 marca 1997r., sygn. akt III AUa 105/97, Apel-W-wa, 1997/2/7; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku III AUr 294/93, PS-wkł. 1994/3/6). W postępowaniu sądowym mogą być więc przeprowadzone dowody z innych dokumentów niż wymienione w § 21 rozporządzenia.

Zdaniem Sądu dla poczynienia ustaleń w zakresie zakończenia stosunku pracy nawiązanego przez ubezpieczonego w dniu 16 lutego 1987 r. konieczne było przeprowadzenie dowodu z zeznań ubezpieczonego, który Sąd przeprowadził z urzędu mając na uwadze okoliczności wskazywane przez ubezpieczonego związane ze złożeniem wniosku o ponowne przeliczenie kapitału początkowego, kiedy to ubezpieczony otrzymał informację od pracownika Inspektoratu ZUS w M., który stwierdził, że na podstawie okazanej przez ubezpieczonego oryginału dokumentacji możliwe jest ustalenie wynagrodzenia otrzymywanego przez niego za okres zatrudnienia w Podstawowym Studium Zawodowym w M.. Z uwagi na ograniczenia dowodowe obowiązujące przed organem rentowym niewątpliwym było, że ustalenie daty końcowej zatrudnienia na podstawie umowy o pracę z dnia 16 lutego 1987 r. nie było możliwe. Przeprowadzenie dowodu z zeznań wnioskodawcy w kontekście przedłożonej przez niego w organie rentowym dokumentacji źródłowej wskazującej na wysokość zarobków ubezpieczonego w roku szkolnym 1987/1988 w oparciu o przedłożone aneksy do umowy o pracę, a nadto potwierdzające wypłacenie ekwiwalentu za urlop za rok szkolny 1987/1988 uzasadniało możliwość ponownego ustalenia kapitału początkowego w trybie art. 175 § 4 w zw. z art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Jak już wyżej wskazano, w przedmiotowej sprawie ubezpieczony kwestionował nieuwzględnienie przez organ rentowy przy ustaleniu wysokości kapitału początkowego zarobków za okres zatrudnienia w Podstawowym Studium Zawodowym od 16 lutego 1987 r. w roku szkolnym 1987/1988 , który to okres w zakresie całości osiąganych z tego tytułu zarobków nie był objęty decyzją ZUS z dnia 30 lipca 2012r. Jak bowiem wynika z akt spawy organ rentowy uwzględnił tylko te zarobki, które wynikały z zaświadczenia z dnia 16 października 2003r. wystawionego przez (...) Zespół (...) w M. dotyczącego roku szkolnego 1988/1989 ( okres od 05 września 1988r. do 23 czerwca 1989r. – k. 71 akt ZUS ) oraz te zarobki, które zostały ustalone za okres zatrudnienia od 16 lutego 1987r. do 16 marca 1988r. tj. do daty wystawienia ostatniego aneksu umowy o pracę , a nadto jak wynika z przebiegu zatrudnienia ubezpieczonego na wykazie wprowadzonych okresów ubezpieczenia ( k. 77-78 akt ZUS ) w związku z zatrudnieniem w (...) u cały okres tego zatrudnienia został zaliczony do stażu ubezpieczeniowego wnioskodawcy a pokrywa się on z okresem zatrudnienia jako nauczyciela zawodu w roku szkolnym 1987/1988. Skoro zarobki za okres po 16 marca 1988r. nie były przedmiotem oceny organu rentowego, to przy ponownym złożeniu wniosku przez ubezpieczonego rolą organu rentowego było wezwanie ubezpieczonego do przedłożenia dodatkowych dokumentów , które pozwoliłyby na poczynienie koniecznych ustaleń, tym bardziej, iż ubezpieczony kolejny wniosek złożył w przeświadczeniu o istnieniu podstaw do uwzględnienia jego żądania, o czym został poinformowany przez pracownika Inspektoratu w M..

Tym samym , zdaniem Sądu Okręgowego skoro decyzja z dnia 30 lipca 2012r. nie zawiera rozstrzygnięcia w zakresie zarobków ubezpieczonego po 16 marca 1988r. , nie zachodzi w tym zakresie przeszkoda do oceny zasadności żądania ubezpieczonego w trybie art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej.

Uznane za wiarygodne zeznania ubezpieczonego w kontekście zaświadczenia o zarobkach z dnia 16 października 2003r., gdzie prawodawca określił czasookres zatrudnienia ubezpieczonego odpowiadający datą końcową zakończeniu roku szkolnego 1988/1989 a ubezpieczony przedłożył pismo Urzędu Miejskiego w M. z dnia 29 czerwca 1989r. o wypłacie ekwiwalentu za urlop (k. 15 akt ZUS ) korelujące z treścią pisma Urzędu Miejskiego z dnia 29 czerwca 1988r. ( k. 11 akt ZUS) dały podstawy do przyjęcia, iż na podstawie umowy o pracę z dnia 16 lutego 1987 r. z Podstawowym Studium Zawodowym ubezpieczonego łączył stosunek pracy do dnia 24 czerwca 1988 tj. do końca roku szkolnego 1987/1988. Data zakończenia roku szkolnego 1987/1988 jest wiadomością notoryjną , a wynika z informacji ówczesnego Ministerstwa oświaty i wychowania ( od października 1987r. Ministerstwa Edukacji Narodowej ). Należało przy tym wziąć pod uwagę, iż w piśmie z dnia 29 czerwca 1988r. pracodawca poinformował ubezpieczonego o wypłacie ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy w roku szkolnym 1987/88 i o sposobie ustalenia jego wysokości w piśmie z dnia 18 października 1988r. ( k. 12 akt ZUS ) a więc świadczenia ściśle związanego z rozwiązaniem stosunku pracy, co również potwierdza, iż rozwiązanie stosunku pracy z ubezpieczonym było związane z zakończeniem roku szkolnego 1987/1988. Za takim przyjęciem przemawia także wspomniany czasookres, na jaki zawarto kolejną umowę o pracę tj. na kolejny rok szkolny – umowa z dnia 01 września 1988r. trwała od 05 września 1988r. do zakończenia roku szkolnego w dniu 23 czerwca 1989r. ( k. 39 akt ZUS )

Wskazać przy tym należy, iż organ rentowy co do zasady nie kwestionował wysokości wynagrodzenia ubezpieczonego wynikającego z przedłożonych przez niego angaży i do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjął je w wysokościach w nich uwidocznionych w tym z uwzględnieniem danych o wypłaconym ubezpieczonemu ekwiwalencie za urlop wypoczynkowy w 1988r. ( k. 75v. akt sprawy ) , jednak w decyzji z dnia 30 lipca 2012 r. do podstawy wymiaru przyjął wynagrodzenie ubezpieczonego jedynie w okresie od 16 lutego 1987 r. do 16 marca 1988 r., tj. do dnia wystawienia ostatniego aneksu z dnia 16.03.1988 r., jako że jest to ostatni dokument potwierdzający zatrudnienie na podstawie umowy o pracę z dnia 16 lutego 1987r.

Bezspornym było natomiast, iż ostatecznie po korekcie stażu pracy, w umowie o pracę z dnia 16 lutego 1987 r. ustalono ubezpieczonemu wynagrodzenie w wysokości 3.327 zł. Następnie, aneksem do umowy o pracę z dnia 01 września 1987 r. ustalono ubezpieczonemu wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 4.106 zł miesięcznie od dnia 01 września 1987 r., po czym aneksem z dnia 16 marca 1988 r. wynagrodzenie ubezpieczonego od 16 lutego 1988 r. wzrosło do 10.317 zł miesięcznie, a następnie od 11 kwietnia 1988 r. do 13.068 zł miesięcznie.

Mając na uwadze powyższe niesporne okoliczności oraz ustalenie, że ubezpieczonego A. S. z Podstawowym Studium Zawodowym łączył stosunek pracy nawiązany na podstawie umowy o pracę z dnia 16 lutego 1987 r. do dnia 24 czerwca 1988 r. tj. do końca roku szkolnego 1987/1988, uzasadnione było przyjęcie do ustalenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynagrodzeń ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w Państwowym Studium Zawodowym w M. w wysokości 10.317,00 zł miesięcznie od 16 marca 1988 r. oraz po 13.068,00 zł miesięcznie od 11 kwietnia 1988 r. do 24 czerwca 1988 r., o czym na podstawie art. 477 ¹⁴§ 2 k.p.c. orzeczono w sentencji wyroku.

SSO Monika Popielińska