Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX W 167/17

WYROK ZAOCZNY (w stosunku do P. J. (1))

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:Przewodniczący: SSR Joanna Sienicka

Protokolant: Stażysta Wojciech Sowul

w obecności oskarżyciela publ. D. K.

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2017 r. sprawy

1. K. A. (1)

s. S. i K. z domu J. ur. (...) w M.

obwinionego o to, że:w dniu 28 grudnia 2016 roku o godz. 20:30 w O. przy ulicy (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży wódki G. L. 0,7 litra i czekolady M. o łącznej wartości 32, 18 zł na szkodę (...) S.A.

- tj. za wykroczenie z art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń

2. P. J. (1)

s. M. i B. z domu B. ur. (...) w O.

obwinionego o to, że: w dniu 28 grudnia 2016 roku o godz. 20:30 w O. przy ulicy(...) w sklepie (...) dokonał kradzieży wódki J. B. wartości 59, 89 zł na szkodę (...) S.A.

- tj. za wykroczenie z art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń

ORZEKA:

I.  obwinionego K. A. (1) i obwinionego P. J. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanych im czynów i za to na podstawie art. 119 § 1 kw skazuje ich na kary aresztu w wymiarze po 15 (piętnaście) dni;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionych od kosztów postępowania i opłat.

Sygn. akt IX W 167/17

UZASADNIENIE

Obwiniony K. A. (1) mieszka w D., nie posiada stałego zatrudnienia, obecnie przebywa w areszcie śledczym, przed osadzeniem utrzymywał się z prac dorywczych, płaci alimenty na syna w wieku 8 lat, jest rozwiedziony . W przeszłości był wielokrotnie karany za wykroczenia (k 76, 71-71v)

Obwiniony P. J. (1) mieszka w O., nie ma stałego zatrudnienia, utrzymuje się z pracy dorywczych-zbiera surowce wtórne, jest stanu wolnego, na utrzymaniu ma jedno dziecko w wieku 14 lat. W przeszłości był wielokrotnie karany za wykroczenia oraz za przestępstwa( k 9v, 68-68v, 61-2)

W dniu 28 grudnia 2016 roku około godziny 20:30 obwinieni P. J. (1) i K. A. (1) przebywali w sklepie (...) przy ulicy (...) w O.. Obwiniony P. J. podszedł jako pierwszy do regału z alkoholem. Wziął butelkę wódki J. B. o wartości 59,89zł , włożył ją pod odzież. Jako drugi do regału z alkoholem podszedł K. A.. Wziął butelkę alkoholuG. L. 0,7 litra wartości 29, 99 zł i włożył go pod swoją odzież. Obwiniony K. A. przebywając na terenie sklepu wziął także tabliczkę czekolady M. o wartości 2,19 zł , którą również schował. Następnie mężczyźni udali się w kierunku wyjścia ze sklepu nie płacąc za alkohol i czekoladę. Zostali zatrzymani przez pracownika ochrony i zaprowadzeni do pomieszczenia ochrony, gdzie wydali skradziony towar . Na miejsce wezwana została policja. Przybył patrol w składzie (...). Obwinieni zostali zbadani na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie ujawniło u K. A. stężenie alkoholu wynoszące 1,3mg/l, zaś u P. J. 0,20mg/l.

(d. zawiadomienie k 1, notatka k 3, protokół badania k 4,5, nagranie k 16, wyjaśnienia obwinionych k 76-76v, 14, 11, zeznania D. O. k 76v)

Obwiniony K. A. (1) przyznał siędo popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż w dniu zdarzenia był pijany. Przyznał, iż zna obwinionego P. J., ale nie wchodził razem z nim do sklepu. Dokonane przez nich kradzieże były niezależne od siebie. Pamięta, że ukradł butelkę wódki i czekoladę. Zatrzymał go ochroniarz, gdy chciał wyjść ze sklepu.

Obwiniony P. J. (1) także przyznał siędo popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż był głodny, chciał dokonać kradzieży, rzeczy te sprzedać i kupić sobie jedzenie.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionych, co do dokonania kradzieży alkoholu i czekolady . Okoliczność ta wynika bezspornie tak z relacji w/w jak i z nagrania z monitoringu, zeznań świadka D. O. (2). Sąd nie podzielił jedynie twierdzeń P. J. dotyczących motywów z jakich dokonał kradzieży alkoholu, uznając je za przejaw przyjętej przez niego linii obrony zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu wykroczenie. Twierdzenia obwinionego są w tym zakresie nielogiczne . Nie dokonał on kradzieży artykułów spożywczych, lecz alkoholu, co przeczy argumentacji, iż przyczyną kradzieży był głód.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania D. O.; wynika, z nich , iż obwinieni znali się, lecz nie wie czy działali razem.

Z nagrania z monitoringu działającego na terenie sklepu wynika, iż obaj mężczyźni przebywali na terenie sklepu. Nagranie zarejestrowało moment w którym P. J. i K. A. schowali pod odzież każdy po butelce alkoholu wziętej ze sklepu. Następnie udali się wyjścia nie płacąc za alkohol. Zostali zatrzymani przez pracownika ochrony. W pomieszczeniu ochrony wyjęli spod kurtek alkohol, a K. A. także tabliczkę czekolady. Z zapisu monitoringu wynika, iż jako pierwszy do regału z alkoholem podszedł P. J., on też pierwszy schował alkohol. Następnie to samo uczynił K. A.. Mężczyźni stali wówczas obok siebie.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał K. A. (1) za winnego tego, że w dniu 28 grudnia 2016 roku o godz. 20:30 w O. przy ulicy (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży wódkiG. L.0,7 litra i czekolady M. o łącznej wartości 32,18 zł na szkodę (...) S.A, zaś P. J. (1) tego, że w dniu 28 grudnia 2016 roku o godz. 20:30 w O. przy ulicy (...) w sklepie (...) dokonał kradzieży wódki J. B. wartości 59, 89 zł na szkodę (...) S.A.

Obwinieni swoim zachowaniem wyczerpali znamiona wykroczeń określonych z art 119§1kw.

Sąd uznał, iż brak dostatecznych podstaw do uznania, iż sprawcy przedmiotowych kradzieży działali wspólnie i w porozumieniu. Zgromadzony materiał dowodowy nie świadczy jednoznacznie o tym, iż pomiędzy obwinionymi istniało porozumienie co do dokonania przedmiotowej kradzieży. Obwiniony K. A. stanowczo wskazał, iż nie wchodził do sklepu z P. J., a obie kradzieże były od siebie niezależne. Z jego oświadczenia wynika, iż nie działał w porozumieniu z P. J. , a ich spotkanie było przypadkowe. Nagranie z monitoringu nie zarejestrowało całego pobytu obwinionych w sklepie, do regału z alkoholem nie podchodzili razem.

Przy wymiarze kary Sąd jako okoliczność obciążającą wziął pod uwagę uprzednią wielokrotną karalność obwinionych za przestępstwa , wykroczenia przeciwko mieniu. Dopuszczenie się kolejnego wykroczenia z art. 119§1kw świadczy o niepoprawności obwinionych i nieskuteczności stosowanych uprzednio kar o charakterze wolnościowym, o lekceważącym stosunku do obowiązującego porządku prawnego i zasad współżycia społecznego .

W świetle wskazanych wyżej okoliczności Sąd orzekł wobec każdego z obwinionych karę aresztu w wymiarze 15 dni . Orzeczone kary, w ocenie Sądu, są współmierne do stopnia zawinienia obwinionych i społecznej szkodliwości zarzucanych im czynów . Jedynie kara o charakterze izolacyjnym może spełnić cele kary określone w art. 33 kw w zakresie społecznego oddziaływania, a także zapobiegawcze oraz wychowawcze w stosunku do obwinionych .

Sąd na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw z art. 119kpw zwolnił obwinionych od zryczałtowanych wydatków postępowania i opłaty uznając, iż ich sytuacja majątkowa i osobista nie pozwalają na ich uiszczenie.