Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 stycznia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 listopada 2014 r. odmówił ubezpieczonej T. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na to, że Komisja Lekarska orzeczeniem z dnia 5 stycznia 2015 r. nie uznała ubezpieczonej za niezdolną do pracy. Wobec czego brak jest podstaw do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy.

(Decyzja k. 36 plik V akt ZUS)

Wnioskodawczyni w dniu 5 lutego 2015 r. złożyła odwołanie od w/w decyzji i wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wskazała, że od dłuższego czasu jest pod stałą opieką lekarzy: pulmonologa, neurochirurga, ortopedy i onkologa. Dodała, że wszyscy specjaliści nie rokują poprawy zdrowia umożliwiający jej powrót do zdrowia.

(odwołanie – k. 2)

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 19 lutego 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie.

(Odpowiedź na odwołanie k. 12)

Postanowieniem z dnia 6 grudnia 2016 r na podstawie art. 477 ze zn. 14 § 4 kpc Sąd uchylił zaskarżoną decyzję, przekazał sprawę organowi rentowemu sprawę do rozpoznania i umorzył postępowanie.

(postanowienie – k. 113)

Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2016 r Sąd na podstawie art. 395 § 2 kpc uchylił postanowienie z dnia 6 grudnia 2016 r .

(postanowienie – k. 163)

Na rozprawie w dniu 24 lutego 2017 r wnioskodawczyni poparła odwołanie w zakresie opinii biegłego C..

(e- prot. z dnia 24.02.2017 00:01:18)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. M. urodziła się (...)

(bezsporne)

Wnioskodawczyni posiada wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest krawcową. Ostatnio pracowała jako pakowacz.

(bezsporne)

Ubezpieczona posiada wymagane okresy składkowe i nieskładkowe.

(bezsporne)

Orzeczeniem (...) do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w P. z dnia 10 grudnia 2015 r. zaliczono T. M. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do 31 grudnia 2016 r. Niepełnosprawność istnienie od 40 roku życia. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 27 września 2012 r.

(orzeczenie – k. 155)

Wnioskodawczyni pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy w okresie od 1 lutego 2013 r. do 30 września 2014 r.

(bezsporne)

W dniu 17 listopada 2014 r. ubezpieczona ponownie złożyła wniosek o przyznanie prawa do renty.

(wniosek – k. 32 plik V akt ZUS)

Po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską oraz na podstawie przeprowadzonego badania Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 16 grudnia 2014 r. uznał, że wnioskodawczyni jest zdolna do pracy. Rozpoznał u badanej zespół rowka n. łokciowego prawego do leczenia zabiegowego w styczniu 2015 r. bez istotnej dysfunkcji motorycznej. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa C po leczeniu operacyjnym pjm C3/C4 kilka lat temu, zespół cieśni nadgarstka prawostronny po leczeniu operacyjnym (01.2014), zwyrodnienie stawu skokowego lewego bez istotnej dysfunkcji motorycznej z wydolnym chodem, astmę oskrzelową lekką, niedowidzenie z ostrości ponad 0,6 po korekcji, zapalenie spojówek alergiczne. Ubezpieczona była ostatnio konsultowana przez okulistę ZUS, który stwierdził, że brak jest podstaw do orzekania niezdolności do pracy z powodu naruszenia pracy narządu wzroku. Orzecznik wskazał, że stwierdził u wnioskodawczyni poza tendencją do wyolbrzymiania znaczenia swoich chorób brak istotnych orzeczniczo nieprawidłowości. Ubezpieczona jest sprawna motorycznie, z dobrą ruchomością kręgosłupa, dyskretnymi i częściowo agrawowanymi objawami korzeniowymi rozciągowymi z kr. L/S.

(orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 33 plik V akt ZUS, opinia lekarska – k. 59 – 60 dokumentacji medycznej)

Ubezpieczona złożyła sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

(sprzeciw – k. 61 dokumentacji medycznej)

Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 5 stycznia 2015 r. uznała ubezpieczoną za zdolną do pracy. Komisja rozpoznała u wnioskodawczyni chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa z zachowaniem sprawności narządowego, przebytą stabilizację odcinka szyjnego kręgosłupa, prawostronny zespół cieśni nadgarstka leczony operacyjnie z przywróceniem sprawności manualnej u osoby praworęcznej, zmiany zwyrodnieniowe prawego stawu skokowego bez upośledzenia chodu, międzybłoniak otrzewnej leczony operacyjnie i chemioterapia bez cech wznowy, astmę oskrzelową w wywiadzie, przewlekły nikotynizm, niedowidzenie obuoczne z korekcją 0,6 – 0,7, starczowzroczność. W ocenie przedmiotowej, zdaniem Komisji Lekarskiej, ubezpieczona jest oddechowo – krążeniowo wydolna, sprawna ruchowo z bezbólowo zachowanym zakresem ruchomości użytecznej kręgosłupa z zachowaną sprawnością manualną i przewagą praworęczności, artrozą prawego stawu skokowego z poszerzeniem zarysu, okresowymi dolegliwościami bólowymi z zachowaniem sprawności chodu.

(orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS – k. 35 plik V akt ZUS, opinia lekarska – k. 63 – 64 dokumentacji medycznej)

Powyższe orzeczenie skutkowało wydaniem decyzji odmawiającej T. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(Decyzja k. 35 plik V akt ZUS)

U wnioskodawczyni rozpoznano zespół nakładania astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc bez upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc, nikotynizm. W badaniach spirometrycznych z dobrą reakcją na stosowane leki wziewne, bez zaostrzeń choroby wymagających intensyfikacji leczenia – w obecnym stopniu zaawansowania nie narusza sprawności organizmu wnioskodawczyni. Z pulmonologicznego punktu widzenia wnioskodawczyni jest zdolna do pracy.

(opinia biegłego lekarza sądowego z zakresu pulmonologii dr n. med. A. M. – k. 17 – 18)

U wnioskodawczyni rozpoznano wieloogniskowy międzybłoniak jamy otrzewnowej sieci, obu jajników, jajowodów, przestrzeni zaotrzewnowej, po usunięciu macicy, jajników, sieci w 2003 r., po uzupełnieniu chemoterapii. W wyniku leczenia uzyskano całkowitą regresję zmian nowotworowych, ubezpieczona okresowo jest kontrolowana w przychodni onkologicznej, bez cech wznowy. Nie stwierdzono u wnioskodawczyni zmian nowotworowych, nie stwierdzono upośledzenia sprawności w stopniu kwalifikującym do niezdolności do pracy. Z onkologicznego punktu widzenia T. M. jest całkowicie zdolna do pracy, zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami.

(opinia biegłego lekarza sądowego onkologa S. F. – k. 19 - 20)

U ubezpieczonej rozpoznano stan po operacji neurochirurgicznej kręgosłupa w odcinku szyjnym (2012 r.) bez istotnego upośledzenia funkcji z subiektywnym zespołem bólowym, stan po operacji zespołu cieśni nadgarstka prawego (2013 r.) i neurolizie (uwolnieniu) nerwu łokciowego prawego (2014 r.), bez upośledzenia funkcji kończyny górnej prawej, stan po atroskopii stawu skokowego (2015 r.) z powodu zmian zwyrodnieniowych (chondromalacji), bez upośledzenia funkcji z subiektywnym zespołem bólowym. W badaniu ortopedycznym stwierdzono u ubezpieczonej chód ostentacyjnie utykający na kończynę lewą przy pomocy dwóch kul łokciowych, śladowe ograniczenie ruchów kręgosłupa w odcinku szyjnym, ruchy w pozostałych odcinkach kręgosłupa zachowane, nie stwierdzono wzmożonego napięcia mięśni przykręgosłupowych. Stwierdzono u badanej ruchy w stawach obu kończyn zachowane w pełnym zakresie. W czasie ruchów w obu stawach barkowych wyraźnie słyszalne i wyczuwalne ”trzeszczenia”. Wnioskodawczyni zgłosiła się na badanie w ortezie stawu skokowego lewego. Nie stwierdzono zaników mięśniowych kończyn dolnych. Wynik badania rezonansu magnetycznego z dnia 27 kwietnia 2016 r. potwierdza istnienie zmian zwyrodnieniowych stawu skokowego lewego. Zmiany te nie powodują upośledzenia funkcji stawu skokowego w stopniu powodującym częściową lub całkowitą niezdolność do pracy. Z ortopedycznego punktu widzenia ubezpieczona jest zdolna do pracy.

(opinia biegłego lekarza sądowego ortopedy M. S. – k. 21 – 24, pisemna opinia uzupełniająca – k. 78)

U wnioskodawczyni rozpoznano uogólnione zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego z wielopoziomową dyskopatią, stan po operacji dyskopatii szyjnej C3/C4 w sierpniu 2012 r., przewlekły zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, zespół bólowy korzeniowy w zakresie głównie kończyny górnej prawej i kończyny dolnej lewej, stan po operacji zespołu cieśni nadgarstka prawego w styczniu 2014 r., stan po artroskopii stawu skokowego lewego w 2015 r. W trakcie badania wnioskodawczyni była przytomna, w kontakcie słownym logicznym. Stwierdzono chód z usztywnieniem kręgosłupa przy pomocy kuli łokciowej z utykaniem na kończynę dolną lewą, objaw szczytowy dodatni, zniesienie fizjologicznej lordozy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. W zakresie kończyn górnych nie stwierdzono zaników mięśniowych, słabszą silę mięśniową szczególnie po stronie prawej, objaw T. dodatni, odruchy symetryczne równe. W zakresie kończyn dolnych nie stwierdzono zaników mięśniowych, stwierdzono słabszą siłę mięśniową obustronną, odruchy ścięgniste zniesione, zaburzenia czucia obustronne, zniekształcenie stawu kolanowego lewego, objaw L.’a dodatni obustronnie przy kącie ok. 40 stopni. W badaniu neurochirurgicznym stwierdzono, że upośledzenie narządu ruchu ubezpieczonej daje pełne podstawy do uznania, że ubezpieczona jest co najmniej częściowo niezdolna do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. W badaniu neurologicznym stwierdzono istotne naruszenie sprawności narządu ruchu. Ubezpieczona pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy w okresie od 1 lutego 2013 r. do 30 września 2014 r. i nadal jest niezdolna do pracy po tej dacie. Ubezpieczona jest niezdolna do pracy od daty zakończenia poprzedniego orzeczenia o niezdolności do pracy tj. od 1 października 2014 r. czasowo na okres kolejnych 36 miesięcy czyli do 30 września 2017 r.

(opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu neurochirurgii J. C. – k. 135 – 138, k. 142 – 145, pisemna opinia uzupełniająca – k. 189 – 190)

Ubezpieczona T. M. jest leczona z powodu dyskopatii szyjnej, lędźwiowej oraz neuropatii prawego nerwu pośrodkowego i łokciowego. Badania (...) wykazują niewielki zespół cieśni nadgarstka prawego oraz upośledzenia przewidnictwa w prawym nerwie łokciowym. Badania (...) obecność zmian zwyrodnieniowo – dyskopatycznych w odcinku lędźwiowym, z maksimum zmian na poziomie L3 – S1 oraz zaawansowaną spondylozę szyjną bez obecności nawrotowej dyskopatii. Ubezpieczona została wstępnie zakwalifikowana do restabilizacji odcinka szyjnego z poszerzeniem na sąsiednie poziomy oraz rewizję nerwu łokciowego prawego. Przedmiotowo u wnioskodawczyni stwierdzono: objawy rozciągowe dodatnie przy kątach 30 stopni, dodatnie objawy N. i F. – K., osłabione czucie na zewnętrznych partiach lewego podudzia. W zakresie odcinka szyjnego rozpoznano u badanej ograniczenie ruchomości, wyraźnie wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych, osłabienie czucia na prawej kończynie górnej. W zakresie nerwu łokciowego prawego – silna bolesność uciskowa w obrębie stawu łokciowego oraz upośledzenie ruchomości dwóch ostatnich palców prawej dłoni.

(opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty neurochirurga T. K. – k. 51 – 53)

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów i zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni jest zasadne i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Stosownie do art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2016 r., poz. 887 ze zm.) prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Zgodnie z art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

- jest niezdolny do pracy;

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

- niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z art. 12 powyższej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się, stosownie do art. 13 ust 1 ustawy stopień naruszenia sprawności organizmu, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Zgodnie z art. 59 osobie, która spełniła warunki określone w art. 57, przysługuje:

1) renta stała - jeżeli niezdolność do pracy jest trwała;

2) renta okresowa - jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego: akt ZUS, akt sądowych, dokumentacji medycznej oraz z opinii biegłego neurochirurga wynika, że wnioskodawczyni jest osobą częściowo okresowo niezdolną do pracy.

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinie biegłych ortopedy, onkologa, pulmonologa oraz neurochirurgów.

W ocenie Sądu opinie biegłych ortopedy, onkologa i pulmonologa Sąd uznał za rzetelne i wiarygodne jednakże w przedmiotowej sprawie przy ocenie zdolności do pracy w odniesieniu do wnioskodawczyni kluczowe znaczenie miała opinia biegłego neurochirurga.

Sąd w niniejszym postępowaniu przeprowadził dowód z opinii (...) neurochirurgów: J. C. i T. K.. Opinie te są zgodne co do faktu, że ubezpieczona jest częściowo i okresowo niezdolna do pracy natomiast sprzeczne jeśli chodzi o okres niezdolności ubezpieczonej do pracy. Biegły T. K. wskazał, że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy od daty badania w Sądzie (28.09.2016 r.) na okres 12 miesięcy, zaś biegły J. C. wskazał, że ubezpieczona jest niezdolna do pracy od daty zakończenia poprzedniego orzeczenia o niezdolności do pracy tj. od 1 października 2014 r. czasowo na okres kolejnych 36 miesięcy czyli do 30 września 2017 r.

Sąd w niniejszym postępowaniu oparł się przy ustalaniu stanu faktycznego na opinii biegłego J. C.. W ocenie Sądu opinia ta wraz z opinią uzupełniającą jest w pełni wiarygodna, zupełna i udziela odpowiedzi na wszystkie pytania Sądu.

Biegły wskazał w swojej opinii, że schorzenia na jakie cierpi ubezpieczona od wielu lat tj. zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego z wielopoziomową dyskopatią, stan po operacji dyskopatii szyjnej C3/C4 w sierpniu 2012 r., przewlekły zespół bólowy kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, zespół bólowy korzeniowy w zakresie głównie kończyny górnej prawej i kończyny dolnej lewej, stan po operacji zespołu cieśni nadgarstka prawego w styczniu 2014 r., stan po artroskopii stawu skokowego lewego w 2015 r. powodują u niej długotrwały stan niezdolności do pracy, który trwa nieprzerwanie od daty ustania prawa do renty tj. od 1 października 2014 r. czasowo na okres kolejnych 36 miesięcy czyli do 30 września 2017 r.

Biegły w swojej opinii wskazał na jakiej dokumentacji medycznej się oparł ( w tym na dokumentacji z okresu czerwiec – listopad 2014 r) oraz szczegółowo opisał dokonane przez niego przedmiotowe badanie ubezpieczonej oraz jego wyniki.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować powyższą opinię pisemną jak i uzupełniającą biegłego J. C., gdyż są one rzetelne, a wynikające z nich wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd nie oparł się zaś na opinii biegłego neurochirurga T. K. – w zakresie jedynie wniosków końcowych – co do daty początkowej niezdolności do pracy, bowiem co do daty końcowej – opinie są zgodne, gdyż w ocenie Sądu opinia ta nie jest zupełna albowiem biegły nie wyjaśnił w niej dlaczego przyjął, iż ubezpieczona jest niezdolna do pracy dopiero od daty badania w Sądzie (28.09.2016 r.) na okres 12 miesięcy. Nie wskazał nadto czy stan zdrowia ubezpieczonej poprawił się w oparciu o załączoną dokumentację medyczną i badanie przedmiotowe wnioskodawczyni pomiędzy ustaniem prawa do renty tj. 30 września 2014 r. a badaniem przez biegłego tj. 28 września 2016 r.

W ocenie Sądu, pełnomocnik organu rentowego także w żaden sposób nie podważył miarodajności złożonych opinii przez neurochirurga J. C., a tym samym Sąd nie znalazł podstaw do powoływania dowodu z opinii innego biegłego tej samej specjalności, o co zresztą żadna ze stron nie wnosiła.

W ocenie Sądu biegły J. C. w swojej opinii uzupełniającej ustosunkował się do wszystkich zarzutów dotyczących złożonej przez niego opinii oraz udzielił odpowiedzi na pytania organu rentowego oraz Sądu. Wskazał jednoznacznie, że występujące u wnioskodawczyni schorzenia oraz ich nasilenie powodują, częściową niezdolność do pracy wbrew twierdzeniom Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd Okręgowy nie podziela zarzutów podniesionych przez organ rentowy w stosunku do opinii w/w biegłego. Zdaniem Sądu, biegły w swojej opinii precyzyjnie uzasadnił tezę, zgodnie z którą, badana jest częściowo i okresowo niezdolna do pracy.

Należy także podnieść, że organ rentowy złożył zarzuty do uzupełniającej opinii biegłego po zakreślonym siedmiodniowym terminie – pod rygorem ich pominięcia./zarządzenie – k. 196 w zw. z k. 207 w zw. z k. 202/.

Reasumując uznać należy, iż omówione schorzenia powodują znaczne ograniczenia i skutkują częściową i okresową niezdolnością wnioskodawczyni do pracy.

Sąd Okręgowy przyznał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 października 2014 r. do 30 września 2017 r. – na podstawie art. 57, 59 w zw. z art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Data początkowa i data końcowa prawa do renty została ustalona w oparciu o opinię biegłego neurochirurga J. C..

Mając powyższe na uwadze, wobec zaistnienia podstaw do uwzględnienia odwołania Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni oraz peł. ZUS wraz z aktami rentowymi.

K.K.-W.