Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Bogdan Gierzyński

Protokolant: sekretarz sądowy Ewa Naróg

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2014 roku w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ś.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

na skutek odwołania (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ś. od Decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 30 lipca 2013 r. znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że dla roku 2012 dla spółki (...) S.A. w Ś. wysokość rocznej korekty kosztów osieroconych ustala się w kwocie (+) 74.841.070 zł (słownie siedemdziesiąt cztery miliony osiemset czterdzieści jeden tysięcy siedemdziesiąt złotych), która podlega wypłaceniu (...) S.A. w Ś. przez (...) S.A. w W.;

2.  zasądza od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ś. kwotę 460 zł (czterysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO Bogdan Gierzyński

XVII AmE 133/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 lipca 2013 roku, nr (...)Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 30 ust. 1 w związku z art. 27 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz.U. Nr 130, poz. 905, ze zm. dalej: „ustawa KDT”) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: „KPA”) ustalił dla roku 2012 dla spółki (...) S.A. z siedzibą w Ś. (dawniej: spółka (...)S.A. z siedzibą w Ś.) wysokość korekty rocznej kosztów osieroconych w kwocie (-) 17 686 885 zł (słownie: minus siedemnaście milionów sześćset osiemdziesiąt sześć tysięcy osiemset osiemdziesiąt pięć złotych).

Przedmiotową decyzję w całości zaskarżył powód – (...) S.A. z siedzibą w Ś..

Zaskarżonej decyzji powód zarzucił naruszenie:

1.  Art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 6 KPA oraz art. 30 ustawy KDT w zw. z art. 27 ust.3 i 4 oraz art. 33 ust. 1 ustawy KDT poprzez ustalenie korekty rocznej kosztów osieroconych dla powoda przy użyciu danych z Załączników nr 3 i 5 do ustawy KDT, skorygowanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki tzw. „kluczem podziału w wysokości 38,55%”, mimo, że korygowanie danych z Załączników nr 3 i 5 do ustawy KDT, w tym stosowanie do tych danych „kluczy podziału”, nie jest dopuszczalne w świetle obowiązujących przepisów prawa i stanowi naruszenie obowiązku działania organów na podstawie i w granicach prawa, jak również narusza ratio legis przepisu art. 33 ust. ustawy KDT;

2.  Art. 34 ust. 2 ustawy KDT poprzez wydanie decyzji stwierdzającej zobowiązanie Spółki do zwrotu na rzecz (...)S.A. kwoty 17.686.885 zł, pomimo że ustalona w tej wysokości kwota zobowiązania Spółki przekracza sumę środków finansowych wypłaconych Spółce na pokrycie kosztów osieroconych dla roku 2012, tj. kwotę zaliczki dla Spółki w wysokości 0 zł;

3.  ewentualnie, na wypadek nieuwzględnienia zarzutu określonego w punkcie II. (2) powyżej, powód zarzucił decyzji naruszenie art. 34 ust. 2 ustawy KDT poprzez zobowiązanie Spółki do zwrotu na rzecz (...) S.A. kwoty 17.686.885 zł, pomimo że różnica:

(1)  środków finansowych wypłaconych dotychczas Spółce w ramach zaliczek oraz dodatnich korekt rocznych kosztów osieroconych ustalonych w decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w wysokości dodatniej (łącznie 114.683.540 zł); oraz

(2)  ujemnych korekt rocznych ustalonych w dotychczasowych decyzjach Prezesa Urzędu Regulacji do zwrotu na rzecz (...) S.A. w łącznej wysokości 126.934.275 zł,

jest ujemna, co w konsekwencji, w razie uprawomocnienia się dotychczas wydanych decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w sprawie korekt rocznych, doprowadzi do powstania tytułów egzekucyjnych stwierdzających zobowiązania Spółki do zwrotu (...) S.A. kwot przekraczających łącznie sumę środków finansowych wypłaconych Spółce na podstawie ustawy KDT;

4.  art. 11 oraz 107 § 1 i § 3 KPA poprzez brak uzasadnienia prawnego dla przyjęcia, obliczenia i zastosowania „klucza podziału w wysokości 38,55%”;

5.  art. 10 oraz 81 KPA poprzez dokonanie przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki rozstrzygnięcia merytorycznego w oparciu o okoliczności faktyczne ustalone na podstawie materiału dowodowego, co do którego Spółce nie umożliwiono w należyty sposób wypowiedzenia się;

6.  art. 7, 77, 80 oraz 107 § 3 KPA poprzez zaniechanie wyczerpującego zebrania i wyjaśnienia całego materiału dowodowego koniecznego do rozstrzygnięcia w sprawie, jak również wydanie decyzji w oparciu o ustalenia, które nie wynikają z akt sprawy i są sprzeczne z okolicznościami faktycznymi sprawy;

7.  art. 7, 77, 80 oraz 107 § 3 KPA w zw. z art. 6 ustawy KDT poprze błędne przyjęcie, w oparciu o przepisy art. 6 Kodeksu cywilnego oraz art. 232 Kodeksu postępowania cywilnego, które nie mają zastosowania w postępowaniu przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki, że pomoc publiczna nie została już przyznana Spółce i w rezultacie przyjęcie przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, że na Spółce ciąży obowiązek wykazania, że istnieją przesłanki do uzyskania pomocy publicznej w formie rekompensaty kosztów osieroconych;

8.  art. 6 KPA poprzez obrazę obowiązku działania na podstawie przepisów prawa.

Powołując się na powyższe zarzuty powód wniósł o zmianę decyzji w ten sposób, że dla roku 2012 dla spółki (...) S.A. z siedzibą w Ś. (dawniej (...) S.A. z siedzibą w Ś.) wysokość korekty rocznej kosztów osieroconych ustala się w kwocie dodatniej (+) 74.841.070 zł, która podlega wypłaceniu (...) S.A. z siedzibą w Ś. przez (...) S.A. z siedzibą w W.. Ponadto powód wniósł o zasądzenie od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego powoda, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany – Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Powód - (...) S.A. z siedzibą w Ś. (dawniej (...) S.A. z siedzibą w Ś.) jest przedsiębiorstwem energetyki zawodowej prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, dystrybucji i przesyłania energii elektrycznej, jak również produkcji i dostawy ciepła.

Wytwórca ten na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 2007 roku o zasadach pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 130, poz. 905 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawa KDT” uczestniczy w programie pomocy publicznej mającym na celu rekompensowanie mu kosztów osieroconych powstałych w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów długoterminowych wynikających z braku możliwości odzyskania poniesionych nakładów inwestycyjnych w ramach działalności wytwórców na konkurencyjnym rynku energii elektrycznej.

W piśmie z dnia 26 sierpnia 2011 r. powód stosownie do treści art. 24 ust. 1 i ust. 3 ustawy KDT złożył do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wniosek o wypłatę zaliczki na rok 2012 w kwocie 0 zł z tytułu kosztów osieroconych oraz oświadczył o wyborze sposobu dokonania korekty rocznej kosztów osieroconych za 2012 rok, zgodnego z art. 30 ust. 1 tej ustawy.

Pismem z dnia 20 marca 2013 r. stosownie do treści art. 28 ust. 4 i 5 ustawy KDT pozwany przekazał powodowi „Informację dla wytwórców i innych podmiotów wchodzących w skład grup kapitałowych o szczegółowym zakresie i sposobie przekazywania informacji i danych niezbędnych do obliczenia korekty rocznej kosztów osieroconych oraz kosztów powstałych w jednostkach opalanych gazem ziemnym za 2012 rok”. Jednocześnie pozwany zawiadomił powoda o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia wysokości korekty rocznej kosztów osieroconych oraz stosownie do treści art. 28 ust. 1 ustawy KDT wezwał powoda do przedstawienia danych i informacji niezbędnych do obliczenia korekty.

W trakcie prowadzonego postępowania administracyjnego pozwany dokonał weryfikacji wielkości modelowych przyjętych do ustalenia maksymalnej kwoty kosztów osieroconych dla powoda określonej w załączniku nr 2 do ustawy KDT z rzeczywistymi danymi przedstawionymi przez powoda do ustalenia korekty kosztów osieroconych za 2012 r. Z porównania tego wynika, że do kalkulacji danych znajdujących się w załącznikach nr 3 i 5 ustawy KDT uwzględnionych zostało pięć jednostek wytwórczych: (...)– bloki 9,10; (...) – bloki 2,4; (...) – bloki 1,8; (...) – bloki 3,5; (...) – bloki 6,7.

Z uwagi na przekroczenia poziomu nakładów inwestycyjnych na majątek wytwórczy objęty pomocą publiczną w zakresie (...) – bloki 2,4; (...) – bloki 1,8; (...) – bloki 3,5; (...) – bloki 6,7 stosownie do art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy KDT koszty generowane przez te jednostki podlegały pominięciu przy ustalaniu wysokości kosztów osieroconych dla powoda za 2012 r. Moc osiągalna brutto tych jednostek wytwórczych wyniosła 1 785 MW, podczas gdy łączna moc osiągalna brutto powoda ukształtowała się na poziomie 2 905 MW. W związku z tym udział mocy osiągalnej z ww. czterech jednostek wytwórczych, tj. (...) – bloki 2,4; (...) – bloki 1,8; (...) – bloki 3,5; (...) – bloki 6,7 stanowił 61,45 % mocy wszystkich jednostek wytwórczych powoda.

Mając na względzie powyższe wyłączenia powód do ustalenia korekty kosztów osieroconych za 2012 r. wskazał tylko jedną jednostkę wytwórczą: (...) – bloki 9,10.

Rozpoznając sprawę pozwany dla zachowania porównywalności danych rzeczywistych przyjętych dla ustalenia korekty z danymi modelowymi z załącznika nr 3 i 5 do ustawy KDT dla powoda zastosował klucz podziału, ustalony w oparciu o udział mocy osiągalnej brutto jednostek uwzględnionych do ustalenia korekty ((...) – bloki 9, 10) do całkowitej mocy osiągalnej brutto wszystkich jednostek powoda uczestniczących w kalkulacji maksymalnych kosztów osieroconych ((...) – bloki 2,4; (...) – bloki 1,8; (...) – bloki 3,5; (...) – bloki 6,7, (...) – bloki 9,10) obliczony na podstawie danych przedstawionych przez powoda. Dla 2012 r. klucz ten wyniósł 38,5 %. W takiej też wysokości zostały przez pozwanego ostatecznie uwzględnione dane z załącznika nr 3 i 5 do ustawy KDT dla ustalenia korekty rocznej kosztów osieroconych dla powoda.

Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w oparciu o dane zgromadzone w toku tego postępowania, przy uwzględnieniu podatku dochodowego od osób prawnych na poziomie 19 % oraz zaliczki na poczet kosztów osieroconych w wysokości 0 zł – pozwany wydał decyzję będącą przedmiotem niniejszej sprawy ustalając dla powoda wysokość korekty rocznej kosztów osieroconych na kwotę (-) 17 686 885 zł.

Powyższe fakty są bezsporne pomiędzy stronami postępowania, w świetle posiadanych przez Sąd dokumentów nie budzą one wątpliwości, w związku z powyższym stan faktyczny w przedmiotowej sprawie został ustalony przez Sąd jak wyżej.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Trafny jest w szczególności zarzut naruszenia art.7 Konstytucji RP, art. 6 k.p.a. oraz art.30 ust. 1 Ustawy o KDT w zw. z art. 27 ust. 3 i 4 oraz art.33 ust. 1 ustawy o KDT poprzez ustalenie korekty rocznej kosztów osieroconych w oparciu o dane z Załączników nr 3 i 5 do ustawy o KDT skorygowanych tzw. „kluczem podziału w wysokości 38,55%”.

Przepis art. 30 ust. 1 powyższej ustawy służy obliczaniu wartości wysokość korekty rocznej kosztów osieroconych, oznaczoną symbolem "DKO(i-1)", dla roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy, dla wytwórcy, który w oświadczeniu, o którym mowa w art. 24 ust. 3, wskazał ten sposób dokonywania korekty, według wzoru: .

Przepis ten ma charakter definicyjny. Rzeczywistą wartość wyniku finansowego netto z działalności operacyjnej, skorygowanego wyłącznie o amortyzację, dostępnego do obsługi zainwestowanego kapitału własnego i obcego dla roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy "i", w którym jest obliczana korekta roczna kosztów osieroconych, a prognozowaną wartością tego wyniku dla roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy "i", w którym jest obliczana ta korekta, określoną w załączniku nr 5 do ustawy. Definicyjny charakter ma również przepis art.27 ust. 3 4 ustawy o KDT określające sumę, oznaczoną symbolem "SD" i wartość wyniku finansowego, oznaczonego symbolem "Wdkj",

Ponadto obliczając korekty, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 2 oraz art. 31 ust. 1, uwzględnia się tylko jednostki wytwórcze wymienione w załączniku nr 7 do ustawy do czasu, gdy wartość nakładów inwestycyjnych na daną jednostkę wytwórczą, poniesionych od dnia 1 stycznia 2005 r. nie przekroczy:

1) 100 % wartości księgowej netto tej jednostki wytwórczej na dzień 1 stycznia 2005 r. dla jednostek wytwórczych należących do wytwórcy;

2) 50 % wartości księgowej netto dla jednostek nienależących do wytwórców(art. 33ust. 1ustawy o KDT).

Ani żaden z wymienionych przepisów, ani żaden inny nie przyznaje Prezesowi URE uprawnienia do wprowadzania własnych korekt sposobu wyliczenia korekty rocznej kosztów osieroconych, a w szczególności określania „klucza podziału”.

Zastosowanie przez Prezesa URE bez podstawy prawnej do obliczenia rocznej korekty kosztów osieroconych dodatkowego elementu tych obliczeń w postaci „klucza podziału” narusza zasadę praworządności wynikającą z art.7 Konstytucji RP i art. 6 k.p.a.

W tym stanie rzeczy należało uznać, że wyliczenie rocznej korekty kosztów osieroconych powinno nastąpić bez uwzględnienia „klucza podziału”, a zatem zaskarżona Decyzje należało zmienić i orzec jak w sentencji (art.479 ⁵³§ 2 k.p.c.).

Wobec uwzględnienia powyższego zarzutu pozostałe zarzuty odwołania należało uznać za bezprzedmiotowe.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sporu, zasądzając na rzecz pozwanego koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych (art.98 k.p.c.).