Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Trybulec-Czernek

Protokolant: st. sekr. sądowy Ewa Lewandowska

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013 r. w Gdańsku

sprawy M. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o wysokość świadczenia

na skutek odwołania M. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 21 czerwca 2013 r. nr (...)-1

oddala odwołanie

/na oryginale właściwy podpis/

Sygn. akt VIII U 1212/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 czerwca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G., po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonego M. B. z dnia 29 maja 2013 roku o wypłatę kwoty 837,60 zł, odmówił wypłaty wnioskowanej kwoty.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony M. B. nie zgodził się z waloryzacją świadczenia tzw. kwotową w wysokości 71 zł. Ubezpieczony domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 837,60 zł stanowiącej różnicę między świadczeniem wypłaconym w 2012 roku po waloryzacji kwotowej a świadczeniem, które przysługiwałoby mu po waloryzacji tzw. procentowej, określonej w art. 89 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zdaniem ubezpieczonego, wprowadzenie waloryzacji kwotowej naruszyło prawo do własności, uregulowane w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony M. B. jest uprawniony do emerytury od dnia 1 czerwca 2009 roku.

Od dnia 1 marca 2012 roku waloryzacja rent i emerytur polegała na dodaniu do kwoty świadczenia, w wysokości przysługującej w dniu 29 lutego 2012 roku, kwoty waloryzacji w wysokości 71 zł.

Decyzją z dnia 1 marca 2012 roku organ rentowy dokonał waloryzacji przysługującej ubezpieczonemu emerytury, począwszy od dnia 1 marca 2012 roku.

Wysokość zwaloryzowanej emerytury ustalono przez dodanie do kwoty świadczenia przysługującego na dzień 29 lutego 2012 r., tj. 1.330,64 zł, kwoty waloryzacji, czyli 71,00 zł. Emerytura po waloryzacji od dnia 1 marca 2012 r. wyniosła kwotę 1.401,64 zł.

Decyzją z dnia 14 marca 2013 roku organ rentowy dokonał waloryzacji przysługującej ubezpieczonemu emerytury, począwszy od dnia 1 marca 2013 roku.

Wysokość zwaloryzowanej emerytury ustalono przez pomnożenie kwoty świadczenia ustalonego na dzień 28 lutego 2012 r., tj. 1.401,64 zł, przez wskaźnik waloryzacji 104,00%. Emerytura po waloryzacji od dnia 1 marca 2013 roku wyniosła kwotę 1.457,71 zł.

W dniu 29 maja 2013 roku ubezpieczony złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. wniosek o wypłatę kwoty 837,60 zł, stanowiącej różnicę między świadczeniem emerytalnym wypłaconym w 2012 roku po waloryzacji kwotowej a świadczeniem, które przysługiwałoby mu po waloryzacji tzw. procentowej, określonej w art. 89 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Decyzją z dnia 21 czerwca 2013 roku organ rentowy, po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonego z dnia 29 maja 2013 roku o wypłatę kwoty 837,60 zł, odmówił wypłaty wnioskowanej kwoty.

Niesporne, vide: decyzje – k. 277 - 279 akt ubezpieczeniowych plik IV, 7 – 8, 19, 20 akt ubezpieczeniowych plik VI, wniosek – k. 18 akt ubezpieczeniowych plik VI.

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty złożone do akt ubezpieczeniowych, których wiarygodność nie była kwestionowana w trakcie postępowania przez żadną ze stron, zatem również Sąd uznał je za miarodajne dla dokonania ustaleń.

Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie ubezpieczonego M. B. nie zasługuje na uwzględnienie.

Waloryzacja świadczeń emerytalnych i rentowych regulowana jest przez przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. DZ. U. z 2004r., nr 39, poz. 353 ze zm.).

Stosownie do treści przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 31 stycznia 2012 r. poz. 118), w 2012 r. waloryzacja od dnia 1 marca polegała na dodaniu do kwoty świadczenia, w wysokości przysługującej w dniu 29 lutego 2012 r., kwoty waloryzacji w wysokości 71 zł. W myśl przepisu art. 4 ust. 2 ww. ustawy, waloryzacja podstawy wymiaru świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych polegała na pomnożeniu podstawy wymiaru świadczenia przez wskaźnik stanowiący iloraz zwaloryzowanej kwoty świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i kwoty tego świadczenia ustalonej na dzień poprzedzający termin waloryzacji.

Wskazać należy, iż system dokonywania waloryzacji obowiązujący od dnia 1 marca 2012 roku miał zastosowanie do świadczeń otrzymywanych przez emerytów i rencistów niezależnie od wysokości pobieranego przez nich świadczenia. Waloryzacja kwotowa incydentalnie zastąpiła waloryzację procentową. Celem zmiany zasad waloryzacji w 2012 roku było zaoferowanie najwyższego wzrostu świadczeniobiorcom, pobierającym najniższe świadczenia, w ramach posiadanych i zabezpieczonych w budżecie środków na ten cel. Powyższe rozwiązanie prawne miało zatem na celu zrównanie zasad waloryzacji świadczeń emerytalnych i rentowych. Uznając, że wszyscy powinni ponosić koszty kryzysu gospodarczego, przyjęto jednocześnie, że stosunkowo najmniej tymi kosztami powinni być obciążeni najubożsi świadczeniobiorcy.

W myśl przepisu art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw, w zakresie uregulowanym w art. 4 tej ustawy nie stosuje się art. 88 i 89 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r., Nr 535, poz. 1227 ze zm.).

W wyroku z dnia 19 grudnia 2012 roku, wydanym w sprawie prowadzonej pod sygn. akt K 9/12, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że przepisy ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw, wprowadzające dla roku 2012 mechanizm waloryzacji kwotowej, są zgodne z art. 67 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zasadami ochrony zaufania obywatela do państwa i ustanowionego przez nie prawa oraz ochrony praw nabytych wynikającymi z art. 2 Konstytucji, zasadą sprawiedliwości społecznej wyrażoną w art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji.

Mając na uwadze ww. przepisy prawa oraz poczynione powyżej rozważania, Sąd uznał odwołanie ubezpieczonego za niezasadne.

Odnosząc się do podniesionej przez ubezpieczonego kwestii naruszenia prawa do własności, uregulowanego w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, wskazać należy, iż przepisy tej konwencji nie ograniczają swobody państw do decydowania o wprowadzeniu określonej formy ubezpieczeń społecznych albo o wyborze typu lub wysokości świadczeń wypłacanych w ramach takiego systemu.

Z powyżej wskazanych względów, uznając odwołanie za nieuzasadnione, Sąd, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. w związku z powołanymi wyżej przepisami, odwołanie ubezpieczonego oddalił.

SSO Elżbieta Trybulec - Czernek