Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział V Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR J. Dams

Protokolant: S. Poborczyk

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 r. w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa :

A. P.

przeciwko:

(...) S. A. w W.

o zapłatę 1.960,56 zł

I.  oddala powództwo

II.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygn. akt V GC 548/16/upr

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 maja 2016r. A. P., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z/s w Ś., domagał się od (...) S.A. w W. zapłaty kwoty 1 960,56 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 16 marca 2016r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu żądania podał, że podstawę dla niego stanowi zawarta przez strony umowy sprzedaży, z tytułu której powód wystawił w dniu 2 marca 2016r. fakturę Vat nr (...), jednakże pozwana nie zapłaciła wynikającej z niej ceny.

W stosunku do tak określonego roszczenia tut. Sąd wydał w dniu 13 czerwca 2016r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. V GNc 1031/16.

W złożonym dnia 20 lipca 2016r. sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. Zarzuciła wygaśnięcie roszczenia powoda wskutek potrącenia dochodzonej wierzytelności z wierzytelnością wzajemną strony pozwanej z tytułu rozliczenia kosztów budowy w kwocie 4 738,05 zł.

W odpowiedzi na sprzeciw powód przyznał skuteczność potrącenia i wniósł o umorzenie postępowania w zakresie należności głównej i odsetek oraz domagał się zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu.

Pozwana również domagała się zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu wywodząc m.in., że powód nie sprecyzował żadnego oświadczenia procesowego w zakresie żądanej pozwem kwoty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 marca 2016r. A. P., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) (a w jej ramach Hurtownię (...) w M.), zawarł z (...) S.A. w W. umowę sprzedaży materiałów budowlanych za cenę w kwocie 1 960,56 zł. Wymagalność ceny miała nastąpić w terminie 14 dni od wystawienia faktury, tj. 16 marca 2016r.

(dowód: okoliczności bezsporne;

faktura Vat nr (...), k.11-12)

Od dnia 6 marca 2015r. strony były również związane umową o podwykonawcze roboty budowlane, dotyczącą wykonania przez powoda termomodernizacji sali widowiskowej w budynku I Liceum Ogólnokształcącego w Ś.. Ustalono w niej między innymi, że powód w okresie realizacji robót będzie ponosił koszty zużycia wody i energii (§ 6 ust.2).

(dowód: umowa o roboty budowlane z 6.03.2015r. wraz z aneksami, k.37v.-43)

W dniu 11 maja 2016r. inwestor obciążył generalnego wykonawcę, tj. stronę pozwaną kwotą 10 529 zł tytułem refundacji poniesionych przez szkołę kosztów energii, gazu i wody w czasie prowadzenia robót termomodernizacyjnych. Pozwana miała zapłacić tę należność w terminie do dnia 27 maja 2016r.

W dniu 7 czerwca 2016r. strona pozwana wystawiła dla powoda notę księgową na kwotę 4 738,05 zł tytułem opłat za media. Termin zapłaty oznaczono na 21 czerwca 2016r.

(dowód: nota księgowa nr (...) z 11.05.2016r., k.44;

nota księgowa nr (...) z 7.06.2016r., k.43v.;

okoliczności bezsporne)

Pismem z dnia 22 czerwca 2016r. strona pozwana oświadczyła powodowi o potrąceniu swojej wierzytelności w kwocie 4 738,05 zł z wierzytelnością wzajemną powoda w kwocie 1 997,41 zł, obejmującą należność z faktury nr (...) wraz z odsetkami za opóźnienie wyliczonymi do dnia 22 czerwca 2016r.

(dowód: oświadczenie o potrąceniu z 22.06.2016r., k.37)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Strona pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty zaskarżyła nakaz zapłaty z dnia 13 czerwca 2016r. w całości, domagając się zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu. Okoliczność skutecznego potrącenia wzajemnych wierzytelności stron okazała się niesporna między nimi i została przyznana przez powoda w piśmie procesowym z dnia 14 września 2016r. Spór dotyczył jednak tego, jak ów bezsporny fakt, w tym data umorzenia wzajemnych wierzytelności stron do kwoty 1 960,56 zł, wpłynęły na wynik procesu oraz zasadę ponoszenia kosztów procesu.

W odpowiedzi na sprzeciw powód przyznał skuteczność potrącenia (art.498 k.c.), jednakże – pomimo że był zastępowany przez zawodowego pełnomocnika, będącego radcą prawnym - nie cofnął pozwu, a jedynie złożył wniosek o umorzenie postępowania w zakresie należności głównej i odsetek, a nadto domagał się zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu. Oświadczenia w przedmiocie cofnięcia pozwu nie złożył również na rozprawie w dniu 11 stycznia 2016r. W sprawie nie wystąpiły przy tym okoliczności, według których wydanie wyroku stało się zbędne lub niedopuszczalne (art.355 k.p.c.). W tej sytuacji strona pozwana słusznie wywodziła, że „powód nie sprecyzował żadnego oświadczenia procesowego w zakresie żądanej pozwem kwoty”, z której to przyczyny domagała się zasądzenia na jej rzecz zwrotu kosztów. W praktyce sądowej za utrwalone należy bowiem uznać stanowisko, że jeżeli powód po spełnieniu świadczenia przez pozwanego nie cofnął pozwu, sąd oddala powództwo. Sąd Najwyższy właśnie tej treści podjął uchwałę w dniu 26 lutego 2014r. (sygn. akt III CZP 119/13). Potwierdzając dotychczasową linię orzeczniczą stwierdził, że samo zaspokojenie roszczenia bez cofnięcia pozwu wywołuje skutki materialnoprawne, prowadzące do oddalenia powództwa z powodu jego bezzasadności, ponieważ nie zachodzi przeszkoda merytoryczna w rozpoznaniu sprawy (patrz także wyrok SN z 9.06.2999r., III CKN 936/98; postanowienie SN z 13.05.2011r., V CZ 20/11). W takim przypadku powód, który uzyskał zaspokojenie, może popierać żądanie pozwu narażając się na oddalenie powództwa lub cofnąć pozew, co doprowadzi do umorzenia postępowania. Zatem, skoro powód, będąc zaspokojony w całości nie cofnął powództwa, winien być uznany za stronę przegrywającą swoje żądanie. W konsekwencji w wyroku z dnia 11 stycznia 2016r. – wobec umorzenia wzajemnych wierzytelności stron do wysokości dochodzonej kwoty z odsetkami w oparciu o art.498 § 2 k.c. - orzeczono o oddaleniu powództwa w całości i na podstawie art.98 § 1 i 3 k.p.c. zasądzono od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1200 zł tytułem poniesionych przez nią kosztów zastępstwa prawnego (§ 2 pkt 3 rozp. MS z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie - w brzmieniu sprzed 27 października 2016r.).