Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu w VI Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Marta Szymanska - Włodarczyk

Protokolant : sekr. sąd. Marta Lewandowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w I. ---------

po rozpoznaniu w dniu 29.01.2016 roku, 23.03.2016 roku s p r a w y

S. Ś. syna M. i K. z domu R., urodzonego (...) w I., zamieszkały I. ul. (...), PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

w dniu 13.04.2015 roku na terenie Zespołu Szkół (...) im. G. J. w I. przy ul. (...), dokonał uszkodzenia ciała P. O., w ten sposób, że uderzając go jednokrotnie ręką w twarz spowodował u niego obrażenia ciała w postaci rozległego wylewu krwi i obrzęku okolicy oczodołu lewego, złamania dolnej ściany oczodołu lewego, złamania ściany zatoki szczękowej lewej, które w ujęciu kodeksowym naruszyły czynności narządów ciała na okres przekraczający 7 dni

tj. o czyn z art. 157 § 1 kk

o r z e k a:

1.  uznaje oskarżonego S. Ś. za winnego popełnienia zarzucanego czynu tj. występku z art. 157 § 1 kk i za to na podstawie art. 157 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza mu karę 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności;

2.  na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk w czasie odbywania kary ograniczenia wolności orzeczonej w punkcie pierwszym wyroku nakłada na oskarżonego obowiązek wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

3.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego P. O. kwoty 500,00 zł (pięćset złotych) tytułem zadośćuczynienia;

4.  zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego – P. O. kwotę 2.000,00 złotych (dwa tysiące) tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z zastępstwem procesowym pełnomocnika;

5.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI K 219/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2016 roku Sąd uznał oskarżonego S. Ś. za winnego popełnienia zarzucanego czynu z art. 157 § 1 kk i wymierzył mu karę 12 miesięcy ograniczenia wolności w postaci wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego kwoty 500 zł tytułem zadośćuczynienia, oraz zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami obciążył Skarb Państwa. Sąd ponadto zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę 2.000 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych w związku z zastępstwem procesowym pełnomocnika

Zgodnie z art. 627 kpk od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Wydatki oskarżyciela posiłkowego obejmują wydatki z tytułu ustanowienia w sprawie m.in. jednego pełnomocnika. Zatem oskarżycielowi posiłkowemu przysługuje od skazanego zwrot kosztów zastępstwa adwokackiego (radcowskiego) z tytułu ustanowienia jednego pełnomocnika.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego zgłosił się do udziału w sprawie na etapie postępowania sądowego. Pełnomocnik stawił się na rozprawie w dniu 29 stycznia 2016 roku oraz 23 marca 2016 roku. Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego złożył w dniu 23 marca 2016 roku wniosek o przyznanie kosztów procesu w wysokości 2.000 zł.

W orzecznictwie utrwalił się pogląd, że sąd, orzekając o zwrocie kosztów procesu, nie bada przesłanek na podstawie których adwokat określił wielkość kwoty pobranej od klienta, ani jej składników, a jedynie ogranicza się do sprawdzenia, czy pobrana kwota mieści się w granicy stawek ustalonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (zob. m.in. post. SN z dnia 26.4.2001, sygn. akt WZ 20/01, OSNKW 7-8/2001, poz. 70). Adwokata, działającego z wyboru, łączy z klientem umowa określająca jego wynagrodzenie, w granicach dopuszczalnej szerokiej autonomii i sąd nie powinien ingerować w sferę uprawnień stron takiej umowy.

Wysokość podlegających zwrotowi wydatków z tytułu ustanowienia pełnomocnika ustalana jest w oparciu o przepisy rozporządzenia z 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie lub rozporządzenia z 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Przepisy § 14 ust. 2 pkt 1 oraz § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2002, Nr 163, poz. 1348, ze zm.) określają minimalną stawkę jaką mógł żądać w niniejszej sprawie pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego od skazanego tytułem zwrotu wydatków z tytułu ustanowienia pełnomocnika.

W niniejszej sprawie wysokość minimalnych kosztów procesu należnych pełnomocnikowi oskarżyciela posiłkowego, przedstawia się, zatem następująco:

- koszty adwokackie za postępowanie przed Sądem I instancji - 420 zł;

- 20% za każdy kolejny, poza pierwszą rozprawą termin, w którym pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego brał udział – łącznie 1 termin, co stanowi kwotę 84 zł. Łącznie 504 zł.

Jak już wyżej wskazano przewidziane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości stawki minimalne wyznaczają jedynie dolną granicę przedziału, w jakim może zostać zasądzona opłata za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego. Górną granicą jest natomiast sześciokrotność stawki minimalnej (§ 2 ust. 2 rozporządzenia). W tych granicach Sąd, wydając postanowienie w przedmiocie zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego, określa wysokość kwoty podlegającej zwrotowi, która odpowiadać powinna wielkości faktycznie uiszczonego przez stronę wynagrodzenia, a ustalonego na podstawie wiążącej stronę i jej pełnomocnika umowy. W związku z powyższym zawnioskowana kwota 2.000 zł mieści się w granicach maksymalnych opłat za czynności adwokackie (6 x 504 zł = 3.024 zł).

W tym miejscu należało wskazać dodatkowo, że zwolnienie oskarżonego w wyroku obejmowało koszty sądowe zgodnie z art. 624 § 1 kpk, zaś wydatki z tytułu ustanowienia pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego wchodzą w skład kosztów procesu (art. 616 § 1 kpk) – jako pojęcia szerszego i w tym zakresie Sąd nie może zwolnić oskarżonego od tychże kosztów. Dla wsparcia wyrażonego wyżej zapatrywania należy powołać orzecznictwo, gdzie wskazuje się, że cyt. „Należność z tytułu zwrotu kosztów pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego nie mieści się w zakresie kosztów sądowych z art. 616 § 2 k.p.k., z których zwolnienie dopuszcza przepis art. 624 § 1 k.p.k. (tak: teza do postanowienia S.A. w Krakowie z dnia 30.11.2011, sygn. AKz 457/10, publ. w: Prok. i Pr. 2011/7 – 8/32; podobnie teza do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 kwietnia 2013, sygn. II KK 245/12, publ. w: OSNKW 2013/7/59).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.