Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 2 sierpnia 2016 roku w sprawie II K 543/15, wydanym w trybie konsensualnym na posiedzeniu, po uwzględnieniu wniosku prokuratora złożonego na podstawie art. 335 k.p.k., K. B. został skazany za przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. polegające na tym, że w dniu 10 września 2015 roku w K. dokonał uszkodzenia mienia poprzez wybicie szyby w drzwiach wejściowych bloku oznaczonego numerem 3 przy ul. (...) powodując straty w kwocie 831,60 zł na szkodę firmy usługowej (...) z siedzibą w Ł. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 k.k. Sąd Rejonowy warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary na okres próby 1 roku oraz na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz firmy usługowej (...) z siedzibą w Ł. kwoty 831,60 zł w terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku, a także obciążył oskarżonego obowiązkiem zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

Wyrok Sądu Rejonowego zaskarżył w całości apelacją na niekorzyść oskarżonego prokurator zarzucając zaskarżonemu orzeczeniu obrazę przepisu prawa materialnego tj. art. 72 § 1 k.k., polegającą na zaniechaniu nałożenia na oskarżonego co najmniej jednego z obowiązków probacyjnych wskazanych tym przepisem, w sytuacji gdy orzekając karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania sąd jest zobligowany do orzeczenia takiego obowiązku jeżeli nie orzeka środka karnego.

Podnosząc powyższy zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie za zgodą stron jednego z obowiązków wymienionych w art. 72 § 1 k.k. Wobec dwukrotnego niestawiennictwa oskarżonego na rozprawie odwoławczej i braku możliwości odebrania od oskarżonego stanowiska w tym przedmiocie prokurator zmodyfikował wniosek apelacyjny wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja prokuratora była zasadna skutkując uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Zaskarżony wyrok został wydany z obrazą przepisu prawa materialnego tj. art. 72 § 1 k.k.

Zgodnie z treścią tego przepisu zawieszając wykonanie kary sąd zobowiązuje, a jeżeli orzeka środek karny, może zobowiązać skazanego do:

1) informowania sądu lub kuratora o przebiegu okresu próby,

2) przeproszenia pokrzywdzonego,

3) wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby,

4) wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu,

5) powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających,

6) poddania się terapii uzależnień,

6a) poddania się terapii, w szczególności psychoterapii lub psychoedukacji,

6b) uczestnictwa w oddziaływaniach korekcyjno-edukacyjnych,

7) powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach,

7a) powstrzymania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób lub zbliżania się do pokrzywdzonego lub innych osób,

7b) opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,

8) innego stosownego postępowania w okresie próby, które może zapobiec popełnieniu ponownie przestępstwa

- przy czym orzeka się przynajmniej jeden z obowiązków.

Orzeczenie przynajmniej jednego z obowiązków probacyjnych wskazanych w przywołanym przepisie w razie warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, przy braku orzeczenia środka karnego, jest zatem obowiązkowe.

Nałożony na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody nie zalicza się do katalogu środków karnych wymienionych w przepisie art. 39 k.k.

Mimo tego, że uzgodniony z oskarżonym wniosek prokuratora o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy nie zawierał nałożenia na oskarżonego obowiązku probacyjnego, to mając na uwadze fakt, iż nałożenie takiego obowiązku w razie tzw. czystego warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności jest obowiązkowe, Sąd Rejonowy winien bądź to nie uwzględnić wniosku i skierować sprawę do rozpoznania na rozprawie, bądź też uzależnić uwzględnienie wniosku od dokonania w nim modyfikacji mających na celu dostosowanie go do zgodności z przepisami prawa i w tym celu odebrać stosowne stanowisko od stron.

Sąd Okręgowy podjął niezbędne czynności, aby takie stanowisko w zakresie modyfikacji wniosku odebrać na etapie postępowania odwoławczego, jednakże z uwagi na dwukrotne niestawiennictwo oskarżonego okazało się to niemożliwe.

W takiej sytuacji jedyną możliwością usunięcia wady orzeczenia Sądu I instancji stało się uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, gdyż w związku z brakiem zgody oskarżonego na stosowną modyfikację wniosku o wydanie wyroku bez przeprowadzenia rozprawy wymagane jest przeprowadzenie postępowania w całości.

Rozpoznając ponownie sprawę Sąd Rejonowy będzie miał na względzie uwagi poczynione w niniejszym uzasadnieniu. W razie wydania wyroku skazującego orzekając obowiązek naprawienia szkody uwzględni także w opisie czynu konieczność prawidłowego wskazania podmiotu pokrzywdzonego, którym z pewnością nie jest firma usługowa (...) z siedzibą w Ł., ale ewentualnie prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą firma usługowa (...) – Z. K. (k.-67), bądź reprezentowana przez nią wspólnota mieszkaniowa, która, jak wynika z pisma na k.- 72, poniosła koszty wymiany wybitej szyby.