Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku wydanego w trybie art. 63 § 4 k . p . w . w zakresie rozstrzygnięcia o karze

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego zarówno sprawstwo, jak i wina obwinionego M. N. odnośnie popełnienia zarzucanego mu czynu, zdaniem Sądu, nie budzi wątpliwości.

Zgodnie z polskimi przepisami maksymalne dopuszczalne stężenie alkoholu we krwi wynosi do 0,2‰ lub w wydychanym powietrzu, 0,1 mg/l. Kierowanie pojazdami przy zawartości alkoholu we krwi od 0,2‰ do 0,5‰ (0,1mg/l do 0,25 mg/l) stanowi wykroczenie określone w artykule 87 § 1 i 2 ustawy i kodeksu wykroczeń, a powyżej tego stężenia - przestępstwo określone w artykule 178 § 1 i 2 kodeksu karnego.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż M. N. w dniu 16 stycznia 2017 roku około godziny 20.00 na drodze (...) w miejscowości G. w rejonie posesji (...), prowadził pojazd mechaniczny marki A. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie po użyciu alkoholu, bowiem I badanie o godz. 20.05 i II badanie o godz. 20.20 wykazało 0,12 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Tym samym zachowanie obwinionego wypełniło znamiona wykroczenia z art. 87 § 1 kw.

W niniejszej sprawie Sąd uwzględnił wniosek oskarżyciela złożony w trybie art. 58 § 1 i 2 k.p.w. o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy w całości albowiem w świetle zebranych dowodów wyjaśnienia obwinionego oraz okoliczności popełnienia wykroczenia nie budzą wątpliwości, a cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy.

W trakcie postepowania w sprawie o wykroczenie nie ujawniono żadnych okoliczności skutkujących niemożnością przypisania obwinionemu winy, Sąd uznał więc, że obwiniony działał z winy umyślnej.

Stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd uznał za wyższy niż znikomy. Obwiniony, jest zawodowym kierowcą, w związku z czym powinien mieć świadomość, że nawet spożycie alkoholu w niewielkiej ilości, powodujące stężenie w organizmie na granicy dopuszczalnych norm, znacznie upośledza zdolności motoryczne oraz prawidłowe funkcjonowanie kierowcy w ruchu drogowym. Jazda samochodem po użyciu alkoholu, nawet na krótkim odcinku drogi, może doprowadzić do bardzo poważnych konsekwencji, gdyż reakcja kierowcy na dynamiczną sytuację na drodze jest opóźniona w stosunku do reakcji osoby trzeźwej.

Na korzyść obwinionego przemawia jego dotychczasowa niekaralność za wykroczenia.

Mając więc na względzie powyższe ustalenia co do stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz winy, a także przez wzgląd na cele, które kara ma osiągnąć w stosunku do obwinionego, Sąd Rejonowy uznał iż adekwatna do okoliczności sprawy jest kara grzywny zbliżona do dolnej granicy ustawowego zagrożenia, tj. grzywna w wysokości 500 zł.

Sąd omyłkowo określając zakres oddziaływania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów na okres 6 miesięcy, nie ograniczył jego stosowania do pojazdów dla których wymagane jest prawo jazdy kategorii B, jak wnosił oskarżyciel w uzgodnieniu z obwinionym, a orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 6 miesięcy.

Na poczet orzeczonego zakazu Sąd zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 16 stycznia 2017 r.

W związku z tym, iż obwiniony został ukarany zasądzono od niego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę.