Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VUa 12/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2013 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariola Mastalerz (spr.)

Sędziowie: SSO Beata Łapińska, SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: sekr.sądowy Alicja Jesion

po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku Ł. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

o zasiłek chorobowy

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 stycznia 2013r. sygn. IV U 307/12

oddala apelację.

Sygn. akt V Ua 12/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 grudnia 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił wnioskodawcy Ł. P. prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 1 września 2012 roku do dnia 26 października 2012 roku. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że Ł. P. podlegał ubezpieczeniu chorobowemu do dnia 31 sierpnia 2012 roku. Po ustaniu tytułu ubezpieczenia wnioskodawca kontynuował wcześniej podjętą działalność od 24 kwietnia 2012 roku pracę zarobkową tj. umowę agencyjną w (...) S.A. Dlatego nie ma prawa do zasiłku chorobowego za ww. okres.

Od decyzji tej odwołał się Ł. P. podnosząc, że nie wykonywał działalności w okresie zwolnienia lekarskiego i nie otrzymywał z tego tytułu dochodów.

ZUS nie uznał odwołania i wniósł o jego oddalenie.

Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim, IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy Ł. P. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 1 września 2012 roku do 26 października 2012 roku.

Sąd Rejonowy ustalił, że Ł. P. był zatrudniony do 31 sierpnia 2012 roku. W okresie od 24 kwietnia 2012 roku do 21 września 2012 roku był związany umową zlecenia z firmą (...) S.A. i z tytułu tej umowy nie uzyskał żadnego dochodu.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał odwołanie za zasadne. Sąd Rejonowy przywołał treść art. 13 ustawy zasiłkowej i uznał, że przepis ten nie ma zastosowania w niniejszej sprawie. Przez kontynuowanie działalności zarobkowej , w ocenie tego sądu, należy rozumieć nie tylko formalne zgłoszenie takiej działalności , ale i faktyczne jej prowadzenie i uzyskiwanie z tego tytułu dochodu. Tylko bowiem w takim przypadku dana osoba ma możliwość zgłosić akces do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i opłacać z tego tytułu składkę. W innym przypadku, jak wskazał Sąd Rejonowy zastosowanie winien mieć przepis art. 7 ustawy. Niezdolny do pracy stał się wnioskodawca w okresie, w którym miał zachowane prawo do zasiłku chorobowego z tytułu ubezpieczenia pracowniczego. Był to tytuł jego ubezpieczenia chorobowego.

Dlatego tez Sąd Rejonowy zmienił decyzję ZUS i przyznał Ł. P. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 1 września 2012 roku do dnia 26 października 2012 roku.

Powyższy wyrok zaskarżył w całości apelacją organ rentowy zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. Nr 60, poz. 636 z p. zm.) przez błędne przyznanie wnioskodawcy prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia w okresie od dnia 1 września 2012 r. do dnia 26 października 2012 r., podczas gdy wnioskodawca nie nabył prawa do tego zasiłku, gdyż po ustaniu tytułu ubezpieczenia kontynuował działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

Wskazując na powyższe organ rentowy wnosi o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył co następuje:

Apelacja jako nieuzasadniona podlega oddaleniu.

Sąd Okręgowy podziela bowiem w całości dokonane przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne, które znajdują oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym oraz rozważania prawne wskazujące na zasadność odwołania wnioskodawcy. Bezspornym w sprawie było, że wnioskodawca był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w okresie od 1 czerwca 2007 roku do dnia 31 sierpnia 2012 roku w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.. Bezspornym było również, że wnioskodawcę łączyła ze spółką akcyjną (...) we W. umowa zlecenia w okresie od 24 kwietnia 2012 roku do 21 września 2012 roku a także, że w okresie od 1 września 2012 roku do 26 października 2012 roku (a więc po ustaniu stosunku pracy) był niezdolny do pracy. Spór w niniejszej sprawie dotyczył zasiłku chorobowego za okres od 1 września 2012 roku do 26 października 2012 roku. Organ rentowy zakwestionował prawo Ł. P. do zasiłku chorobowego za cały okres tj. od 1 września 2012 roku do 26 października 2012 roku, bowiem w ocenie organu rentowego wnioskodawca po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego w dniu 31 sierpnia 2012 roku, kontynuował podjętą w dniu 24 kwietnia 2012 roku pracę zarobkową na tj. umowę agencyjną w (...) S.A. do dnia 21 września 2012 roku.

Wbrew stanowisku apelującego nie można uznać, aby wnioskodawca nie miał prawa do zasiłku chorobowego z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu ubezpieczenia chorobowego z tytułu umowy o pracę po ustaniu tego tytułu, gdyż od dnia 1 września 2012 roku kontynuował działalność zarobkową na podstawą trwającej nadal umowy agencyjnej, która stanowiła tytuł do objęcia dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym. Apelujący bowiem dokonał nieprawidłowej interpretacji treści art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby. Dla prawidłowego zastosowania tego przepisu decydujące znaczenie ma interpretacja zwrotu „kontynuowanie działalności zarobkowej” lub „podjęcie działalności zarobkowej”.

Przypomnieć w tym miejscu należy pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w uchwale z dnia 30 sierpnia 2001 roku, III ZP 11/01, OSP 2002, nr (...), poz. 18, iż prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia ma charakter wyjątkowy. Wyjątkowość wyraża się w przyznaniu prawa do świadczenia w okresie, za który nie jest opłacana składka, osobom niepodlegającym ubezpieczeniu. Trzeba też przypomnieć, że zasiłek chorobowy zastępuje utracony zarobek. Sąd Najwyższy wyraził pogląd (zasługujący na aprobatę), że ryzykiem chronionym jest w tym przypadku niemożność wykonywania (kontynuowania lub podjęcia) każdej działalności zarobkowej, zarówno tej, której wykonywanie dawało tytuł do objęcia ubezpieczeniem, jak i wykonywanej równolegle z taką działalnością, a ponadto jakiejkolwiek nowej działalności dającej źródło utrzymania. Jeżeli po ustaniu tytułu ubezpieczenia dojdzie do kontynuowania lub podjęcia działalności zostanie ona objęta ubezpieczeniem chorobowym. Wówczas zdarzenie ubezpieczeniowe (choroba) będzie pozostawać w związku z nowym tytułem ubezpieczeniowym.

W ocenie Sądu Okręgowego (podzielając w tym zakresie pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 czerwca 2012 roku, I UK 13/12, opubl. Gazeta Prawna i L.) pozbawienie prawa do zasiłku chorobowego miałoby uzasadnienie wówczas, gdyby wnioskodawca uzyskał tytuł ubezpieczenia w postaci prowadzenia działalności gospodarczej (kontynuując działalność, która nie podlegała obowiązkowi opłacania składek wobec prowadzenia jej równolegle z pracowniczym zatrudnieniem), czyli gdyby podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, a w konsekwencji nabył tytuł do objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym. Dlatego w tym zakresie nabiera znaczenia okoliczność faktycznego prowadzenia (kontynuowania) działalności gospodarczej po ustaniu ubezpieczenia pracowniczego, czego wydaje się nie zauważać apelujący.

Zawarcie przez Ł. P. umowy zlecenia ze spółką (...) S.A. we W. i trwanie tej umowy przez okres od 24 kwietnia 2012 roku do 21 września 2012 roku stwarza domniemanie kontynuowania działalności zarobkowej przez wnioskodawcę po ustaniu stosunku pracy. Jednak domniemanie to może zostać obalone w razie udowodnienia, że działalność ta rzeczywiście nie była prowadzona.
W ocenie Sądu Okręgowego, w świetle zebranych w sprawie dowodów, w tym zeznać samego wnioskodawcy oraz zaświadczenia wystawionego przez spółkę (...) S.A. we W. z dnia 30.01.2013 r. (k. 10), uznać należało, iż Ł. P. faktycznie takiej działalności nie prowadził, a także nie uzyskiwał z tego tytułu dochodu. Rację ma apelujący, iż w sprawie bez znaczenia jest czy wnioskodawca osiągał dochód czy też nie. Nie uzyskiwanie zarobku nie wyłącza regulacji art. 13 ust 1 pkt 2 ww. ustawy, gdyż przepis ten nie uzależnia prawa do zasiłku chorobowego od osiągania lub nie osiągania dochodu. Jednak treść wystawionego zaświadczenia,
w którym wskazano, że w przez cały okres trwania umowy Ł. P. nie otrzymał żadnego wynagrodzenia, uwiarygodnia jego zeznania, że żadnej pracy na rzecz spółki (...) S.A. nie wykonywał. Logicznym jest, że gdyby wnioskodawca pracował na rzecz spółki, to za swoją pracę otrzymałby wynagrodzenie. Skoro wnioskodawca faktycznie nie pracował na rzecz spółki (...) S.A. w ramach zawartej umowy zlecenia, to zachował prawo do zasiłku chorobowego za okres od
1 września 2012 roku do dnia 26 października 2012 roku.

Z tych względów Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych działając na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację.