Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, Wydział VIII Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący:SSO Elżbieta Kala

SSO Wojciech Wołoszyk

SSR del.Ewa Gatz-Rubelowska

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...)

(...). w P.

przeciwko (...). w O., Czechy, Oddział w C.

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy wydane w dniu 4 września 2013 r., sygn. akt VIII GC 1517/13

postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w dniu 4 września 2013 r. wydał postanowienie , którym uznał się niewłaściwym miej scowo i nakazał przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bielsku-Białej-Sądowi Gospodarczemu,jako miejscowo właściwemu.

W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że powód skierował pozew o zapłatę do Sądu Rejonowego w Bydgoszczy zaś w sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pozwany zgłosił zarzut niewłaściwości miejscowej , a Sąd ocenił go jako zasadny. ' Sąd Rejonowy zważył, że powód reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym nie przytoczył żadnych okoliczności wskazujących na właściwość miejscową tutejszego Sądu, a oddział pozwanego znajduje się w C..Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły przepisy art. 200 § 1 k.p.c. w zw. z art. 30 k.p.c.

1

W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił Sądowi naruszenie przepisów art. 34 k.p.c. w zw. z art. 4 54 k.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego. Wyjaśnił, że uzasadnił w pozwie właściwość miejscową Sądu w Bydgoszczy, wyraźnie wskazując przepis art. 34 k.p.c. w zw. z art. 454 k.c. Dalej skarżący podniósł, że w obrocie profesjonalnym między przedsiębiorcami w określonych sytuacjach zapłata powinna nastąpić przy wykorzystaniu rachunku bankowego. Zauważył, że wskazany przez niego w pozwie rachunek bankowy, na który miała nastąpić zapłata, prowadzony jest przez (...) S.A. z siedzibą w B.. Skoro zaś -zgodnie z art. 454 k.c. - świadczenie pieniężne winno być spełnione w siedzibie wierzyciela, to powód prawidłowo skierował pozew do Sądu w Bydgoszczy. Zdaniem powoda ocena tego, czy należycie uzasadniono właściwość miejscową powinna być dokonana w kontekście całego materiału dowodowego w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew stanowisku Sądu Rejonowego stwierdzić należy, że strona powodowa należycie uzasadniła w pozwie właściwość miejscową Sądu w Bydgoszczy. Powód powołał się w tej kwestii na przepisy art. 34 k.p.c. w związku z art. 454 k.c.

Zgodnie z art. 34 k.p.c. powództwo o zawarcie umowy, ustalenie jej treści, o zmianę umowy oraz o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, a także o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy można wytoczyć przed sąd miej sca jej wykonania. W myśl cytowanego przepisu miej sce wykonania umowy określa się według założeń prawa materialnego tj. stosownie do art. 454 k.c.

Przepis artykułu 454 k.c. wskazuje jako miejsce spełnienia świadczenia miejsce oznaczone w umowie lub wynikające z właściwości zobowiązania. W braku tej podstawy świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub siedziby wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia, a inne świadczenia - w miejscu zamieszkania lub siedziby dłużnika w chwili powstania zobowiązania .

W przedmiotowej sprawie powód dochodzi zapłaty wynagrodzenia za wykonane na rzecz pozwanego i dostarczone mu konstrukcje dla sieci trakcyjnej i okucia ocynkowane. Wysokość tego wynagrodzenia została określona w wystawionych pozwanemu fakturach VAT załączonych do pozwu. Świadczenie powoda ma więc niewątpliwie charakter pieniężny, a skoro tak - to miejscem jego spełnienia w myśl wskazanych wyżej przepisów jest siedziba powodowej spółki - wierzyciela, czyli miejscowość P., gmina N..

2

Mając na uwadze gospodarczy charakter przedmiotowego postępowania oraz miejsce położenia siedziby powoda, właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy jest zatem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy - Wydział Gospodarczy. Właściwość ustalono w oparciu o przepisy § 3 pkt 3 lit. c Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012 r. w sprawie ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz.U.2012.1223) oraz § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 czerwca 2012 r. w sprawie przekazania niektórym sądom okręgowym i sądom rejonowym rozpoznawania spraw gospodarczych z obszarów właściwości innych sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz.U.2013.1110 j.t.).

Na marginesie jedynie należy zauważyć, iż tutejszy Sąd Rejonowy byłby również właściwy z uwagi na siedzibę banku, w którym znajduje się rachunek bankowy powoda. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego przyjmuje się, iż siedziba banku (oddziału banku) prowadzącego rachunek wierzyciela jest miejscem spełnienia świadczenia pieniężnego za pomocą rozliczeń bezgotówkowych (zob. uchwała Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 14.02.2002 r., III CZP 81/01). W myśl wyrażonego w tym orzeczeniu poglądu, rozliczenie bezgotówkowe wymaga zgody obu stron na zapłatę na określony rachunek wierzyciela, i tylko wtedy, gdy taka zgoda istniej e, miej scem spełnienia świadczenia pieniężnego jest siedziba banku prowadzącego rachunek wierzyciela. W niniejszej sprawie powód wskazał swój rachunek bankowy w wystawionych pozwanemu fakturach VAT, a pozwany zaakceptował tak określone miejsce spełnienia świadczenia, gdyż dokonał na ten rachunek wpłaty części wynagrodzenia.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.

Na oryginale właściwe podpisy

3