Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska- Socha

Protokolant Ewa Modlińska

przy udziale Asesora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu A. L.

po rozpoznaniu w dniach 3 lutego 2017r i 8 lutego 2017r.

sprawy T. W.

urodz. (...) w miejscowości C.,

syna S. i H. z domu S.,

oskarżonego o to, że :

w dniu 27 lipca 2015 roku w W., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wprowadzając w błąd doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. D.w ten sposób, że zamieścił na portalu internetowym (...)o nr. (...)ofertę sprzedaży aparatu fotograficznego marki S. (...)-S. D. (...)za sumę 1780 zł, którą to kwotę pokrzywdzony wpłacił na wskazane konto bankowe w zamian za przesłanie aparatu fotograficznego, jednak nie otrzymał zamówionego aparatu fotograficznego ani też zwrotu przekazanych pieniędzy, czym działał na szkodę J. D., to jest o czyn z art. 286 § 1 kk

I.  oskarżonego T. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku z tym, iż przyjmuje, że oskarżony wprowadził w błąd pokrzywdzonego J. D. co do zamiaru sprzedaży i przesłania mu na wskazany adres aparatu fotograficznego marki S. (...)-S. D. (...) za sumę 1780 złotych, tj. występku z art. 286§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 286§1 kk wymierza mu karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 kk zawiesza warunkowo tytułem próby na okres lat 2/ dwóch/,

II.  zasądza od oskarżonego T. W. na rzecz Skarbu Państwa wydatki powstałe od chwili wszczęcia postępowania w kwocie 100 / sto / złotych i wymierza mu opłatę w wysokości 120 / sto dwadzieścia/ złotych.

Sygnatura akt III K 778/16

UZASADNIENIE

sporządzone w trybie art. 424§3 kpk

Wyrokiem z dnia 8 lutego 2017r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu uznał oskarżonego T. W.za winnego tego, że w dniu 27 lipca 2015 roku w W., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wprowadzając w błąd pokrzywdzonego J. D.co do zamiaru sprzedaży i przesłania mu na wskazany adres aparatu fotograficznego marki S. (...)-S. D. (...)za sumę 1780 złotych, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem J. D.w ten sposób, że zamieścił na portalu internetowym (...)na aukcji o nr. (...)ofertę sprzedaży aparatu fotograficznego marki S. (...)-S. D. (...)za sumę 1780 zł, którą to kwotę pokrzywdzony wpłacił na wskazane konto bankowe w zamian za przesłanie aparatu fotograficznego, jednak nie otrzymał zamówionego aparatu fotograficznego ani też zwrotu przekazanych pieniędzy, czym działał na szkodę J. D., to jest czynu z art. 286 § 1 kk i za czyn ten na podstawie powołanego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 kk zawiesił warunkowo tytułem próby na okres lat 2. Sąd zasądził od oskarżonego T. W.na rzecz Skarbu Państwa wydatki powstałe od chwili wszczęcia postępowania w kwocie 100 złotych i wymierzył mu opłatę w wysokości 120 złotych.

Prokurator Rejonowy w Kłodzku wniósł o sporządzenie uzasadnienia niniejszego wyroku co do kary i doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w zakresie wymierzonej oskarżonemu kary zważył co następuje :

Wymierzając oskarżonemu T. W.karę Sąd uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu, na który składa sposób działania oskarżonego, okoliczności popełnienia czynu, bezpośredni zamiar oskarżonego oraz motywacja wskazująca na chęć osiągnięcia szybkiego zysku a także wysokość szkody. Jako okoliczność obciążającą Sąd uznał karalność oskarżonego natomiast okoliczności łagodzących Sąd się nie dopatrzył. Wymierzona oskarżonemu T. W.kara jest zdaniem Sądu adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia właściwości i warunki osobiste oraz osobowość oskarżonego. Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił nadto cele kary tak w zakresie prewencji szczególnej jak i ogólnej. Oskarżony T. W.wprawdzie był karany sądownie lecz po pierwsze skazanie dotyczy czynów z art. 83§1 kks , po drugie w dacie popełnienia czynu oskarżony nie był karany. Biorąc pod uwagę, że czyn oskarżonego miał charakter incydentalny Sąd uznał, że nie zachodzi konieczność wymierzenia kary izolacyjnej i że w odniesieniu do oskarżonego T. W.cele kary zostaną zrealizowane poprzez zastosowanie warunkowego zawieszenia jej wykonania. Zakreślony dwuletni okres próby wystarczy by zweryfikować postawę oskarżonego względem przestrzegania porządku prawnego. Sąd nie orzekł o obowiązku naprawienia szkody bowiem szkoda , co wynika z zeznań pokrzywdzonego J. D., została naprawiona. Pokrzywdzony otrzymał bowiem bezpośrednio z ubezpieczenia od (...) zwrot całej wpłaconej oskarżonemu kwoty 1780 złotych. Sąd nie orzekł nadto pomimo wniosku prokuratora o przepadku korzyści majątkowej albowiem orzeczenie przepadku korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa albo jej równowartości musi mieć ściśle określony substrat w postaci konkretnie wskazanych składników majątkowych sprawcy istniejących w chwili orzekania. Przywołać w tym miejscu należy postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 10.07.2013r./ sygn.. akt II AKz 266/13 / zgodnie z którym „ z istoty środka karnego w postaci przepadku korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa albo jej równowartości nie można sprowadzać do nałożenia na sprawcę obowiązku zapłacenia określonej sumy pieniężnej bez ustalenia, że sprawca dysponuje konkretnymi wartościami mogącymi stanowić przedmiot przepadku”. Jak wskazał Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w uzasadnieniu przywołanego postanowienia „ orzekając ten środek nie wolno ustalać kwoty pieniężnej abstrahując od rzeczywistego majątku sprawcy , np. środków zabezpieczonych na koncie bankowym sprawcy, lecz orzec przepadek faktycznie posiadanych przezeń środków pieniężnych” albowiem „ objęte przepadkiem przedmioty, korzyść majątkowa lub jej równowartość przechodzą na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku” , a „ orzeczenie sądu ma w tej części charakter konstytutywny i musi odnosić się do realnie istniejącego przedmiotu, który z momentem prawomocności wyroku zmienia właściciela. Brak substratu w chwili orzekania powoduje faktyczną niemożność orzeczenia tego środka karnego w każdej przewidzianej przez prawo postaci”. Aprobując stanowisko Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu o wnioskowanym przepadku nie orzeczono. O kosztach postępowania orzeczono po myśli art. 627 kpk obciążając nimi oskarżonego zaś o opłacie stosownie do art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych .