Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Dobrawa Michałowska

Protokolant: st. protokolant sądowy Joanna Pilc-Syposz

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2017 r. na rozprawie

sprawy z wniosku Przedsiębiorstwa Produkcji i (...) Sp. z o.o. w L.

z udziałem (...) S.A w W.

o ustanowienie służebności przesyłu

postanawia:

1.  oddalić wniosek,

2.  zasądzić od wnioskodawcy Przedsiębiorstwa Produkcji i (...) Sp. z o.o. w L. na rzecz uczestnika (...) S.A w W. 497 zł (czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

UZASADNIENIE

Wnioskodawca Przedsiębiorstwo Produkcji i (...) Sp. z o.o. z/s w L., we wniosku złożonym w tutejszym Sądzie w dniu 24 marca 2016 roku wniósł o ustanowienie na podstawie art 305 ²§2 k.c. służebności przesyłu, obciążającej:

- nieruchomość gruntową położoną w L., obejmującą działki ewidencyjne o numerach (...); 340/13; 340/14; 340/15; 340/16; 340/18, obręb L., dla których Sąd Rejonowy w Nysie prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) na rzecz (...) S.A. w K., polegającej na prawie korzystania ze strefy służebności w ten sposób, że przedsiębiorstwo przesyłowe ma prawo utrzymywania posadowionej tam sieci elektroenergetycznej wysokiego napięcia (WN) na jednym słupie WN oraz sieci elektroenergetycznej niskiego napięcia (SN) na pięciu słupach elektroenergetycznych NN a także dostępu do oznaczonej nieruchomości w celu przeprowadzania modernizacji, napraw i konserwacji elektroenergetycznej infrastruktury przesyłowej, za jednorazowym wynagrodzeniem z tytułu ustanowienia służebności przesyłu obejmującym odszkodowanie za utratę wartości nieruchomości w wysokości wyliczonej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego;

- nieruchomość gruntową położoną w L., obejmującą działki ewidencyjne o numerach (...) obręb L., dla których Sąd Rejonowy w Nysie prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) na rzecz (...) S.A w K., polegającej na prawie korzystania ze strefy służebności w ten sposób, że przedsiębiorstwo przesyłowe ma prawo utrzymywania posadowionej tam sieci elektroenergetycznej WN na słupie elektroenergetycznym WN a także dostępu do oznaczonej nieruchomości w celu przeprowadzania modernizacji, napraw i konserwacji elektroenergetycznej infrastruktury przesyłowej, za jednorazowym wynagrodzeniem z tytułu ustanowienia służebności przesyłu obejmującym odszkodowanie za utratę wartości nieruchomości w wysokości wyliczonej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego; -

- nieruchomość gruntową położoną w L., obejmującą działki ewidencyjne o numerach (...) obręb L., dla których Sąd Rejonowy w Nysie prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) na rzecz (...) S.A. w K., polegającej na prawie korzystania ze strefy służebności w ten sposób, że przedsiębiorstwo przesyłowe ma prawo utrzymywania posadowionej tam sieci elektroenergetycznej WN i słupa energetycznego WN a także dostępu do oznaczonej nieruchomości w celu przeprowadzania modernizacji, napraw i konserwacji elektroenergetycznej infrastruktury przesyłowej, za jednorazowym wynagrodzeniem z tytułu ustanowienia służebności przesyłu obejmującym odszkodowanie za utratę wartości nieruchomości w wysokości wyliczonej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego;

- nieruchomość gruntową położoną w L., obejmującą działki ewidencyjne o numerach (...) obręb L., dla których Sąd Rejonowy w Nysie prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), na rzecz (...) S.A. w K., polegającej na prawie korzystania ze strefy służebności w ten sposób, że przedsiębiorstwo przesyłowe ma prawo utrzymywania posadowionej tam sieci elektroenergetycznej WN na trzech słupach elektroenergetycznych WN oraz sieci elektroenergetycznej NN na dwóch słupach elektroenergetycznych a także dostępu do oznaczonej nieruchomości w celu przeprowadzania modernizacji, napraw i konserwacji elektroenergetycznej infrastruktury przesyłowej, za jednorazowym wynagrodzeniem z tytułu ustanowienia służebności przesyłu obejmującym odszkodowanie za utratę wartości nieruchomości w wysokości wyliczonej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego oraz o zasądzenie od uczestnika (...) S.A. z/s w K. na rzecz strony wnioskującej kosztów postępowania według norm prawem przewidzianych.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest właścicielem wskazanych wyżej o przeznaczeniu na użytki rolne, które nie są obciążone służebnością przesyłu. Na przedmiotowej nieruchomości posadowione zostały należące do uczestnika urządzenia przesyłowe w postaci sieci elektroenergetycznej niskiego napięcia, posadowionej na 7 słupach elektroenergetycznych oraz sieci elektroenergetycznej wysokiego napięcia, posadowionej na 5 słupach elektroenergetycznych. Urządzenia pozostają czynnie eksploatowane przez przedsiębiorstwo przesyłowe. Wnioskodawca pismem z dnia 25 sierpnia 2015 r., z dnia 6 października 2015 r. oraz z dnia 16 listopada 2015 r. domagał się od uczestnika zawarcia umowy ustanowienia służebności przesyłu za wynagrodzeniem w wysokości 150 000 zł. Mimo poczynionych starań, uczestnik nie wyraził woli umownego uregulowania tej kwestii na warunkach satysfakcjonujących wnioskodawcę, wyrażając swoje stanowisko pismami z dnia 14 września 2015 r., 21 września 2015r., 19 października 2015 r. oraz 23 listopada 2015 r.

W odpowiedzi na wniosek z dnia 1 lipca 2016 r. (k. 75-92) wnioskodawca (...) S.A. z/s w K., wniosłz o oddalenie wniosku wobec braku legitymacji biernej uczestniczki postępowania w zakresie dot. działek nr (...) położonych w obrębie L., zapisanej w księdze wieczystej nr (...) prowadzonych przez Sąd Rejonowy w Nysie oraz w pozostałym zakresie o oddalenie wniosku o ustanowienie służebności przesyłu w całości oraz o zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki postępowania kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, oraz opłaty od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Ponadto uczestnik postepowania wniósł o uwzględnienie zarzutu uczestniczki postępowania zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu, tj.: prawie posadowienia i utrzymywania na pozostałych działkach linii wysokiego napięcia 220 kV relacji Z.-G., a także prowadzenia eksploatacji tych linii, a w tym prawie dostępu, wejścia, przechodu i przejazdu (w tym sprzętem ciężkim) osób przez Spółkę upoważnionych, w celu dokonywania czynności związanych z konserwacją, remontem, modernizacją, przebudową, usuwaniem awarii linii, w tym dokonania wymiany słupa lub innych niezbędnych elementów linii elektroenergetycznej.

W uzasadnieniu odpowiedzi na wniosek wskazano, że, na działkach o nr (...) nie ma obiektów będących własnością (...) S.A. Uczestniczka postępowania kwestionowałą przedmiotowy wniosek tak co do zasady, jak i co do wysokości. Uczestnik postępowania przyznał, iż na działkach (...) należącej do wnioskodawcy zlokalizowany jest stanowiący własność uczestniczki postępowania odcinek linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia 220 kV relacji Z.-G., która jest częścią linii Ś.-G.. Linia została wybudowana w 1966 r. przez Zakłady (...) we W.. Przedmiotowa linia została wybudowana z zachowaniem wszelkich wymogów formalnych na podstawie m.in. orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w O. z 25 maja 1965 r., orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w N. z 27 września 1965 r., wraz z wykazem właścicieli. Ponadto budowę linii zgodnie z obowiązującymi w jej czasie przepisami potwierdza decyzja Prezydium Powiatowej Radny Narodowej w N. z 24 sierpnia 1965 r. zezwalając na budowę linii energetycznej 220 kV na odcinku N., Złotogłowie, J., decyzja Prezydium Miejskiej Rady Narodowej z dnia 26 kwietnia 1965 r. zezwalającej na budowę linii 220 kV Z.- G. na nieruchomościach stanowiących własność właścicieli wymienionych w planie sytuacyjnym, protokół odbioru końcowego i oddania do eksploatacji linii 220 kV Ś. - G. wraz z załącznikiem. Mając na uwadze powyższe nie ulega, więc wątpliwości, iż linia energetyczna znajdująca się na nieruchomości wnioskodawcy wybudowana została z zachowaniem wszelkich wymogów formalnoprawnych, przez podmioty do tego upoważnione i na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Dodatkowo uczestnik postępowania wskazał, iż z uwagi na znaczący upływ czasu od momentu realizacji inwestycji, wielokrotne zmiany organizacyjne poprzedników prawnej uczestniczki następujące nie z jej woli, oraz obowiązujące wówczas przepisy dotyczące archiwizowania dokumentów, dokumentacja przedmiotowej inwestycji może być niekompletna. Zdaniem uczestniczki postępowania jednakże taki stan faktyczny, niezawiniony przez nią, nie może działać jedynie na jej niekorzyść. Uczestniczka postępowania podniosła zarzut zasiedzenia na rzecz Spółki (...) S.A z siedzibą w K. służebności gruntowej odpowiadającej służebności przesyłu. Od chwili budowy aż do dnia dzisiejszego linia elektroenergetyczna istniała na nieruchomości wnioskodawcy, służyły do przesyłu energii elektrycznej i była eksploatowana zarówno przez uczestniczkę postępowania, jak i jej poprzedników prawnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Skarb Państwa do dnia 29 czerwca 1999 r. był właścicielem nieruchomości położonej w L., gmina Ł., obejmującej m.in. działki (...) mapa 1, stanowiące rolę, łąkę i teren zabudowany o łącznym obszarze 27,5556 ha. W dniu 29 czerwca 1999 r. własnośc nieruchomości została nabyta przez Przedsiębiorstwa Produkcji i (...) Sp. z o.o. z/s w L.. Przedmiotowe działki zostały odłączone od księgi wieczystej KW nr (...) i została dla nich założona nowa księga wieczysta KW nr (...).

Dowód:

1.  z akt księgi wieczystej (...) wyciągi wykazu zmian gruntowych, k. 328-329 i 343-345, wypis z rejestru gruntów, k. 340, decyzja wójta Gminy Ł., k. 341-342, umowa sprzedaży, k. 358-360

2.  odpis księgi wieczystej (...), k. 17-21, 361-362,

3.  wypis z rejestru gruntów, k. 27,

Skarb Państwa był również właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę nr (...) z mapy 4, o obszarze 89,5521 ha, stanowiącej grunty orne i nieużytki położone w L. do dnia 11 grudnia 2012 r. w którym wyzbył się prawa własności w drodze sprzedaży na rzecz wnioskodawcy, które zostały odłączone od księgi wieczystej KW nr (...) i dla których została założona księga wieczysta KW nr (...) .

Dowód:

1.  odpis księgi wieczystej (...), k. 22-26,

2.  Wypis z rejestru gruntów, k. 30,

3.  Z akt księgi wieczystej (...) Postanowienie Sądu Rejonowego w Nysie (...) umowa sprzedaży, k. 352-356.

Skarb Państwa był także do dnia 30 listopada 2011 r. właścicielem działki nr (...) z mapy 5 o obszarze 84,6600 ha oraz działki nr (...) z mapy 2 o obszarze 11,0400 ha stanowiących grunty orne, położone w obrębie L., gmina Ł., które były objęte księgą wieczystą KW nr (...), a które zostały sprzedane wnioskdoawcy. Dla przedmiotowych działek jest prowadzona księga wieczysta KW nr (...).

Dowód:

1.  Z akt księgi wieczystej (...): umowa sprzedaży, k. 348-352,

2.  odpis księgi wieczystej (...), k. 6-10,

3.  Wypis z rejestru gruntów, k. 31

W dniu 12 stycznia 1995 r. Agencja Własności Rolnych Skarbu Państwa w O. zawarła z Przedsiębiorstwem Produkcji i (...) Sp. z o.o. z/s w L. w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży m.in. działek nr (...) położonych w P., gmina P. stanowiących rolę o łącznym obszarze 30,8000 ha. W tym samym dniu strony zawarły umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego działek nr (...) położonych w P., gmina P. stanowiących rolę o łącznym obszarze 19,6600 ha. Przedmiotowe działki odłączono z księgi wieczystej KW nr (...) i założono dla nich nową księgę wieczystą KW nr (...).

Dowód:

1.  wypis z rejestru gruntów, k. 23,

2.  odpis księgi wieczystej (...), k. 11-16, 371-2, 373

3.  z akt księgi wieczystej OP1N/00045681/8: zaświadczenie, k. 363, postanowienie Sądu Rejonowego w Nysie (...), k. 364,

4.  z akt księgi wieczystej OP1N/00046135/3: umowy sprzedaży, k. 365-367 i 368-370,

Uczestniczka postepowania jest aktualnym właścicielem linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia 220kV relacji Z.-G., część przebiega przez nieruchomość stanowiącą własność wnioskodawcy, a zlokalizowaną na terenie działek nr (...). Linia ta została wzniesiona przez Skarb Państwa działający przez Zakłady (...) we W. w 1966 r., na gruntach stanowiących przedmiot jego własności. Od chwili jej posadowienia linia jest nieprzerwanie eksploatowana zgodnie z jej przeznaczeniem, początkowo przez przedsiębiorstwo państwowe, a w chwili obecnej przez uczestniczkę

Dowód:

1.  decyzje Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, k. 111, 112-114, 115-118,119,

2.  protokół odbioru końcowego, k. 120-128,

3.  protokół odbioru technicznego, k. 129-133,

4.  zarządzenie Naczelnego Dyrektora Zjednoczenia (...) 12 sierpnia 1975, k. 139-148,

5.  zarządzenie nr 32 Ministra Górnictwa i Energetyki z 22 kwietnia 1985 r., 149-153,

6.  Zarządzenie Ministra Przesyłu i Handlu z 9 lipca 1993 r., 154-157,

7.  zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z 30 grudnia 1988 r., k. 163-167,

8.  Postanowienie Sądu Rejonowego dla Ministra Stołecznego W. w W. z 31 grudnia 1994 r., k. 168-172,

9.  Protokół nadzwyczajnego zebrania akcjonariuszy (...) S.A., k. 173-191,

10.  protokół Walnego Zgromadzenia (...) S.A., k. 192-199,

11.  Przesłuchanie Prezesa wnioskującej spółki, k. 255-256.

Na terenie nieruchomości stanowiącej działki (...) zlokalizowane są urządzenia przesyłowe należące do (...) S.A w K.. W tym zakresie toczy się postępowanie zarejesrtowane w tutejszym sądzie pod sygnaturą I(...)

Dowód: pismo T. dystrybucja S.A. w K., k. 302.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na zasiedzenie przez uczestniczkę postępowania służebności opowiadającej swej treści służebności przesyłu oraz w zakresie linii zlokalizowanych na terenie nieruchomości oznaczonych w ewidencji gruntów jako działki (...) z uwagi na brak urządzeń przesyłowych należących do wnioskodawcy.

W sprawie kapitalne znaczenie ma ustalenie, że linia elektroenergetyczna została posadowiona przez właściciela – Skarb Państwa na własnych na gruntach. Okoliczność ta została ustalona na podstawie niebudzących żadnych wątpliwości dokumentów zgromadzonych w aktach ksiąg wieczystych: wypisów z rejestru gruntów, zaświadczeń, umów i wykazów, a także treści samych wpisów. Z resztą, również wnioskodawca nie zaprzeczał, że nabył grunty, które wcześniej były przez niego dzierżawione, a które wcześniej były użytkowane przez Państwowe Gospodarstwo Rolne (gdzie również pracował obecny prezes wnioskującej spółki) i że już wtedy posadowiona była tam rzeczona linia.

Stosownie do treści art. 292 k.c. służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie tylko w wypadku, gdy polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przepisy o nabyciu własności nieruchomości przez zasiedzenie stosuje się odpowiednio. Bieg zasiedzenia rozpoczyna się od dnia przystąpienia przez samoistnego posiadacza służebności do jej wykonywania, tzn. do korzystania z urządzenia, o którym mowa w zdaniu pierwszym art. 292 k.c., w zakresie odpowiadającym treści służebności (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 1967 r., III CZP 12/67). Swoistą cechą tego posiadania jest to, że władztwo posiadacza sprowadza się do korzystania z nieruchomości w zakresie odpowiadającym treści służebności (art. 352 § 1 k.c.), a więc można je wykonywać sporadycznie, w miarę potrzeby. Jednakże musi mieć cechę stabilności – nie może być przypadkowe. Przeniesienie posiadania jest wystarczającym tytułem legitymującym posiadacza do wykonywania posiadania w granicach, w jakich nastąpiło przeniesienie. W wyroku z dnia 31 maja 2006 roku, w sprawie IV CSK 149/2005, Sąd Najwyższy zwrócił uwagę na to, że posiadania prowadzącego do nabycia służebności gruntowej w drodze zasiedzenia nie należy utożsamiać z posiadaniem prowadzącym do nabycia przez zasiedzenie własności nieruchomości. Przy ocenie posiadania prowadzącego do zasiedzenia służebności gruntowej chodzi o faktyczne korzystanie z gruntu w takim zakresie i w taki sposób, w jaki czyniłaby to osoba, której przysługuje służebność. Zauważyć jednocześnie należy, że posiadanie służebności, jakie wykonywały przedsiębiorstwa przesyłowe, było specyficznym posiadaniem, które tym różni się od posiadania samoistnego, że w przeciwieństwie do niego jest posiadaniem prawa, a nie rzeczy. Same urządzenia przesyłowe stanowiły własność Skarbu Państwa. Przesłanką zasiedzenia służebności gruntowej jest istnienie trwałego i widocznego urządzenia umożliwiającego wykonywanie służebności danego rodzaju, którego istnienie w niniejszej sprawie jest bezsporne. Trwałość sieci wynika z samej jego natury, natomiast przez widoczność urządzenia – w przypadku urządzeń przesyłowych, które znajdują się pod powierzchnią ziemi – należy rozumieć także świadomość wybudowania urządzenia przesyłowego, fizyczną możliwość stwierdzenia jego obecności oraz możność zapoznania się z mapami dokumentującymi jego przebieg. W niniejszej sprawie, jak już wyżej wskazano, wiedza co do posadowienia na rzeczonej nieruchomości uczestnika nie budzi wątpliwości.

Korzystanie posiadacza służebności ograniczyło się do korzystania z linii zawieszonej na słupach osadzonych na gruncie. Posiadanie służebności gruntowej o treści służebności przesyłu zaistnieje już w razie samego posadowienia urządzeń przesyłowych, nawet gdyby nie były konieczne inne ingerencje we własność nieruchomości (np. wejścia w celu konserwacji). Posiadaniem będzie więc trwałe (rozciągnięte w czasie) umieszczenie urządzeń w przestrzeni nieruchomości i rozpoczęcie ich eksploatacji (przesyłania mediów). Posiadanie nie musi oznaczać ciągłości oddziaływań innego typu na nieruchomość obciążaną (np. oględzin, usuwania awarii, konserwacji, remontów itp. W uchwale z dnia 7 października 2008 roku (III CZP 89/2008), Sąd Najwyższy rozstrzygnął, że przed ustawowym uregulowaniem służebności przesyłu (a więc do 2008 roku) dopuszczalne było nabycie w drodze zasiedzenia służebności odpowiadającej treści służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorstwa. Stanowisko to podzielił Sąd Najwyższy także w postanowieniu z dnia 17 grudnia 2008 roku (I CSK 171/2008), w którym przyjął, że objęcie przez przedsiębiorstwo państwowe cudzej nieruchomości w posiadanie na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (tekst jedn. Dz.U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.; uchylona) w celu budowy urządzeń przesyłowych uzasadnia przyjęcie dobrej wiary tego przedsiębiorstwa jako posiadacza służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu (art. 292 w zw. z art. 172 § 1 k.c.). W tym samym orzeczeniu Sąd Najwyższy stwierdził również, że nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, iż posiadanie służebności przesyłowej przez przedsiębiorstwo państwowe przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej kodeks cywilny z 1989 roku nie było posiadaniem w rozumieniu art. 352 § 1 k.c. i nie mogło prowadzić do zasiedzenia. W uchwale z dnia 7 października 2008 r. (III CZP 89/08, Biul. SN 2008, nr 10, s. 7; Lex nr 458125) SN wskazał, że "przed ustawowym uregulowaniem służebności przesyłu (art. 305 ¹ - 305 ⁴ k.c.) dopuszczalne było nabycie w drodze zasiedzenia służebności odpowiadającej treści służebności przesyłu w ruchu przedsiębiorstwa". Nie ma przy tym potrzeby oznaczania nieruchomości władnącej. Skoro powołana ustawa nie zawiera przepisów przejściowych, między innymi w zakresie zasiedzenia służebności przesyłu, należy przyjąć, że jeżeli termin prowadzący do zasiedzenia służebności upłynął przed dniem 3 sierpnia 2008 r. (to jest przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 30 maja 2008 r.), to sąd stwierdzi nabycie służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu, jeżeli zaś po tej dacie - sąd stwierdzi zasiedzenie służebności przesyłu.

Dla oceny dobrej lub złej wiary posiadacza służebności znaczenie ma nie jego wiedza, kto jest właścicielem obciążonej nieruchomości, ale jego przekonanie co do tego, czy przysługuje mu wykonywane prawo w chwili przystąpienia do jego wykonywania. W badanej sprawie urządzenie przesyłowe posadowił właściciel nieruchomości. Tym samym należy przyjąć przymiot dobrej wiary w momencie posadowienia urządzeń. Nie budzi wątpliwości, że przed zmianą art. 128 k.c., tj. do dnia 1 lutego 1989 r. przedsiębiorstwo państwowe nie mogło zostać uznane za samoistnego posiadacza nieruchomości w zakresie odpowiadającym służebności przesyłu. Możliwe jest to dopiero od tego dnia, i od tej daty należy liczyć bieg terminu o którym mowa w art. 172 k.c.

W chwili kiedy rozpoczął swój bieg termin zasiedzenia, przepisy kodeksu cywilnego (art. 172 k.c. w pierwotnym brzmieniu) przewidywały 10- letni termin zasiedzenia dla posiadania w dobrej wierze i 20 - letni termin zasiedzenie dla posiadania w złej wierze. Dopiero ustawą z dnia 28 lipca 1990 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1990 r. Nr 55, poz. 321) wprowadzono termin 20 - letni i termin 30 - letni. Przyjmując więc dobrą wiarę posiadacza stwierdzić należy, że od momentu rozpoczęcia biegu zasiedzenia – 1 lutego 1989 roku, na gruncie obowiązujących ówcześnie przepisów musiałoby upłynąć co najmniej 10 lat, a więc zasiedzenie nastąpiłoby z końcem dnia 11 lutego 1999 roku. W związku z tym, iż w 1990 roku doszło do wydłużenia terminów zasiedzenia, a zgodnie z przepisami ustawy zmieniającej, do terminów zasiedzenia, które nie zakończyły się przed wejściem w życie tej noweli – zastosowanie znajduje aktualny 20 - letni termin zasiedzenia. W związku z tym termin upłynął z dniem 1 lutego 2009 r.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia 98 w zw. z art. 520 § 2 k.p.c., sąd obciążył wnioskodawcę kosztami zastępstwa procesowego w stawce minimalnej radcy prawnego.