II Ca 574/17
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-06-2017
-
Osoba publikująca:Gabriela Wolak
-
Korektor:Paulina Florkowska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II Ca 574/17
POSTANOWIENIE
Dnia 13 kwietnia 2017 r.
Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Zbigniew Zgud (sprawozdawca)
po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2017 r. w Krakowie
na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym
sprawy z powództwa (...) z siedzibą w G.
przeciwko M. K.
o zapłatę
na skutek apelacji strony powodowej od punktu I wyroku Sądu Rejonowego w Wadowicach z dnia 22 listopada 2016 r. sygn. akt I C 789/16
postanawia
odrzucić apelację.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Wadowicach:
- w punkcie I. zasądził od pozwanej M. K. na rzecz powoda (...) z siedzibą w G. kwotę 1474,09 zł (tysiąc czterysta siedemdziesiąt cztery złote dziewięć groszy) z odsetkami w ustawowej wysokości co do następujących kwot:
- 0,50 zł (pięćdziesiąt groszy) poczynając od dnia 13 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;
- 37,53 zł (trzydzieści siedem złotych pięćdziesiąt trzy grosze) poczynając od dnia 14 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty;
- 37,22 zł (trzydzieści siedem złotych dwadzieścia dwa grosze) poczynając od dnia 14 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;
- 0,53 zł (pięćdziesiąt trzy grosze) z poczynając od dnia 13 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;
- 36,90 z (trzydzieści sześć złotych dziewięćdziesiąt groszy) poczynając od dnia 14 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;
- 36,60 zł (trzydzieści sześć złotych sześćdziesiąt groszy) poczynając od dnia 14 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;
- 36,26 zł (trzydzieści sześć złotych dwadzieścia sześć groszy) poczynając od dnia 14 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;
- 1288,55 zł (tysiąc dwieście osiemdziesiąt osiem złotych pięćdziesiąt pięć groszy) poczynając od 14 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty
- w punkcie II. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 468,30 zł (czterysta sześćdziesiąt osiem złotych trzydzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;
- w punkcie III nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.
Apelację od tego wyroku wniosła strona powodowa. Wyrok zaskarżony został w zakresie punktu I w zakresie w jakim Sąd nie uwzględnił zmian po 1 stycznia 2016 roku zasądzając wyłącznie odsetki ustawowe, a nie ustawowe za opóźnienie. Apelujący wskazał, że jego żądanie nie zostało w części uwzględnione, a wartość przedmiotu zaskarżenia określił na 22 zł jako wartość uszczuplenia kwoty należności związanych z pozbawieniem powoda odsetek za opóźnienie.
Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że postępowanie w niniejszej sprawie toczyło się w całości już po 1 stycznia 2016 roku, a zatem po zmianie przepisów, o której mowa w apelacji. Wydając wyrok Sąd Rejonowy nie zawarł w nim jednak wyrzeczenia co do oddalenia powództwa w jakiejkolwiek części. W związku z tym Sąd Okręgowy uznaje, że apelacja skierowana jest przeciwko nieistniejącej części orzeczenia. Apelujący podnosi bowiem, że część jego żądania nie została uwzględniona. Nie budzi obecnie wątpliwości, tak w orzecznictwie sądów powszechnych jak i Sądu Najwyższego (zob. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt IV CZ 39/12 i cyt. tam orzecznictwo), że w dwuinstancyjnym postępowaniu sądowym kontroli apelacyjnej można poddać tylko rozstrzygnięcie, które wynika z orzeczenia Sądu pierwszej instancji (art. 367 § 1 k.p.c.). Przy ocenie dopuszczalności apelacji istotne jest czy Sąd pierwszej instancji orzekł o całości żądania objętego wnioskiem. Zaskarżenie nieistniejącego rozstrzygnięcia nie jest dopuszczalne. Nie można oprzeć apelacji na zarzucie, że sąd nie orzekł o całości żądania strony. W takim wypadku stronie przysługuje wniosek o uzupełnienie orzeczenia lub prawo wystąpienia z odrębnym wnioskiem. Dalej podnieść trzeba, że rozstrzygnięcie o żądaniu stron może nastąpić tylko w sentencji orzeczenia (art. 325 k.p.c.), a nie w uzasadnieniu, którego celem jest wskazanie podstawy faktycznej i wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa (art. 328 § 2 k.p.c.).
W takiej sytuacji apelacja jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 373 k.p.c.