Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Hańczyc - Górska

Protokolant: Katarzyna Kucucha

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2017 r. w Legionowie na rozprawie

sprawę z powództwa P. S.

przeciwko małoletniemu N. S.

o obniżenie alimentów

oraz

z powództwa wzajemnego małoletniego N. S.

przeciwko P. S.

o podwyższenie alimentów

orzeka:

I.  powództwo główne oddala,

II.  podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 17 lutego 2014 roku sygn. akt: III RC 14/12 od pozwanego P. S. na rzecz małoletniego N. S. urodzonego dnia (...) w M. z kwoty po 600 (sześćset) złotych miesięcznie do kwoty po 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie od dnia 26 sierpnia 2015 roku do dnia 31 maja 2017 roku, zaś od dnia 1 czerwca 2017 roku do kwoty po 1100 (jeden tysiąc sto) złotych płatne do rąk matki E. G. (1) do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

III.  w pozostałej części oddala powództwo wzajemne,

IV.  zasądza od powoda P. S. na rzecz małoletniego N. S. reprezentowanego przez matkę E. G. (1) kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

V.  wyrokowi w punkcie II. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2015 roku P. S. złożył pozew o obniżenie alimentów zasądzonych od niego na rzecz małoletniego syna N. S. wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 17 lutego 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt III RC 14/12 w kwocie po 600 złotych miesięcznie do kwoty po 300 złotych miesięcznie oraz zwolnienie powoda od kosztów i opłat sądowych. W uzasadnieniu wskazał, iż od czasu ustalenia wysokości alimentów po raz ostatni jego sytuacja uległa drastycznemu pogorszeniu, bowiem obecnie jest osobą bezrobotną, nie posiada żadnego majątku, a prowadzone przeciwko niemu postępowania egzekucyjne doprowadziły do jego bankructwa. Od dnia 4 lutego 2014 roku powód jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Także jego stan zdrowia uległ pogorszeniu, bowiem pozostaje pod stałą opieką lekarza reumatologa z uwagi na problemy z kręgosłupem. Pozostaje na utrzymaniu rodziny. Zdaniem powoda sytuacja majątkowa matki małoletniego pozwanego polepszyła się, ponieważ osiąga teraz wyższe dochody. (dowód: pozew k. 1 – 2)

W odpowiedzi na pozew złożonej do tutejszego Sądu w dniu 26 sierpnia 2015 roku (dowód: k. 32 – 35 akt) małoletni pozwany reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową E. G. (1), wniósł o oddalenie powództwa oraz złożył powództwo wzajemne o podwyższenie wysokości opisanych powyżej alimentów z kwoty 600 złotych miesięcznie do kwoty 1200 złotych miesięcznie poczynając od dnia 1 września 2014 roku.

W toku całego postępowania powód popierał powództwo i wnosił o oddalenie powództwa wzajemnego.(dowód: 198 – 204, k. 480, k. 696 – verte – przesłuchanie powoda) Natomiast małoletni pozwany reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika w toku całego postępowania wnosił o oddalenie powództwa głównego i popierał powództwo wzajemne o podwyższenie alimentów do kwoty 1200 złotych miesięcznie.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Po raz ostatni alimenty od powoda na rzecz małoletniego pozwanego zostały ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 17 lutego 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt III RC 14/12 w wysokości 600 złotych miesięcznie. (dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie k. 127 akt tut. Sądu o sygn. III RC 14/12)

Małoletni N. S. miał wówczas niespełna 4 lata. Nie uczęszczał do przedszkola, pozostawał pod opieką matki. Miał podejrzenie astmy oskrzelowej oraz alergii i z tego tytułu przyjmował leki. Na leki jego matka wydatkowała kwotę 180 złotych miesięcznie. Cierpiał na nadwagę i wymagał specjalnej diety bogatej w owoce i warzywa. Miał też koślawość kolan i pięt. Miesięczny koszt jego utrzymania jego matka oszacowała na kwotę 1200 złotych.

Matka małoletniego powoda miała wówczas 37 lat i nie pracowała. Podejmowała prace dorywcze w weekendy. Korzystała z pomocy społecznej i pomocy rodziny. Zamieszkiwała wraz z matką, starszym synem, na którego otrzymywała alimenty w kwocie 400 złotych oraz małoletnim powodem w mieszkaniu komunalnym matki. Intensywnie poszukiwała pracy.

Pozwany P. S. miał wówczas 31 lat. Jak podał, był osobą bezrobotną z prawem do zasiłku w kwocie 650 złotych. Działalność gospodarczą prowadził do 31 grudnia 2013 roku, lecz nie mógł jej dalej prowadzić z uwagi na toczące się postępowanie egzekucyjne. Oświadczył, że jest właścicielem połowy domu, w którym zamieszkiwał. Był chory na alergię i astmę, ale nie leczył się. Zamieszkiwał wraz z ojcem, który utrzymywał się z renty.

Sądowi Rejonowemu z urzędu wiadomo, iż prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 2 sierpnia 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt III Nsm 72/16 o ustalenie miejsca pobytu małoletniego N. S. Sąd ustalił, iż miejscem pobytu małoletniego jest każdorazowym miejscu zamieszkania jago matki E. G. (1). (dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 2 sierpnia 2017 roku k. 99 akt o sygnaturze III Nsm 72/16).

Obecnie P. S. ma 34 lata, z zawodu jest mechanikiem. Jak podaje, jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku (dowód: zaświadczenie k. 4) i utrzymuje się z pieniędzy otrzymywanych od matki z tytułu pomocy w prowadzeniu gospodarstwa rolnego w kwocie 300 złotych miesięcznie, a nadto ze środków otrzymywanych z tytułu podejmowanych prac dorywczych w kwocie 700 złotych miesięcznie. Jest ubezpieczony w KRUS- ie jako współpracujący. W dniu 7 maja 2016 roku zawarł związek małżeński z M. L.. (dowód: kopia odpisu skróconego aktu małżeństwa k. 708) Już w dniu 5 maja 2016 roku w celu wyłączenia małżonki z odpowiedzialności za zobowiązania i długi powoda, zawarł ze swoją przyszłą żoną umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. (dowód: kopia wypisu aktu notarialnego sporządzonego przed Notariuszem W. B. w Kancelarii Notarialnej w M. za numerem Rep. A 2425/2016 k. 709) Do końca miesiąca grudnia 2013 roku powód prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...), której przedmiotem była konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. (dowód: kopia wydruku z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP k. 800) Od dnia 21 grudnia 2013 roku w tym samym miejscu obecna małżonka powoda rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą (...) (obecnie S.). (dowód: kopia wydruku z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP k. 37, k. 662) Poza tym firma prowadzi sprzedaż internetową. (dowód: wydruki ze stron internetowych k. 40 – 69, k. 324 – 357, k. 747 – 768, k. 500 – 597) P. S. w toku przesłuchania podał, że sprzedał swojej obecnej małżonce maszyny, części oraz pocztę i adres mailowy swojej firmy, jednak nie wskazał, za jaką kwotę. Obecnie działalność gospodarczą pod nazwą K. – F. prowadzi jego małżonka i powód, jak oświadczył, nie wie jakie osiąga dochody. W warsztacie, znajdującym się na posesji, na której zamieszkuje powód, pracuje w nim powód oraz jeden pracownik. Obecna żona powoda jest właścicielką samochodu marki F. (...). W 2013 roku prowadzona była przeciwko powodowi egzekucja alimentów zaległych oraz bieżących na rzecz pozwanego, przy czym zaległość na rzecz wierzyciela wynosiła 10 015,13 złotych. (dowód: zajęcie wierzytelności k. 72, kopia dokumentów ze sprawy o sygnaturze akt Kmp 55 / 13 k. 257 - 260) Powód nie uiszcza opłat związanych z utrzymaniem nieruchomości, na której zamieszkuje. P. S. oświadczył, że poszukuje pracy, jednak bez skutku. Opiekuje się swoim ojcem i z nim prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, nie posiada żadnego majątku.

W chwili złożenia pozwu w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy ustalił, iż powód jest współwłaścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego lokal mieszkalny o powierzchni 57,40 m ² położonego w M. przy ulicy (...) w udziale wynoszącym 6/10 części (KW numer (...)), nieruchomości gruntowej o powierzchni 1,0700 ha położonego w miejscowości M. (KW numer (...)) oraz współwłaścicielem w udziale wynoszącym ½ części nieruchomości gruntowej położonej w M. o obszarze 0,4771 ha. (KW numer (...), informacja z bazy danych ewidencji gruntów i budynków k. 184 – 186) (dowód: odpisy z wymienionych powyżej ksiąg wieczystych k. 276 – 278) W toku postępowania w dniu 9 listopada 2015 roku powód darował opisane powyżej nieruchomości swojej matce wyzbywając się w ten sposób ich własności. (dowód: odpisy z ksiąg wieczystych k. 731 – 736) P. S. jest też właścicielem przyczepy lekkiej marki SAM, zaś pojazd samochodowy czterokołowiec marki H. (...) zbył w dniu 9 kwietnia 2014 roku (dowód: pismo ze Starostwa Powiatowego w M. k. 188) Powód porusza się drogimi samochodami takimi jak B. czy C.. W 2012 roku P. S. prowadząc działalność gospodarczą osiągnął przychód w kwocie 335 276,70 złotych, zaś dochód w kwocie 81 870,83 złote (dowód: kopia pit za 2012 rok k. 248 – 253) Natomiast w 2013 roku P. S. osiągnął przychód w kwocie 295 705,74 złotych, zaś jako dochód wskazał kwotę 5 881,56 złotych. (dowód: kopia Pit k. 25 – 26) Następnie w 2014 roku wykazał dochód w kwocie 3000 złotych z tytułu umowy najmu (dowód: kopia Pit k. 27 – 29) oraz dochody z innych źródeł w kwocie 4 391,70 złotych. (dowód: pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. k. 192)

Powód P. S. zamieszkuje wraz z żoną, jej synem oraz bratem na posesji posadowionej na działce położonej w M.. Zamieszkuje tam także ojciec powoda, który jest osobą schorowaną, utrzymującą się z renty. Ojciec powoda B. S. został zaliczony do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności. Stwierdzono u niego gruźlice kości, jednak porusza się samodzielnie. Pomimo uznania go za osobę w znacznym stopniu niepełnosprawną, pali papierosy. (dowód: kopia dokumentacji medycznej B. S. k. 261, k. 737, k. 629, k. 760 – 714, k. 233 – 240) Ostatnio nabył niezabudowaną nieruchomość stanowiącą wcześniej drogę. W ostatnim czasie P. S. przeprowadził remont łazienek w domu na parterze oraz piętrze. W domu, w którym zamieszkuje ma urządzoną siłownię. Także powód P. S. podniósł, że cierpi na bóle kręgosłupa i z tego powodu pozostaje pod opieką lekarską. (dowód: zaświadczenie k. 3, kopia historii choroby k. 715 – 718, kopia wyniku badań k. 719, kopia historii choroby k. 720, kopia skierowania k. 721, kopia dokumentów k. 722) P. S. nie ma na utrzymaniu innych osób poza małoletnim pozwanym.(dowód: przesłuchanie świadków: R. K. k. 666 – verte- 668, A. N. k. 645 – 646, K. M. k. 646 – 647, M. G. k. 647 – 648, G. P. k. 648, E. B. (1) k. 666 – verte, przesłuchanie powoda P. S. k. 696 –verte – 698 – verte, przesłuchanie matki małoletniego pozwanego E. G. (1) k. 803 – verte – 805, dokumentacja fotograficzna k. 783, k. 707, 769 – 770, k. 663 – 665, k. 39)

Małoletni pozwany N. S. urodzony w dniu (...) aktualnie ma 7 lat. Zarówno w chwili złożenia pozwu jak i obecnie od dnia 1 września 2014 roku uczęszcza do publicznego Przedszkola Miejskiego Numer 2 w L.. Opłaty związane z uczęszczaniem małoletniego pozwanego do przedszkola w miesiącu wrześniu 2015 roku wyniosły 219 złotych. Dodatkowo matka małoletniego pozwanego poczyniła wydatki w postaci: ubezpieczenia grupowego w kwocie 43 złote, składki miesięcznej na radę rodziców w kwocie 30 złotych, zakupu podręcznika do nauki języka angielskiego w kwocie 40 złotych, książki „kraina przedszkolaka” 112 złotych. (dowód: zaświadczenie k. 297, pismo k. 298) Małoletni pozwany uczęszczał na zajęcia karate, za które opłata miesięczna wynosi 40 złotych, zajęcia z ceramiki, za które opłata wynosiła także 40 złotych oraz judo. (dowód: potwierdzenie transakcji k. 362) Obecnie małoletni pozwany uczęszcza do tego samego przedszkola. Opłata miesięczna za przedszkole wynosi 120 złotych oraz koszty wyżywienia w kwocie 120 złotych. Ponadto małoletni uczęszcza w przedszkolu na zajęcia judo, karate i ceramikę. Aktualnie N. S. jest zwolniony z opłaty za karate, a zatem miesięczny koszt zajęć dodatkowych wynosi 80 złotych. Ponadto matka małoletniego opłaca też radę rodziców w kwocie 50 złotych miesięcznie oraz składkę w kwocie 10 złotych. Zakupuje mu też książki i zeszyty do ćwiczenia ręki, opłaca wycieczki. Od miesiąca września 2017 roku małoletni N. S. rozpocznie naukę w szkole podstawowej. Małoletni pozwany szybko rośnie, wymaga stałego zakupywania odzieży. Jako że jest dzieckiem pulchnym, konieczne jest stosowanie właściwej diety oraz zapewnienie zajęć ruchowych. N. S. chciałby uczęszczać na zajęcia gry w piłkę nożną, jednak opłata miesięczna za te zajęcia wynosi 100 złotych, przy czym matki nie stać na ich opłacenie. E. G. (2) zakupiła synowi hulajnogę za kwotę 170 złotych. W opiece nad dzieckiem, podczas jej wyjazdów na leczenie chemioterapią, pomaga matce pozwanego jej matka, zaś koleżanki zawożą dziecko do przedszkola oraz odbierają je. N. S. cierpi na nabyte zniekształcenie stóp – koślawość pięt i koślawość kolan, przez co powinien nosić obuwie ortopedyczne. (dowód: kopia skierowania do poradni specjalistycznej k. 302) Jest dzieckiem alergicznym i często zapada na infekcje. Miesięczny koszt utrzymania małoletniego pozwanego jego matka oszacowała na kwotę 1400 złotych. W piśmie procesowym z dnia 9 maja 2017 roku pełnomocnik pozwanego zamieścił zestawienie kosztów utrzymania małoletniego, zajmowanego przez rodzinę mieszkania oraz kosztów utrzymania matki małoletniego. Matka małoletniego pozwanego otrzymuje świadczenie 500+ na jego rzecz. Powód posiada jedynie sporadyczny kontakt z synem. Zabiera go do siebie na kilka dni w roku. Ostatnio małoletni przebywał u ojca w okresie weekendu majowego, a wcześniej w okresie ferii zimowych. W wakacje 2016 roku N. S. nie przebywał pod opieką ojca. Nie otrzymuje od ojca prezentów ani odzieży i obuwia, które może zabrać do swojego miejsca zamieszkania. (dowód: zeznania świadków: A. N. k. 645 – 646, K. M. k. 646 – 647, M. G. k. 647 – 648, G. P. k. 648, R. K. k. 666 – verte- 668, przesłuchanie matki małoletniego pozwanego E. G. (1) k. 803 – verte – 805, kopie faktur oraz potwierdzeń transakcji: k. 90 – 93, k. 96, k. 102, k. 105, k. 106 – 110, k. 124 – 136, k. 175, oświadczenie k. 233, k. 304 – 309, k. 311 – 313, k. 358, k. 362 – 364, kopia decyzji k. 617)

Matka małoletniego pozwanego E. G. (1) obecnie ma 40 lat, posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest technikiem ekonomistą. W czasie złożenia pozwu w niniejszej sprawie E. G. (1) chorowała na czynną chorobę wrzodową dwunastnicy. (dowód: zaświadczenie lekarskie k. 36, kopie wyników badań oraz historii choroby k. 163 - 166) Jednakże już w miesiącu listopadzie 2015 roku matka pozwanego otrzymała skierowanie do szpitala (dowód: k. 303) Następnie w miesiącu grudniu 2015 roku rozpoznano u niej nowotwór złośliwy (odźwiernik) (dowód: kopia karty diagnostyki i leczenia onkologicznego k. 396 – 398, kopia skierowania do szpitala k. 399, kopia karty informacyjnej k. 400, kopia wyniku badania k. 401, kopia karty badania k. 408, kopia wyniku badań k. 403, kopia karty badania biopsyjnego k. 404, kopia karty informacyjnej k. 405 - 407, kopia wyników badań k. 408, kopia skierowania do szpitala k. 409, kopia karty informacyjnej k. 410) Pracowała w Fabryce (...) na stanowisku referenta do spraw sprzedaży z wynagrodzeniem w kwocie od 1880 do 4 909 złotych netto miesięcznie. (dowód: zaświadczenia k. 70, k. 395, k. 446, k. potwierdzenie transakcji k. 359 - 360) W 2013 roku osiągnęła dochód w kwocie 62,43 złote. (dowód: zaświadczenie k. 71) W 2014 roku osiągnęła przychód w kwocie 19 313, 36 złotych, zaś dochód w kwocie 18 534,51 złotych (kopia Pit k. 447 – 451) Następnie w 2015 roku osiągnęła przychód w kwocie 46 483,36 złotych, zaś dochód w kwocie 45 148,36 złotych. (dowód: kopia Pit k. 452 – 456) E. G. (1) w dniu 31 lipca 2016 roku utraciła pracę wskutek rozwiązania umowy o pracę z upływem czasu, na który była zawarta. (dowód: kopia świadectwa pracy k. 491) Zostało jej przyznane świadczenie rehabilitacyjne. (dowód: kopia orzeczenia lekarza orzecznika k. 492, kopia decyzji k. 620 - 621) Na podstawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności E. G. (1) została zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności. (dowód: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 493) Otrzymywała świadczenie rehabilitacyjne w wysokości około 2100 złotych miesięcznie. (dowód: zaświadczenie k. 618) Przyznano jej zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153 złote miesięcznie. (dowód: kopia decyzji k. 618) Od miesiąca czerwca 2017 roku nie będzie jej przysługiwało świadczenie rehabilitacyjne, a otrzyma rentę w najniższej wysokości. Wskutek pogarszającego się stanu zdrowia matki małoletniego pozwanego jej sytuacja majątkowa uległa znacznemu pogorszeniu. W początkowej fazie choroby, kiedy markery nowotworowe spadały, E. G. (2) podejmowała prace dorywcze polegające na sprzątaniu, aby w ten sposób odwdzięczyć się koleżankom za dowożenie małoletniego N. do przedszkola, zapewnić rodzinie środki do przeżycia. Jednakże od jesieni 2016 roku jej stan zdrowia znacznie się pogorszył i jakikolwiek wysiłek fizyczny nie jest możliwy. Aktualnie matka pozwanego wymaga opieki i pomocy przy zwykłych czynnościach życiowych. Zakończono u E. G. (1) proces chemioterapii bez powodzenia. Choroba nowotworowa zaatakowała wiele narządów jej ciała. Matka pozwanego może odżywiać się jedynie meDrinkami, na zakup których nie posiada środków. W jednym dniu powinna spożywać dwa meDrinki, przy czym jeden kosztuje 7,50 złotych, jednak przyjmuje tylko jeden z uwagi na brak środków. Organizowane były przez jej koleżanki zbiórki środków na ich zakup oraz odzieży dla małoletniego pozwanego. Matka małoletniego pozwanego zaciągała też pożyczki u osób fizycznych oraz w (...) S. A. z siedzibą w W. na zakup lekarstw oraz zaspokojenie podstawowych potrzeb rodziny. (dowód: umowy pożyczki k. 771 – 782) E. G. (1) miesięczny koszt zakupu lekarstw dla siebie oszacowała na kwotę 500 złotych. Zakupuje na własne potrzeby oraz synów lekarstwa (dowód: kopie potwierdzeń przelewów oraz faktur k. 146 – 153, k. 299 – 301, k. 411 – 420) Ponosi też koszty dojazdów do O., gdzie prowadzono jej eksperymentalne leczenie trzy razy w miesiącu, wcześniej częściej. Jako koszty dojazdu wskazała kwotę 200 złotych miesięcznie.

E. G. (1) zamieszkuje wraz z małoletnim pozwanym, starszym synem K. oraz swoją matką w dwupokojowym mieszkaniu komunalnym o powierzchni 42 m ². Babka macierzysta małoletniego pozwanego jest rencistką, otrzymuje rentę w kwocie około 1200 złotych miesięcznie. Ma wszczepione dwie endoprotezy i przez to ma problemy z poruszaniem. Zajmuje się dziećmi, kiedy przebywają w mieszkaniu, nie jest w stanie zaprowadzać małoletniego N. do przedszkola. (dowód: kopia dokumentacji medycznej k. 296, k. 366) Choruje też na zaćmę, nadciśnienie tętnicze i osteoporozę. Musi zakupować lekarstwa dla siebie, przy czym krople do oczu kosztowały 80 złotych. Wspólnie z matką małoletniego pozwanego ponoszą koszty utrzymania mieszkania, na które składają się: czynsz w kwocie 405 złotych, a we wcześniej zajmowanym mieszkaniu czynsz wynosił 485 złotych i samodzielnie musiały zakupować opał. Opłaty miesięczne za energię elektryczną wynoszą około 200 złotych miesięcznie, za wodę 140 złotych miesięcznie.(dowód: kopie potwierdzeń przelewów k. 117 – 123, k. 137 - 145, k. 157 - 162) W związku z otrzymaniem nowego mieszkania zmuszone były je umeblować i urządzić. Babka małoletniego pozwanego zaciągnęła pożyczkę, aby zakupić meble kuchenne, zaś E. G. (1) zakupiła szafę, także zaciągając na ten cel pożyczkę. (dowód: kopie faktur i potwierdzeń przelewów k. 100 – 104, k. 106, potwierdzenia transakcji k. 137 - 145) Jako że powód podczas pobytu matki pozwanego w szpitalu w miesiącu grudniu 2015 roku, zabrał dziecko do swojego miejsca zamieszkania wraz ze wszystkimi jego rzeczami, a następnie oddał syna bez odzieży i obuwia oraz jego roweru, E. G. (1) ponownie musiała mu zakupić niezbędne rzeczy. Z uwagi na okoliczność, iż przedszkole, do którego uczęszcza małoletni N. S., znajduje się w znacznej odległości od ich aktualnego miejsca zamieszkania, matka małoletniego pozwanego zdała egzamin na prawo jazdy i zakupiła używany samochód, który służy jej też do dojazdów do szpitala w O.. Jej matka zaciągnęła na ten cel pożyczkę, którą spłaca w miesięcznych ratach po 165 złotych. Ponadto babka macierzysta małoletniego pozwanego zaciągnęła pożyczkę na wynagrodzenie pełnomocnika, którą spłaca w miesięcznych ratach po 180 złotych. Spłaca też pożyczki zaciągnięte za zakup samochodu, zakup mebli i zapewnienie utrzymania rodziny. (dowód: potwierdzenia transakcji k. 137 – 145, umowy pożyczki k. k. 771 – 782) Poza małoletnim pozwanym E. G. (1) ma także na utrzymaniu starszego syna K., który ma 16 lat. K. uczęszcza do trzeciej klasy gimnazjum, wychowuje go matka samodzielnie i pozostaje on na jej utrzymaniu. Otrzymywała z funduszu alimentacyjnego alimenty w kwocie 400 złotych miesięcznie, jednak odkąd poszła do pracy, świadczenie to przestało jej przysługiwać. Obecnie otrzymuje od komornika alimenty w symbolicznych kwotach po 100 złotych miesięcznie. Ojciec małoletniego nie utrzymuje z synem kontaktu i nie wspomaga E. G. (1) w procesie wychowawczym. Matka małoletniego zakupuje na rzecz starszego syna podręczniki szkolne, odzież i pożywienie. K. uczęszczał do klubu sportowego na zajęcia gry w piłkę nożną, jednak ze względów finansowych musiał z tych zajęć zrezygnować. W wakacje ubiegłego roku podjął pracę, aby wspomóc finansowo rodzinę. Małoletni K. nosi okulary, co generuje dodatkowe koszty jego utrzymania. (dowód: kopie potwierdzeń przelewów oraz faktur k. 94 – 97, k. 111 – 116, k. 171 – 173, ) Z uwagi na złą sytuację majątkową i zdrowotną E. G. (1) korzysta sporadycznie z pomocy opieki społecznej. Otrzymuje czasami dopłatę do rachunków za prąd, częściowy zwrot kosztów zakupu leków.(dowód: przesłuchanie świadków: E. B. (2) k. 648, R. K. k. 666 – verte- 668, A. N. k. 645 – 646, K. M. k. 646 – 647, M. G. k. 647 – 648, G. P. k. 648, E. B. (1) k. 666 – verte przesłuchanie matki małoletniego pozwanego E. G. (1) k. 803 – verte – 805

W ocenie Sądu Rejonowego zeznania świadków przesłuchanych w sprawie zasługują na uwzględnienie, bowiem korespondują ze sobą oraz z dowodem z przesłuchania matki małoletniego pozwanego E. G. (1), a nadto dowodami z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy. Wprawdzie w charakterze świadka przesłuchana została między innymi babka macierzysta małoletniego pozwanego M. G. - osoba bliska dla małoletniego pozwanego, jednak zeznała ona logicznie i konsekwentnie, a jej zeznania nie zawierały treści emocjonalnych, a zatem brak jest podstaw do uznania ich za niewiarygodne. Natomiast świadkowie E. B. (2) oraz E. B. (1) nie wnieśli nowych informacji w sprawie, jednak potwierdzili fakt choroby matki E. G. (1), sposobu poruszania się przez nią. Natomiast świadek R. K., jak sam przyznał, pozostaje w konflikcie z powodem spowodowanym zakresem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jednak zeznania tegoż świadka korespondują z dowodem z przesłuchania E. G. (1), zeznaniami pozostałych świadków przesłuchanych w sprawie oraz potwierdzone zostały dowodami z dokumentów oraz z dokumentacji fotograficznej zgromadzonymi w sprawie.

W pełni wiarygodny jest zdaniem Sądu Rejonowego dowód z przesłuchania matki małoletniego pozwanego N. S. E. G. (2), bowiem koresponduje on w istotnych momentach w sprawie z dowodami z dokumentów oraz z dowodem z przesłuchania świadków. Ponadto pozwana zeznawała logicznie i konsekwentnie, a jej twierdzenia zostały poparte pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie.

Natomiast dowód z przesłuchania powoda P. S., przeprowadzony w drodze pomocy prawnej przed Sądem Rejonowym w Mielcu, zasługuje na uwzględnienie jedynie w części, w której koresponduje z dowodem z przesłuchania matki małoletniego pozwanego oraz z zeznań świadków, a nadto został potwierdzony dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy. Nie mogą się ostać twierdzenia powoda w części wskazującej na jego złą sytuację majątkową i zarobkową. Powód przez wiele lat prowadził działalność gospodarczą, którą wyrejestrował w toku postępowania w sprawie o podwyższenie alimentów na rzecz jego małoletniego syna toczącej się przed tutejszym Sądem pod sygnaturą akt III RC 14/12. Początkowo twierdził, że M. L. jest osobą mu obcą, która rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej korzystając z miejsca, w którym ją sam prowadził. W toku przesłuchania podał, że całą firmę wraz z adresami internetowymi sprzedał swojej żonie, jednak nie podał, jaką z tego tytułu otrzymał kwotę. Następnie w toku postępowania powód zawarł z M. L. związek małżeński poprzedzając go umową majątkową małżeńską. Jeżeli powód faktycznie zaprzestałby prowadzenia działalności gospodarczej winien przedstawić dokumenty świadczące o sprzedaży maszyn i urządzeń znajdujących się w prowadzonym przez niego warsztacie. Sam powód już w pozwie przyznał, iż zakończył prowadzenie działalności gospodarczej z uwagi na toczące się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, a podkreślić w tym miejscu należy, iż postępowanie to dotyczyło zapłaty zaległych alimentów na rzecz małoletniego pozwanego. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, iż powód, w celu pokrzywdzenia wierzyciela – małoletniego syna N. celowo dokonał takiego manewru. Ponadto nie polega na prawdzie twierdzenie powoda, jakoby nie wiedział jakie jego małżonka osiąga z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej dochody, skoro P. S., wraz z jednym zatrudnionym pracownikiem, nadal pracuje w tym warsztacie. Takie ustalenia Sąd Rejonowy poczynił między innymi na podstawie zeznań przesłuchanych w sprawie świadków oraz E. G. (1). Nie jest też wiarygodne w ocenie Sądu Rejonowego twierdzenie powoda, iż pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym ze swoim ojcem, bowiem tym bardziej okoliczność zawarcia związku małżeńskiego z M. L. pozostaje z nim w sprzeczności. Ponadto w toku postępowania powód darował na rzecz swojej matki udziały w nieruchomościach oraz nieruchomości opisane powyżej, co w świetle treści art. 136 k.r.o. nie może mieć żadnego znaczenia w sprawie. Nie można też uznać za wiarygodne twierdzenie powoda, iż poszukuje pracy i podejmuje prace dorywcze skoro regularnie pracuje w warsztacie samochodowych aktualnie należącym do jego małżonki. Powód posiada bogate doświadczenie w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto posiada wyuczony zawód, a zatem ma odpowiednie kwalifikacje do podjęcia dochodowej pracy lub prowadzenia w dalszym ciągu działalności gospodarczej.

W ocenie Sądu uznać należy za wiarygodne dowody z dokumentów złożone do akt, bowiem ich wiarygodności i autentyczności nikt nie kwestionował.

Sąd nie obdarzył mocą dowodową wydruków z kas fiskalnych dołączonych do akt sprawy, bowiem stanowią one jedynie potwierdzenie tego, iż danego dnia zakupione zostały we wskazanym sklepie określone towary, jednak nie określają one kto je zakupił i na zaspokojenie czyich potrzeb.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo główne P. S. nie zasługiwało na uwzględnienie w całości. Natomiast powództwo wzajemne małoletniego N. S. zasługiwało na uwzględnienie w części.

Zgodnie z treścią art. 96 § 1 k. r. o. rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Stosownie do tej dyrektywy rodzice, w zależność od swych możliwości, są zobowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienie, mieszkanie, odzież, środki higieny osobistej, leczenie w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środków wychowania (edukacji) według uzdolnień, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z tych potrzeb powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosownej do wieku odzieży, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji. Z treści art. 128 k. r. o. wynika, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania , a w miarę potrzeby także środków wychowania ( obowiązek alimentacyjny ) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Po myśli zaś artykułu 135 § 1 i 2 k. r. o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonanie tegoż obowiązku może polegać na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie.

Po myśli art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zwiększenie lub zmniejszenie się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, jak również istotne zwiększenie lub zmniejszenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Należy przy tym zauważyć, że podstawę takiego powództwa może stanowić tylko taka zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej, niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty, albowiem powództwo nie może zmierzać do weryfikacji prawomocnego orzeczenia sądu dotyczącego obowiązku alimentacyjnego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 1999 r. sygn. akt I CKN 274/99; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 1999 r., sygn. akt I CKN 687/98). Należy przy tym zauważyć, że wpływ na wysokość alimentów mają przede wszystkim usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, o czym stanowi art. 135 § 1 k.r.o.

Obowiązek alimentacyjny powoda po raz ostatni został ustalony prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia z dnia 17 lutego 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt III RC 14/12 w wysokości 600 złotych miesięcznie. Sytuacja zarówno powoda, małoletniego pozwanego oraz jego matki uległa w tym czasie zmianom, które uzasadniają uwzględnienie powództwa wzajemnego w części.

W tym czasie powód P. S. miał 31 lat, zaprzestał prowadzenia dochodowej działalności gospodarczej z uwagi na toczące się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne dotyczące zaległości alimentacyjne na rzecz małoletniego pozwanego. Twierdził, że utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych, a działalność gospodarczą pod tym samych adresem i pod właściwie tą samą nazwą prowadziła M. L..

Małoletni pozwany miał wówczas 4 lata, nie uczęszczał do przedszkola. Cierpiał na koślawość kolan i stóp oraz dolegliwości alergiczne.

Matka małoletniego pozwanego E. G. (1) była zdrowa, opiekowała się synem, a w weekendy podejmowała prace dorywcze. Otrzymywała alimenty w kwocie 400 złotych miesięcznie na rzecz starszego syna K.. Korzystała z pomocy społecznej oraz pomocy rodziny. Zamieszkiwała wraz z synami oraz swoją matką w mieszkaniu komunalnym.

Odnosząc się do powództwa głównego, Sąd nie neguje, że w życiu powoda głównego zaszły na przestrzeni ostatnich lat zmiany, które w innych okoliczność mogłyby skutkować zmianą wysokości alimentów. Powód główny zawarł związek małżeński z M. L., jednak nie posiada dzieci z małżeństwa, co mogłoby skutkować zmianą orzeczenia w przedmiocie alimentów. Jednakże już w toku postępowania w sprawie o sygnaturze akt III RC 14/12 P. S. wyrejestrował prowadzoną dochodową działalność z uwagi, jak podał, na toczące się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne dotyczące alimentów na rzecz małoletniego pozwanego N. S.. Ponadto w tym samym miejscu i pod tą samą nazwą działalność gospodarczą zaczęła prowadzić M. L., obecna żona powoda. Co więcej, jak podał, całą firmę sprzedał swojej obecne żonie, jednak nie podał, za jaką kwotę. Zawarł z obecna żoną M. L. (obecnie S.) umowę majątkową małżeńską w celu uniemożliwienia małoletniemu pozwanemu dochodzenia zaspokojenia należności alimentacyjnych z jej majątku. W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu Rejonowego taka zmiana w sytuacji powoda nie może skutkować obniżeniem alimentów na rzecz małoletniego pozwanego. Także okoliczność, iż w toku postepowania w niniejszej sprawie P. S. darował swojej matce nieruchomość gruntową oraz udziały w dwóch innych nieruchomościach nie może wpłynąć na zmianę oceny jego sytuacji majątkowej i zarobkowej. Zgodnie bowiem z treścią artykułu 136 k.r.o. jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych. W niniejszej sprawie, wbrew twierdzeniom powoda, powołany przepis ma zastosowanie. Powód zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej na swoje nazwisko, a okoliczność prowadzenia przeciwko niemu egzekucji alimentów na rzecz małoletniego pozwanego, nie jest okolicznością uzasadniającą taką decyzję. W ocenie Sądu Rejonowego kwestia przypisania zobowiązanemu dochodu na poziomie uzyskiwanym w przeszłości lub na poziomie, który zobowiązany w przeszłości mógł osiągać, pojawia się w orzecznictwie głównie w związku z określeniem możliwości zarobkowych osób, które nie łożą na utrzymanie rodziny z powodu: odbywania kary pozbawienia wolności, podjęcia studiów lub nauki, zaprzestania lub ograniczenia działalności gospodarczej lub wyzbycia się składników majątkowych w drodze darowizny oraz zaciągania zobowiązań. W tej sytuacji jako możliwości zarobkowe należy przyjąć dochody, które powód osiągał w czasie, gdy tą działalność gospodarczą prowadził i tak w 2012 roku P. S. prowadząc działalność gospodarczą osiągnął przychód w kwocie 335 276,70 złotych, zaś dochód w kwocie 81 870,83 złote (dowód: kopia pit za 2012 rok k. 248 – 253) Natomiast w 2013 roku P. S. osiągnął przychód w kwocie 295 705,74 złotych, zaś jako dochód wskazał kwotę 5 881,56 złotych. (dowód: kopia Pit k. 25 – 26) Firma prowadzona przez powoda miała wysokie obroty, co świadczy o jego znacznych możliwościach zarobkowych. W tych okolicznościach, zdaniem Sądu Rejonowego, sytuacja zarobkowa i majątkowa powoda nie uległa żadnym, istotnym zmianom. Natomiast okoliczność, iż powód w toku postępowania w sprawie darował swojej matce własność nieruchomości, nie może być brana pod uwagę, zgodnie z zamiarem powoda jako pogorszenie jego sytuacji majątkowej, bowiem nastąpiła bez ważnego powodu pozwalającego przyjąć takie działanie za usprawiedliwione okolicznościami. Także okoliczność, iż P. S. cierpi na dolegliwości bólowe kręgosłupa nie może wpływać na wysokość alimentów ustalonych na rzecz pozwanego, bowiem powód nie przedstawił żadnej decyzji, z której wynikałoby, że jest niezdolny do pracy. Z zeznań zaś świadków i matki małoletniego pozwanego wynika, iż nadal, nieprzerwanie pracuje w warsztacie samochodowym wcześniej należącym do niego, a obecnie do jego żony. Nie sposób uznać, zatem, aby nastąpiła istotna zmiana stosunków poprzez zmniejszenie się możliwości zarobkowych i majątkowych powoda.

Nie można uznać za zasadny zarzut powoda, iż pozwana otrzymuje świadczenie 500 + na małoletniego N., co poprawia jej sytuację majątkową, bowiem ustawodawca w art. 135 § 3 k.r.o. postanowił, iż na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają: świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2016 r. poz. 169 i 195), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji; świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej; świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. poz. 195); świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 114, z późn. zm.).

W tej sytuacji uwzględnienie powództwa głównego mogłoby nastąpić jedynie wtedy, gdyby powód udowodnił, że istotnie zmniejszyły się usprawiedliwione potrzeby uprawnionego N. S.. Okoliczności tej jednak w żaden sposób nie udowodnił. Odnosząc się do zarzutu, że obecnie w miejscu zamieszkania pozwanego mieszka jego matka, babka macierzysta, która utrzymuje się z renty oraz małoletni starszy przyrodni brat pozwanego, przez co wydatki na utrzymanie domu rozdzielają się na więcej osób, a zamieszkują oni w innym mieszkaniu, w którym nie jest konieczne zakupienie opału. Stwierdzić należy, że Sąd nie podziela tego argumentu. Wprawdzie babka macierzysta pozwanego otrzymuje rentę w kwocie około 1200 złotych, jednak jest osobą po wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego, cierpi na szereg innych dolegliwości, a zatem musi ponosić koszty własnego leczenia. Ponadto z uwagi na otrzymanie nowego mieszkania zaciągnęła pożyczki na zakup jego wyposażenia, zakup używanego samochodu na potrzeby matki małoletniego pozwanego. Zakup zaś samochodu przez E. G. (2) jest zasadny z uwagi na konieczność dojazdu na leczenie oraz zawożenie małoletniego do przedszkola. Ponadto także w nowym mieszkaniu konieczne jest opłacanie czynszu i ponoszenie kosztów mediów. Całe koszty utrzymania mieszkania w dalszym ciągu (podobnie jak w czasie ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym) spoczywają na E. G. (1) i jej matce. W tej sytuacji nie ma istotnego znaczenia, że koszty utrzymania mieszkania rozdzielają się na cztery osoby, skoro i tak całe koszty utrzymania mieszkania spoczywają na matce małoletniego i jej matce, która swój obowiązek alimentacyjny względem N. S. spełnia w inny sposób aniżeli powód, o czym będzie mowa w dalszej części uzasadnienia.

Natomiast sytuacja majątkowa i zarobkowa, a przede wszystkim zdrowotna matki małoletniego pozwanego E. G. (1) uległa znacznemu pogorszeniu. Wprawdzie w czasie złożenia powództwa głównego matka małoletniego pozwanego pracowała, jednak leczyła się już z powodu czynnych wrzodów dwunastnicy. Nie otrzymywała świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz syna K.. Następnie zapadła na chorobę nowotworową, jej stan zdrowia pogarszał się i nadal pogarsza. Została zaliczona do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym. Utrzymywała siebie oraz dzieci z wynagrodzenia za pracę, które w czasie jej choroby malało, a następnie ze świadczenia rehabilitacyjnego w kwocie około 2100 złotych miesięcznie, zaś od miesiąca czerwca 2017 roku będzie się utrzymywała z renty w najniższej wysokości z uwagi na krótki staż pracy. Ponadto ponosi znaczne wydatki na swoje leczenie, miesięcznie wydaje kwoty 500 złotych miesięcznie, a odżywiać się może jedynie meDrinkami, przy czym jeden meDrink kosztuje 7,5 złotych. Ponosi koszty dojazdu do szpitali, początkowo Szpitala (...) w W., a następnie w O.. Także sytuacja małoletniego pozwanego uległa istotnej zmianie, bowiem uczęszcza on obecnie do przedszkola, wymaga dodatkowych nakładów finansowych, z uwagi na nadwagę, na odpowiednią dietę i zwiększonej ilości zajęć sportowych, a nadto w związku z dolegliwościami alergicznymi i spowodowanymi koślawością kolan i stóp.

W tym stanie rzeczy brak jest możliwości stwierdzenia, aby nastąpiła zmiana stosunków, która mogłaby skutkować uwzględnieniem powództwa głównego i obniżeniem zasądzonych na rzecz małoletniego N. S. alimentów, dlatego też powództwo główne należało oddalić.

W ocenie Sądu Rejonowego powództwo wzajemne o podwyższenie alimentów jest zasadne w części. Po raz ostatni alimenty na rzecz małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego) zostały zasądzone niespełna dwa i pół roku temu. W chwili orzekania o wysokości alimentów po raz ostatni małoletni pozwany nie uczęszczał do przedszkola, pozostawał pod wyłączną opieką matki. Obecnie oraz w chwili złożenia pozwu w niniejszej sprawie małoletni pozwany N. S. uczęszczał i nadal uczęszcza do przedszkola publicznego. W związku z tym konieczne jest ponoszenie kosztów związanych z opłatami za przedszkole (około 240 złotych miesięcznie), zakup wyprawki, podręczników, opłaty na radę rodziców (50 złotych miesięcznie) czy też składki w kwocie 10 złotych miesięcznie. N. S. uczęszcza w przedszkolu na zajęcia dodatkowe z garncarstwa, judo i karate, przy czym miesięczna opłata za te zajęcia wynosi 120 złotych. Ponadto małoletni pozwany (powód wzajemny) wymaga specjalnej diety z uwagi na nadwagę, której miesięczny koszt jego matka oszacowała na kwotę 500 – 600 złotych oraz częstego zakupu odzieży, ponieważ znajduje się w okresie intensywnego wzrostu a nadto zakupu obuwia ortopedycznego. N. S. chce uczęszczać na zajęcia gry w piłkę nożną, jednak jego matki nie stać na ich opłacenie. Rzeczą powszechnie wiadomą jest, iż koszty utrzymania dziecka wraz z wiekiem rosną a nie maleją. Małoletni pozwany od miesiąca września 2017 roku rozpocznie naukę w szkole podstawowej, a zatem zasadne jest zakupienie mu, oprócz zabawek także książeczek, zeszytów ćwiczeń w celu poprawy jego zdolności manualnych. Co więcej dochodzą wydatki związane z rozwijaniem pasji dziecka, tym bardziej, że N. S. zasługuje na to żeby rozwijać swoje zainteresowania, zaś jak wskazała matka chłopca, chciałby uczęszczać do klubu sportowego na naukę gry w piłkę nożną. Matka małoletniego pozwanego oszacowała miesięczny koszt jego utrzymania na kwotę 1400 złotych.

Natomiast sytuacja majątkowa, zarobkowa i zdrowotna matki małoletniego pozwanego pogorszyła się w sposób drastyczny. Jak opisano powyżej, E. G. (1) leczy się z powodu choroby nowotworowej, przy czym jej stan zdrowia ulega systematycznemu pogorszeniu. Aktualnie została zaliczona do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności i z uwagi na swój stan zdrowia nie może podejmować prac dorywczych. W chwili złożenia powództwa wzajemnego wprawdzie pracowała, jednak leczyła się z powodu wrzodów dwunastnicy. Natomiast małoletni powód wzajemny uczęszczał do publicznego przedszkola, co wiązało się z dodatkowymi kosztami. Starszy zaś syn E. G. (1) pozostawał na jej wyłącznym utrzymaniu, ponieważ nie dostawała już świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Zatem Sąd Rejonowy uznał za zasadne podwyższenie alimentów na rzecz małoletniego N. S. z dniem złożenia powództwa wzajemnego z kwoty 600 do 900 złotych miesięcznie do dnia 1 czerwca 2017 roku. Tak ustalona kwota alimentów zaspokajała potrzeby małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego), a z uwagi na stan swojego zdrowia jego matka była w stanie zaspokajać pozostałe potrzeby syna we własnym zakresie. P. S., jak wykazano powyżej, posiadał wówczas znaczne możliwości majątkowe i zarobkowe, pracował w warsztacie samochodowym, był właścicielem nieruchomości gruntowej oraz udziału we współwłasności mieszkania położonego w M. oraz nieruchomości, na której wraz z obecną żoną, jej synem i bratem oraz swoim ojcem zamieszkuje. Uwzględniając pogarszającą się sytuację zdrowotną i zarobkową E. G. (1), która od dnia 1 czerwca 2017 roku utraciła świadczenie rehabilitacyjne i z uwagi na stan swojego zdrowia nie jest w stanie podjąć jakiekolwiek zatrudnienie, wręcz przeciwnie, wymaga pomocy osób trzecich, Sąd Rejonowy zasądził od powoda (pozwanego wzajemnego) kwotę 1 100 złotych miesięcznie tytułem alimentów. W ocenie Sądu Rejonowego, z uwagi na stan zdrowia matki małoletniej i osiągane przez nią dochody, pozwany od tego czasu powinien w całości ponosić koszty utrzymania swojego syna.

Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że wskazana przez matkę małoletniego pozwanego (powoda wzajemnego) jako całkowity, miesięczny koszt jego utrzymania kwota 1 400 złotych miesięcznie jest zawyżona już choćby z uwagi na okoliczność, iż N. S. ma zaledwie 7 lat. W ocenie Sądu Rejonowego miesięczny koszt utrzymania dziecka w tym wieku na terenie orzekania tutejszego Sądu waha się w granicach 1000 – 1500 złotych miesięcznie. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy uznał, że zasądzona kwota alimentów zaspokoi jego uzasadnione, podstawowe potrzeby. Powód (pozwany wzajemny) powinien nadal w większym zakresie partycypować finansowo w kosztach utrzymania pozwanego N. S., zwłaszcza że E. G. (1), z uwagi na chorobę i uzyskiwane dochody, nie może obecnie partycypować w kosztach utrzymania syna. P. S. opiekuje się synem sporadycznie, kilka razy w roku przez kilka dni. Podczas pobytu syna u P. S. małoletni pozwany pozostaje na wyłącznym jego utrzymaniu co Sąd Rejonowy uwzględnił przy ustalaniu wysokości alimentów na rzecz małoletniego N. S..

Zasadą kodeksową, jest że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, zaś wysokość alimentów określa się w oparciu o możliwości zarobkowe, biorąc pod uwagę całokształt sytuacji dłużnika alimentacyjnego, nie zaś jedynie aktualne zarobki. Według Sądu Rejonowego sytuacja majątkowa i zarobkowa P. S. nie uległa pogorszeniu, co szczegółowo zostało opisane powyżej. Powód (pozwany wzajemny) nie posiada zaświadczenia o niezdolności do pracy, na podstawie którego Sąd mógłby jego możliwości zarobkowe obniżyć. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 16 grudnia 1987 r. sygn. akt. III CZP 91/86 „Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody.” W ocenie Sądu Rejonowego w tym stanie rzeczy zasadne było podwyższenie alimentów we wskazanym w wyroku zakresie. Kwoty te są wystarczająca do zaspokojenia części usprawiedliwionych, podstawowych potrzeb N. S. takich jak normalne warunki bytowania i prawidłowy rozwój fizyczny oraz koszty leczenia i rehabilitacji dziecka, przy przyjęciu kryterium równej stopy życiowej rodziców i dzieci, oraz zapewni mu odpowiedni do jego wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój umysłowy, a także rozrywki i wypoczynek obecnie oraz w okresie najbliższego rozwoju. Od dnia 1 czerwca 2017 roku zasądzona kwota alimentów zaspokoi w całości jego potrzeby. Uwzględnienie powództwa wzajemnego w całości przekroczyłoby możliwości majątkowe i zarobkowe P. S.. Podkreślić należy, iż na obojgu rodzicach ciąży obowiązek utrzymania małoletnich dzieci. Ojciec pozwanego (powoda wzajemnego) również powinien wykorzystywać swe możliwości zarobkowe, aby poprawić sytuację materialną zarówno swoją jak i dziecka. Zważyć należy, że matka małoletniego zajmuje się osobiście jego wychowaniem, a z uwagi na jej dolegliwości zdrowotne obecnie nie jest w stanie podjąć żadnego zatrudnienia. Można przyjąć, że matka N. S. obecnie w całości spełnia swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie. Wskazać należy, że zgodnie z art. 135 § 2 k.r.o. wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego. W ocenie Sądu Ewa G. spełnia swoje zobowiązanie alimentacyjne względem N. S. głównie w ten właśnie sposób. Ponosi ona koszty utrzymania zajmowanego wraz z małoletnim mieszkania, ale przede wszystkim czyni starania o wychowanie i prawidłowy rozwój małoletniego. Obowiązek ten spełnia ona należycie, o czym świadczy fakt, iż N. S. nie sprawia problemów wychowawczych ani w przedszkolu, ani w domu. Aktywnie uczestniczy również w życiu przedszkolnym syna, opłaca mu wycieczki. W tej sytuacji zdaniem Sądu Rejonowego świadczenia alimentacyjne P. S. powinny polegać na pokrywaniu przeważającej części kosztów utrzymania uprawnionego, a obecnie w całości, tym bardziej, że nie uczestniczy on aktywnie w życiu przedszkolnym syna, ograniczając się do zabierania syna na kilka dni w ustalonym czasie.

W ocenie Sądu ustalona kwota alimentów na rzecz N. S. wystarczy w części, a od dnia 1 czerwca 2017 roku w całości na zaspokojenie usprawiedliwionych, podstawowych jego potrzeb takich jak koszty leczenia i badań, normalne warunki bytowania i prawidłowy rozwój fizyczny, przy przyjęciu kryterium równej stopy życiowej rodziców i dzieci, oraz zapewni mu odpowiedni do jego wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój umysłowy. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy uwzględnił powództwo wzajemne w części uznając je w pozostałym zakresie za nieuzasadnione. Sama okoliczność istnienia głębokiego konfliktu pomiędzy rodzicami małoletniego nie może doprowadzić do ustalenia wysokości alimentów na rzecz ich wspólnego dziecka. Wbrew twierdzeniom P. S., alimenty zostały zasądzone na rzecz jego syna, nie zaś małoletniego K., którego koszty utrzymania nie zostały uwzględnione przy ustalaniu wysokości alimentów na rzecz N. S., a jedynie przy ocenie zdolności majątkowej i zarobkowej E. G. (1), na utrzymaniu której małoletni pozostaje.

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak w punkcie II i III wyroku z mocy artykułu 128, 135, 133 i 138 kro, oddalając powództwo wzajemne w pozostałej części jako nieuzasadnione.

O rygorze natychmiastowej wykonalności w punkcie drugim wyroku Sąd orzekł na zasadzie artykułu 333 § 1 punkt 1 k. p. c .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k. p. c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Natomiast wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego Sąd ustalił na podstawie § 7 pkt 4 w związku § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( tekst jednolity: Dz. U. z 2013. Poz. 431)

z/1.odnotować,

2.odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda bez pouczeń,

3. za 14 dni lub z apelacją.