Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania E. P. /E. P./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury, o ponowne ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania E. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 22 lipca 2015r., 1 lipca 2015r., Znak (...), (...), (...)

oddala odwołania

Sędzia

Sygn. akt IX U 969/15

UZASADNIENIE

Organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Odział w R. zaskarżonymi decyzjami wydanymi wobec ubezpieczonej E. P. (M.-P.):

- z dnia 01.07.2015r. ponownie ustalił wysokości kapitału początkowego na 01.01.1999r., nie uwzględniając do wartości kapitału okresów od 01.08.1991r. do 31.08.1991r. i od 05.08.1992r. do 31.08.1992r., gdyż w tych okresach ubezpieczona przebywała na urlopach bezpłatnych oraz dochodów z 1977r. w kwocie 24.000,00zł i z 1978r. w kwocie 36.000,00zł,

- z dnia 22.07.2015r. przeliczył ubezpieczonej emeryturę w kwocie zaliczkowej od 26.06.2015r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

- z dnia 22.07.2015r. ponownie ustalił okresową emeryturę kapitałową od 26.06.2015r., tj. od dnia nabycia prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ubezpieczona w odwołaniach od decyzji, ostatecznie sprecyzowanych w piśmie procesowym z 29.03.2016r. (k. 11 a.s.) wskazała, że w kwestionowanych latach 1992-1994 pracowała w Zakładzie (...) w R. i w tym samym okresie pracowała w niepełnych wymiarach godzin na ½ oraz na ¼ etatu w (...) sp. z o.o., bez konieczności codziennej obecności w pracy, dlatego ubezpieczona kwestionuje w podstawie wymiaru pominięcie świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołania wniósł o ich oddalenie podtrzymując stanowiska zawarte w zaskarżonych decyzjach.

Sąd połączył sprawy z odwołań od powyższych decyzji do wspólnego prowadzenia i rozpoznania pod sygn. akt. IX U 969/15.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

W dniu 28.05.2015r. ubezpieczona złożyła wniosek o ustalenie prawa do emerytury.

W związku z tym wnioskiem organ rentowy decyzją z 01.07.2015r. ponownie ustalił ubezpieczonej kapitał początkowy. Do ustalenia wartości kapitału organ rentowy przyjął 23 lata, 9 miesięcy i 21 dni okresów składkowych i 3 miesiące, 11 dni okresów nieskładkowych. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 01.01.1989r. do 31.12.1998r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału wyniósł 91,09%. Kapitał początkowy ustalony na 01.01.1999r. wyniósł 125.071,87zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów od 01.08.1991r. do 31.08.1991r. i od 05.08.1992r. do 31.08.1992r., gdyż w tych okresach ubezpieczona przebywała na urlopach bezpłatnych oraz dochodów z 1977r. w kwocie 24.000,00zł i z 1978r. w kwocie 36.000,00zł,

Organ rentowy już w decyzji z 19.06.2002r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego nie uwzględnił tych samych okresów oraz dochodów jak w decyzji z 01.07.2015r. Ubezpieczona wówczas wniosła odwołanie do tut. Sądu (sygn. akt IX U 1545/02), po czym cofnęła na rozprawie odwołanie zrzekając się roszczenia, w związku z czym tut. Sąd postanowieniem z 10.09.2002r. umorzył postępowanie w sprawie.

Decyzją z 08.07.2015r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach… od 26.06.2015r. , tj. od ukończenia wieku emerytalnego, a drugą decyzją z 08.07.2015r., na podstawie art. 7 ustawy z 21.11.2008r. o emeryturach kapitałowych organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do okresowej emerytury kapitałowej od 26.06.2015r. do ukończenia 67 roku życia.

Zaskarżoną decyzją z 22.07.2015r. organ rentowy przeliczył ubezpieczonej emeryturę w kwocie zaliczkowej od 26.06.2015r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego wskazując, iż ostateczne obliczenie emerytury nastąpi po zgłoszeniu wniosku o podjęcie wypłaty emerytury w związku z rozwiązaniem stosunku pracy. Wysokość emerytury organ rentowy ustalił na podstawie art. 25 i 26 ustawy o emeryturach. Organ rentowy ustalając wysokość świadczenia następujące okresy: 09.10.1992r., od 16.02.1993r. do 19.02.1993r., od 08.04.1993r. do 09.04.1993r., 13.08.1993r., od 09.12.1993r. do 17.12.1993r., od 01.03.1994r. do 04.03.1994r. i od 19.12.1994r. do 23.12.1994r., przyjął jako okresy nieskładkowe, gdyż były to okresy pobierania zasiłków chorobowych w Zakładzie (...).

Ubezpieczona w okresie spornym zatrudniona była w dwóch zakładach pracy: w Zakładzie (...) w R. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszej pielęgniarki środowiskowej (zatrudnienie od 01.04.1990r. do 16.01.2000r.) oraz w PPUH (...) Sp. z o.o. w W. od 01.11.1991r. do 31.01.1992r. w wymiarze 1/8 etatu na stanowisku zaopatrzeniowca (Rp-7 k. 32 a.r.) oraz w połowie wymiaru czasu pracy na stanowisku kierownika sklepu od 01.10.1992r. do 31.12.1994r. (świadectwo pracy z 31.12.1994r. k. 15 a.r.)

W okresach od 01.08.1991r. do 31.08.1991r. i od 05.08.1992r. do 31.08.1992r. ubezpieczona przebywała na urlopie bezpłatnym (świadectwo pracy z 16.01.2000r. k. 13 a.r.)

W okresach: 09.10.1992r., od 16.02.1993r. do 19.02.1993r., od 08.04.1993r. do 09.04.1993r., 13.08.1993r., od 09.12.1993r. do 17.12.1993r., od 01.03.1994r. do 04.03.1994r. i od 19.12.1994r. do 23.12.1994r. ubezpieczona pobierała zasiłek opiekuńczy. Zaświadczenia lekarskie za te okresy przedłożyła w Zakładzie (...) w R. (zaświadczenie k. 12 a.r.).

Ubezpieczona nie przedstawiała zwolnień lekarskich za okresy wskazane powyżej w drugim zakładzie pracy, tj. w PPUH (...) Sp. z o.o. w W..

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego, akt. tut. Sądu o sygn. IX U 1545/02, dokumentacji osobowej ubezpieczonej z okresu pracy w PPUH (...) Sp. z o.o. w W. i dane w nich zawarte uznał za wystarczające do rozstrzygnięcia sprawy.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie.

Spór w sprawie sprowadzał się ostatecznie do rozstrzygnięcia, czy na wysokość emerytury ubezpieczonej należy zaliczyć okresy przebywania przez ubezpieczoną na zasiłku opiekuńczym jako okresy składkowe w sytuacji, gdy ubezpieczona zatrudniona była równocześnie w tych okresach w dwóch zakładach pracy i tylko w jednym przedłożyła zwolnienia L-4 za te okresy.

Zdaniem Sądu prawidłowe jest stanowisko organu rentowego w tym zakresie.

Zgodnie z treścią art. 25 ust. 1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz. U. z 2016, poz.887 ze zm.) podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 , stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185 .

Jak wynika z treści art.174 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Ust. 2: „Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1)okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2)okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3)okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2”.

Zgodnie natomiast z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

Ust. 3: Do podstawy wymiaru emerytury lub renty, o której mowa w ust. 1 i 2, dolicza się kwoty przysługujących ubezpieczonemu w danym roku kalendarzowym wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, świadczenia wyrównawczego lub dodatku wyrównawczego, a także wartość rekompensaty pieniężnej ustaloną zgodnie z pkt 3 załącznika do ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent. Do podstawy wymiaru wlicza się również kwoty zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków szkoleniowych lub stypendiów wypłaconych z Funduszu Pracy za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, z zastrzeżeniem ust. 3a.

Natomiast z treści art. 7 pkt 1 ustawy z 17.12.1998r. jw. okresami nieskładkowymi są następujące okresy pobierania:

a) wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy,

b) zasiłków z ubezpieczenia społecznego: chorobowego lub opiekuńczego,

c) świadczenia rehabilitacyjnego,

d) świadczeń wymienionych w lit. b i c po ustaniu obowiązku ubezpieczenia;

Niewątpliwie zdaniem Sądu okresy sporne wskazane w zaskarżonej decyzji o przeliczeniu emerytury, w czasie których ubezpieczona uprawniona była do zasiłku opiekuńczego w Zakładzie (...) należy zaliczyć do okresów nieskładkowych, co wynika z treści powołanych przepisów. Fakt pozostawania przez ubezpieczoną w tych samych okresach w zatrudnieniu u innego pracodawcy nie może być podstawą zaliczenia ich do okresów składkowych, nawet jeśli zwolnień lekarskich w tym zakładzie pracy nie przedkładała, skoro, zgodnie z zaświadczeniem lekarskim ubezpieczona nie była zdolna do pracy, była uprawniona do zasiłku opiekuńczego, i zasiłek został wypłacony, co jest okolicznością niesporną, zatem brak jest podstaw do uznania tego okresu jako okresu składkowego.

Nadto uznać należy, że organ rentowy wydał prawidłową decyzję z 22.07.2015r. o ponownym ustaleniu okresowej emerytury kapitałowej i faktycznie rację ma organ rentowy, że zarzuty podniesione w odwołaniu nie maja wpływu na wysokość tego świadczenia, gdyż dotyczą wysokości kapitułą początkowego, który ustalany jest na 01.01.1999r., a na wysokość emerytury kapitałowej mają wpływ wyłącznie składki odprowadzone po 01.01.1999r., tj. po wejściu w życie ustawy z13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz.U. 2016r., poz. 963)

Zgodnie bowiem z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych (j.t. z 2014r., poz.1097) ze środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanym dalej „subkontem”, przysługuje okresowa emerytura kapitałowa.

Zajmując takie stanowisko Sąd, na podstawie powołanych przepisów, z mocy
art. 477 ¹⁴ §1 kpc oddalił odwołania nie znajdując podstaw do ich uwzględnienia.

SSO Maria Olszowska