Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VGCo 19/17

POSTANOWIENIE

Dnia 4 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie Wydział V Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR del. Paweł Ptak

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2017 roku w Częstochowie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Z. M.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna w Z.

o zabezpieczenie powództwa

postanawia:

oddalić wniosek o udzielenie zabezpieczenia powództwa.

UZASADNIENIE

Uprawniony Z. M. wniósł o udzielenie mu zabezpieczenia o zabezpieczenia roszczenia w stosunku do obowiązanej (...) Spółka Akcyjna w Z. o wydanie ruchomości w postaci: deskowania stropowego firmy (...), rusztowania elewacyjnego B. (...) oraz deskowania ściennego T. poprzez zajęcie tych nieruchomości i oddania ich pod dozór osoby trzeciej, tj. spółce (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, KRS (...), z jednoczesnym ich odebraniem obowiązanemu i wyznaczenie wnioskodawcy dwutygodniowego terminu na wniesienie powództwa;

W uzasadnieniu wniosku uprawniony wskazał, że jest on właścicielem ruchomości wymienionych w pkt 1 petitum wniosku w wyniku przejęcia ich na własność od (...) Sp. z

o.o. z siedzibą w K. na podstawie umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie z dnia

10 marca 2010 r. zmienionej aneksem z dnia 11 marca 2011 r. oraz pisma z dnia 16 lipca 2012 r. Zgodnie z umową przewłaszczenia (...) Sp. z o.o. zachował przedmiotowe rusztowania w swoim władaniu. Ponieważ pożyczka nie została spłacona wnioskodawca pismem z dnia 2012 r. wezwał (...) Sp. z 0.0. do wydania rusztowań w terminie 3 dni. Pismo to zostało odebrane przez G. K. Prezesa Zarządu (...) Sp. z o.o., co potwierdza jego odręczna adnotacja na tym piśmie. Wykonując uprawnienie wynikające z § 5 ust. 1 umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie, wnioskodawca stał się definitywnie i ostatecznie właścicielem rusztowań. Jest on obecnie jedynym ich właścicielem, a (...) Sp. z

o.o. nie ma roszczenia o ich zwrotne przeniesienie. Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy rusztowania były wykorzystywane przy budowie osiedla domów wielorodzinnych (...) przy ul. (...) w K. oraz przy inwestycji w postaci budowy osiedla domów jednorodzinnych w S.. W objęte inwestycje był intensywnie zaangażowany uczestnik, który nadzorował inwestycję w K., natomiast inwestycja w S. była realizowana przez (...) Sp. z o.o. - spółkę powiązana z uczestnikiem. Przy obu tych inwestycjach (...) Sp. z o.o. wykonywał roboty budowlane i w związku z tym wykorzystywał rusztowania. W przypadku obu tych inwestycji (...) sp. z o.o. zaprzestał kontynuowania robót przed ukończeniem inwestycji. Obie inwestycje zostały zakończone kilka lat temu. Dalszy los rusztowań był wnioskodawcy nieznany. Zgodnie z informacjami przekazywanymi wnioskodawcy w 2014 i 2015 roku przez J. M. (brata wnioskodawcy) rusztowania zaginęły.

W ostatnich tygodniach wnioskodawca powziął wiedzę o tym, że rusztowania

znajdują się na terenie nieruchomości, stanowiącej własność i pozostającej w posiadaniu

Uczestnika, położonej e Z. przy ul. (...). Potwierdzają to fotografie

wykonane 24 lutego 2017 r. Zgodnie z ustaleniami wnioskodawcy rusztowania znajdują się

w posiadaniu uczestnika od kilku lat, co oznacza, że musiały one zostać przewiezione na

teren nieruchomości uczestnika po zakończeniu ww. inwestycji oraz są one wykorzystywane

przez uczestnika, który nie ma do nich żadnego tytułu prawnego.

W ocenie wnioskodawcy zachodzi ryzyko usunięcia przedmiotowych rusztowań z nieruchomości na której się one znajdują i że zostaną przetransportowane w nieznane mu miejsce.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek uprawnionego nie jest zasadny i jako taki nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy przypomnieć, że warunkiem zabezpieczenia roszczeń pieniężnych, zgodnie z treścią art. 7301 § 1 k.p.c., jest uprawdopodobnienie roszczenia oraz interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Warunki te muszą istnieć łącznie. Sąd musi także wziąć pod uwagę, że zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia. Jak zauważa się w literaturze, uprawdopodobnienie z reguły nie może opierać się na samych twierdzeniach strony i przeprowadza się je za pomocą środków nieskrępowanych wymaganiami stawianymi co do formy przez przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Uprawdopodobnienie należy pojmować, jako środek zastępczy dowodu w ścisłym znaczeniu, nie dający pewności, a wyłącznie prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie i stanowi odstępstwo od ogólnej reguły dowodzenia twierdzonych faktów na korzyść tej strony, której ustawa zezwala w określonym wypadku na uprawdopodobnienie faktu, na który się powołuje zamiast udowadniania go. Uprawdopodobnienie jest słabszą formą od udowodnienia (vide: Komentarz do art. 243 kodeksu postępowania cywilnego, Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, Wyd. III). Uprawdopodobnienie jest słabszą formą od udowodnienia. Sąd nie wymaga na tym etapie postępowania, niepodważalnych dowodów istnienia roszczenia. Jednak uprawdopodobnienie oznacza uzasadnienie zgłoszonych twierdzeń o istnieniu roszczenia, dające przekonanie o jego prawdopodobieństwie, a nawet pewność, będące wynikiem postępowania zmierzającego do poznania rzeczywistości, ale bez zachowania szczegółowych przepisów o postępowaniu dowodowym ( vide: postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 4 czerwca 2010 r., X GC 104/10, LEX nr 585090). Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje natomiast wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie (art. 7301 § 2 k.p.c.). W przypadku orzeczeń nadających się do egzekucyjnego wykonania, celem zabezpieczenia jest zapewnienie egzekucyjnej wykonalności przyszłego orzeczenia. W przypadku roszczeń o świadczenia pieniężne obawa, co do egzekucyjnego wykonania przyszłego orzeczenia może płynąć przede wszystkim stąd, iż zagrożona jest wypłacalność obowiązanego, w szczególności gdy nie ma on dostatecznego majątku (vide: Komentarz do art. 7301 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.). W orzeczeniu z dnia 7 maja 2012 r. I ACz 824/12 Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, jako okoliczności uzasadniające interes prawny w udzielaniu zabezpieczenia, wskazał zagrożenie wyzbycia się majątku przez obowiązanego, nieregulowanie zobowiązań, nieracjonalne obchodzenia się z majątkiem oraz grożącą obowiązanemu upadłość.

Przenosząc powyższe rozważania na realia niniejszej sprawy, wskazać należy, że w ocenie Sądu Okręgowego uprawniony w sposób dostateczny nie uprawdopodobnił swojego interesu prawnego w zabezpieczeniu powództwa. Zgodnie z art. 738 k.p.c. sąd rozpoznaje wniosek o udzielenie zabezpieczenia w jego granicach, biorąc za podstawę orzeczenia materiał zebrany w sprawie, a więc w tym wypadku przedstawiony przez uprawnionego przy składaniu wniosku.

Jak wynika z treści wniosku, żądane przez uprawnionego zabezpieczenie ma dotyczyć jego przyszłego roszczenia o wydanie rzeczy. Powództwo windykacyjne ( rei vindicatio ) uregulowane w art. 222 § 1 k.c. określa się często jako powództwo niewładającego właściciela przeciwko władającemu niewłaścicielowi. W ocenie Sądu, o ile uprawniony przedłożonymi dokumentami uprawdopodobnił swe prawo własności do przedmiotowych rzeczy, wykazując tym samym swoją legitymację czynną, o tyle w żaden sposób nie wykazał legitymacji biernej obowiązanej spółki. Legitymacja bierna w procesie windykacyjnym przysługuje każdej (i tylko tej) osobie, która sprawuje faktyczne władztwo nad rzeczą (por. wyr. SN z 11.4.2008 r., II CSK 650/07). Przesłanką skutecznego pozwania w procesie windykacyjnym jest fizyczne władanie rzeczą przez pozwanego (por. wyr. SN z 19.3.2009 r., IV CSK 437/08 ). Należy tymczasem zauważyć, że jedynym środkiem przy pomocy którego uprawniony usiłuje wykazać fakt władania spornymi rusztowaniami przez obowiązaną są załączone do akt fotokopie przedstawiające składowane w nieokreślonym miejscu jakieś elementy, stanowiące tylko prawdopodobnie części rusztowań ( k. 26-27 ). Jest to w ocenie Sądu dalece niewystarczające, ( nawet do uprawdopodobnienia ), iż obowiązana tymi rzeczami włada, a co więcej, że są to elementy stanowiące przedmiot przyszłego sporu. Fotokopie te nie zawierają daty sporządzenia fotografii, bliższych szczegółów uwidocznionych przedmiotów, a także nie można z nich wyprowadzić żadnego wniosku o miejscu w którym zostały wykonane, a już na pewno nie da się na tej podstawie w żaden sposób powiązać tego miejsca z terenem będącym we władaniu obowiązanej. Ponadto uprawniony w ogóle nie usiłuje nawet wskazać na podstawie czego poczynił ustalenia co do miejsca obecnego składowania rusztowania i nie powołuje się w tym względzie na żadne konkretne źródła. Okoliczność ta opiera się więc wyłącznie na jego niczym nie popartych twierdzeniach, co jak już wyżej wskazano jest niewystarczające do uprawdopodobnienia roszczenia, które ma zostać zabezpieczone.

Mając na uwadze, że do zastosowania instytucji zabezpieczenia konieczne jest kumulatywne uprawdopodobnienie zarówno roszczenia, jak i interesu prawnego, to szczegółowo wyżej omówiony brak uprawdopodobnienia roszczenia czyni dokładniejsze odnoszenie się do kwestii interesu prawnego uprawnionego za bezcelowe.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 730 § 1 k.p.c. w związku z art. 730 1 § 1 i § 2 k.p.c. a contrario orzeczono jak w sentencji postanowienia.