Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu XI Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2015 r. w Toruniu na rozprawie sprawy z wniosku wierzyciela Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej przy ul. (...) w T. z udziałem dłużników H. I. i J. I. o egzekucję świadczenia niepieniężnego;

postanawia:

I.  nie uwzględnić wniosku o zawieszenie postępowania egzekucyjnego;

II.  nałożyć na dłużników H. i J. małżonków I. solidarnie 1.800,- zł ( jeden tysiąc osiemset zł ) grzywny w związku z niewykonaniem w terminie obowiązku zdjęcia kłódki z bramy od ulicy (...) w T. zgodnie z punktem II prawomocnego postanowienia sądu z 11 grudnia 2014 i ustalić, że na wypadek nieuiszczenia grzywny w terminie podlega ona zamianie na areszt, licząc jeden dzień aresztu za równoważny kwocie 180,- zł
(sto osiemdziesiąt zł ) grzywny, przy czym odbycie dziesięciu dni aresztu zamiennego przez któregokolwiek z dłużników lub łącznie dziesięciu dni przez ich oboje zwalnia ich od grzywny orzeczonej w tym postanowieniu;

III.  wyznaczyć dłużnikom H. i J. I. termin 14 (czternastu ) dni od daty prawomocności niniejszego postanowienia na zdjęcie kłódki z bramy od ul. (...) w T. (otwarcie bramy), pod rygorem nałożenia grzywny w kwocie 3.000,- zł (trzy tysiące zł ).

Sygn. akt XI Co 1746 / 13

UZASADNIENIE

Sąd ustalił co następuje :

Postanowieniem z 21 lipca 2015 r. sąd nałożył solidarnie na dłużników grzywnę w kwocie 600,- zł i ustalił, że na wypadek nieuiszczenia grzywny w terminie podlega ona zamianie na areszt, licząc jeden dzień aresztu za równoważny kwocie 150,- zł, przy czym odbycie czterech dni aresztu zamiennego przez któregokolwiek z dłużników lub łącznie czterech dni przez ich oboje, zwalnia ich od grzywny. Sąd wyznaczył nadto dłużnikom kolejny termin czternastu dni od daty prawomocności orzeczenia na wykonanie obowiązku zdjęcia kłódki z bramy przy ul. (...) ( otwarcie bramy ), pod rygorem nałożenia grzywny w kwocie tym razem 1.800,- zł ( dowód : postanowienie k. 224 ).

Postanowienie to zostało utrzymane w mocy przez Sąd Okręgowy w Toruniu postanowieniem z dnia 16 grudnia 2015 r. (dowód : postanowienie k. 257-258). Postanowienie zostało odebrane przez pełnomocnika dłużników w dniu 28 grudnia 2015 r. (dowód: elektroniczne potwierdzenie odbioru k. 260).

W terminie czternastu dni liczonym od 28 grudnia 2015 r., a także w terminie późniejszym tj. do dnia rozprawy, która odbyła się 6 września 2016 r., dłużnicy H. i I. I. (2) nie wykonali nałożonego na nich postanowieniem z 11 grudnia 2014 obowiązku otwarcia bramy od ul. (...). Brama pozostawała nadal zamknięta ( dowód : oświadczenie dłużnika H. I. złożone na rozprawie 6. IX. 2016 - protokół rozprawy z 6. IX. 2016 - 01:34 / protokół skrócony k. 310 akt, zdjęcia k. 198 - 199 : okoliczność bezsporna ).

Pismem z dnia 19 lutego 2016 r. wierzyciel - Wspólnota Mieszkaniowa (...) położonej w T. przy ul. (...) wniosła o nałożenie na dłużników grzywny oraz o ustalenie na wypadek kolejnego nie wykonania obowiązku otwarcia bramy rygoru grzywny surowszej, tj. w wysokości 6.000,- zł (dowód : pismo k. 277).

Pismem z dnia 19 lipca 2016 r. pełnomocnik dłużników wniósł o zawieszenie postępowanie w niniejszej sprawie, wskazując, że postępowanie to jest przedwczesne z uwagi na złożony przez dłużników wniosek o zabezpieczenie powództwa o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym (dowód : pismo k. 294).

W dniu 6 lipca 2015 dłużnicy H. i I. I. (2) złożyli pozew o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym wnosząc jednocześnie o zabezpieczenie swego roszczenia poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego toczącego się pod sygnaturą XI Co 1746 / 13. Sprawa została zarejestrowana pod nr I C 1024/15. Postanowieniem z dnia 28 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny udzielił zabezpieczenia powodom (dłużnikom) poprzez nakazanie wpisania w księdze wieczystej o numerze (...) ostrzeżenia o toczącym się procesie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Sąd, udzielając zabezpieczenia, nie zawiesił postępowania egzekucyjnego w niniejszej sprawie ( dowód : kopia pozwu k. 213 - 220, postanowienie k. 308 ).

Postanowieniem z 20 września 2015 sąd nie uwzględnił wniosku o zawieszenie postępowania egzekucyjnego oraz nałożył solidarnie na dłużników grzywnę w kwocie 1800,- zł i ustalił, że na wypadek nieuiszczenia grzywny w terminie podlega ona zamianie na areszt, licząc jeden dzień aresztu za równoważny kwocie 180,- zł, przy czym odbycie dziesięciu dni aresztu zamiennego przez któregokolwiek z dłużników lub łącznie dziesięciu dni przez ich oboje, zwalnia ich od grzywny. Sąd wyznaczył nadto dłużnikom kolejny termin czternastu dni od daty prawomocności orzeczenia na wykonanie obowiązku zdjęcia kłódki z bramy przy ul. (...) ( otwarcie bramy ), pod rygorem nałożenia grzywny w kwocie tym razem 3.000,- zł ( dowód : postanowienie k. 312 ).

Sąd zważył co następuje :

Ustalony powyżej stan faktyczny nie był sporny pomiędzy stronami : dłużnik na rozprawie w dniu 6 września 2016 r. przyznał, że dłużnicy nie wykonali obowiązku nałożonego na nich postanowieniem z 21 lipca 2015 r.

Zgodnie z przepisem art. 1050 § 3 kpc po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego dłużnikowi do wykonania czynności, sąd na wniosek wierzyciela nałoży na dłużnika grzywnę i jednocześnie wyznaczy mu nowy termin do wykonania czynności, z zagrożeniem surowszą grzywną. Ponieważ bezspornym było, że dłużnicy obowiązku nałożonego postanowieniem z 11 grudnia 2014 ( pkt II ) nie wykonali a wierzyciel wniósł o wyegzekwowanie grzywny już orzeczonej i nałożenie rygoru grzywny surowszej na wypadek zignorowania obowiązku, na który opiewa prawomocny tytuł egzekucyjny, sąd zobligowany był na podstawie art. 1050 § 3 kpc nałożyć solidarnie na dłużników grzywnę w wysokości wynikającej z prawomocnego postanowienia z 11 grudnia 2014 ( pkt II ), czyli w kwocie 600,- zł.

Wymierzając grzywnę, zgodnie z art. 1053 § 1 kpc, sąd zobligowany jest jednocześnie orzec na wypadek jej nieuiszczenia o zamianie na areszt, licząc jeden dzień aresztu za równoważny od pięćdziesięciu do tysiąca pięciuset złotych grzywny. Ogólny czas trwania aresztu zgodnie z powołanym przepisem nie może przekroczyć sześciu miesięcy. Ponieważ grzywna 600,- zł wymierzona postanowieniem z 21 lipca 2015 r. z zamianą jej na areszt przyjmując jeden dzień aresztu za równoważny sumie 150,- zł grzywny ( pkt I ), co dawało finalnie cztery dni aresztu, nie odniosła skutku ( obowiązek otwarcia bramy nie został wykonany), tym razem orzekając w pkt I postanowienia o zamienniku sąd zastosował przelicznik grzywny ustalonej na 1800,- zł, który daje dziesięć dni aresztu na wypadek niewykonania obowiązku w zakreślonym terminie i nie uiszczenia orzeczonej grzywny ( 180,- zł za jeden dzień ). Tym samym niewykonanie obowiązku otwarcia bramy po raz trzeci ( postanowienie z 20 maja 2014, postanowienie z 11 grudnia 2014 i postanowienie z dnia 21 lipca 2015 r.) może skutkować aresztem ponad dwukrotnie dłuższym, co zdaniem sądu winno skuteczniej mobilizować dłużników do podporządkowania się zawartej ugodzie i prawomocnemu postanowieniu z 21 lipca 2015 r. i być dostatecznym środkiem przymusu.

Przepis art. 1052 kpc stanowi, że w jednym postępowaniu sąd może wymierzyć grzywnę nie wyższą niż 10.000,- zł, chyba ze dwukrotne wymierzenie grzywny okazało się nieskuteczne. Ogólna suma grzywien w tej samej sprawie nie może przewyższać miliona złotych. Grzywna nałożona na dłużników orzeczeniem z 20 września 2016 r. mieści się w granicach zakreślonych przytoczonym przepisem.

Zdaniem sądu grzywna trzykrotnie wyższa od poprzedniej powinna być dostatecznie dotkliwym argumentem finansowym dla dłużników aby podporządkować się orzeczeniu z 20 września 2016 r. Na obecnym etapie egzekucji grzywna w wysokości 5.000,- zł byłaby dolegliwością nazbyt dotkliwą i niewspółmierną do stopnia negatywnego nastawienia dłużników do ciążącego na nich obowiązku. Jeśli jednak suma 1.800,- zł okaże się również nieskuteczna, koniecznym będzie sięgnięcie po znacznie surowszy wymiar grzywny niż 1.800,- zł ( maksymalna grzywna to 10.000,- zł jak wynika z art. 1052 kpc ).

Sąd zdaje sobie sprawę, że problem z postawą dłużników w postępowaniu egzekucyjnym ma swoje źródło w odmiennej ocenie treści ugody z 3. X. 2012 sprowadzającej się do przekonania, że negocjacje stron miały być warunkiem otwarcia spornej bramy. To przekonanie ( zależność obowiązku otwarcia bramy od podjęcia negocjacji ) nie jest jednak oparte na literalnej wykładni ugody, co było już przedmiotem wyjaśnień sądu w uzasadnieniu postanowienia z 20 maja 2014 ( k. 78 akt ).

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny, który rozpoznaje powództwo dłużników o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, nie uznał za stosowne udzielić zabezpieczenia roszenia powodów (dłużników) poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego w niniejszej sprawie. Wobec powyższego brak jest w ocenie Sądu podstaw do zawieszenia postępowania w niniejszej sprawie.