Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 sierpnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Koninie Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariola Klimczak

Protokolant: p.o. sekretarza sądowego Monika Lewandowska

po rozpoznaniu w dniu 24-07-2017 r. w Koninie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 39.267,00 (trzydzieści dziewięć tysięcy dwieście sześćdziesiąt siedem) zł, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 8.09.2014r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 26.532,50 (dwadzieścia sześć tysięcy pięćset trzydzieści dwa 50/100 ) zł, od dnia 8.09.2014r. do dnia 25.02.2016r.;

3.  ustala na przyszłość odpowiedzialność pozwanego wobec powódki za skutki zdarzenia z dnia 29.11.2013r.;

4.  umarza postępowanie co do kwoty 26.532,50 zł;

5.  w pozostałej części oddala powództwo;

6.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Okręgowy w Koninie) kwotę 3.314,50 (trzy tysiące trzysta czternaście 50/100 ) zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, od uwzględnionej części roszczenia;

7.  w pozostałym zakresie kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa;

8.  koszty procesu pomiędzy stronami stosunkowo rozdziela i zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.330,03 (jeden tysiąc trzysta trzydzieści 03/100) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Mariola Klimczak

Sygn. Akt I C 1024/15

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do Sądu Okręgowego w K.w dniu 6.11.2015 roku powódka K. K. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 115.599,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 08.09.2014r. do dnia zapłaty oraz ustalenie, że pozwany ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku, które w chwili obecnej są nieznane, a które mogą ujawnić się w przyszłości u powódki, a nadto o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych. W uzasadnieniu powódka podała, że w dniu 29.11.2013r. w K. idąc prawidłowo chodnikiem została uderzona przez samochód marki S. (...), o nr rej. (...), kierowany przez J. M.. W momencie zdarzenia posiadacz samochodu korzystał z ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego. W wyniku wypadku powódka doznała znacznych obrażeń ciała, w tym między innymi złamania prawej kości biodrowej z podwichnięciem w stawie krzyżowo –biodrowym, złamanie obu kości łonowych oraz ogólnych potłuczeń. Na skutek obrażeń powódka poddana była zabiegom operacyjnym, przebywała na leczeniu w Wojewódzkim Szpitalu (...) w K. na Oddziale (...), a następnie w (...) Publicznym Szpitalu (...) w W. - Klinice (...) w O.. Przez długi okres czasu powódka zmuszona była poruszać się o kulach. Uszkodzenia ciała spowodowały u niej trwał uszczerbek na zdrowiu
w wysokości 40% oraz 6% uszczerbku z uwagi na blizny po założeniu wyciągów obu piszczeli. Powódka pismem z dnia 24.07.20143r. zwróciła się do pozwanego
o wypłacenie łączne kwoty 142.132,00 zł, w tym 138.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia (46 % trwałego uszczerbku na zdrowiu x 3.000,00 zł), 110 zł tytułem kosztów zakupu kul, 2.222,00zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu związanych z leceniem powódki, 1.800,00 zł tytułem kosztów „dodatkowego” odżywiania powódki przez okres 180 dni. Decyzją z dnia 08.09.2014r. pozwany uznał roszczenie do kwoty 53.065,00 zł. Jednocześnie przyjął, że kwota ta ulega pomniejszeniu o 50%, z uwagi na przyczynienie się powódki do szkody. Ostatecznie powódce wypłacona została kwota 26.532,50 zł. Stąd powódka wystąpiła na drogę sądową.

Pozwany, w odpowiedzi na pozew, wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu podał, że przyjął odpowiedzialność gwarancyjną za skutki zdarzenia i wypłacił powódce tytułem zadośćuczynienia kwotę 51.200,00 zł, tytułem zwrotu kosztów zakupu kul kwotę 110 zł oraz kwotę 1.755 zł. tytułem zwrotu kosztów podróży związanych z leczeniem powódki. Jednocześnie pozwany zaproponował dopłatę zadośćuczynienia i w tym celu zawarcie ugody na kwotę 28.800 zł. W przypadku braku zgody powódki na zawarcie ugody pozwany wniósł o zasięgnięcie opinii biegłych z dziedziny chirurgii i ortopedii na okoliczność ustalenia stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki. Pozwany podniósł również, iż ewentualne odsetki od kwoty zadośćuczynienia mogą przysługiwać powódce od dnia wyrokowania.

W dniu 26.02.2016 roku, tj. już w toku niniejszego postępowania pozwany wypłacił powódce kwotę 26.532,50 zł. W tym stanie rzeczy na terminie rozprawy w dniu 24.07.2017 roku powódka ograniczyła żądanie pozwu o wypłaconą kwotę 26.532,50 zł i w tym zakresie zrzekła się roszczenia oraz wniosła o umorzenie postępowania co do wypłaconej kwoty. W pozostałym zakresie podtrzymała żądanie pozwu, w tym zasądzenie odsetek od kwoty 26.532,00 zł za okres od dnia 08.09.2014r. do dnia 26.02.2016r.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29.11.2013r. w K., na ul. (...) kierujący samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) J. M. nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że podczas skręcania w lewo z ul. (...)w ul. (...) wjechał na przydrożnych chodnik, gdzie uderzył w prawidłowo idącą pieszą K. K., w wyniku czego doznała ona obrażeń ciała w postaci złamania kości biodrowej prawej z podwichnięciem w stawie krzyżowo-biodrowym prawym oraz złamania obu gałęzi obu kości łonowych, które to spowodowały naruszenie czynności narządu ruchu pokrzywdzonej, za co prawomocnym wyrokiem z dnia 24.02.2015r. Sąd Rejonowy w K., w sprawie II K (...), został skazany za przestępstwo z art. 177 § 1 k.k. i wymierzono mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 2 (dwóch) lat próby. Jednocześnie na podstawie art. 46 § 2 k.k. została orzeczona wobec oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej K. K. nawiązka w kwocie 2.000,00 zł (dowód: kserokopia wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 24.02.2015r. k. 11).

W chwili zdarzenia jego sprawca korzystał z ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, na podstawie umowy ubezpieczenia zawartej z pozwanym (bezsporne).

Na skutek poniesionych obrażeń powódka została przewieziona do (...) w K. na Oddział (...) z powodu złamania kości biodrowej i kości łonowej, gdzie przebywała od 29.11.2013r. do 10.12.2013r. Zastosowano leczenie zachowawcze wyciągiem szkieletowym. Po konsultacji przekazano powódkę do szpitala w O. celem leczenia operacyjnego. W okresie od 10.12.2013r. do 02.01.2013r. powódka przebywała w oddziale (...) w (...) Publicznym Szpitalu (...). A. G. (...) W.
w O.. W tym szpitalu dokonano u niej zabiegu operacyjnego otwartego nastawienia i zespolenia wolną śrubą korową miedniczną, dwoma płytami miednicznymi rekonstrukcyjnymi prostymi oraz śrubami korowymi złamania talerza kości biodrowej po stronie prawej z podwichnięciem stawu krzyżowo-biodrowego prawego. Dokonano również zabiegu operacyjnego otwartego nastawienia
i zespolenie śrubą miedniczną korową (śródszpikowo) złamania górnej gałęzi kości łonowej lewej. Wykonano usunięcia wyciągu bezpośredniego za guzowatość kości piszczelowej prawej i lewej. W okresie od 28.04.2014r. do 16.05.2014r. powódka przebywała na Oddziale (...) Wojewódzkiego Szpitala (...) w K. celem leczenia usprawniającego (dowód: kserokopia karty informacyjnej leczenia szpitalnego (...) w K. k. 23, kserokopia historii choroby (...) w O. k. 16-20, kserokopia karty informacyjnej z leczenia szpitalnego (...) w K. k. 24).

Przebyty uraz spowodował u powódki trwały uszczerbek na zdrowiu, który oceniany w oparciu o załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. (poz. 1974) wynosi: 25% według punktu 96b za skutki przebytego urazu albowiem doszło do złamania zarówno w odcinku przednim jaki i tylnym. Nie doszło do złamania panewki. U powódki chód jest nieupośledzony. Doszło natomiast do wielomiejscowego zniekształcenia w miejscach przebytych wielomiejscowych złamań. Konsekwencją urazu jest też usztywnienie stawu krzyżowo-biodrowego prawego, co zmniejsza elastyczność miednicy. Skutki wypadku były źródłem dolegliwości bólowych u powódki. I tak w oparciu o umowną 10* skalę (...)w ciągu pierwszego tygodnia ból wynosił 7*, do końca 2 tygodnia obniżył się do 6*, a na koniec pierwszego miesiąca 4* i do końca drugiego miesiąca 3*. Na poziomie 2* ból był po pół roku. Po wypadku powódka wymagała pomocy we wszystkich czynnościach dnia codziennego, tj. w zakresie toalety i higieny oraz w zakresie ubierania i rozbierania oraz przy kupowaniu i przygotowaniu żywności. Wymagała więc pomocy przez 6 godzin dziennie przez okres 8 tygodni po wypisaniu ze szpitala. Przez kolejne 8 tygodni wymagała pomocy już tylko w zakresie kupowania i przygotowywania posiłków przez 2 godziny dziennie. W późniejszym okresie inna pomoc nie była potrzebna, poruszała się już bowiem z pełnym obciążeniem. Obecnie powódka bóle odczuwa tylko przy dłuższym chodzeniu, nachylaniu i w trakcie stosunków seksualnych, które utrzymują się na poziomie 2 punktów w powyżej określonej skali. Zasadniczy proces leczenia powódki został zakończony, ale powinna ona nadal kontynuować ćwiczenia rehabilitacyjne, aby do minimum ograniczyć skutki wypadku. Uzyskano u niej zrost złamań, a ograniczenie zgięcia biodra lewego, które ma charakter utrwalony, można zmniejszyć odpowiednimi ćwiczeniami. Powódka wymaga okresowych badań ginekologicznych, a ze względu na zgłaszane dolegliwości, które nasiliły się po wypadku winna być leczona ginekologicznie. Powódka jeszcze przez dłuższy okres czasu może odczuwać bóle w trakcie stosunku, a w przypadku zajścia w ciążę można się spodziewać zwiększenia bolesności kości łonowych oraz konieczność ukończenia ciąży planowym cięciem cesarskim, zależało to jednak będzie od wielkości płodu, czynności skurczowej macicy, braku niewspółmierności płodowo- miednicznej. Obrażenia jakich doznała powódka na skutek wypadku w dniu 20.11.2013r. nie stanowią przeszkody w zajściu w ciążę. W chwili obecnej przebyty wypadek nie wpływa w jakikolwiek sposób na codzienne funkcjonowanie powódki. Nie występuje też ograniczenie aktywności życiowej czy zawodowej. Powódka nie powinna uprawiać sportów wyczynowo i wykonywać prac fizycznych ciężkich czy bardzo ciężkich, ale innych przeciwskazań nie ma. Powódka może wykonywać pracę w pozycji stojącej, w tym pracę w zawodzie fryzjerki (dowód: opinia biegłego ortopedy traumatologa k. 100 -103, opinia medyczna z zakresu specjalizacji ginekologii k. 128 – 135, uzupełniająca opinia medyczna z zakresu specjalizacji ginekologii k. 164-166, wyjaśnienia biegłego ortopedy M. G. k. 167).

W okresie leczenia po wypadku powódka nie wymagała stosowania i nie miała zaleconej żadnego rodzaju diety (dowód: zeznania świadka R. K. k. 210).

Orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności (...) w K. z dnia 10.03.2014r. i z dnia zaliczono powódkę do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności i niezdolną do pracy, a orzeczeniem z dnia 15.05.2015r. orzeczono wobec powódki niepełnosprawność umiarkowaną (dowód: kserokopia orzeczeń dotyczących niepełnosprawności k. 26
i 54).

Orzecznik ZUS decyzjami z dnia 03.04.2014r. i 18.05.2015r. orzekł, iż powódka jest całkowicie niezdolna do pracy w związku
z doznanymi obrażeniami w wyniku wypadku z dnia 20.11.2013r. Niezdolność ta trwała do dnia 31.08.2015 roku (dowód: kserokopia orzeczenia lekarskiego orzecznika ZUS z dnia 03.04.2014r. k. 31, kserokopia orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 18.05.2015r. k. 55).

Powódka, działając poprzez pełnomocnika pismem z dnia 24.07.2014r. zwróciła się do pozwanego o zapłatę kwoty 138.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, kwoty 110 zł tytułem zwrotu zakupu kul, kwoty 2.222 zł – tytułem kosztów dojazdów związanych z leczeniem, kwoty 1.800 zł – z tytułu kosztów dodatkowego odżywiania. Łącznie powódka wniosła o zapłatę kwoty 142.132,00 zł. W toku postępowania likwidacji szkody pozwany decyzją z dnia 08.09.2014r. przyznał powódce odszkodowanie w wysokości 53.065,00 zł (51.200,00 zł tytułem zadośćuczynienia, 110,00 zł tytułem kosztów zakupionych kul ortopedycznych, 1.755,00 zł tytułem kosztów przejazdów). Wobec przyjęcia przyczynienia się powódki do zdarzenia w 50% z przyznanej kwoty wypłacił jej 26.532,50 zł (dowód: kserokopia pisma z dnia 24.07.2014r. k. 12, kserokopia decyzji z dnia 08.09.2014r. k. 42).

Powódka w chwili wypadku miała (...) lat. Miała ukończoną zawodową szkołę – fryzjer i kontynuowała edukację w dwuletnim liceum ogólnokształcącym – wieczorowym na podbudowie szkoły zawodowej .W dniu wypadku uczęszczała do pierwszej klasy tego liceum. Uległa wypadkowi w drodze do szkoły. Skutki wypadku nie zakłóciły jej edukacji, gdyż część egzaminów jej przesunięto, a potem koleżanki przynosiły jej materiały do nauki i partiami je zaliczała. Na te zaliczenia rodzina dowoziła ją samochodem do szkoły. Skutki wypadku bardzo obciążały powódkę psychicznie. Była załamana. Obawiała się czy będzie mogła chodzić. Przez dwa tygodnie w szpitalu leżała unieruchomiona. W czasie pobytu w szpitalach wymagała wsparcia i pomocy ze strony rodziny, która przywoziła z domu różne potrzebne jej rzeczy i pomagała. Po opuszczeniu szpitala w O. przez 3 miesiące poruszała się o kulach. Nic nie mogła przenieść ani zrobić, w codziennym funkcjonowaniu pomagali jej rodzice i babcia (dowód: zeznania świadków A. K. (1), k. 89-90, B. K., k. 90).

Obecnie powódka ma orzeczenie o niepełnosprawności. Pracuje jako sprzątaczka w S.- G. w K. w wymiarze 7 h, za wynagrodzeniem ok. 1.500,00 zł miesięcznie. Nie może biegać. Przy dłuższym schylaniu odczuwa bóle w okolicach miednicy. Nadal pozostaje pod opieką lekarzy specjalistów z dziedziny ortopedii kliniki w O., gdzie jeździ na kontrole raz na rok. Poza tym nadal leczy się u lekarza R. K..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań powódki K. K. (k. 210 – 211), zeznań świadków A. K. (1) (k. 89-90), B. K. (k. 90), R. K. (k. 210), opinii biegłego ortopedy traumatologa (k. 100 – 100), opinii medycznej z zakresu specjalizacji ginekologii (k. 128 – 135), uzupełniającej opinii medycznej z zakresu specjalizacji ginekologii (k. 164 – 166), dokumentów: kserokopii wyroku Sądu Rejonowego wK.z dnia 24.02.2015r. (k. 11), kserokopii karty informacyjnej leczenia szpitalnego (...) w K. (k. 23), kserokopii historii choroby (...) w O. (k. 16-20), kserokopii karty informacyjnej z leczenia szpitalnego (...) w K. (k. 24), opinii biegłego ortopedy traumatologa (k. 100 -103), opinii medycznej z zakresu specjalizacji ginekologii (k. 128 – 135), uzupełniającej opinii medycznej z zakresu specjalizacji ginekologii (k. 164-166), kserokopii orzeczeń dotyczących niepełnosprawności (k. 26
i 54), kserokopii pisma z dnia 24.07.2014r. (k. 12), kserokopii decyzji z dnia 08.09.2014r. (k. 42).

Przy braku dowodów przeciwnych Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić przymiotu wiarygodności zeznaniom powódki K. K. i świadków A. K. (1), B. K..

Świadek R. K. podał, że powódka jest pacjentką poradni chirurgicznej, w której świadek pracuje. Świadek prowadził proces leczenia powódki po leczeniu szpitalnym. Powódka poruszała się wówczas o kulach i jej stan zdrowia był poważny. Powódka była przygnębiona i martwiła się o swój stan zdrowia. Świadek wydał również opinię na zlecenie ubezpieczyciela. Przyjął wówczas 30% trwały uszczerbek na zdrowiu powódki w związku ze złamaniem miednicy i 2 % trwały uszczerbek na zdrowiu w związku ze stłuczeniem kręgosłupa. Świadek dodał, że proces leczenia powódki nie jest zakończony, powódka nadal pozostaje jego pacjentką.

W ocenie Sądu opinie biegłych ortopedy – lek. M. G. (2) i ginekologa – dr A. K. (2) dotyczące stanu zdrowia powódki były jasne
i logiczne, a ich wnioski należycie i wyczerpująco uzasadnione. Specjalista z zakresu ginekologii w sposób wyczerpujący i jasny odniósł się do zarzutów jakie jedynie strona powodowa podnosiła pod adresem wniosków jego opinii, sporządzając opinię uzupełniającą. Po złożeniu opinii uzupełniającej przez lekarza ginekologa żadna ze stron nie kwestionowała wniosków tej opinii.

Na podkreślenie zasługuje, że wnioski opinii obu biegłych były tożsame, jeśli chodzi o wielkość trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki. Dwaj niezależni biegli sądowi zgodnie ocenili (w niekwestionowanych ostatecznie przez strony opiniach), że na skutek wypadku powódka doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 25 %. Świadek R. K. oceniał stan zdrowia powódki, pod kątem trwałego uszczerbku na zdrowiu w 2014 roku, kiedy powódka poruszała się jeszcze przy użyciu kul, a jej stan zdrowia był poważny. Biegli M. G. i A. K. takiej oceny dokonali znacznie później, bo w 2017 roku, kiedy zasadniczy proces leczenia powódki był już zakończony; powódka jedynie wymaga nadal leczenia rehabilitacyjnego. Biegły M. G. (2) wyjaśnił, że powódka uległa poważnemu wypadkowi, ale dzięki zastosowanemu leczeniu operacyjnemu przywrócono anatomiczny kształt pierścienia miednicznego. Proces leczenia zakończył się dużym sukcesem. Powódka chodzi bez kul i jej chód jest dość sprawny; może wykonywać wyuczony zawód fryzjera. Występują u niej ograniczenia tylko do wykonywania prac ciężkich i bardzo ciężkich. Sąd uznał opinie biegłych za przekonujące i przydatne do czynionych przez Sąd ustaleń.

Z uwagi na długotrwałość procesu leczenia powódki w szpitalu w K., a potem w O. oraz występujący wówczas stan zdrowia powódki za zasadne należało przyjąć przyjazdy rodziny powódki do szpitali. Przejazdy te – według deklaracji powódki - miały miejsce 20 razy na trasie K.- G. i G. – K., 90 km w obie strony – łącznie 1.800 km, a nadto przejazdy 6 razy na trasie G. – O. i z powrotem – 270 km w obie strony, co łącznie czyni 3.240 km. Łącznie wszystkie wymienione przejazdy czynią 4.040 km. Według niekwestionowanych twierdzeń powódki odbywały się one samochodem marki R. (...), o pojemności skokowej silnika 2 litry, spalającym 10 litrów paliwa na 100 km. W tym celu zakupiono 404 litrów paliwa po cenie 5,50 zł za 1 l, co daje sumę 2.222,00 zł.

Wartość dowodowa dokumentów zgromadzonych w sprawie nie budziła, zdaniem Sądu - wątpliwości i nie była przez strony kwestionowana.

Sąd zauważył, co następuje:

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. W myśl natomiast art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 392 j.t.) w brzmieniu obowiązującym w dniu wypadku, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku
z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia, przy czym
z art. 36 ust. 1 powyższej ustawy wynika, że odszkodowanie ustala się i wypłaca
w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej.

Zgodnie z art. 445 § 1 k.c. w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym, a więc w art. 444 k.c., tj. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że winę za spowodowanie wypadku z dnia 29 listopada 2013r. roku ponosi kierujący samochodem, objęty umową ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej
u pozwanego. Zgodnie, więc z art. 822 § 1 k.c. oraz art. 34 ust. 1 i art. 36 ust. 1 powyższej ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, jak również art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 § 1 k.c. pozwany jest – co do zasady - zobowiązany do naprawienia szkód doznanych przez powódkę w zakresie zadośćuczynienia, a na podstawie art. 444 § 1 k.c. - szkód związanych z kosztami jej leczenia.

Powódka K. K. w chwili wypadku miała (...)lat, wcześniej była zdrową, w pełni sprawną nastolatką. Bezpośrednio po wypadku powódka, karetką pogotowia została przewieziona do szpitala w K., gdzie przebywała na Oddziale (...) Potem kontynuowała leczenie w klinice ortopedii w O.. Jej stan zdrowia był bardzo poważny, wystąpiły: złamanie kości biodrowej prawej z podwichnięciem w stawie krzyżowo-biodrowym prawym oraz złamanie obu gałęzi obu kości łonowych, które to spowodowały naruszenie czynności narządu ruchu pokrzywdzonej. Złamania wymagały operacji i unieruchomienia. W następstwie wypadku powódka stała się osobą o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, może wykonywać prace lekkie, w warunkach pracy chronionej. Powstał u niej trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 25 %. Przed wypadkiem powódka uczęszczała do szkoły wieczorowej - liceum ogólnokształcącego. Po wypadku, dzięki zaangażowaniu rodziny i koleżanki powódce udało się ukończyć tą szkołę, jednak nie przystąpiła do matury, gdyż nie była w stanie się skupić na przygotowaniu do niej. Powódka była załamana psychiczne stanem swojego zdrowia i długotrwałym procesem leczenia.

Powódka, działając poprzez pełnomocnika fachowego, w osobie adwokata w uzasadnieniu pozwu podała, że kompensacyjną dla niej kwotą z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu będzie kwota po 3.000,00 zł za każdy 1 % tego uszczerbku (k.5). W toku sprawy ustalono 25% trwały uszczerbek na zdrowiu powódki, co przy przyjętych przez powódkę wskaźnikach czyni kwotę 75.000,00 zł (25 % x 3.000,00 zł). Sąd ustalając wysokość zadośćuczynienia przyjął jednak, że krzywda jakiej doznała powódka na następstwie wypadku, to nie tylko trwałość uszczerbku na jej zdrowiu, ale również pobyty w szpitalu, przebyte operacje, stres z tym związany, niepokój i obawy o stan zdrowia, czasowe wyłączenie z życia rodzinnego i społecznego w szerokim tego słowa znaczeniu.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe okoliczności, w tym rozmiar doznanych przez powódkę cierpień oraz trwałość następstw, należy - zdaniem Sądu - uznać roszczenie powódki K. K. o zadośćuczynienie za uzasadnione do kwoty 90.000,00 zł, a roszczenie o koszty przejazdów zasadne co do kwoty 2.222,00 zł przy czym biorąc pod uwagę wypłaconą już przez pozwaną w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 51.200,00 zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę oraz kwotę 1.755,00 zł tytułem kosztów przejazdu, na jej rzecz należało zasądzić kwotę 39.267,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 08.09.2014r. do dnia zapłaty- o czym orzeczono w punkcie 1. wyroku. Powódka nie wykazała zasadność dochodzonej kwoty 1.800,00 zł z tytułu dodatkowego odżywiania. Wskazany na tą okoliczność świadek R. K. nie potwierdził, aby po wypadku powódka wymagała stosowania jakiejś diety.

W punkcie 2. wyroku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 26.532,50 zł od dnia 08.09.2014r. do dnia 25.02.2016r.

Powódka dochodzone roszczenie zgłosiła pozwanemu do likwidacji w piśmie z dnia 24.07.2014r roku. Pozwany pismem z dnia 8.09.2014 roku przyznał powódce część dochodzonego świadczenia. W tym stanie rzeczy żądanie odsetek od dnia 8.09.2014 roku należało uznać za uzasadnione - w świetle treści art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22.05.2003r o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152) zgodnie z którym, zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie lub w terminie 14 dni licząc od dnia, gdy przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie okoliczności było możliwe (także art. 817 § 1 i 2 k.c.). Nie istniały bowiem przeszkody po stronie pozwanego, aby w dacie 8.09.2014 roku dokonał na rzecz powódki zapłaty całości należnego jej świadczenia.

Zasadniczy proces leczenia powódki został zakończony, lecz powódka nadal wymaga leczenia rehabilitacyjnego. Stąd w pkt. 3. wyroku Sąd ustalił na przyszłość odpowiedzialność pozwanego wobec powódki za skutki zdarzenia z dnia 29.11.2013r.

Wobec cofnięcia przez powódkę pozwu co do dochodzonej kwoty 26.532,50 zł Sąd umorzył postępowanie w tym zakresie (w punkcie 4. wyroku).

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo jako nieuzasadnione (punkt 5. wyroku).

W punkcie 6. wyroku Sąd, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz.U. z 2016r., poz. 623) – nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Koninie) kwotę 3.314,50 tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, od uwzględnionej części roszczenia. Powódka wygrała proces w 57 %. Uiściła ¼ opłaty od pozwu, tj. w kwocie 1.445,00 zł. Na koszty sądowe składają się wydatki w kwocie 3.419,88 zł poniesienie tymczasowo przez Skarb Państwa (3.419,88 zł x 57%= 1.470,50 zł ) i nieuiszczona opłata sądowa od uwzględnionej części roszczenia w kwocie 1.844,00 zł. (65.779,50 zł x 5 % - 1.445,00 zł). Natomiast w pozostałym zakresie Sąd na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy w związku z art. 102 k.p.c. w pkt. 7. Wyroku, z uwagi na sytuacje majątkową powódki oraz charakter sprawy – kosztami sądowymi obciążył Skarb Państwa.

O kosztach procesu między stronami, na które składało się wynagrodzenie dla pełnomocnika powódki ustalone na podstawie § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokacie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
z urzędu (Dz.U. z 2015r., poz. 461, t.j. ze zm) w wysokości 3.600 zł + oplata skarbowa od pełnomocnictwa 17,00 zł i uiszczona przez nią oplata od pozwu w kwocie 1.445,00 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w wysokości 3.600,00 zł + opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17,00 zł (§ 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – (Dz.U. z 2013r., poz. 490, t.j. ze zm. ) Sąd orzekł kierując się wynikiem procesu i na podstawie art. 100 k.p.c. zobowiązał pozwanego do zwrotu na rzecz powódki kwoty 1.330,03 złotych [(3.617,00 zł + 1445,00 zł ) x 57 %] - (3.617,00 zł x 43 %).

SSO Mariola Klimczak

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

(...)

(...)

(...)