Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 329/13

POSTANOWIENIE

Dnia 11 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Renata Bober (spr.)

SO Anna Walus – Rząsa

Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Krztoń

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) P. D., (...) Spółka Jawna w R.

o zmianę

na skutek zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego z dnia 4 lipca 2013r. Sądu Rejonowego w Rzeszowie XII Wydziału Krajowego Rejestru Sądowego sygn. akt RZ XII Ns Rej. KRS (...)

postanawia: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Sąd Rejonowy zwrócił wniosek wobec nieuiszczenia od niego opłaty w kwocie 40 zł, podając w uzasadnieniu, że wnioskodawca (...) P. D., (...) Spółka Jawna w R. złożył pismo podlegające przyjęciu do akt rejestrowych, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Na podstawie art. 63 ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych złożenie do akt rejestrowych tego rodzaju pisma podlega opłacie stałej w wysokości 40 zł.

W zażaleniu na powyższe zarządzenie skarżący podał, że pismo złożone przez niego w dniu 12 marca 2013r. nie jest wnioskiem, a jedynie informacją, a w poprzednich latach w takim stanie sprawy Sąd nie pobierał opłaty i umarzał postępowanie.

Zażalenie Sąd Okręgowy uznał za bezzasadne.

Zgodnie bowiem z powołanym przez Sąd Rejestrowy przepisem art. 63 ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych składając pismo podlegające przyjęciu do akt rejestrowych wnioskodawca powinien uiścić opłatę stałą w wysokości 40 zł. Okoliczność na którą powołuje się skarżący, a mianowicie, że w poprzednich latach Sąd opłaty tej nie pobierał, nie ma wpływu na ocenę powyższego obowiązku w świetle powołanego wyżej przepisu ustawy.

Dodać trzeba nadto, że umorzenie postępowania, na które skarżący się powołuje dotyczyło postępowania przymuszającego wszczętego postanowieniem z dnia 25 lutego 2013r.

Mając na względzie powyższe zażalenie jako bezzasadne oddalono na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.