Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Jarosz

Protokolant: st. sekr. sądowy Kamila Pawłowska

przy udziale zastępcy Prokuratora Prokuratury Okręgowej Cezarego Gorgonia

po rozpoznaniu sprawy T. A. , syna P. i M. ,

ur. (...) w Ł.

oskarżonego o przestępstwo z art. 286§1k.k.

zażalenia wniesionego przez Prokuratora

na postanowienie Sądu Rejonowego w Lublińcu z dnia 14.02.2017r.

w sprawie II K 581/16

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437§1 kpk

postanawia:

1.utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2. kosztami postępowania odwoławczego obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Lublińcu postanowieniem z dnia 14.02.2017r. w sprawie II K 581/16:

1.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. umorzył postępowanie karne przeciwko oskarżonemu T. A. o to, że w dniu 16 maja 2007r. w L. w woj. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadził w błąd sp. z o.o. G. (...), że ma zamiar zapłacić za usługę telekomunikacyjną i zawierając umowę na świadczenie usług telekomunikacyjnych wyłudził telefon marki S. (...) o wartości 750 zł, a następnie w okresie od 1 czerwca 2007r. do 31 sierpnia 2007r. usługi telekomunikacyjne wartości strat 1250, 42 zł na szkodę F. (...) to jest o czyn z art. 286 §1 k.k. ;

na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania, obciążyć Skarb Państwa. Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez Prokuratora, postanowieniu temu zarzucił:

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i majacy wpływ na jego treść, polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że T. A. wprowadzając w błąd pracownika G. (...) sp. z o.o. co do zamiaru zapłaty za usługi telekomunikacyjne, będącej pośrednikiem przy zawieraniu umowy usług telekomunikacyjnych nie doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia właściciela wierzytelności spółkę (...) S.A. podczas gdy prawidłowa analiza materiałów prowadzi do odmiennych wniosków.

Stawiając powyższy zarzut na zasadzie art. 437 §2 k.p.k. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Lublińcu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zarzut zażalenia sprowadza się do wykazania, że Sąd Rejonowy błędnie przyjął, że spółka (...) S.A. jest pokrzywdzonym w niniejszej sprawie. Tymczasem owe stanowisko Sądu Rejonowego było jak najbardziej zasadne. Pokrzywdzonym w niniejszym sprawie może być jedynie spółka (...) sp. z o.o. w W., z którą to spółką oskarżony zawarł za pośrednictwem (...) sp. z o.o. w L. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych i ewentualnie tylko ten podmiot mógł oskarżony doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Czyn zarzucany oskarżonemu był bowiem popełniony w dniu 16 maja 2007r., a (...) S.A. stał się wierzycielem wierzytelności wynikających z umowy z dnia 16 maja 2007r dopiero w dniu 31.12.2008r. Nabycie wierzytelności nie czyni z danego podmiotu pokrzywdzonym w rozumieniu prawa karnego. Zgodnie z treścią art. 49 § 1 k.p.k. pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo, a zatem w niniejszej sprawie wyłącznie(...)sp. z o.o. w W..

Istotnie natomiast wprowadzenie w błąd mogło się odnosić jedynie do pośrednika to jest pracownika (...) sp. z o.o. w L..

W sprawie koniecznym było zatem wykazanie, że oskarżony działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadził w błąd pracownika sp. z o.o. (...) że ma zamiar zapłacić za usługę telekomunikacyjną wynikającą z umowy zawartej z (...)sp. z o.o. w W. doprowadził spółkę (...) sp. z o.o. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na kwotę 1250, 42 zł. Tymczasem żaden materiał dowodowy nie wskazuje na powyższe okoliczności. Jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy brak jest dowodów, że spółka (...) podejmowała działania mające na celu skontaktowanie z oskarżonym i doprowadzenie do uiszczenia należności (wezwania do zapłaty, ponaglenia). Brak jest danych wskazujących, że oskarżony od początku zawierając umowę nie zamierzał się z niej wywiązać. Samo zaś nie wywiązanie się z umowy cywilnoprawnej nie jest przestępstwem oszustwa. Jedynymi dowodami w niniejszej sprawie są: umowa zawarta pomiędzy oskarżonym a (...) sp. z o.o. w W., faktury wystawione przez (...) sp. z o.o., zeznania przedstawiciela (...) S.A. , które opierały się wyłącznie na wskazanych powyżej dokumentach oraz formalne przyznanie się do winy oskarżonego. Z dowodów tych nie wynika by oskarżony istotnie zawierając w dniu 16 maja 2007r. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych działał z góry powziętym zamiarem doprowadzenia (...) sp. z o.o do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

Wobec powyższego orzeczono jak we wstępie.