Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 247/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Adrianna Mongiałło

Protokolant: star. sekr. sądowy Klaudia Treter

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 r. w Legnicy

sprawy z wniosku M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o określenie zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy

na skutek odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 26 stycznia 2017 r.

znak (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza od wnioskodawcy na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. kwotę 900 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V U 247/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 26 stycznia 2017 roku w numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. stwierdził że wnioskodawca M. P. jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy. Zadłużenie za okres od czerwca 2008r. do stycznia 2009r. wraz należnymi odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 6 273,82 zł, w tym : z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w kwocie 1662,46 zł i odsetki 1473 zł, z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 1469,60 zł odsetki 1286 zł, składek na Fundusz Pracy w kwocie 201,76 odsetki 181 zł.

Odwołanie od decyzji złożył płatnik składek M. P. wskazując, że w spornym okresie od grudnia 2004r. do września 2014r. nie prowadził działalności gospodarczej, w tym okresie był zatrudniony u innego płatnika składek. Nadto 20 lutego 2009r. zawarł z Zakładem umowę o układ ratalny i w całości się z niej wywiązał, o czym świadczy zaświadczenie o niezaleganiu z 27 sierpnia 2010r. i 3 listopada 2010r. W piśmie procesowym z 6 kwietnia 2017r. podniósł również zarzut przedawnienia należności.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie wskazując, że zaskarżona decyzja została wydana na podstawie prawomocnej decyzji z 18 stycznia 2016r. numer (...) ustalającej, że wnioskodawca jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym i wypadkowym w okresie : od
1 stycznia 1999r. do 3 maja 1999r., od 1 marca 2001r. do 18 listopada 2002r., od 12 lutego 2003r. do 21 września 2008r. i od 21 grudnia 2008r. do 18 stycznia 2009r. Kwestia podlegania przez wnioskodawcę ubezpieczeniom została już zatem ustalona w treści prawomocnej decyzji organu rentowego. Przedmiotem zaskarżonej decyzji jest wyłącznie wysokość należnych składek. Zawarty 20 lutego 2009r. przez strony układ ratalny na spłatę zadłużenia na okres od grudnia 2006r. do czerwca 2008r. został spłacony 9 sierpnia 2010r., stąd na podstawie dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych zostało wydane wnioskodawcy zaświadczenie o braku zaległości. Zadłużenie za okres od czerwca 2008r. do stycznia 2009r. powstało po sporządzeniu z urzędu i zaksięgowaniu dokumentów rozliczeniowych za ww. okres na podstawie prawomocnej decyzji z 18 stycznia 2016r. Odnośnie zarzutu przedawnienia organ rentowy wskazał, że zaległości za okres od czerwca 2008r. do stycznia 2009r. nie uległy przedawnieniu, gdyż bieg terminu przedawnienia uległ zawieszeniu od 12 grudnia 2016r. do 1 marca 2017r. w związku z decyzją stwierdzającą zaległości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca M. P. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą
w okresie od 1 lipca 1994r. do 18 listopada 2002r. ( zwieszenie od 19 listopada 2002r.), od 12 lutego 2003r. do 18 stycznia 2008r. ( wznowienie od 12 lutego 2003r., zawieszenie od 19 stycznia 2009r.) oraz od 9 lipca 2010r. do 13 lipca 2010r. ( wznowienie od 9 lipca 2010r., zawieszenie od 14 lipca 2010r.). Z dniem 10 października 2014r. dokonano wykreślenia wpisu z ewidencji. Z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej dokonał zgłoszeń do ubezpieczeń: - od 4 maja 1999r. do 28 lutego 2001r. - społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, - od 1 listopada 2001r. do 2 czerwca 2008r. - społecznych i zdrowotnego, - od 9 lipca 2010r. do 13 lipca 2010r. - ubezpieczenia zdrowotnego. Wnioskodawca posiadał inne tytuły do ubezpieczeń społecznych w związku z zatrudnieniem w wymiarze pełnego etatu u innego płatnika składek w okresach od 22 września 2008r. do 20 grudnia 2008r. i od 1 kwietnia 2010r. do 31 października 2010r. W tych okresach podlegał wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Decyzją z 18 stycznia 2016r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Odział w L. stwierdził, że wnioskodawca jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresach od 1 stycznia 1999r. do 3 maja 1999r., od 1 marca 2001r. do 18 listopada 2002r., od 12 lutego 2003r. do 21 września 2008r. i od 21 grudnia 2008r. do 18 stycznia 2009r. Decyzja nie została zaskarżona i stała się prawomocna od 26 lutego 2016r. Pismem z 18 lutego 2016r. wnioskodawca poinformował organ rentowy, że nie kwestionuje okresów podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom od 2005r. do 21 września 2008r. i od 21 grudnia 2008r. do 18 stycznia 2009r., natomiast co do okresów wcześniejszych nie posiada już dokumentów. Jednocześnie wskazał, że wszystkie należności z tytułu składek zostały przez niego uregulowane, o czym świadczą zaświadczenia o braku zaległości;

d owód : - akta ubezpieczeniowe wnioskodawcy w sprawie zakończonej decyzją 18.01.2016 r., w tym pismo naczelnika U rzę du S karbowego w L. y z 8 .1 2 . 201 5 r . o wykazanych przychodach z działalności gospodarczej ;

W dniu 20 lutego 2009r. strony zawarły umowę o rozłożeniu na raty należności z tytułu składek wg. stanu na dzień 16 lutego 2009r. w łącznej kwocie 9 274,36 zł z tytułu : ubezpieczenia społecznego za okres od lipca 2007r. do maja 2008r., ubezpieczenie zdrowotne za okres od grudnia 2006r. do czerwca 2008r. i FP i FGŚP od grudnia 2006r. do czerwca 2008r. Układ ratalny został zapłacony 9 sierpnia 2010r. W dniu 27 sierpnia 2010r. i 6 listopada 2010r. strona pozwana wydała wnioskodawcy zaświadczenie o braku zaległości z tytułu składek.

dowód : - umowa z 20.02.2009r. wraz z rozliczeniem wpłat, k. 22-28;

- zaświadczenia ZUS z 27.08.2010r. i 6.11.2010r., k. 4,5;

Wnioskodawca podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy u płatnika składek (...) S.A. w okresach od 22 września 2008r. do 20 grudnia 2008r., od 27 kwietnia 2009r. do 6 lipca 2009r. i od 7 lipca 2014r. do 19 września 2014r.

Pismem z 10 listopada 2016r., doręczonym wnioskodawcy 15 listopada 2016r. ZUS Oddział w L. z zawiadomił go o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy za okres od czerwca 2008r. do stycznia 2009r. na ubezpieczenia społeczne ( w kwocie 1662,46 zł oraz odsetki 1445 zł), za okres od lipca 2008r. do stycznia 2009r. na ubezpieczenie zdrowotne ( w kwocie 1469,60 zł i odsetki 1262 zł ) oraz za okres od czerwca 2008r. do stycznia 2009r. na Fundusz Pracy ( w kwocie 201,76 zł i odsetki 176 zł ). Pismem z 6 grudnia 2016r., doręczonym wnioskodawcy 12 grudnia 2016r. zawiadomiono go o zakończeniu postępowania dowodowego. W dniu 26 stycznia 2017r. ZUS wydał decyzję - będącą przedmiotem zaskarżenia, doręczoną wnioskodawcy 31 stycznia 2017r., w której stwierdzono, że zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od czerwca 2008r. do stycznia 2009r. wynosi 1662,46 zł i odsetki 1473 zł, z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od lipca 2008r. do stycznia 2009r. wynosi 1469,60 zł i odsetki 1286 zł, składek na Fundusz Pracy za okres od czerwca 2008r. do stycznia 2009r. wynosi 201,76 zł i odsetki 181 zł.

bezsporne, nadto akta płatnika składek.

Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie jest niezasadne.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy z 13 października 1998 o systemie ubezpieczeń społecznych - obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są m.in. osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność. Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się m.in. osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Zgodnie z art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu rentowym i wypadkowemu podlegają osoby prowadzące pozarolniczą działalność od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do od dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na których wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Na podstawie powyższych przepisów, decyzją z 18 stycznia 2016r. prawomocnie została rozstrzygnięta kwestia podlegania przez wnioskodawcę M. P. obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą w okresach od 1 stycznia 1999r. do
3 maja 1999r., od 1 marca 2001r. do 18 listopada 2002r., od 12 lutego 2003r. do 21 września 2008r. i od 21 grudnia 2008r. do 18 stycznia 2009r. Decyzja ta nie została przez wnioskodawcę zaskarżona. Wnioskodawca w piśmie z 18 lutego 2016r. skierowanym do ZUS dodatkowo potwierdził brak do zastrzeżeń co do okresu podlegania ubezpieczeniom społecznym od 2005r. - gdyż za ten okres posiadał dokumenty. W wyniku prawomocnej decyzji określającej obowiązek podlegania ubezpieczeniom jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, organ rentowy przeprowadził postępowanie z urzędu o określenie wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy. W decyzji tej wyszczególniono kwoty zadłużenia z poszczególnych tytułów za okres od czerwca 2008r. do stycznia 2009r.

Zgodnie z art. 46 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnik składek jest obowiązany wg. zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. Zgodnie z art. 32 do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społecznego.

Z uwagi na fakt że wnioskodawca nie dopełnił obowiązku określonego w art. 46 ust. 1 ustawy o systemie społecznym, organ rentowy działając na podstawie art. 83 ust. 1 pkt. 3 ustawy, określił wysokość zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy. Poszczególne tytuły składek i ich wysokość są w niniejszym postępowaniu niesporne, a wysokość i tryb ich ustalania uregulowane są w ustawie z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ustawie z 27.08.2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawie z 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 ustawy systemowej, od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i wysokości określonych w ustawie z 29 sierpnia 1997r. ordynacja podatkowa.

Zarzuty podniesione przez wnioskodawcę w odwołaniu nie mogą zostać uwzględnione w niniejszym postępowaniu. Decyzja z 26 stycznia 2017r. jest bowiem decyzją wykonującą prawomocną decyzję z 18 stycznia 2016r. Wnioskodawca w odwołaniu w niniejszej sprawie podnosi okoliczności dotyczące należności uiszczonych w ramach umowy o spłatę zadłużenia w ratach i otrzymanych od ZUS zaświadczeń o niezaleganiu z należnościami. Wskazać jednak należy, że umowa z 20 lutego 2009r. obejmowała należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne od lipca 2007r. do maja 2008r., na ubezpieczenie zdrowotne od grudnia 2006r. do czerwca 2008r., a na FP od grudnia 2006r. do czerwca 2008r. Zaświadczenia o niezaleganiu z należnościami zostały natomiast wydane wnioskodawcy w sierpniu i listopadzie 2010r. - po spłacie w sierpniu 2010r. układu ratalnego. Wobec niezłożenia przez wnioskodawcę dokumentów rozliczeniowych za okres po czerwcu 2008r. organ rentowy dopiero w wykonaniu prawomocnej decyzji z 18 stycznia 2016r. ustalającej okresy podlegania ubezpieczeniom społecznym, z urzędu sporządził i zaksięgował dokumenty rozliczeniowe za okresy wskazane w powyższej decyzji. Wnioskodawca nie przedłożył natomiast żadnych dokumentów potwierdzających wpłaty należności z tytułów i za okresy objęte zaskarżoną decyzją. Swoje twierdzenia o braku zaległości wywodzi jedynie z uzyskanych w 2010r. zaświadczeniach organu rentowego – dotyczących sytuacji po spłacie układu ratalnego. W odwołaniu od decyzji z 26 stycznia 2017r. wnioskodawca nie kwestionuje wysokości należnych składek ani tytułów poszczególnych składek czy odsetek. Z uwagi na fakt, że wnioskodawca nie zaskarżył decyzji organu rentowego z 18 stycznia 2016r. stanowiącej podstawę wydania decyzji zaskarżonej w przedmiotowej sprawie, nie ma w niniejszym postępowaniu możliwości wzruszenia prawomocnej decyzji przy użyciu powołanych przez niego argumentów. Powyższe oznacza, że w sprawie z odwołania wnioskodawcy od decyzji „składkowej” sąd ubezpieczeń społecznych jest związany miarodajnym i ostatecznie ustalonym, bo niezaskarżonym tytułem jego podlegania ubezpieczeniu społecznemu jako osoby prowadzącej pozarolniczą działalność. Sąd ubezpieczeń społecznych jest bowiem związany ostateczną decyzją, od której strona nie wniosła odwołania w trybie art. 477 9 k.p.c. ani nie podważyła jej skuteczności w inny, prawem przewidziany, sposób. (por. postan. SN z 25.01.2012r., II UK 287/11, wyrok SN z 29.01.2008r., I UK 173/07).

Jeśli chodzi o podniesiony przez wnioskodawcę zarzut przedawnienia, to również jest on niezasadny.

Przedawnienie zobowiązań składkowych reguluje przepis art. 24 ust. 4 ustawy systemowej, który na przestrzeni ostatnich 18 lat ulegał zmianom. Zgodnie
z pierwotnym brzmieniem tego przepisu, obowiązującym od dnia 25 listopada 1998r., należności z tytułu składek ulegały przedawnieniu po upływie 5 lat, a w przypadku przerwania biegu przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, po upływie 10 lat licząc od dnia,
w którym stały się wymagalne. W myśl ust. 5 - bieg przedawnienia przerywało odroczenie terminu opłacenia należności z tytułu składek, rozłożenie spłaty tych należności na raty
i każda inna czynność zmierzająca do ściągnięcia tych należności, jeżeli o czynności tej został zawiadomiony dłużnik. Ww. przepisy w powyższym kształcie obowiązywały do 31 grudnia 2002r. Od 1 stycznia 2003r. brzmienie ww. przepisów uległo zmianie na mocy przepisów ustawy z 18 grudnia 2002r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz
o zmianie niektórych innych ustaw
(Dz. U. Nr 241, poz. 2074). Zmiana ta polegała przede wszystkim na wydłużeniu terminu przedawnienia składek z 5 do 10 lat. Przepis art. 24 ust. 4 otrzymał następujące brzmienie: należności z tytułu składek przedawniają się po upływie
10 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, z zastrzeżeniem ust. 5-5d. Ustępy od
5 do 5d uregulowały kwestię przedawnienia należności składkowych zabezpieczonych hipoteką lub zastawem oraz kwestię zawieszania i przerywania biegu przedawnienia. Ust. 5 określał, że nie ulegają przedawnieniu należności z tytułu składek zabezpieczone hipoteką lub zastawem, jednakże po upływie terminu przedawnienia należności te mogły być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu do wysokości zaległych składek
i odsetek za zwłokę liczonych do dnia przedawnienia. W myśl ust. 5a - bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu od dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 29 ust. 1a, do dnia terminu płatności odroczonej należności z tytułu składek lub ostatniej raty; w myśl ust. 5b - bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony od dnia wszczęcia do dnia zakończenia postępowania egzekucyjnego oraz postępowania przed sądem; w myśl ust. 5c - bieg terminu przedawnienia przerywa ogłoszenie upadłości, a po przerwaniu bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się na nowo od dnia następującego po dniu uprawomocnienia się postanowienia o ukończeniu postępowania upadłościowego lub jego umorzeniu; a w myśl ust. 5d - przedawnienie należności z tytułu składek wynikających
z decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej lub następcy prawnego następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym decyzja została wydana.

W odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne kwestię ich przedawnienia przewidywał początkowo przepis art. 28 ust. 2 ustawy z 6 lutego 1997r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153), który - obowiązując do 30 czerwca 2004r. - stanowił, że należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają przedawnieniu z upływem 5 lat, licząc od dnia, w którym składka stała się wymagalna. Ww. przepis uległ zmianie z dniem 1 lipca 2004r., kiedy to termin przedawnienia ww. składek uległ dostosowaniu do terminu przedawnienia obowiązującego dla składek na ubezpieczenia społeczne, tj. wydłużeniu do 10 lat, licząc od dnia, w którym składka stała się wymagalna.

Do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich
i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne (art. 32 ustawy systemowej).

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, 10-letni okres przedawnienia przewidziany w zmienionym art. 24 ust. 4 ustawy systemowej znajduje zastosowanie do należności z tytułu składek, które stały się wymagalne przed dniem
1 stycznia 2003r., jeżeli do tej daty nie uległy przedawnieniu według przepisów dotychczasowych (por. uchwałę SN z 8.07.2008r., I UZP 4/08, uchwałę SN z 2.07.2008r.,
II UZP 5/08, wyrok SN z 12.11.2007r., I UK 147/07, wyrok SN z 12.07.2007r., I UK 37/07). Takie samo stanowisko należy odnieść do składek na ubezpieczenie zdrowotne, z tym że
w tym przypadku zmiana przepisu określającego termin przedawnienia tych składek z 5 do 10 lat nastąpiła od 1 lipca 2004r. (patrz: art. 28 ust. 2 ustawy z 6 lutego 1997r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym - Dz.U. Nr 28, poz. 153, a następnie art. 33 ust. 2 ustawy
z 23 stycznia 2003r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym w Narodowym Funduszu Zdrowia - (por. też uchwałę SN z 2.07.2008r., II UZP 5/08).

Przepis art. 24 ust. 4 ustawy systemowej został ponownie znowelizowany ustawą
z 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców
(Dz.U. Nr 232, poz. 1378). Zgodnie z aktualnym brzmieniem powołanego przepisu, należności
z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, z zastrzeżeniem ust. 5-6. Zwrócić jednakże należy uwagę, iż w art. 27 ust. 1 i 2 powołanej ustawy nowelizującej z 16 września 2011r. wprowadzono regulację, zgodnie
z którą, do przedawnienia należności z tytułu składek, którego bieg rozpoczął się przed
1 stycznia 2012r., stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym tą ustawą z tym, że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 2012r. Jeżeli jednak przedawnienie rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2012r. nastąpiłoby zgodnie z przepisami dotychczasowymi wcześniej, przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu.

W rozpoznawanej sprawie - w ocenie Sądu - żadne z zaległości składkowych określonych zaskarżoną decyzją nie uległy przedawnieniu. Składki te dotyczyły okresu od czerwca 2008r. do stycznia 2009r., z tym że składki na ubezpieczenie zdrowotne - okresu od lipca 2008r. do stycznia 2009r. Do składek wymagalnych od stycznia 2003r. - zgodnie z obowiązującym już po tej dacie zmienionym art. 24 ust. 4 ustawy systemowej - zastosowanie znajduje 10-letni termin przedawnienia.

W niniejszej sprawie istotną rolę przy liczeniu terminu przedawnienia składek określonych zaskarżoną decyzją odgrywa dodatkowo zawieszenie biegu tego terminu, które spowodowane było wszczęciem przez organ rentowy postępowania ustalającego obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. W myśl bowiem art. 24 ust. 5f w aktualnym brzmieniu - w przypadku wydania przez Zakład decyzji ustalającej obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym, podstawę wymiaru składek lub obowiązek opłacania składek na te ubezpieczenia, bieg terminu przedawnienia ulega zwieszeniu od dnia wszczęcia postępowania do dnia, w którym decyzja stała się prawomocna. W przedmiotowej sprawie organ rentowy wszczął postępowanie w sprawie ustalenia obowiązku opłacenia przez wnioskodawcę składek na ubezpieczenia społeczne, o czym wnioskodawca został poinformowany pismem z 10 listopada 2016r., doręczonym mu 15 listopada 2016r. Postępowanie to - w myśl wskazanych wyżej przepisów - zawiesiło bieg okresu przedawnienia składek.

Mając na uwadze powyższe, najstarsza z określonych zaskarżoną decyzją składek, tj. składka na ubezpieczenie zdrowotne i FP za czerwiec 2008r., wymagalna w dniu 10 lipca 2008r. - przy uwzględnieniu jedynie 10-letniego terminu przedawnienia - uległaby przedawnieniu z upływem 10 lipca 2018r. Również wszystkie pozostałe (późniejsze) zaległości składkowe ujęte w zaskarżonej decyzji nie uległy przedawnieniu. Termin bowiem upływu okresu przedawnienia każdej z tych składek ( po uwzględnieniu okresu zawieszenia) przypadał po dniu doręczenia M. P. zaskarżonej decyzji. Niczego przy tym nie zmieniła nowelizacja art. 24 ust. 4 ustawy systemowej skracająca termin przedawnienia z 10 do 5 lat. W myśl art. 27 ustawy z 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 232, poz. 1378), do przedawnienia należności z tytułu składek, o którym mowa w art. 24 ust. 4 ustawy systemowej, którego bieg rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2012r. (a więc jak w niniejszej sprawie), stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, z tym że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 2012r., chyba że przedawnienie rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2012r. nastąpiłoby zgodnie z dotychczasowymi przepisami wcześniej - wówczas przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu.
W rozpoznawanej sprawie przedawnienie składek za okresy od czerwca 2008r. do stycznia 2009r. ( po uwzględnieniu zawieszenia biegu terminu przedawnienia tych składek) nastąpiłoby kolejno w datach późniejszych niż dzień 1 stycznia 2017r., a zatem - stosując do tych składek skrócony 5-letni termin przedawnienia liczony od 1 stycznia 2012r. - uznać należało, że składki te przedawnią się z upływem 1 stycznia 2017r. Nowe zatem przepisy dotyczące przedawnienia składek przesunęły co prawda końcowy termin upływu okresu przedawnienia na dzień 1 stycznia 2017r., z korzyścią dla wnioskodawcy, jednakże - wobec zawieszenia biegu terminu przedawnienia od 15 listopada 2016r. i doręczenia wnioskodawcy zaskarżonej decyzji 31 stycznia 2017r. - nic nie zmieniły w jego sytuacji prawnej i odpowiedzialności za składki określone decyzją. Składki te bowiem okazały się być w całości nieprzedawnione.

Mając zatem na uwadze powyższe ustalenia i rozważania, Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako niezasadne.

O kosztach procesu Sąd orzekł na postawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.