Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2017 r. w Olsztynie

sprawy J. B. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o zasiłek macierzyński

na skutek odwołania J. B. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 1 grudnia 2016 r. nr (...)

oddala odwołanie

IV U 54/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01.12.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uchylił decyzję z dnia 18.10.2016r. i przyznał odwołującej J. B. (1) zasiłek macierzyński:

- za okres od dnia 16.06.2016r. do 30.06.2016r. od podstawy wymiaru zasiłku 5816,19 zł,

- za okres od 01.07.2016r. do 14.06.2017r. od podstawy wymiaru zasiłku 2319,82 zł.

Odwołanie od decyzji złożyła J. B. (1) w zakresie obejmującym wymiar zasiłku za okres od 01.07.2016r. do 14.06.2017r. Odwołująca wniosła o zmianę decyzji i orzeczenie, że J. B. w okresie od 01.07.2016r. do 14.06.2017r. przysługuje zasiłek macierzyński w wysokości liczonej od podstawy obejmującej wynagrodzenia w okresie od maja 2015r. do czerwca 2016r. Odwołująca stanęła na stanowisku, że jeżeli pracownik wykonuje dodatkowo umowę zlecenia zawartą z własnym pracodawcą, to z tytułu wykonywania tej umowy podlega ubezpieczeniom społecznym na takich samych zasadach jak w przypadku umowy o pracę. Podstawę wymiaru składek dla tej osoby stanowi łączny przychód uzyskiwany z umowy o pracę oraz z umowy zlecenia. Niedopuszczalne jest traktowanie wynagrodzenia z umowy zlecenia jako okresowego składnika wynagrodzenia, o którym mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa z uwagi na fakt, iż umowa zlecenia jest dodatkowym tytułem ubezpieczenia, nie zaś dodatkowym składnikiem wynagrodzenia.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenia. W uzasadnieniu przedstawiono argumentację uzasadniającą ustalenie podstawy wymiaru zasiłku wskazanej w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił , co następuje:

Odwołująca zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę w (...) Fundacji (...)

(...) w N. ( bezsporne).

W okresie od 01.01.2015r. do 30.06.2016r. miała zawartą z pracodawcą umowę zlecenia. Z tego tytułu otrzymywała wynagrodzenia: w okresie od 01.01.2015r. do 31.08.2015r. w wysokości 3143,54 zł, w okresie od 01.09.2015r. do 31.03.2016r. w wysokości 4701,21 zł i w okresie od 01.04.2016r. do 30.06.2016r. w wysokości 4697,68 zł.

( dowód: akta ZUS- zaświadczenie płatnika k. 1-10, zestawienia wynagrodzeń k. 17-18)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że stan faktyczny sprawy nie był pomiędzy stronami sporny. Strony prezentowały w toku postępowania odmienną interpretację przepisów związanych z ustalaniem podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego.

Zgodnie z art. 47 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przepisy art. 36-42 i art. 45 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego, a do świadczenia rehabilitacyjnego także art. 46. Przepis art. 36 ust. 1 cyt. ustawy przewiduje, iż podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku. Składników wynagrodzenia przysługujących w myśl umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, tylko do określonego terminu nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należnego za okres po tym terminie. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do składników wynagrodzenia, których wypłaty zaprzestano na podstawie układu zbiorowego pracy lub przepisów o wynagradzaniu. ( art. 41 cyt. ustawy)

W niniejszej sprawie odwołująca pobierała wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę. W okresie od 01.01.2015r. do 30.06.2016r. dodatkowo otrzymywała wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia.

Art. 3 ust. 4 ww ustawy wskazuje, że wynagrodzenie oznacza przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Tym samym wynagrodzeniem w rozumieniu ustawy jest także wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy zlecenia. Należność z umowy zlecenia zawartej z pracownikiem jest wliczana do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków, jednak tylko za okres kiedy umowa zlecenia jest wykonywana. Umowa zlecenia jest traktowana tak jak składnik wynagrodzenia, który przysługuje do określonego terminu. Powyższe wynika z faktu, że na gruncie ubezpieczeń społecznych wynagrodzenie z umowy zlecenia traktowane jest jak gby przychód z takiej umowy był wynagrodzeniem pracownika. Nie zgłasza się bowiem dodatkowo pracownika do ubezpieczeń społecznych z tego tytułu, a wynagrodzenie wypłacane z umowy zlecenia jest sumowane z wynagrodzeniem z umowy o pracę i stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, w tym chorobowe. W takiej sytuacji pracownik obowiązkowo opłaca składkę na ubezpieczenie chorobowe, a przychód ze zlecenia jest wliczany do podstawy wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności do pracy.

Powyższe wynika z przepisów ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych . Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 i 2 a tej ustawy za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a. Za pracownika, w rozumieniu ustawy, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy. Jednocześnie przepis art. 18 ust.1 a ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych przewiduje, że w przypadku ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd stanął na stanowisku, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem odwołująca była związana umową zlecenia do dnia 30.06.2016r. Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wynagrodzenia z umowy zlecenia z tytułu, której wynagrodzenie przysługiwało do określonego terminu, po upływie tego okresu.

Dlatego też, orzeczono po myśli wskazanych wyżej przepisów w zw. z art. 477 (14) par. 1 kpc, jak w sentencji wyroku.

SSR G. Giżewska-Rozmus