Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 797/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący

SSA w SO Arkadiusz Lisiecki (spr.)

Sędziowie

SSO Dariusz Mizera

SSO Paweł Lasoń

Protokolant

st. sekr. sąd. Anna Owczarska

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniej P. J. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową M. N.

przeciwko Z. J.

o alimenty

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 19 października 2015 roku, sygn. akt III RC 250/15

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punktach: pierwszym i drugim w ten sposób, że zasądzone od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimenty po 350 złotych miesięcznie podwyższa do kwoty po 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie;

2.  pobiera od pozwanego Z. J. na rzecz Skarbu Państwa – Kasy Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od apelacji.

SSA w SO Arkadiusz Lisiecki

SSO Dariusz Mizera SSO Paweł Lasoń

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 797/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 26.11.2012 roku w sprawie sygn. akt III RC 523/12 w pkt 1 w ten sposób, że zasądził od pozwanego Z. J. na rzecz małoletniej powódki P. J. alimenty w kwocie po 350 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 1 kwietnia 2015 roku, płatne z góry w terminie do 15-go każdego miesiąca, do rąk ustawowej przedstawicielki - M. N., z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat, oddalił powództwo w pozostałej części, koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł, zwolnił pozwanego Z. J. od ponoszenia kosztów postępowania, które nakazał przejąć na rachunek Skarbu Państwa, wyrokowi w punkcie pierwszym sentencji nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Przytoczone orzeczenie oparte zostało na ustaleniach faktycznych oraz rozważaniach prawnych szczegółowo przedstawionych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki zaskarżyła wyrok w części. W apelacji zarzuciła:

-

-niewyjaśnienie okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności możliwości zarobkowych pozwanego

-

-naruszenie prawa materialnego art 135 k.r.o. poprzez ustalenie wysokości alimentów w oderwaniu od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionej oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego

-

-naruszenie art.233 §l k.p.c. poprzez pobieżne a nie wszechstronne, jak stanowi przepis, rozważenie możliwości zarobkowych pozwanego i usprawiedliwionych potrzeb powódki.

Pozwany wnosił o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje: apelacja jest uzasadniona w całości. Trafnie podnosi apelująca, że zaskarżony wyrok narusza prawo materialne tj. art. 135 § 1 k.r.o. Zakres bowiem świadczeń alimentacyjnych wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Współzależność między tymi dwoma wyznacznikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego ( por. wyrok SN z dn. 10.10.1969 r., w sprawie III CRN 350/69, OSNPG 1970, Nr 2, poz. 15 ).

Po drugie kodeks rodzinny i opiekuńczy w licznych przepisach statuuje zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci. Dobitnie wynika to z przeciwstawienia § 1 i § 2 art. 133 k.r.o. Od chwili urodzenia się dziecka rodzice obowiązani są zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją.

W ocenie Sądu Okręgowego te przytoczone wyżej zasady Sąd Rejonowy ferując wyrok rażąco naruszył. Z poczynionych przez Sąd I instancji prawidłowo ustaleń faktycznych wynika, że pozwany Z. J. z tytułu pracy otrzymuje wynagrodzenie w kwocie ponad 3200 zł netto, a ponadto jest właścicielem domu jednorodzinnego, z którego może czerpać dodatkowo pożytki. Wprawdzie pozwany spłaca kredyt, to nie można uznać go za osobą znajdująca się w trudnej sytuacji zarobkowej i majątkowej. Sąd Rejonowy orzekając o wysokości alimentów zapomniał określić wysokość usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki. Powódka jak wynika z poczynionych ustaleń ukończyła 15 rok życia, jest uczennicą III klasy gimnazjum, ma zaległości w nauce, co wymaga wykupienia dla niej korepetycji.

Biorąc pod uwagę wiek powódki, potrzeby oraz jej uzdolnienia to usprawiedliwione potrzeby należy ustalić na poziomie 1200 zł miesięcznie.

W sytuacji kiedy pozwany osiąga wynagrodzenie z tytułu pracy na poziomie 3200 zł netto, jest właścicielem zabudowanej nieruchomości, to jest on w ocenie Sądu Okręgowego płacić tytułem alimentów kwotę 750 zł miesięcznie. W pozostałej części potrzeby powódki zaspokoi matka. Alimenty w tej kwocie pozwolą zaspokoić usprawiedliwione potrzeby powódki, a przede wszystkim zapewnią dziecku stopę życia, na jakiej żyje pozwany.

Dlatego na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż alimenty zasądzone od pozwanego na rzecz powódki w kwocie po 350 zł podwyższył do kwoty po 750 zł miesięcznie. Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( tekst jedn. Dz.U. z 2010r.,nr 90, poz.594 ze zm. ) pobrano od pozwanego brakująca opłat sądową od apelacji.

SSA w SO Arkadiusz Lisiecki

SSO Dariusz Mizera SSO Paweł Lasoń

Na oryginale właściwe podpisy