Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, VIII Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący SSRMagdalena S. – D.

P.. sekr. sąd. Aneta Szewczak

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2017 r. na rozprawie sprawy

z powództwa B. M.

przeciwko (...) Zakładowi (...) na (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Zakładu (...) na (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki B. M. kwotę 4.800,00 zł (cztery tysiące osiemset złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 13 kwietnia 2016r. do dnia zapłaty

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 100,00 zł (sto złotych 00/100) tytułem kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powódka B. M. wniosła o zasądzenie od (...) Zakładu (...) na (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 4.800,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu. Podała, że zawarła z pozwanym umowę grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P (...), które obejmowało wypłatę świadczenia z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu. Powódka uległa w dniu 20 kwietnia 2014 r. nieszczęśliwemu wypadkowi komunikacyjnemu, który skutkował wielokierunkowego, długoterminowego leczenia i intensywnej rehabilitacji przez okres 16 miesięcy. Pozwany uznał trwały uszczerbek na zdrowiu na poziomie 18 %, wypłacając odszkodowanie, zgodnie z zawartą umową. W wyniku interwencji Rzecznika Ubezpieczonych pozwany przydał dalsze 2 % trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki. W wyniku doznanych urazów u powódki orzeczono umiarkowany stopień niepełnosprawności. W ocenie B. M. ustalenie 20 % trwałego uszczerbku na zdrowiu przez ubezpieczyciela jest zaniżone, tym samym domaga się przyjęcia tego uszczerbku na poziomie 32 % procent a tym samym wypłaty dalszej kwoty odszkodowania w wysokości 4.800,00 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 15 czerwca 2016 r. w sprawie VIII Nc 1610/16 Sąd Rejonowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W złożonym sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Przyznał, że strony łączyła umowa dodatkowego grupowego ubezpieczenia pracowniczego na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu, na podstawie którego zobowiązał się do wypłacenia ubezpieczonej świadczenia pieniężnego za każdy procent trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwy wypadkiem, Ustalono 400,00zł za jeden procent trwałego uszczerbku na zdrowiu. W wyniku doznanego przez powódkę uszczerbku ubezpieczyciel wypłacił jej odszkodowanie w łącznej wysokości 8.000,00 zł i brak jest podstaw do wypłaty dalszego świadczenia.

Sąd Rejonowy ustalił :

Na podstawie deklaracji z dnia 15 listopada 2008 r. B. M. przystąpiła do grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P (...).

Dowód : deklaracja k. 88,

polisa nr (...) k. 89 – 92.

Z tytułu zawartego ubezpieczenia pozwany zobowiązał się do wypłaty ubezpieczonej świadczenia pieniężnego za każdy procent trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowany nieszczęśliwym wypadkiem. Ustalono, że za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczyciel wypłaci 400,00 zł.

Bezsporne.

Przez trwały uszczerbek na zdrowiu, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 ogólnych warunków dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem (dalej : owu) należy rozmieć trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenie danego organu, narządu lub układu, polegające na fizycznej utracie tego organu, narządu lub układu lub upośledzenie jego funkcji. (...) SA decyduje o uznaniu roszczenia z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz jego stopniu (procencie) na podstawie dokumentacji medycznej potwierdzającej trwały uszczerbek na zdrowiu, opinii lub orzeczenia wskazanego przez siebie lekarza orzecznika ewentualnie wyników zleconych przez siebie badań medycznych (§ 18 ust. 2 owu). Prawo do świadczenia przysługuje, o ile z medycznego punktu widzenia istnieje normalny związek przyczynowo skutkowy pomiędzy nieszczęśliwy wypadkiem a trwałym uszczerbkiem na zdrowiu ubezpieczonego (§ 19 ust.1 owu). Przy ustaleniu stopnia (procentu) trwałego uszczerbku stosuje się Tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącą załącznik do ogólnych warunków ubezpieczenia (§ 20 ust. 5 owu).

Dowód : ogólne warunki dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem k. 63 – 65.

W dniu 30 kwietnia 2014 r. B. M. jadąc rowerem wjechała w dziurę znajdującą się na ulicy. Siła wypadku wyrzuciła ją przez kierownicę roweru. Powódka straciła przytomność, wezwane przez świadków pogotowie zabrało ją do szpitala im. S. w W..

Dowód : przesłuchanie powódki k. 100v.

W szpitalu rozpoznano u B. M. złamanie nasady dalszej kości ramiennej prawej oraz złamanie żuchwy. Dokonano zewnątrzustnej repozycji i osteosyntezy płytkowej złamania wyrostka kłykciowego żuchwy oraz otwartej repozycji z zespoleniem płytą nasady dalszej kości ramiennej lewej. P. przebywała w szpitalu di dnia 12 maja 2014 r.

Dowód : karta informacyjna z leczenia szpitalnego k. 7,

zdjęcia RTG k. 9 – 10, k. 13 i k. 15.

Powódka miała nadto rany na twarzy – nad prawą brwią i na brodzie, które wymagały szycia. Po tych urazach pozostały blizny. Blizna pozostała również po złamaniu żuchwy.

Dowód : przesłuchanie powódki k. 100v.

W dniu 28 lipca 2014 r. B. M. została przyjęta na Oddział (...) Urazowo – Ortopedycznej Szpitala im dra S. w W. z powodu destabilizacji zespolenia wewnętrznego w obrębie kości ramiennej prawej. Dokonano usunięcia złamanej płyty, następnie złamanie ustabilizowano 2 kolumnowo płytami (...).

Dowód : karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 14.

Aktualne badania USG wskazują na uszkodzenie barku prawego, które wcześniej – wobec założonej ortezy – nie zostało zdiagnozowane. Powódka wskutek urazu po lewej stronie żuchwy ma założone 2 płytki, płytki takie znajdują się także od łokcia w stronę przedramienia, a kość ustabilizowana jest za pomocą 13 śrub. Po wypadku powódka pozostaje pod opieką poradni neurologicznej, ma problemy z wyraźną wymową wskutek uszkodzenia żuchwy i nerwu twarzy. Powódka pozostaje pod opieką poradni stomatologicznej i ortopedycznej.

Do pracy powróciła po 16 miesiącach od wypadku.

Dowód : przesłuchanie powódki k. 100v,

opis badania USG z dnia 20.05.2015 r. k. 80,

historia choroby z Poradni urazowo - ortopedycznej k. 16-19,

historia horoby z poradni neurologicznej k. 20,

informacja o przebytej rehabilitacji leczniczej k. 21 – 22.

W dniu 17 lutego 2015 r. powódka zgłosiła pozwanemu szkodę w postaci trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Dowód : druk zgłoszenia trwałego uszczerbku na zdrowiu k. 49 – 50.

W wyniku zaocznej oceny uszczerbku na zdrowiu pozwany ustalił trwały uszczerbek na zdrowiu powódki na poziomie 18 %. Został on ustalony na podstawie załącznika do Zarządzenia Prezesa Zarządu (...) SA nr (...)/2003 z dnia 22.12.2003 r. Obejmował on 2 % trwały uszczerbek związany z licznymi otarciami naskórka twarzy (A 19a), 12 % trwały uszczerbek związany ze złamaniem nadkłykciowym trzonu prawej kości ramiennej (K 114/AP) oraz 4% trwały uszczerbek związany ze złamaniem żuchwy (A 22/A).

Dowód : zaoczna ocena uszczerbku an zdrowiu k. 27 – 28 i k. 53 – 54,

tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu k. 81 –86.

W wyniku rozpatrzenia zgłoszonego roszczenia (...) SA przyznało B. M. kwotę 7.200,00 zł z tytułu 18 % trwałego uszczerbku na zdrowiu, przy przyjęciu kwoty 400,00 zł za 1 % trwałego uszczerbku. Stanowisko co do wysokości odszkodowania zostało podtrzymane w piśmie z dnia 20.04.2015 r.

Dowód : pismo pozwanego z dnia 04.03.2015 r. k. 55,

pismo pozwanego z dnia 20.04.2015 r. k. 56.

Powódka kwestionując wysokość trwałego uszczerbku zwróciła się do Rzecznika Ubezpieczonych z prośbą o interwencję u pozwanego. W wyniku podjętych działań pozwany skierował powódkę na badanie lekarskie, którego przedmiotem było złamanie prawego łokcia. W wyniku badania pozwany przyznał dodatkowe 2 % trwałego uszczerbku na zdrowiu w zakresie złamania nadkłykciowego trzonu kości ramiennej prawej (K 114/AP).

Dowód : przesłuchanie powódki k. 100v – 101,

opinia lekarska – badanie komisyjne uszczerbku na zdrowiu k. 58 – 59.

W związku z ustaleniem wyższego uszczerbku na zdrowiu pozwany przyznał dalszą kwotę odszkodowania w wysokości 800,00 zł.

Dowód : decyzja pozwanego z dnia 10.08.2015 r. k. 61.

Aktualnie przed Sądem Okręgowym w Świdnicy toczy się postępowanie o zapłatę z powództwa B. M. przeciwko Województwu (...) - właścicielowi drogi na której doszło do wypadku. W toku tego postępowania przeprowadzono dowód z opinii biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii, neurologii oraz chirurgii szczękowej.

Dowód : przesłuchanie powódki k. 101.

Ustalony przez biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii w toku postępowania przed Sądem Okręgowym w Świdnicy trwały uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 23 %. Uszczerbek na zdrowiu został ustalony na podstawie załącznika do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. nr 234, poz. 14858). Obejmował on 10 % trwałego uszczerbku na zdrowiu z tytułu złamania kości ramiennej z niewielkim przemieszczeniem i zaburzeniem osi (113 a), 8 % trwałego uszczerbku z tytułu przewlekłych zmian stawu barkowego (104) oraz 5 % trwałego uszczerbku na zdrowiu z tytułu przykurczu w stawie łokciowym przy niemożności zgięcia do 90 º (119 a).

Dowód : opinia lekarza ortopedy - traumatologii k. 94 – 96.

Ustalony przez biegłego z neurologii w toku postępowania przed Sądem Okręgowym w Świdnicy uszczerbek na zdrowiu odpowiada 13%. Obejmuje 10 % z tytułu niewielkiego uszkodzenia gałęzi nerwu twarzowego odpowiadające uszczerbkowi zdrowia wg. Poz. 15 Rozporządzenia oraz 3% uszczerbku odpowiadające niewielkiemu uszkodzeniu powłok twarzy bez naruszenia funkcji – poz. 19 a.

Dowód : opinia lekarza neurologa k. 97.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo okazało się za uzasadnione w całości.

Stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty prywatne, zaoferowane przez strony, w szczególności dokumentację medyczną powódki, dokumenty z przebiegu postępowania likwidującego szkodę oraz opinie lekarskie przedłożone przez powódkę, jak również przeprowadzono dowód z przesłuchania stron, ograniczając go do przesłuchania powódki. Dowody te nie były kwestionowane w trakcie procesu przez żadną ze stron, a Sąd nie znalazł podstaw aby z urzędu podważać ich wiarygodność. W toku postępowania nie została przedłożona umowa ubezpieczenia (pracodawca do którego zwrócono się o tę umowę oświadczył, że nie może jej odnaleźć), przy czym fakt jej istnienia był bezsporny, podobnie jak wysokość odszkodowania za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu wynosząca 400,00 zł.

Należy wskazać, że w toku postępowania żadna ze stron nie złożyła wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego, stąd dowód taki nie został przeprowadzony. Sąd nie stwierdził potrzeby przeprowadzenia takiego dowodu z urzędu, ponieważ istniała możliwość ustalenia istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności na podstawie pozostałego materiału dowodowego. Powódka złożyła natomiast opinie biegłych sporządzone w toku innego postępowania sądowego (toczącym się przed Sądem Okręgowym w Świdnicy), w którym dochodzi odszkodowania za doznane urazy od właściciela drogi, na której doszło do wypadku.

Stosownie do art. 278 § 1 k.p.c. w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych sąd po wysłuchaniu wniosków stron co do liczby biegłych i ich wyboru może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 listopada 2011 r., II CNP 23/11, LEX nr 1110965, zajął stanowisko, że dowód z opinii biegłego złożonej w innej sprawie, w zakresie zawartej w takiej opinii treści, ma charakter dokumentu prywatnego - co oznacza, że stanowi dowód tego, że dana osoba, która go podpisała złożyła oświadczenie zawarte w tym dokumencie (art. 245 k.p.c.). Tym samym dokumenty te nie zostały przez Sąd Rejonowy ocenione jak opinie biegłych sądowych, lecz jako dokumenty prywatne, które podlegały ocenie tak jak wszystkie inne dowody. Niewątpliwie mogły zatem stanowić podstawę ustaleń faktycznych i wyrokowania (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 25 września 1985 r., IV PR 200/85, OSNCP 1986, nr 5, poz. 84 i z dnia 3 października 2000 r., I CKN 804/98, niepubl.).

Odpis obu tych dokumentów (opinii lekarskiej ortopedycznej i neurologicznej) został doręczony pozwanemu, przy czym w zakreślonym terminie nie zgłosił on żadnych zastrzeżeń co ich treści, stąd Sąd, nie znalazł podstaw aby odmówić im wiarygodności czy mocy dowodowej (art. 233 k.p.c.).

Jak wynika z przeprowadzonego postępowania pozwany ustalił trwały uszczerbek na zdrowiu powódki na poziomie łącznym 20 %. Zlecona przez pozwanego opinia lekarza ortopedii i neurochirurgii wskazywała na 2 % trwały uszczerbek z tytułu otarć naskórka, 14 % z tytułu złamania nadkłykciowego trzonu prawej kości ramiennej (K 114/AP) oraz 4% trwały uszczerbek związany ze złamaniem żuchwy (A 22/A). Ekspertyza lekarza ortopedy przedstawiona przez powódkę dowodzi istnienia trwałego uszczerbku z tytułu złamania prawej kości ramiennej na poziomie 10 % (a zatem mniej niż przyjęto w trakcie likwidacji szkody, gdzie ustalono 14%), ponadto wskazuje także na trwałe uszkodzenie stawu barkowego na poziomie 8 % oraz 5 % trwałego uszkodzenia z tytułu zmian w obrębie stawu łokciowego (przykurcz). Te dwie zmiany powstałe wskutek wypadku, któremu powódka uległa w dniu 30 kwietnia 2014 r. nie zostały w ogóle wzięte pod uwagę przez pozwanego, który nie zajął także żadnego stanowiska w tym zakresie w toku procesu sądowego.

Dodać należy dla porządku, że choć z opinii dra J. wynika przypisanie trwałego uszczerbku dla lewej kończyny górnej (k.95v) to niewątpliwe stanowi to omyłkę pisarską, ponieważ z treści całego dokumentu jasno wynika, że uraz obejmował złamanie i zmiany pourazowe prawej ręki (k. 95).

Sąd Rejonowy jest zdania, że powódka udowodniła swoje roszczenie w całości. Fakt trwałego urazu barku i stawu łokciowego odpowiada 13 % trwałemu uszczerbkowi na zdrowiu, a zatem więcej niż domagała się powódka (która domagała się przyjęcia trwałego uszczerbku na zdrowiu na poziomie 32 % a zatem 12 % więcej niż przyjął pozwany). Nadto należy dodać, że nie ma podstaw aby kwestionować przedstawione dokumenty prywatne dowodzące tego uszczerbku także z tego powodu, że zostały sporządzone nie na zlecenie powódki, a Sądu w innej sprawie. Tym samym są one – w ocenie Sądu Rejonowego - bezstronne i niezależne. Choć zgodnie z ogólnymi warunkami umowy ustalenie trwałego uszczerbku na zdrowiu następuje w oparciu o tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu (§ 20 ust. 5 owu), to jednak dotyczy to postępowania przed ubezpieczycielem. Ponieważ strona ma prawo kwestionować ustalenia ubezpieczyciela, nie ma przeszkód aby w trakcie procesu ustalenia co trwałego uszczerbku na zdrowiu opierać na załączniku do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. nr 234, poz. 14858), w szczególności, że jak wynika z porównania przez Sąd, tabele w zakresie objętym powództwem w zasadzie nie różnią się (przewidując te same dolegliwości w obrębie barku, łokcia czy kości ramieniowej).

Przechodząc do oceny prawnej należy skazać, ze strony łączyła umowa ubezpieczenia uregulowana w art. 805 § 1 i § 2 pkt 2 k.c. w zw. z art. 827 pkt 2 k.c. Była to umowa zawarta przez zakład pracy powódki jako ubezpieczającego na jej rzecz, co jest dopuszczalne w kontekście art. 808 § 1 i § 3 k.p.c.

Pozwany zarzucił w sprzeciwie, że nie ponosi odpowiedzialności za koszt leczenia, ból i doznane cierpienia. Należy jednak zauważyć, że powódka nie domagała się przyznania zadośćuczynienia ani kosztów leczenia, a dalszego odszkodowania z tytułu umowy zawartej na jej rzecz z ubezpieczycielem, wskazując jako podstawę wyższy trwały uszczerbek na zdrowiu niż przyjął to pozwany. Tym samym zarzuty ubezpieczyciela należało uznać za chybione.

Sąd nie podzielił także stanowiska pozwanego co do możliwości oceny trwałego uszczerbku na zdrowiu jedynie na podstawie tabeli procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu obowiązującej u pozwanego. W ocenie Sądu zapis § 20 ust. 5 owu dotyczy postępowania przed ubezpieczycielem. Ponadto Sąd dokonał porównania tabeli pozwanego z tabelą stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia i w zakresie, który objęty jest niniejszym powództwem nie doszukał się różnic.

Ponieważ bezsporną między stronami była kwota 400,00 zł za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu, Sąd zasądził na rzecz powódki żądaną kwotę 4.800,00 zł ponieważ – jak wskazano wyżej – roszczenie zostało udowodnione w całości. Nadto od powyższej kwoty powódce należą się odsetki ustawowe, możliwość dochodzenia których przewiduje art. 481 § 1 k.c. Pozwany obowiązany był spełnić świadczenie w terminie 30 dni licząc od wypadku, bądź w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie okoliczności było możliwe (art. 817 § 1 i § 2 k.c.). Ponieważ powódka domagała się tych odsetek od daty wytoczenia powództwa, Sąd orzekł zgodnie z żądaniem.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał powództwo za udowodnione w całości i z tego powodu orzekł jak w punkcie I wyroku.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Pozwany jako przegrany obowiązany jest zwrócić na rzecz powódki kwotę 100,00 zł, tytułem uiszczonej opłaty sądowej od pozwu.

Jedynie celem wyjaśnienie należy wskazać, że pozwany złożył pismo datowane na dzień 27 marca 2017 r., przy czym wskazał w nim nieprawidłową sygnaturę sprawy tj. VIII C 160/16 i do tychże właśnie akt dołączono pismo pozwanego. Przedmiotowa zaś sprawa toczyła się pod sygn. VIII C 160/17. Pismo pozwanego zostało przedłożone sędziemu referentowi w dniu 27 kwietnia 2017 r., a zatem już po wydaniu wyroku w sprawie. Pozwany w tym piśmie ograniczył się do kwestionowania dowodów przedłożonych przez powódkę nie wnioskując jednak o przeprowadzenie innych dowodów na potwierdzenie swoich argumentów.