Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim II Wydział Karny

w składzie: Przewodniczący: SSR Marta Banaś - Grabek

Protokolant: asystent sędziego Jakub Rozenfeld

w obecności Prokuratora: nieobecny, zawiadomiony

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 11.01.2017r., 22.02.2017r. i 22.03.2017r.

w L. sprawy:

1.  A. P. , syna R. i M. z domu Damek, urodzonego (...) w B.

oskarżonego o to że:

I. w dniu 16 września 2016r. w O., woj. (...)- (...), zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki L. wartości 1000 zł, czym działał na szkodę E. K.;

- tj. przestępstwa z art. 278 § 1 kk

II. w nocy z 11 na 12 października 2015r. w O. ul. (...), woj. (...)- (...), po uprzednim wypchnięciu szyby w drzwiach wejściowych do sklepu jubilerskiego dostał się do jego wnętrza gdzie po rozbiciu gablot zabrał w celu przywłaszczenia biżuterię srebrną i zegarki o łącznej wartości 5813,90 zł, czym działał na szkodę J. W. (1), powodując jednocześnie straty na kwotę 1061 zł

- tj. przestępstwa z art. 279 § 1 kk

2.  R. G. , syna A. i H. z domu J., urodzonego (...) w B.

oskarżonego o to że:

w okresie od sierpnia 2016r. do 16 września 2016r. w O., woj. (...)- (...), w krótkich odstępach czasu, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nabył od A. P. i innych osób mienie w postaci laptopa marki S., laptopa marki A., telefonu komórkowego marki M., telefonu komórkowego marki (...), telefonu komórkowego marki L., telefonu komórkowego matki I phone, telefonu komórkowego marki S. (...) i telefonu komórkowego marki L., łącznej wartości nie mniej niż 500 zł, stanowiących własność E. K. i innych osób wiedząc o tym, że przedmioty te pochodzą z przestępstwa;

- tj. przestępstwa z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

orzeka

I.  oskarżonego A. P., w ramach czynu zarzuconego mu w pkt I, uznaje za winnego tego, że w dniu 16 września 2016r. w O., woj. (...)- (...), zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki L., o wartości 444,00 zł, czym działał na szkodę E. K., tj. wykroczenia z art. 119 § 1 kw i za to z mocy art. 119 § 1 kw skazuje go i wymierza mu karę 8 (ośmiu) dni aresztu;

II.  oskarżonego A. P. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w pkt II czynu z tym ustaleniem, że dopuścił się go w nocy z 11 na 12 października 2016r i za to z mocy art. 279 § 1 kk skazuje go i wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  oskarżonego R. G. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to z mocy art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12 kk skazuje go, zaś przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 200 (dwieście) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) zł;

IV.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego A. P. do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego J. W. (1) kwoty 5.077,6 zł tytułem naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody;

V.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej wobec A. P. kary pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 18.09.2016r. godz. 09:20 do dnia 19.09.2016r. godz. 14:15 i okres tymczasowego aresztowania od dnia 12.10.2016r. godz. 09:00 do dnia 21.12.2016r.;

VI.  na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze oraz § 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 w zw. z § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów niepłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. A. K. kwotę 180,00 (sto osiemdziesiąt 00/100) złotych, powiększoną o należną stawkę podatku VAT za obronę oskarżonego A. P. z urzędu w postępowaniu przygotowawczym, a nadto kwotę 588 (pięćset osiemdziesiąt osiem) zł, powiększoną o należną stawkę podatku VAT za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu sądowym ;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

S ygn. akt sprawy II K 404/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

A. P. ma 37 lat i jest mieszkańcem O.. Ma podstawowe wykształcenie, nie ma zawodu. Zamieszkuje z partnerką. Ma na utrzymaniu troje małoletnich dzieci. Utrzymuje siebie i rodzinę z prac dorywczych (k. 312v. i 52).

W O. przy ul. (...) mieści się sklep jubilerski należący do J. W. (1). W nocy z 11 na 12 października 2016r. A. P. po uprzednim wypchnięciu szyby w drzwiach wejściowych do sklepu jubilerskiego, dostał się do jego wnętrza, gdzie po rozbiciu gablot, zabrał w celu przywłaszczenia biżuterię srebrną i zegarki o łącznej wartości 5813,90 zł, czym działał na szkodę J. W. (1), powodując jednocześnie straty w postaci wybitej szyby na kwotę 1061 zł.

Nad ranem 12 października 2016r. J. W. otrzymał telefoniczne powiadomienie o włamaniu do jego sklepu i niezwłocznie udał się na miejsce. Obejrzał nagranie z monitoringu i przekazał jej policji. Funkcjonariusze policji rozpoznali i o godz. 09:00 zatrzymali A. P., którzy wyjawił, że część skradzionych przedmiotów ukrył w pomieszczeniu piwnicy w budynku nr (...) przy ul. (...) w O.. W trakcie czynności przeszukania piwnicy ujawniono worek foliowy po ziemi do kwiatów, a w nim trzy zegarki i 5 srebrnych łańcuszków. Odzyskane przedmioty zwrócono pokrzywdzonemu, który oszacował ich wartość na kwotę 736,29 zł.

(dowody: protokół oględzin miejsca k. 111-112 i 126-127, protokół przeszukania miejsca k. 142-144, protokół zatrzymania osoby k. 156, zeznania J. W. k. 107-108, 193v. i 314-314v., kalkulacja szkody k. 195 oraz 397 i nast., zeznania D. S. k. 158v. i 367v., wyjaśnienia oskarżonego k. 150-151, 152-153)

P rzesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu przestępstwa i wyjaśnił, że wieczór z 11 na 12.10.2016r. spędzał w towarzystwie (...). S.. Gdy przechodzili obok sklepu jubilerskiego, uderzył nogą w szybkę, która wpadła do środka. Wszedł do lokalu, po czym zaczął wybijać ręką szklane gabloty, zabierając z nich łańcuszki i zegarki i chowając pod kurtkę. Gdy wybiegł ze sklepu część skradzionych przedmiotów mu wypadła i zagubił je. Wszedł do budynku nr (...) przy ul. (...), gdyż były otwarte drzwi. W piwnicy znalazł worek foliowy, w którym ukrył skradzione rzeczy, po czym worek włożył do rynny. Planował wrócić po skradzione przedmioty później. Udał się pograć na automatach, następnie wrócił do domu, przebrał się, umył i udał do D. S., aby wspólnie zażyć dopalacze. Nie mówił koledze o włamaniu. U. D. S. został zatrzymany przez policję. Dodał, że nie kontroluje swojego zachowania, gdyż jest uzależniony od dopalaczy (k. 150-151, 152-153 i 199-200).

Przed Sądem oskarżony również przyznał się i podtrzymał złożone uprzednio wyjaśnienia (k. 312v.-313).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego A. P., który przyznał się do dokonania zarzuconego mu przestępstwa, albowiem w tym zakresie są one zbieżne z pozostałym zebranym materiałem dowodowym w postaci logicznych, spójnych i całkowicie obiektywnych zeznań pokrzywdzonego J. W. oraz funkcjonariusza policji w osobie D. S., nagrania z monitoringu oraz protokołów oględzin i przeszukania.

Sąd podzielił również zeznania świadków w osobach: E. L., P. Drapały, G. H., Z. K., P. M., N. B., aczkolwiek nie czynił na ich podstawie ustaleń faktycznych, gdyż wymienieni świadkowie nie mieli wiedzy o okolicznościach istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Co do zeznań D. S., którzy towarzyszył A. J. P. należy wskazać, że podał on, iż wracając do domu po północy minęli sklep jubilerski i się rozstali. Dodał, że on udał się do domu i nie wie, co robił oskarżony. Zeznania D. S. nie zasługują w tym zakresie na podzielenie, jako że monitoring zarejestrował w trakcie wybijania szyby przez oskarżonego drugiego mężczyznę, a sam oskarżony wyjaśniał, że rozbił szybę jeszcze w obecności D. S., jednakowoż okoliczność ta nie ma znaczenia dla kwestii odpowiedzialności A. J. P..

W ocenie Sąd wiarygodne są nadto dokumenty w postaci protokołów, które nie były kwestionowane przez strony.

Ze względu na fakt, iż w toku postępowania pojawiły się uzasadnione wątpliwości co do poczytalności oskarżonego, został dopuszczony dowód z opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów na okoliczność jego poczytalności w czasie inkryminowanym i zdolności do udziału w toczącym się postępowaniu.

Biegli u oskarżonego nie stwierdzili u oskarżonego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, a rozpoznali u niego zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu i dopalaczy oraz zaburzenia osobowości. W ocenie biegłych, w czasie inkryminowanym, oskarżony miał zachowaną zarówno zdolność rozpoznania znaczenia przedsiębranego czynu, jaki i zdolność pokierowania swoim postępowaniem (opinia k. 68-71 i opinia uzupełniająca k. 239).

Sąd podzielił opinie w całości, gdyż są obiektywne, oparte na fachowej wiedzy i doświadczeniu biegłych, a zawarte w nich wnioski logiczne. Należy nadmienić, iż żadna ze stron opinii nie negowała.

W świetle całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego wina oskarżonego A. P. w zakresie popełnienia przypisanego mu przestępstwa nie budzi wątpliwości.

Sąd uznał A. P. za winnego tego, że w nocy z 11 na 12 października 2016r. w O. na ul. (...), woj. (...)- (...), po uprzednim wypchnięciu szyby w drzwiach wejściowych do sklepu jubilerskiego dostał się do jego wnętrza, gdzie po rozbiciu gablot, zabrał w celu przywłaszczenia biżuterię srebrną i zegarki o łącznej wartości 5813,90 zł, czym działał na szkodę J. W. (1), powodując jednocześnie straty na kwotę 1061 zł, tj. przestępstwa z art. 279 § 1 kk.

W konsekwencji, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił dotychczasową wielokrotną karalność A. J. P., w tym za przestępstwa przeciwko mieniu (odpisy wyroków k. 88-105 i dane o karalności k. 415-416) oraz znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu przestępstwa, polegający na dążeniu do osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej.

Jako okoliczność łagodząca zostało potraktowane przyznanie się oskarżonego do winy, wyrażony żal i skrucha, przeproszenie pokrzywdzonego oraz rozpoznany u niego przez biegłych zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu i dopalaczy oraz zaburzenia osobowości.

Zdaniem Sądu, orzeczona względem oskarżonego kara jest adekwatna do stopnia jego winy, stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, jak również realizują wymogi prewencji szczególnej i ogólnej, o których mowa w art. 53 § 1 k.k.

Na podstawie art. 46 § 1 kk orzeczono od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego J. W. kwotę 5.077,6 zł tytułem naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody. Od kwoty powstałej szkody odliczono kwotę odzyskanych przez pokrzywdzonego 3 zegarków i 5 łańcuszków wyliczoną przez J. W. na 736,29 zł (k. 398). Należy przy tym wskazać, że strony nie kwestionowały wartości powstałej szkody, przyjętej zgodnie z kalkulacjami zaprezentowanymi przez pokrzywdzonego.

Zgodnie z art. 63 § 1 i 5 kk na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 18.09.2016r. godz. 09:20 do dnia 19.09.2016r. godz. 14:15 i okres tymczasowego aresztowania od dnia 12.10.2016r. godz. 09:00 do dnia 21.12.2016r. (k. 47-48 i k. 330).

O wynagrodzeniu za obronę z urzędu orzeczono po myśli obowiązujących w tym zakresie przepisów.

Oskarżonego zwolniono od kosztów sądowych, albowiem odbywa karę pozbawienia wolności, nie jest zatrudniony i nie posiada majątku.

Mając powyższe na względzie, Sąd orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.