Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 stycznia 2017 roku sprostowanym postanowieniem z dnia 31 stycznia 2017 roku, w sprawie z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą w W. przeciwko M. W. o zapłatę, Sąd Rejonowy w Zgierzu zasądził od M. W. na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 5.135,02 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty (pkt. 1); zasądził od M. W. na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 2.667,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt. 2) oraz przyznał adw. M. K. wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną M. W. z urzędu w kwocie 2.952,00 złote, w tym należny podatek od towarów i usług, którą nakazał wypłacić ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zgierzu (pkt. 3) i nie obciążył pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów sądowych (pkt. 4).

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w części, tj. w zakresie pkt. 1 i 2. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj.:

1.  art. 118 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na błędnym przyjęciu, że roszczenie przysługujące powodowi przedawnia się według ogólnych zasad wyrażonych w przywołanym przepisie, a co za tym idzie roszczenie powoda nie uległo przedawnieniu;

2.  art. 751 kodeksu cywilnego poprzez jego niezastosowanie, w sytuacji gdy w niniejszej sprawie występuję dwuletni okres przedawnienia.

W oparciu o wskazane zarzuty pozwany wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez oddalenie powództwa w całości; na wypadek oddalenia apelacji – nieobciążanie pozwanego kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego; przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu, albowiem koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części oraz zwolnienie pozwanego M. W. od kosztów sądowych w całości, których nie jest w stanie ponieść bez uszczerbku utrzymania dla siebie i swojej rodziny.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania w II instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna i podlega oddaleniu.

Stosownie do treści art. 505 ¹³ § 2 k.p.c., uzasadnienie sądu drugiej instancji w postępowaniu uproszczonym powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, jeżeli sąd ten nie przeprowadził postępowania dowodowego. Sytuacja opisana w cytowanym przepisie miała miejsce w rozpoznawanej sprawie, bowiem Sąd Okręgowy, po dokonaniu analizy stanu faktycznego sprawy, podziela i przyjmuje za własne ustalenia Sądu I Instancji stanowiące podstawę faktyczną rozstrzygnięcia przyjętego w zaskarżonym wyroku.

Zarzuty apelacji dotyczą jedynie niewłaściwie zastosowanego prawa materialnego
tj. art. 118 k.c. oraz art. 751 k.c. i nieprawidłowego w ocenie pozwanego przyjęcia, że w niniejszej sprawie nie doszło do przedawnienia roszczenia powoda.

Z powyższym stanowiskiem apelującego nie można się zgodzić. Sąd I instancji trafnie wskazał, że art. 751 k.c. regulujący dwuletni termin przedawnienia określonych w nim roszczeń nie ma zastosowania w niniejszej sprawie. Zgodnie z treścią art. 750 k.c. przepisy o zleceniu stosuje się odpowiednio do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami. Tymczasem essentialia negotii umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zostały dostatecznie uregulowane w ustawie z dnia 16 lipca 2004 roku - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.), co wyklucza stosowanie do tych umów art. 751 k.c. w zw. z art. 750 k.c. Taki pogląd jak trafnie wskazał Sąd Rejonowy wyraził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 maja 2009 r., III CZP 20/09, a Sąd Okręgowy w składzie rozpoznającym apelację podziela powyższe zapatrywanie. Sąd Najwyższy w powołanej wyżej uchwale wskazał, iż prawo telekomunikacyjne dostatecznie reguluje elementy istotne umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, co pozwala określić istotne obowiązki stron i wskazać cel społeczno-gospodarczy umowy. W konsekwencji do tych umów, choć są to umowy o świadczenie usług, nie mają zatem zastosowania przepisy o zleceniu (art. 750 k.c.), gdyż umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych została prawnie uregulowana w prawie telekomunikacyjnym. W konsekwencji roszczenia przysługujące operatorowi przeciwko użytkownikowi z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych ulegają przedawnieniu według ogólnych zasad wyrażonych w art. 118 k.c.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym ustaloną na podstawie §2 pkt. 4 w zw. z § 10 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015.1800 z późn. zm.).

Zważywszy, że w toku postępowania drugoinstancyjnego pozwany korzystał z przyznanej z urzędu pomocy (...) Sąd Okręgowy przyznał i nakazał wypłacić na rzecz ustanowionego z urzędu pełnomocnika ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zgierzu kwotę 1.107 zł, obejmującą podatek VAT w wysokości 23% .