Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupcy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Tomasz Miśkiewicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Zamiara

po rozpoznaniu w dniu 01 grudnia 2016r. w Słupcy

na rozprawie

sprawy ze powództwa: T. O.

przeciwko: U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S., (...)

A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B.

o: zapłatę

1.  Zasądza od pozwanej U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. na rzecz powoda kwotę 23.886,35 zł (dwadzieścia trzy tysiące osiemset osiemdziesiąt sześć złotych trzydzieści pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 05.12.2014r. do dnia zapłaty.

2.  Zasądza od pozwanej U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. na rzecz powoda kwotę 4.706,00 zł (cztery tysiące siedemset sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.417,00 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

3.  W pozostałej części powództwo oddala.

4.  Zasądza od powoda na rzecz pozwanej (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. kwotę 2.417,00 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

5.  Nakazuje pobrać od pozwanej U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Słupcy) kwotę 678,90 zł (sześćset siedemdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt groszy) tytułem nieopłaconych kosztów sądowych.

T. M.

Sygn. akt I C 180 / 15

UZASADNIENIE

Powód T. O. wystąpił przeciwko pozwanym U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. i (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. o zapłatę kwoty 25.771,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11.10.2014r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż zakupił u pozwanego U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. kostkę bruk 6cm czarną o nazwie (...) w ilości 285,10 m ² jak też innego rodzaju kostkę w ilości 24,640 m ² i 9,640 m ² oraz cement do jej ułożenia. W trakcie układania okazało się, że kostka posiada znaczne odbarwienia. W związku z powyższym powód reklamował ją u sprzedawcy kostki, który dalej reklamował ją u producenta kostki. Producent – pozwany (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. twierdził, że różnice w kolorze będą zanikać jak też podjął się jej czyszczenia po ułożeniu co jednak nie dało rezultatu. W ostateczności pozwany stwierdził, że kostka jest dobrej jakości i odmówił jej wymiany na własny koszt. Natomiast pozwany U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. nie ustosunkował się co do odstąpienia od umowy i nie zajął stanowiska. W związku ze stwierdzonymi wadami powód odstąpił od umowy sprzedaży i żąda zwrotu zapłaty ceny nabycia kostki oraz kosztów robocizny solidarnie od obydwu pozwanych. Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu.

Pozwani U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. oraz (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. wnieśli o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu swego stanowiska pozwani podnieśli, iż powód zgłosił wady zakupionej kostki w dniu 21.09.2012r. a zatem jego roszczenie - uwzględniając proces reklamacyjny, przedawniło się najpóźniej w dniu 21.09.2014r. Poza tym zakupiona kostka (...) 6 odpowiada właściwościom kostek brukowych jako takich, w tym zharmonizowanym normom europejskim, tzn. normom przyjętym na szczeblu europejskim w porozumieniu lub przy udziale Komisji Europejskiej. Ponadto pozwani zwrócili uwagę na to, że powód domaga się zwrotu całej kwoty wynikającej z faktury i kosztów rozbiórki wszystkich kostek, choć zgłaszane przez niego zarzuty dotyczyły tylko jednej partii z trzech rodzajów sprzedanych kostek. Ponadto pozwani wnieśli o zasądzenie kosztów procesu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 11.10.2012r. powód nabył u pozwanego U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S., kostkę bruk 6 cm czarny (...) w ilości 285,10 m ², kostkę bruk 6 cm diament NEAPOL w ilości 24,640 m ², kostkę bruk 6 cm onyks NEAPOL w ilości 9,640 m ² oraz cement za co zapłacił kwotę 13.771,75 zł (k. 9). Za ułożenie tej kostki powód zapłacił 12.000,00 zł (k. 9v). Przy czym kostka była już dostarczona powodowi wcześniej, pierwsza wadliwa parta kostki została przywieziona w dniu 28.07.2012r. dwoma ciężarówkami, jedna od sprzedawcy, a druga od producenta kostki. Druga dobra parta kostki została przywieziona w dniu 14.09.2012r. (k. 38). W trakcie układania kostki przez świadka P. D., tj. po założeniu ok. 100 m ² okazało się, że kostka ma inny odcień, nie jest czarna tylko siwa, ma inną strukturę i to pomimo tego, że kostka była układana z trzech różnych palet zgodnie z instrukcją. W związku z tym prace zostały wstrzymane a powód w dniu 21.09.2012r. zgłosił tę wadę u sprzedawcy - pozwanego U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. żądając wymiany kostki (k. 38). Następnie przedstawiciel producenta kostki - pozwanego (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. oraz przedstawiciel pozwanego sprzedawcy będąc na oględzinach kostki u powoda stwierdzili, że gdy na kostkę będą oddziaływać czynniki atmosferyczne czyli słońce, deszcz, to kostka będzie miała inny odcień a kolor się wyrówna. W związku z tym prace polegające na układaniu kostki zostały wznowione. Po ok. 2-3 tygodniach od zakończenia prac okazało się, że kolor kostki nie uległ zmianie, a pod wpływem słońca i deszczu kostka stała się także chropowata. Wtedy po raz kolejny powód w piśmie z października 2012r. zgłaszał u pozwanego U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S., że kostka nie dość że zmieniła kolor na siwy to zmieniła także strukturę i w dalszym ciągu domagał się jej wymiany (k. 14). Następnie w listopadzie 2012r. przedstawiciel pozwanego (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. po raz kolejny był na oględzinach kostki u powoda i zalecił czyszczenie kostki, ale uwagi na niesprzyjające warunki atmosferyczne miało to być zrobione później. Po tych oględzinach powód otrzymał pismo stanowiące odpowiedź producenta na jego reklamację, pismo to z dnia 08.11.2012r. było najpierw doręczone sprzedawcy a następnie w połowie listopada 2012r. powodowi (k. 13). Pozwany (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. w korespondencji z powodem zajmował stanowisko, że zmiana barwy kostki, tzw. „siwienie” jest naturalnym procesem, że różnice w kolorze będą zanikać, w konsekwencji stwierdzał brak podstaw do uznania reklamacji (pismo z dnia 09.10.2012r, z dnia 08.11.2012r. – k. 13,15). Czyszczenie kostki odbyło się najprawdopodobniej w 2013r. ale po umyciu ok. 5 m ² okazało się, że to nic nie daje, kolor kostki nadal nie uległ zmianie, co więcej kostka uległa przebarwieniu. Wówczas powód kolejny w piśmie z dnia 05.05.2014r. podtrzymał swoją reklamację (k. 12). Pozwani w dalszym ciągu nie znajdowali podstaw aby uwzględnić żądania powoda, czemu dali wyraz w pismach z dnia 14.05.2014r. i z dnia 26.05.2014r. (k. 10-11).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadka P. D. (k. 58), zeznań powoda T. O. (k. 173v-174), opinii biegłego z dziedziny budownictwa L. S. (k. 86-101, 114-115), dokumentów związanych z procesem reklamacyjnym i zakupem kostki (k. 5-15), oględzinami wbudowanej kostki i sporządzonej dokumentacji fotograficznej (k. 64, 68, 71).

Świadek P. D. zeznawał na okoliczności związane z położeniem kostki u powoda.

Z zeznań świadka, który prowadzi działalności gospodarczą w zakresie układania kostki wynika m.in., że w trakcie zakładania kostki, po założeniu ok. 100 m ² kostki, świadek stwierdził, że ma ona różny odcień, różną strukturę i powiadomił o tym powoda. Następnie powód zgłosił reklamację, a prace zostały wstrzymane. Następnie przedstawiciel producenta kostki - pozwanego (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. oraz przedstawiciel pozwanego sprzedawcy będąc na oględzinach kostki u powoda stwierdzili, że gdy na kostkę będą oddziaływać czynniki atmosferyczne czyli słońce, deszcz, to kostka będzie miała inny odcień a kolor się wyrówna. W związku z tym prace polegające na układaniu kostki zostały wznowione. Po ok. 2-3 tygodniach od zakończenia prac i ułożeniu kostki (...) okazało się, że kolor kostki nie uległ zmianie, a pod wpływem słońca i deszczu kostka stała się także chropowata. Wadliwa kostka była przywieziona dwoma ciężarówkami tego samego dnia, jedna od sprzedawcy, a druga od producenta kostki.

Oceniając zeznania świadka Sąd doszedł do wniosku, że zeznania te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym, w szczególności w opinii biegłego L. S. co do rzeczywistego koloru kostki (...) 6 cm. Zeznania nie zostały w żaden sposób zakwestionowane, a również Sąd nie miał powodu aby czynić to z urzędu. Wobec tego Sąd dał wiarę zeznaniom świadka.

Powód T. J. (2) zeznawał na okoliczności związane z zakupem kostki, wadami kostki w zakresie jej koloru, które ujawniły się już podczas jej układania, przebiegiem procesu reklamacyjnego.

Oceniając zeznania powoda Sąd doszedł do wniosku, że zeznania te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym z którego wynika, że już w dniu 21.09.2012r. powód zgłaszał reklamację kostki (...) 6 cm czarny, z kolejnych pism powoda jak i pozwanych wynika ich stanowisko co do wad kostki. Zeznania te nie zostały w żaden sposób zakwestionowane, a również Sąd nie miał powodu aby czynić to z urzędu. Wobec tego Sąd dał wiarę zeznaniom powoda.

Oględziny nieruchomości powoda w zakresie położonej kostki pozwoliły na zaobserwowanie jak prezentuje się pod względem koloru kostka po jej wbudowaniu i że kostka ta jest na całym podwórzu przed domem (k. 64, 68, 71).

Biegły z dziedziny budownictwa L. S. w swojej opinii stwierdził, że stwierdzone wady w postaci odprysków kostki kwalifikują uszkodzone kostki do wymiany. W zakresie jednolitości koloru kostki brukowej (...) biegły wskazał, że różnice barwy między poszczególnymi kostkami są zbyt duże przy założeniu, że układana kostka pochodzi z jednej partu produkcyjnej. Zgodnie z normą PN- (...): Betonowe kostki brukowe. Wymagania i metody badań w zakresie wymagań określa, że „ewentualne różnice w jednolitości tekstury lub zabarwienia, spowodowane nieuniknionymi zmianami we właściwościach surowców i zmianach warunków twardnienia nie są uważane za istotne”. Nie można jednak interpretować tego zapisu w ten sposób, że dowolna odchyłka w barwie nie jest istotna. W przypadku kostki w jednym kolorze przy zachowaniu zasady prawidłowego układania kostki (jednocześnie z trzech palet) po ułożeniu nawierzchni w ocenie wizualnej powinno dawać efekt jednolitej barwy. Natomiast w tym przypadku takiego efektu nie ma. Poza tym w zakresie oceny koloru kostki obowiązujące normy nie definiują wzorców określających poszczególne kolory kostki brukowej. Stąd ocena zgodności koloru czarnego badanej kostki brukowej z normami technicznymi nie jest możliwa. W praktyce producenci kostki brukowej przedstawiają swoją ofertę w postaci katalogów i próbek – kostki brukowej wyprodukowanej w danym kształcę i kolorze, która stanowi podstawę do wyboru przez potencjalnego nabywcę. W niniejszej sprawie strony nie przedłożyły takiej próbki, która była podstawą nabycia kostki koloru czarnego. Nie było więc możliwości porównania wzorca z taką kostką wbudowaną. Dlatego też biegły ocenił zgodność koloru w sposób pośredni poprzez porównanie koloru kostki wyprodukowanej później w kolorze grafitowym. Można przyjąć w oparciu o analizę przedstawioną w punkcie 3.1 opinii (k. 91), że ułożona kostka w momencie układania miała kolor bardzo zbliżony do obecnie będącej w ofercie kostki w kolorze grafitowym natomiast nie był to kolor czarny (k. 96). Biegły podczas przesłuchania wskazywał, że wzorem kostki do porównania powinien dysponować dostawca kostki. Podkreślił także, że nie analizował koloru kostki na podstawie zewnętrznej warstwy kostki czyli tego, co widać po jej ułożeniu tylko na podstawie fragmentu kostki odkutej podczas oględzin, gdzie w warstwach głębiej położonych można zakładać, że nie nastąpiła zmiana nasycenia i rodzaju koloru. Można przyjąć, że ten kolor widoczny po przełamaniu kostki jest tym kolorem, jaki miała kostka w momencie jej wbudowania. Ten kolor jest zbieżny z kolorem porównywanej kostki grafitowej. Biegły wskazywał także, że różnice w kolorze kostki nie są spowodowane wykwitami ponieważ gdyby tak było, to kolor kostki byłby wyrównany na całej jej powierzchni. Natomiast tutaj jest taka sytuacja, że kostka w dolnym fragmencie jest bardziej nasycona kolorem podczas gdy przy wykwicie byłby wyrównany kolor. Ta kostka nie ma koloru czarnego ponieważ powinien być to ciemniejszy kolor od porównywanego grafitowego któremu kolor badanej kostki odpowiada. Biegły wskazał także, że dla producenta kostki utrzymanie koloru czarnego jest najbardziej kłopotliwe, najtrudniej utrzymać jego jakość, i możliwe że dlatego obecnie producent badanej kostki nie ma już w ofercie kostki koloru czarnego. Obecnie nawet nowe kostki koloru grafitowego mają zbliżoną barwę do badanej kostki co też potwierdza, że zakupiona kostka nie była koloru czarnego (k. 114-115).

Oceniając tę opinię Sąd doszedł do wniosku, iż wykazuje się ona dużym stopniem fachowości, jest wyczerpująca i dokładna. Z opinii tej jednoznacznie wynika, że kostka (...) którą zakupił powód i która miała mieć czarny kolor w rzeczywistości koloru takiego nie miała. Opinia nie została zakwestionowana przez strony a i Sąd nie miał powodu aby czynić to z urzędu. Mając to wszystko na uwadze Sąd uznał opinię biegłego za przydatną dla celów rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, przekonywującą, i dlatego dał jej wiarę.

Sąd oceniając dowody wynikające z dokumentów ujawnionych i przeprowadzonych na rozprawie stwierdził, że dowody te nie były przez strony kwestionowane. Również Sąd nie miał podstaw aby czynić to z urzędu, w toku postępowania nie zaszły bowiem żadne okoliczności mogące ujemnie wpłynąć na ocenę dowodową tych dokumentów. Dlatego też, nie mając podstaw do odmówienia wiarygodności tym dowodom, ich autentyczności i prawdziwości treści w nich zawartych, Sąd dał im wiarę.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była kwestia tego, czy pozwani ponoszą odpowiedzialność z tytułu wad kostki (...) 6 cm, która powinna mieć czarny kolor a takiego nie miała. W ocenie Sądu podstawą prawną roszczenia powoda jest ustawa z dnia 27.07.2002r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2002r., nr 141, poz. 1176 z późn. zn.). Obecnie ustawa ta już nie obowiązuję ponieważ została uchylona przez ustawę z dnia 30.05.2014r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2014r., poz. 827 z późn. zm.) niemniej jak wynika z art. 51 tej ustawy „do umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe”. Zgodnie zatem z art. 8 powołanej ustawy z 2002r. „jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia. Nieodpłatność naprawy i wymiany w rozumieniu ust. 1 oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia. Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie określone w ust. 1, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione. Jeżeli kupujący, z przyczyn określonych w ust. 1, nie może żądać naprawy ani wymiany albo jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy; od umowy nie może odstąpić, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna. Przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia”. Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 tej ustawy „sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową; w przypadku stwierdzenia niezgodności przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru domniemywa się, że istniała ona w chwili wydania. W przypadku indywidualnego uzgadniania właściwości towaru konsumpcyjnego domniemywa się, że jest on zgodny z umową, jeżeli odpowiada podanemu przez sprzedawcę opisowi lub ma cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru, a także gdy nadaje się do celu określonego przez kupującego przy zawarciu umowy, chyba że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru”. Zgodnie z art. 9 ust. 1 „kupujący traci uprawnienia przewidziane w art. 8, jeżeli przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową nie zawiadomi o tym sprzedawcy. Do zachowania terminu wystarczy wysłanie zawiadomienia przed jego upływem”. Z kolei z godnie z art. 10 ustawy „sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jedynie w przypadku jej stwierdzenia przed upływem dwóch lat od wydania tego towaru kupującemu; termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, jednakże nie poniżej jednego roku. Roszczenia kupującego określone w art. 8 przedawniają się z upływem roku od stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową; przedawnienie nie może się skończyć przed upływem terminu określonego w ust. 1. W takim samym terminie wygasa uprawnienie do odstąpienia od umowy. Zawiadomienie sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową przerywa bieg przedawnienia. Przedawnienie nie biegnie w czasie wykonywania naprawy lub wymiany oraz prowadzenia przez strony, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące, rokowań w celu ugodowego załatwienia sprawy. Upływ powyższych terminów nie wyłącza wykonania uprawnień wynikających z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową, jeżeli sprzedawca w chwili zawarcia umowy wiedział o niezgodności i nie zwrócił na to uwagi kupującego.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu przedawnienia roszczenia zgłoszonego przez pozwanych (k. 26) należy w pierwszej kolejności wskazać, że powód zgłosił sprzedawcy niezgodność towaru z umową w dniu 21.09.2012r. a zatem niezwłocznie po stwierdzeniu wady kostki w zakresie jej koloru i w trwającym dwuletnim terminie liczonym od wydania kostki (k. 38). W tym momencie nastąpiło przerwanie biegu terminu przedawnienia. Następnie strony prowadziły rokowania w celu ugodowego załatwienia sprawy, trudno bowiem inaczej traktować pisma stron, fakt dokonywania przez pozwanych oględzin kostki u powoda, wskazań pozwanego - producenta kostki co do zacierania się wraz z upływem czasu różnicy w kolorze kostki. Tytułem przykładu można wskazać pismo pozwanego – sprzedawcy kostki z dnia 14.05.2014r. w którym wskazuje on zwracając się do pozwanego – producenta kostki, iż sprawa reklamacji powoda trwa już zbyt długo, naraża dobre imię sprzedawcy i producenta kostki i że oczekuje zadowalającego rozstrzygnięcia na korzyść klienta - powoda (k. 11). Wskazać także należy, że ostatnie pismo – jeżeli chodzi o 2012r. w zakresie zgłoszonej reklamacji powód otrzymał po oględzinach, które miały miejsce na początku listopada 2012r. przy czym zarówno powód jak i pozwani nie byli w stanie wskazać kiedy dokładnie powód otrzymał to pismo pochodzącego od pozwanego producenta do pozwanego sprzedawcy (k. 130-131 w zw. z k. 124). Z zeznań powoda wynika, iż otrzymał to pismo w połowie listopada (k. 142v). Skoro zatem nie można było dokładnie ustalić końcowego momentu zakończenia rokowań w 2012r. które należy w ocenie Sądu wiązać z doręczeniem powodowi pisma od pozwanego sprzedawcy w związku ze stanowiskiem pozwanego producenta kostki wyrażonym w piśmie z dnia 08.11.2012r. (k. 13) to przyjąć należało, że powód otrzymał to pismo ok. 15 listopada i że wtedy zaczął biec na nowo dwuletni termin przedawnienia roszczenia. Pozew został złożony w dniu 14.11.2014r. a zatem w ocenie Sądu powód uczynił to jeszcze przed upływem terminu przedawnienia roszczenia.

Wobec powyższego należało stwierdzić czy zakupiony przez powoda towar w postaci kostki (...) 6 cm czarny jest faktycznie niezgodny z umową sprzedaży. Zdaniem Sądu mając na uwadze opinię biegłego L. S. nie można zająć innego stanowiska jak tylko takiego, że faktycznie zakupiona przez powoda kostka nie miała koloru czarnego a zatem był to towar niezgodny z umową. Należy podkreślić, że pozwani nie dysponowali wzorcem kostki sprzedanej powodowi, ta kostka nie jest już produkowana, na co wskazywał pełn. pozwanych (k. 115) a zakupiona kostka odpowiada i to nawet obecnie kolorowi grafitowemu a nie czarnemu. Podkreślić należy, że powód zgłaszał tę niezgodność towaru z umową już w trakcie zakładania kostki, a zatem nie może być mowy o tym, że kostka straciła kolor na skutek upływu czasu. Poza tym biegły wyraźnie podkreślił, że nie analizował koloru kostki na podstawie zewnętrznej warstwy kostki czyli tego co widać po jej ułożeniu tylko na podstawie fragmentu kostki odkutej podczas oględzin, gdzie w warstwach głębiej położonych można zakładać, że nie nastąpiła zmiana nasycenia i rodzaju koloru. Można przyjąć, że ten kolor widoczny po przełamaniu kostki jest tym kolorem, jaki miała kostka w momencie jej wbudowania. Ten kolor jest zbieżny z kolorem porównywanej kostki grafitowej. Biegły wskazywał także, że różnice w kolorze kostki nie są spowodowane wykwitami ponieważ gdyby tak było, to kolor kostki byłby wyrównany na całej jej powierzchni. Natomiast tutaj jest taka sytuacja, że kostka w dolnym fragmencie jest bardziej nasycona kolorem podczas gdy przy wykwicie byłby wyrównany kolor. Ta kostka nie ma koloru czarnego ponieważ powinien być to ciemniejszy kolor od porównywanego grafitowego któremu kolor badanej kostki odpowiada. Biegły wskazywał także, że w zakresie oceny koloru kostki obowiązujące normy nie definiują wzorców określających poszczególne kolory kostki brukowej. Stąd ocena zgodności koloru czarnego badanej kostki brukowej z normami technicznymi nie jest możliwa. W praktyce producenci kostki brukowej przedstawiają swoją ofertę w postaci katalogów i próbek – kostki brukowej wyprodukowanej w danym kształcę i kolorze, która stanowi podstawę do wyboru przez potencjalnego nabywcę. Wskazać także należy, że przeciętny kupujący nie zapoznaje się z żadnymi normami dotyczącymi wyrobu kostki tylko kupuje kostkę o tym kolorze jaki jemu odpowiada. Z punktu widzenia kupującego czarny kolor to z pewnością nie jest to samo co kolor siwy czy grafitowy. Gdyby teoretycznie przyjąć, że pozwani dysponują wzorcem kostki koloru czarnego i w rzeczywistości wbrew nazwie jest to kostka koloru siwego czy grafitowego to można by przyjąć, że powód tylko z nazwy kupił kostkę koloru czarnego a w rzeczywistości jest to inny kolor. Byłaby to swego rodzaju fikcja. Skoro jednak pozwani takiej okoliczności nie wykazali to przyjąć należy, że kolor czarny to taki jaki występuje w rzeczywistości. A skoro tak to z pewnością kostka (...) zakupiona przez powoda nie miała koloru czarnego.

Dodać należy, że do fizycznych właściwości (szeroko rozumianych) przedmiotu sprzedaży jako podstawy możliwego do obalenia domniemania zgodności towaru z umową odwołuje się dyrektywa 99/44 w art. 2 ust. 2, odwołując się m.in. do zgodności z opisem, wzorem bądź próbką przedstawioną przez sprzedawcę (pkt 1), przydatności dla celu wyrażonego przez konsumenta i zaakceptowanego przez sprzedawcę (pkt 2), przydatności dla celów, w których towary tego samego rodzaju są zwykle używane (pkt 3), cech oraz działania normalnych dla towarów tego samego rodzaju, których konsument może oczekiwać z uwzględnieniem publicznych o tym zapewnień (pkt 4), z wyłączeniem przypadków, w których wskazany brak zgodności ma swoje źródło w materiałach dostarczonych przez konsumenta (art. 2 ust. 3). Za równoznaczny z brakiem zgodności z umową został uznany przypadek wadliwego montażu stanowiącego część umowy sprzedaży (art. 2 ust. 5). Do cech fizycznych towaru dla oceny jego zgodności z umową odwołuje się także Konwencja Wiedeńska z 1980 r. w art. 35 (posługując się odmienną od dyrektywy techniką legislacyjną, wprowadzając domniemanie niezgodności z umową towarów nieodpowiadającym wskazanym przesłankom), tj. przydatności dla celów zwykłego użytku (ust. 2 pkt a), przydatności dla celów specjalnych podanych przez kupującego do wiadomości sprzedawcy (pkt b) [Chyba że kupujący nie polegał bądź nie byłoby z jego strony rozsądnym polegać na kompetencji i ocenie sprzedawcy.], zgodności z cechami przedstawionymi w próbce bądź wzorze (pkt c), zamieszczenia bądź opakowania zwyczajowo przyjętego albo pozwalającego na prawidłowe zabezpieczenie towaru (pkt d) [Z literatury polskiej zobacz np. A. K., Wadliwość rzeczy sprzedanych na gruncie Konwencji Wiedeńskiej o międzynarodowej sprzedaży towarów, s. 11-12.]. Polska ustawa o sprzedaży konsumenckiej, opierając się na postanowieniach dyrektywy, w zasadzie wiernie odwzorowuje jej postanowienia (wprowadzając zróżnicowanie na przypadki indywidualnego uzgadniania właściwości towaru oraz pozostałe - zobacz komentarz do art. 4 ust. 2 i 3), dla stwierdzenia zgodności towaru z umową odwołuje się do przesłanek: zgodności z podanym przez sprzedawcę opisem, cech okazanej kupującemu próbki lub wzoru, celu określonego przez nabywcę przy zawarciu umowy, co do którego sprzedawca nie zgłosił zastrzeżeń (art. 4 ust. 2), przydatności dla celu zwykłego użytku, zgodności właściwości z właściwościami towarów tego rodzaju oraz oczekiwaniom opartym na publicznie składanych zapewnieniach określonych w art. 4 ust. 3 [W. zauważyć, że oprócz szerszego niż występujący w art. 556 k.c. katalogu przesłanek wadliwości rzeczy uzasadniającej odpowiedzialność z tytułu rękojmi ustawa o sprzedaży konsumenckiej uniezależnia odpowiedzialność sprzedawcy od wpływu niezgodności towaru z umową na zmniejszenie jego wartości bądź użyteczności – (Marlena M. Pecyna - Komentarz do art.4 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego. Lex/el 2003).

Wskazać też należy, że powód domagał się wymiany wadliwej kostki. Skoro jednak żaden z pozwanych nie uczynił zadość temu żądaniu, to miał on uprawnienie do tego aby od umowy odstąpić. Nie można bowiem uznać mając na uwadze powyższe wywody, że inny kolor kostki jest nieistotną niezgodnością towaru z umową. Przy czym mając na uwadze, że tylko kostka (...) 6 cm czarna jest tym towarem, który nie był zgodny z umową, do pozostałej kostki powód nie miał zastrzeżeń, to jego roszczenie, a tym samym odstąpienie od umowy, jest zasadne w odniesieniu do umowy sprzedaży tej właśnie kostki, której cena wynosiła 9.975,35 zł, a także roszczenie powoda jest zasadne w zakresie umowy sprzedaży cementu, który służył do wbudowania kostki i który był kupiony za kwotę 1.911,00 zł. Tym samym należało także zasądzić koszty związane z robocizną jakie powód poniósł w związku z położeniem kostki w kwocie 12.000,00 zł. Zgodnie bowiem z art. 8 powołanej ustawy z 2002r Sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia. Pozwani nie składali wniosków dowodowych w zakresie ustalenia ilości cementu zużytego na położenie kostki (...) i wartości robocizny, a zatem Sąd przyjął, iż zwrotowi podlega cała cena nabycia cementu i robocizny, nie jest bowiem rolą Sądu w niniejszym postępowaniu wyręczanie w tym zakresie stron i dopuszczanie dowodu z urzędu. Dodać należy, że pozostała, niewadliwa kostka była nabyta w ilości ok. 30 m ² a zatem jest to nieznaczna ilość w porównaniu do ilości zakupionej kostki (...) (k. 9). Podkreślić także należy, że roszczenie powoda w omawianym zakresie jest zasadne – na podstawie powołanej wyżej ustawy w odniesieniu do pozwanego – sprzedawcy kostki. W związku z tym Sąd zasądził od tego pozwanego na rzecz powoda kwotę 23.886,35 zł (9.975,35 zł + 1.911,00 zł + 12.000,00 zł = 23.886,35 zł). Dalej idące roszczenie powoda czyli dotyczące umowy sprzedaży kostki N. (w dwóch rodzajach) było niezasadne wobec czego podlegało oddaleniu. W tym miejscu należy tylko podkreślić, że faktura z dnia 11.10.2012r. (k. 9) obejmowała kilka umów sprzedaży towarów, a zatem Sąd przyjął, że skuteczne odstąpienie od umowy dotyczyło tylko kostki (...) i cementu, a nie pozostałych towarów, które były zgodne z umową i których wymiany powód się nie domagał. Jednocześnie nie występuje tutaj taka sytuacja, że ze względu na cel umowy czy inne przesłanki, możliwe jest tylko odstąpienie od wszystkich umów sprzedaży wskazanych w fakturze z dnia 11.10.2012r.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § k.c., który stanowi, że „jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi”. Sąd przyjął datę początkową odsetek na dzień 05.12.2014r. czyli na dzień sporządzenia pisma przez pozwanego – sprzedawcę kostki stwierdzającego niezasadność żądania powoda co do odstąpienia od umowy sprzedaży (k. 40). Dalej idące roszczenie powoda zostało oddalone tym bardziej, że powód nie uzasadnił dlaczego domaga się odsetek od dnia 11.10.2014r.

Niezasadne natomiast było żądanie powoda w stosunku do pozwanego – producenta kostki. Powoda z (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. nie łączy bowiem żaden stosunek prawny, nie był on stroną umowy sprzedaży z powodem. Powód mógłby ewentualnie dochodzić od tego pozwanego uprawnień na podstawie gwarancji wystawianej przez producenta kostki (k. 5,39), jednakże nie skorzystał z tych uprawnień tylko składał reklamację wobec sprzedawcy kostki (k. 38). Poza tym na podstawie tej gwarancji powód mógłby się domagać tylko naprawy bądź wymiany towaru, a nie dalej idących roszczeń co wyraźnie wynika z pkt 11 dokumentu gwarancji. Dlatego też powództwo powoda wobec tego pozwanego zostało oddalone.

O kosztach procesu należnych powodowi od pozwanego U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S. Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 i § 4 ust. 1 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity – Dz. U. z 2013r. poz. 461 z późn. zm.), mającym zastosowanie w niniejszej sprawie na podstawie § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz. 1800 z póżn. zm.). Wyliczając zatem koszty jakie poniósł powód należy wskazać, że opłacił on pozew w kwocie 1.289,00 zł, koszty opinii w kwocie 1.000,00 zł (k. 2, 78). Ponadto poniósł koszty zastępstwa procesowego, które przy wartości przedmiotu sprawy wyniosły 2.400.00 zł i opłatę od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. W konsekwencji koszty te wynoszą łącznie 4.706,00 zł i kwotę tę należało zasądzić od pozwanego U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S., na rzecz powoda. Wskazać w tym miejscu należy, że powód tylko nieznaczne uległ w swym żądaniu, nie została bowiem zasądzona na jego rzecz tylko kwota 1.885,40 zł a zatem zachodziły podstawy do tego aby w całość kosztami obciążyć tego pozwanego.

Natomiast wobec uznania niezasadności roszczenia powoda wobec pozwanego (...) A.P. S. Sp. j. z siedzibą w B. o kosztach należnych temu pozwanemu od powoda Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 i § 4 ust. 1 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity – Dz. U. z 2013r. poz. 461 z późn. zm.), mającym zastosowanie w niniejszej sprawie na podstawie § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r. poz. 1800 z póżn. zm.). Ten pozwany poniósł koszty zastępstwa procesowego, które przy wartości przedmiotu sprawy wyniosły 2.400,00 zł i opłatę od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. W konsekwencji koszty te wynoszą 2.417,00 zł i koszty te należało zasądzić od powoda na rzecz tego pozwanego.

W niniejszej sprawie poniesione zostały przez Skarb Państwa koszty związane z opinią biegłego, które wyniosły 1.678,90 zł a które przez powoda były pokryte do kwoty 1.000,00 zł (k. 116 w zw. z k. 78). W konsekwencji nieopłacone koszty sądowe wyniosły kwotę 678,90 zł. Kosztami tymi, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania należało obciążyć stronę, która przegrała proces, czyli pozwanego U (...) Z.Z.E.T. J. Sp. j. z siedzibą w S., mając za podstawę art. 100 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity - Dz. U. z 2016r., poz. 623).

T. M.