Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje.

W wyniku zawiadomienia Dyrektora Zakładu Karnego w B. zarządzeniem z dnia 23 stycznia 2017r. wszczęto z urzędu postępowanie o wydanie wyroku łącznego wobec G. S., który został skazany prawomocnymi wyrokami podlegającymi łączeniu w niniejszej sprawie:

1.  Sądu Rejonowego w Mrągowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z/s w B. z dnia 30 grudnia 2014r. w sprawie VI K 287/14 za czyn popełniony w dniu 13 września 2014r. z art. 178a § 4 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat oraz zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Wyrok uprawomocnił się w dniu 07 stycznia 2015r. Postanowieniem z dnia 06 grudnia 2016r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

2.  Sądu Rejonowego w Biskupcu Wydział II Karny z dnia 25 października 2016r. w sprawie II K 176/16 za czyn popełniony w dniu 23 lipca 2016r. z art. 178a § 4 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Wyrok uprawomocnił się w dniu 02 listopada 2016r.

Wobec skazanego zapadły także wyroki w sprawach:

- IIK 145/10 Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 13 lipca 2010r. przy czym w nim orzeczona kara grzywny została wykonana w dniu 13 maja 2014r.

- IIK 12/12 Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 23 marca 2012r. /prawomocny od dnia 31 marca 2012r./ , w której orzeczoną karę pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby lat 3.

Na terenie zakładu karnego skazany cieszy się dobra opinią.

/dowód: pismo k. 2; dane o karalności k. 4, odpisy wyroków k. 6,7; opinia k. 10/

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 568a § 1 kpk Sąd orzeka karę łączną „w wyroku łącznym - w pozostałych wypadkach.”

Zgodnie zaś z art. 85 kk w brzmieniu po 1 lipca 2015r. „ § 1 kk „jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, zgodnie zaś z § 2. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1”.

Nowe brzmienie przepisu art. 85 kk spowodowało, iż w niniejszej sprawie nie były brane pod uwagę wyroki ze sprawy IIK 145/10 i IIK 12/12 albowiem kara orzeczona w sprawie IIK 145/10 została wykonana a w sprawie IIK 12/12 upłynął już okres próby oraz okres 6 miesięcy pozwalający na zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności – kara ta zatem nie może podlegać wykonaniu. .

O zastosowaniu nowych przepisów przesądził zaś fakt, iż wyrok w sprawie IIK 176/16 wydano po 1 lipca 2015r., a po tej dacie zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności w sprawie VIK 287/14.

Minimalna wysokość kary łącznej w niniejszej sprawie wynosiła 6 miesięcy pozbawienia wolności, maksymalna to 1 rok pozbawienia wolności. Orzeczona kara ukształtowana została zatem przy zastosowaniu zasady asperacji, w górnych granicach ustawowego zagrożenia.

Zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo - podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objęte tym wyrokiem (wyrok SA w Szczecinie z dnia 18 kwietnia 2013 roku, sygn. akt II AKa 64/13, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 19 marca 2013 r., sygn. akt III K 16/13, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 9 maja 2001 r., sygn. akt II AKa 63/2001). Wymiar kary łącznej zdaniem Sądu Apelacyjnego w Krakowie wyrażonym w wyroku z dnia 30 października 2013 roku, (II AKa 157/13) opiera się na stopniu związku podmiotowo-przedmiotowego pomiędzy poszczególnymi przestępstwami. Związek przedmiotowy wynika z tożsamości pokrzywdzonych, ilości i rodzaju naruszonych dóbr prawnych, sposobu działania sprawcy, bliskości czasowej poszczególnych przestępstw. W związku podmiotowym chodzi o pobudki jakimi kierował się sprawca, podobieństwo rodzajów winy, zamiarów. Kara łączna stanowi syntetyczną, całościową ocenę zachowań sprawcy i musi być postrzegana jako instytucja gwarantująca racjonalność karania w stosunku do sprawcy wielu przestępstw.

Pomiędzy czynami z wyroków podlegających łączeniu minęły prawie 2 lata były to czynu jednorodzajowe - przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, co wskazuje na to, iż skazany z wcześniejszych swoich zachowań nie wyciąg żadnych wniosków i jest sprawcę niepoprawnym. Zauważyć też należy, iż w sprawie VIK 287/14 Sąd za czyn z art. 178a §4 kk orzekł karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania a zatem w sposób szczególny dał skazanemu szansę na pobyt na wolności, której ten nie wykorzystał. Orzeczone kary jednostkowe ukształtowane zostały w praktycznie minimalnych granicach ustawowego zagrożenia. Okoliczności powyższe oraz wcześniejsza karalność w ocenie Sądu wykluczają możliwość zastosowania zasady absorpcji.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd na podstawie art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86§1 k.k. połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Mrągowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z/s w B. w sprawie VI K 287/14 oraz Sądu Rejonowego w Biskupcu Wydział II Karny w sprawie II K 176/16 i wymierza skazanemu G. S. karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k. i art. 86§1 k.k. i art. 90§2 kk połączy orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Mrągowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z/s w B. w sprawie VI K 287/14 oraz Sądu Rejonowego w Biskupcu Wydział II Karny w sprawie II K 176/16 środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i orzekł łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

W pozostałym zakresie wyroki w sprawach VI K 287/14 i II K 176/16 pozostawiono do odrębnego wykonania.

Na podstawie art. 577 na poczet orzeczonej wobec skazanego łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono okres odbywanej kary pozbawienia w sprawie IIK 176/16 od dnia 17 stycznia 2017r

Na podstawie § 14 ust. 5 i § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. S. kwotę 120 złotych tytułem wynagrodzenia za obronę wykonywaną z urzędu oraz kwotę 27,60 złotych tytułem podatku VAT od wynagrodzenia za obronę z urzędu,

Na podstawie art. 624§1 k.p.k . Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych.