Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W., XVI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Chała - Małkowska

Protokolant: Paweł Cegiełka

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 roku w W.,

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S. (1), M. S. (2)

przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowemu (...) z siedzibą w W.

o zapłatę kwoty 50.000 zł

I.  oddala powództwo;

I.  zasądza solidarnie od powodów M. S. (1), M. S. (2) na rzecz pozwanego Przedsiębiorstwa Państwowego (...) z siedzibą w W. kwotę 6.292,02 (sześć tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt dwa 02/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.417 (dwa tysiące czterysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu zastępstwa procesowego;

I.  nakazuje pobrać od powodów M. S. (1), M. S. (2) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. kwotę 580,82 (pięćset osiemdziesiąt 82/100) złotych tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa;

I.  nakazuje zwrócić pozwanemu Przedsiębiorstwu Państwowemu (...) z siedzibą w W. ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. kwotę 1.724,98 (jeden tysiąc siedemset dwadzieścia cztery 98/100) złotych tytułem niewykorzystanej części zaliczki na wynagrodzenie biegłego.

Sygn. akt XVI GC 2220/13

UZASADNIENIE

Powodowie M. i M. S. (3) wnieśli w dniu 2 sierpnia 2013 r. pozew przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowemu (...) z siedzibą w W., żądając zasądzenia kwoty 50.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazali, iż są właścicielką nieruchomości gruntowej położonej w W. przy (...) a, która w związku z wejściem w życie z dniem 4 sierpnia 2011 r. uchwały nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W. znalazła się w całości na terenie obszaru ograniczonego użytkowania. Dochodzona, zaś pozwem kwota stanowi odszkodowanie z tytułu konieczności dostosowania jej nieruchomości do właściwego klimatu akustycznego zgodnego, a także odszkodowanie z tytułu spadku wartości nieruchomości (pozew k. 2-7).

W dniu 20 lutego 2014 r. pozwany Przedsiębiorstwo Państwowe (...) z siedzibą w W. złożył odpowiedź na pozew, w której wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniósł brak wykazania przez powoda aby na nieruchomości istniał nieodpowiedni poziom klimatu akustycznego wymagający przeprowadzenia tzw. rewitalizacji akustycznej. Pozwany wskazał, iż samo położenie nieruchomości w (...) z 2011 r. nie oznacza, że na danej nieruchomości występuje przekroczenie norm hałasu środowiska w szczególności dla zabudowy mieszkaniowej. W odniesieniu zaś do żądania powódki w zakresie odszkodowania z tytułu spadku wartości nieruchomości pozwany wskazał, iż nie można a priori zakładać iż położenie nieruchomości w (...) z 2011 r. przedkłada się na spadek jej atrakcyjności oraz wartości. Podniósł, iż ze sporządzonej na zlecenie pozwanego „Analizy rynku gruntów zabudowanych budynkami mieszkalnymi na obszarze ograniczonego użytkowania wokół (...) im. (...) w W.” wynika, iż brak jest silnego oddziaływania przepisów o ograniczonym obszarze użytkowania na popyt nieruchomości na tym obszarze, a co za tym idzie – na ceny nieruchomości. (odpowiedź na pozew k. 53-59).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. i M. S. (3) są współwłaścicielami na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej nieruchomości gruntowej nr 158, zabudowanej budynkiem mieszkalnym usytuowanej przy ul. (...) w W., dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy M. w W. księgę wieczystą o nr KW (...). ( dowód : wydruk księgi wieczystej nr – k. 8-11, wypis z rej. gruntów k. 12, mapa k. 13, umowa k. 14-19,).

Wraz z wejściem w życie uchwały nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r., zmienionej uchwałą nr 153/11 z dnia 24 października 2011 r., nieruchomość małżonków S. znalazła się w strefie ograniczonego użytkowania, poza strefami Z1 i Z2 ( okoliczności bezsporne , wyciąg z załącznika nr 6 do uchwały nr 76/11 – k. 20-31)

Utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W. nie ma wpływu na wartość nieruchomości stanowiącej zabudowaną budynkiem mieszkalnym działkę gruntu, położoną w W., przy ul. (...) w W.,

Wartość rynkowa przedmiotowej nieruchomości na dzień 3 sierpnia 2011 r. wynosiła 683.000,00 zł, zaś na dzień 20 maja 2015 r. wartość rynkowa wynosiła 566.000,00 zł. Różnica wartości nieruchomości wynika wyłącznie z faktu istnienia trendu zmiany cen ze względu na upływ czasu. Nieruchomość znajduje się w terenie oddziaływania hałasu lotniczego. Poziom hałasu na obszarze, na którym usytuowana jest przedmiotowa nieruchomość wynosi poniżej 54 dB. ( dowód: opinia biegłego K. M. (1) k. 707-736, opinia pisemna uzupełniająca k.774-777, opinia ustna uzupełniająca k. 834-837).

Pismem z dnia 26 lipca 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) powodowie zgłosili Przedsiębiorstwu Państwowemu (...) roszczenie odszkodowawcze w związku z ustanowieniem (...) Ograniczonego (...) i wezwali do zapłaty odszkodowania za spadek wartości nieruchomości gruntowej nr 158, zabudowanej budynkiem mieszkalnym usytuowanej przy ul. (...) w W. ( dowód : wezwanie do dobrowolnego spełnienia świadczenia k. 32-33).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zebranych w sprawie dokumentów, i wydruków, którym dał wiarę w pełni wobec braku podstaw do zakwestionowania ich prawdziwości przez Sąd z urzędu oraz nie kwestionowania ich prawdziwości przez strony, z tym że złożona przez pozwanego opinia prywatna pt. ,,Analiza rynku (...)” (k. 70-116) nie mogła zastąpić dowodu z opinii biegłego sądowego i stanowiła jedynie potwierdzenie stanowiska procesowego strony pozwanej.

Z uwagi na to, iż ustalenie wartości rynkowej nieruchomości powodów, zmiany tej wartości i ewentualnego wpływu utworzenia (...) na tę wartość wymagało wiadomości specjalnych, Sąd dopuścił dowód z opinii pisemnej sporządzonej przez biegłego sądowego z zakresu (...).

Należy wskazać, iż ocena opinii biegłego podlega, jak inne dowody, ocenie według art. 233 § 1 k.p.c., lecz odróżniają ją pod tym względem inne, szczególne dla tego dowodu kryteria jego oceny, które stanowią: poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania sformułowanego w niej stanowiska oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej ocen, a także zgodność logiki i wiedzy powszechnej.

Opinia biegłego R. D. nie została jednak wykonana zgodnie z postanowieniem dowodowym. Postanowieniem z dnia 06 sierpnia 2014 r. Sad dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu szacowania wartości nieruchomości na okoliczność:

- ustalenia wartości lokalu powódki na dzień 3 sierpnia 2011 r. oraz na dzień sporządzenia opinii i wzięcia do porównania przynajmniej dwóch podobnych nieruchomości do lokalu znajdującego się poza obszarem ograniczonego użytkowania i ustalenia wartości nieruchomości porównywalnych na dzień sprzed wejścia w życie Uchwały oraz na dzień sporządzenia opinii;

- obliczenia różnicy procentowej wzrostu (ewentualnie spadku) wartości lokalu z procentowym wzrostem (spadkiem) wartości każdej z nieruchomości porównywanych, tj. obliczenia o ile procent w stosunku do wartości z okresu sprzed daty wejścia w życie Uchwały wzrosła (spadła) wartość lokalu i o ile procent wzrosła (spadła) wartość każdej z nieruchomości porównywalnych;

- obliczenia jaka kwotę będzie stanowiła procentowa różnica z wartości lokalu sprzed wejścia w życie Uchwały;

W sporządzonej przez siebie opinii R. D. nie wskazał wartości lokalu powodów na dzień 3 sierpnia 2011 r., nie dokonał również obliczenia różnicy (ewentualnego spadku) wartości lokalu z procentowym wzrostem (spadkiem) wartości każdej z nieruchomości porównywanych. W sporządzonej opinii biegły z góry założył spadek wartości nieruchomości, a założenie takie wywodził na podstawie wyników z przeprowadzonych badań oddziaływania obszaru ograniczonego użytkowania lotniska wojskowego P.-K. na rynek nieruchomości w P. oraz na podstawie badań zagranicznych. W ocenie Sądu stwierdzić należało, iż ustalenia dotyczące nasilenia hałasu w innych aglomeracjach nie będą miały żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. Jasne bowiem jest, iż określenie poziomu hałasu na lotniskach zlokalizowanych w okolicach – wskazanego w opinii – P. nie pozostaje w jakimkolwiek związku z poziomem zakłóceń generowanych przez (...) lotniczy im. F. C. w W.. Lotnisko P. – K. posiada zupełnie inną specyfikę niż lotnisko na O.. Biegły z góry przyjął (nie opierając się na konkretnych badaniach), iż utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania powoduje ubytek wartości nieruchomości. Ocena dowodu z opinii biegłego sądowego wymaga ustosunkowania się do mocy przekonywającej rozumowania biegłego i logicznej poprawności wyciągniętych przez niego wniosków.

W ocenie Sądu biegły nie powinien analogicznie przyjmować spadku wartości nieruchomości w odniesieniu do nieruchomości (...), a dokonać analizy wartości nieruchomości rynku (...) (dzielnica B.) przed i po powstaniu obszaru ograniczonego użytkowania przy uwzględnieniu poziomu hałasu i na podstawie otrzymanych wyników, dokonać oceny czy ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania miało wpływ na wartość nieruchomości gruntowej nr 158, zabudowanej budynkiem mieszkalnym usytuowanej przy ul. (...) w W.. Mając na uwadze powyższe oraz podniesione przez pozwanego zarzuty co do opinii biegłego w piśmie procesowym z dnia 12 grudnia 2014 r. (k. 642-646) Sąd dopuści dowód z opinii drugiego biegłego z zakresu wyceny nieruchomości na okoliczność ustalenia ewentualnego spadku wartości nieruchomości gruntowej położonej w W. przy D. 6a. Biegła K. M. (1) dla analizy i budowy modelu wartości nieruchomości lokali mieszkalnych na terenie W. na obszarach z ustanowionym (...) i występującym hałasem lotniczym w dB (ponad izofonię 44 db) przeanalizowała i przyjęła jako istotnie wpływające na poziom cen następujące cechy rynkowe nieruchomości:

- cechy ilościowe: data transakcji, waloryzacja lokalizacji ogólnej na poziomie obszarów M. w skali od 0 do 10, odległość od centrum W. w km, powierzchnia użytkowa lokalu w m2, estetyka otoczenia, stan techniczny lokalu, wiek budynku, stan techniczny/ standard budynku, liczba miejsc parkingowych przynależnych do lokalu (w cenie lokalu) i hałas lotniczy (...) w dB (ponad 44db)

- cechy zero -0 jedynkowe: technologia budynku „woelka płyta” (1/0), ocieplenie budynku, prawo do lokalu, prawo do gruntu;.

- cechy jakościowe: lokalizacja lokalu (parte, piętro, wyższe piętra), lokalizacja w obszarach strefach ograniczeń lotniska.

W drodze analizy danych rynkowych metodą regresji wielorakiej z uwzględnieniem upływu czasu oraz cech rynkowych biegła oszacowała siły wspływu poszczególnych przeanalizowanych cech rynkowych na wartość nieruchomości.

Zastosowana przez biegłego metoda regresji wielorakiej z uwzględnieniem wpływu czasu oraz cech rynkowych, w tym natężenia hałasu lotniczego i lokalizacji w strefach ograniczeń:

- wykluczyła istotność wpływu strefy (...) na ceny lokali mieszkalnych;

- potwierdziła istotność wpływu natężenia hałasu lotniczego na ceny lokali mieszkalnych.

W dalszej części opinii biegły posługując się metodą analizy statystycznej rynku dokonał określenia wartości nieruchomości na dzień sprzed wejścia w życie uchwały nr 76/2011 tj. na dzień 3 sierpnia 2011 r. oraz określenia wartości nieruchomości na dzień sporządzania opinia.

Zdaniem Sądu opinia biegłego K. M. (2) ma charakter kompletny, jest całościowa a także rzetelna. W związku z tym Sąd uznał ją wiarygodną oraz przydatną do ustalenia okoliczności, dla których dowód ten został dopuszczony. Ustalona przez biegła okoliczność wpływu „hałasu” na wartość nieruchomości nie ma znaczenia w sprawie, a to z uwagi na źródło odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego. Zgodnie bowiem z treścią art 129 i 136 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. 2013, poz. 1232 ze zm.), obowiązanym do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania. Obowiązywanie obszaru ma być zatem źródłem powstania zobowiązania pozwanego do wypłaty odszkodowania. W przepisach tych nie chodzi o szkodę powstałą na skutek „hałasu”, lecz wprowadzenie obszaru organicznego użytkowania. Zadaniem biegłego było zatem ustalenie czy samo wprowadzenie obszaru miało wpływ na obniżenie wartości nieruchomości. Na to biegły pytanie udzielił odpowiedzi negatywnej. Brak natomiast podstaw by ustaleniem biegłego odmówić wiary, bądź też poddać pod wątpliwość. Tak samo jeśli chodzi o zastosowaną przez biegłego metodę badawczą.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako bezzasadne nie zasługiwało na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie powodowie dochodzili zasądzenia od pozwanego kwoty 50.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi tytułem odszkodowania w związku ze spadkiem wartości nieruchomości w związku z wejściem w życie uchwały Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. nr 76/11.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż powodowie wykazali przysługującą im legitymację czynną do wystąpienia z powyższym roszczeniem, jak również legitymację bierną strony pozwanej. Zgodnie z art. 129 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U. 2013, poz. 1232 ze zm.) w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości, odszkodowania za poniesioną szkodę może żądać jej właściciel; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości. Z przedłożonego do akt sprawy wydruku z księgi wieczystej oraz umowy sprzedaży wynika, iż współwłaścicielami na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej nieruchomości będącej przedmiotem tego postepowania są M. i M. S. (2).

Z kolei legitymacja bierna pozwanego wynika z art. 136 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska, zgodnie z którym obowiązany do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania. Z § 1 uchwały nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W. (M.. 2011, Nr 128, poz. 4086 ze zm.) (dalej: uchwała nr 76/11) wynika natomiast, że obszar ograniczonego użytkowania został utworzony dla (...) im. (...) w W., którego zarządcą jest Przedsiębiorstwo Państwowe (...) w W..

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie III CZP 128/09 stwierdził, że w art. 129 - 136 ustawy prawo ochrony środowiska ustawodawca uregulował samodzielne podstawy odpowiedzialności odszkodowawczej związanej z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości oraz z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania, opierając się na założeniu, że ryzyko szkód związanych z działalnością uciążliwą dla otoczenia powinien ponosić podmiot, który tę działalność podejmuje dla własnej korzyści ( cuius damnum eius periculum). Przesłankami tej odpowiedzialności są: wejście w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, szkoda poniesiona przez właściciela nieruchomości, jej użytkownika wieczystego lub osobę, której przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości, i związek przyczynowy między wprowadzonym ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości a szkodą. Z art. 129 ust. 2 p.o.ś. wynika, iż szkodą jest także zmniejszenie wartości nieruchomości, co koresponduje z pojęciem straty w rozumieniu art. 361 § 2 k.c., przez którą rozumie się między innymi zmniejszenie aktywów. Obniżenie wartości nieruchomości stanowi przy tym wymierną stratę, niezależnie od tego czy właściciel ją zbył, czy też nie zamierza podjąć w tym kierunku żadnych działań, nieruchomość jest bowiem dobrem o charakterze inwestycyjnym. Według art. 129 ust. 2 p.o.ś. właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę (w tym zmniejszenie wartości nieruchomości) "w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości". W tym miejscu wskazać należy iż zgodnie z § 4 Uchwały nr 76/11 w obszarze ograniczonego użytkowania wyróżnia się dwie strefy:

I.  strefę Z1, której granicę zewnętrzną wyznacza izolinia miarodajnego poziomu dźwięku 55 dB w porze nocy, od wewnątrz granica lotniska;

II.  strefę Z2, której granicę wyznacza od zewnątrz izolinia miarodajnego poziomu dźwięku 50 dB w porze nocy, a od wewnątrz granica strefy Z1.

Nieruchomość powodów znajduje się w obszarze ograniczonego użytkowania, lecz poza strefą Z1 i Z2. W uchwale tej przewidziano ograniczenia wyłącznie dla nieruchomości znajdujących się w strefie Z1 i Z2, nie przewidziano natomiast takich ograniczeń dla pozostałych nieruchomości położonych w obszarze ograniczonego użytkowania, w tym dla nieruchomości powódki.

Zgodnie z ogólnymi regułami postępowania dowodowego, obowiązek przedstawienia dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na stronach, a ciężar udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne – art. 6 k.c. w zw. z art. 3 k.p.c. w zw. z art. 232 k.p.c.

Powodowi, wnosząc o zasądzenie odszkodowania z tytułu spadku wartości nieruchomości, powinni wykazać okoliczności stanowiące przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego. Wykazanie powyższych okoliczności wymagało w ocenie Sądu wiadomości specjalnych, a tym samym sporządzenia opinii przez odpowiedniego biegłego, o co wnieśli. Podkreślenia wymaga, że opinia biegłego ma na celu ułatwienie Sądowi oceny zebranego materiału, gdy potrzebne są do tego wiadomości specjalne. Powinna zawierać opis metod i sposobu przeprowadzania badań, określenie porządku, w jakim je przeprowadzono oraz przytaczać wszystkie argumenty oparte na stwierdzonych okolicznościach, które mają związek z badanymi faktami, a które podbudowane są fachowymi wyjaśnieniami biegłego. Nie ulega również wątpliwości, że dowód z opinii biegłego, jak każdy inny dowód, podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu reguł z art. 233 § 1 k.p.c. - na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Ocena dowodu z opinii biegłego sądowego wymaga ustosunkowania się do mocy przekonywającej rozumowania biegłego i logicznej poprawności wyciągniętych przez niego wniosków. Mając na uwadze powyższe Sąd w swoich ustaleniach w zakresie ewentualnego spadku wartości przedmiotowej nieruchomości oparł się na opinii biegłego K. M. (1). Biegły przedstawił przyjętą przez siebie metodologię. Przeprowadzone badania, jak i wyprowadzone w oparciu o nie wnioski dostatecznie wyjaśniły sporne okoliczności sprawy w zakresie ewentualnego spadku wartości nieruchomości.

Jak ustalił Sąd, w oparciu o opinię sporządzoną przez biegłego sądowego K. M. (1) analiza danych rynkowych w postaci cen i cech rynkowych nieruchomości lokali mieszkalnych na terenie W., na obszarach z ustanowionym (...) i występującym hałasem lotniczym z uwzględnieniem poziomu natężenia hałasu lotniczego i lokalizacji nieruchomości w strefach (...) wykazała że:

- wpływ strefy (...) ograniczonego (...) lotniczego im. F. C. w W. jest nieistotny i nie ma wpływu na wartość lokali mieszkalnych;

- wpływ natężenia występującego hałasu lotniczego (...) powyżej izofony 44dB jest istotny i ma destymulujący wpływa na wartość lokali mieszkalnych w stosunku do wartości wynoszących ok. -1,01%/dB± 0,11%/dB (spadek wartości o ok. 1,01% na każdy dodatkowy dB H. Lotniczego (...).

Zaobserwowane różnie pomiędzy cenami lokali mieszkalnych w poszczególnych strefach (...) i poza strefą nie są spowodowane faktem istnienia stref lecz różnicami w poziomie hałasu lotniczego w tych strefach.

Mając na uwadze powyższe Sąd ustalił, że wejście w życie uchwały nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z dnia 20 czerwca 2011 r. w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla Potu (...) im. (...) w W. nie wprowadziło ograniczeń w użytkowaniu i przeznaczeniu nieruchomości stanowiącej nieruchomość gruntową, stanowiącą zabudowaną działkę nr (...), położoną W. przy ul. (...) mogących spowodować obniżenie jej wartości.

Reasumując żądanie powodów co do kwoty 50.000 zł jako odszkodowanie było niezasadne, z uwagi na brak szkody w postaci spadku przedmiotowej nieruchomości na skutek utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania.

Mając powyższe na względzie, powództwo należało w całości oddalić, o czym Sąd orzekł w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach Sąd orzekł w pkt II sentencji wyroku, na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z wynikiem sporu. Powódka przegrała sprawę w całości. Na koszty procesu poniesione przez pozwanego składały się: wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na kwotę 2.400 zł na podstawie § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013, poz. 490 j.t. ze zm.), kwotą 17 zł kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, koszty opinii biegłego w wysokości 3.775,02 zł, oraz opłaty od skargi na orzeczenie referendarz sądowego w wysokości 100 zł.

Koszty opinii biegłych przedstawiały się w niniejszej sprawie następująco: postanowieniem z dnia 01 grudnia 2014 roku przyznano biegłemu R. D. wynagrodzenie w wysokości 5.780,50 zł. Wynagrodzenie to wypłacono z zaliczki uiszczonej przez powodów w wysokości 1.500 zł (k. 560) oraz pozwanego w wysokości 1.500 zł (k. 558). Resztę tj. 2.780,50 zł zaliczkowano z sum depozytowych Skarbu Państwa. Za sporządzenie II pisemnej opinii przez biegłego sądowego R. D. przyznano wynagrodzenie w wysokości 471,88 zł, również zaliczkowane z sum depozytowych Skarbu Państwa. Łącznie ze Skarbu Państwa wypłacono sumę 3.252,38 zł. Wobec skargi pozwanego na postanowienie referendarza sądowego z dnia 01 grudnia 2014 roku, w przedmiocie przyznania wynagrodzenia, tut. Sąd postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2015 roku (k. 682) dokonał jego zmiany i obniżył wynagrodzenie biegłego. Ostatecznie biegły dokonał zwrotu kwoty 2.671,56 zł przyznanego nienależnie wynagrodzenia na konto Skarbu Państwa. Różnica wydatków poniesionych przez Skarb Państwa stanowiła sumę 580,82 zł, którą wobec przegranej w sporze są zobowiązani wydatkować powodowie. Zgodnie z art. 83 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r., o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm.) jeżeli przepisy ustawy przewidują obowiązek działania i dokonywania czynności połączonej z wydatkami z urzędu, sąd zarządzi wykonanie tej czynności, a kwotę potrzebną na ich pokrycie wykłada tymczasowo Skarb Państwa. W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd orzeka o poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, stosując odpowiednio przepisy art. 113. Przepis art. 113 ust. 1 u.k.s.c. stanowi zaś, że „kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, Sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu”. W związku z powyższym w pkt III wyroku Sąd nakazał pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa Kasy Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie kwotę 580,82 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa na koszty opinii biegłego sądowego. Koszty opinii biegłej K. M. (1) były finansowane z zaliczki uiszczonej przez pozwanego w wysokości 5.500 zł (k. 743). Z zaliczki tej wypłacono wynagrodzenie za sporządzenie I pisemnej opinii w wysokości 2.949,23 zł, II pisemnej opinii – 629,17 zł oraz III ustnej opinii uzupełniającej 196,62 zł – łącznie 3.775,02 zł. Resztę pozostałej kwoty zaliczki pozwanego w wysokości 1.724,98 zł Sąd nakazał zwrócić pozwanemu na podstawie art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 roku, Nr 90, poz. 594, tj. ze zm.). Łączne koszty pozwanego stanowiły natomiast kwotę 6.292,02 zł. Na kwotę tę składały się poniesione koszty wynagrodzenia biegłego – łącznie 3.775,02 zł, koszty opłaty od skargi na orzeczenie referendarza sądowego - 100 zł (k. 640) oraz wynagrodzenia radcy prawnego 2.400 zł wraz z 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa łącznie 6.292,02 zł.