Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Malinowska

protokolant: sekr. sądowy Ewelina Zalewska

po rozpoznaniu 4 lipca 2017 r. w W. na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o udzielenie koncesji

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 7 maja 2015 r. o nr (...) (...) (...) (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od powoda – (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Ewa Malinowska

Sygn. akt XVII AmE 100/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 7 maja 2015 r., o nr (...) (...) (...) (...), wydaną na podstawie art. 104 k.p.a. w związku z art. 35 ust. 3, w związku z art. 33 ust. 1 pkt 2 i art. 30 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (dalej: PE), Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmówił udzielenia przedsiębiorcy – (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej określonej w art. 32 ust. 1 pkt 4 PE, polegającej na obrocie paliwami ciekłymi.

( decyzja, k. 4-8).

Przedsiębiorca wniósł odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę poprzez udzielenie wnioskodawcy koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej określonej w art. 32 ust. 1 pkt 4 PE, polegającej na obrocie paliwami ciekłymi oraz o zasądzenie od Prezesa URE kosztów procesu z uwzględnieniem opłaty sądowej i kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów opłat skarbowych od pełnomocnictw. Zaskarżonej decyzji zarzucono:

a)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 33 ust. 1 pkt 2 PE poprzez niewłaściwe zastosowanie skutkujące nieprawidłowym uznaniem, że wnioskodawca nie dysponuje środkami finansowymi w wysokości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności i nie jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania;

b)  naruszenie przepisu prawa procesowego mające wpływ na treść decyzji, tj. art. 7 k.p.a. i art. 77 § 1 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie części zebranego materiału dowodowego, tj. umowy dostawy gazu skroplonego nr (...) z 29 czerwca 2014 r. z (...) oraz umowy sprzedaży gazu skroplonego nr (...) z 2 lipca 2014 r., w sytuacji w której treść umów powinna mieć wpływ na ocenę zdolności finansowej wnioskodawcy.

Powód podniósł także zarzut ewentualny naruszenia art. 7 k.p.a. poprzez niepodjęcie wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli, które ujawniło się w niezastosowaniu przez Prezesa URE możliwości wskazanej w art. 38 PE w zw. z art. 33 ust. 1 pkt 2 PE, tj. nieuzależnieniu wydania koncesji od złożenia zabezpieczenia majątkowego w sytuacji, w której zdaniem organu środki finansowe, którymi dysponował były w wielkości niegwarantującej prawidłowego wykonywania działalności koncesyjnej, a złożenie zabezpieczenia majątkowego byłoby wystarczające do sprostania nałożonym na wnioskodawcę obowiązkom koncesyjnym, w szczególności do zaspokojenia ewentualnych roszczeń osób trzecich oraz pokrycia mogących zaistnieć szkód w środowisku.

W związku z powyższym zarzutem ewentualnym powód wniósł o uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ oraz zasądzenie kosztów procesu, jak wyżej.

( odwołanie, k. 10-18).

W odpowiedzi na odwołanie Prezes URE stwierdził, że podniesione przez powoda zarzuty są niesłuszne i wniósł o oddalenie odwołania. według organu, zaskarżona decyzja nie jest obarczona uchybieniami i powinna zostać utrzymana w mocy.

( odpowiedź na odwołanie, k. 37-40).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskiem z 5 sierpnia 2014 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (obecnie: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.) wystąpiła do Prezesa URE o udzielenie koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu gazem płynnym (...) z zagranicą na okres 10 lat.

Następnie wnioskiem z 18 września 2014 r. Przedsiębiorca wystąpił o udzielenie koncesji na wykonywanie działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi (w tym (...)) na terenie Rzeczypospolitej Polskiej na okres 10 lat wskazując, że niezbędne dokumenty załączył do sprawy toczącej się na skutek pierwszego z ww. w wniosków. Oświadczył także, że wielkość planowanego obrotu paliwami ciekłymi wynosi:

na rok 2014 – (...) zł,

na rok 2015 – (...) zł,

na rok 2016 – (...) zł.

dowód: wniosek z 5.08.2014 r., k. 1-2 akt admin.; wniosek z 18.09.2014 r., k. 119 akt admin.; pismo wnioskodawcy z 7.11.2014 r., k. 125 akt admin.

W piśmie z 3 września 2014 r., odnośnie do dysponowania przez wnioskodawcę kapitałem dającym rękojmię prawidłowego wykonywania działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi z zagranicą Spółka oświadczyła, że dysponuje w tym zakresie odpowiednim kapitałem a jej sytuacja ekonomiczna jest bardzo dobra, na dowód czego przedstawiła:

- zaświadczenie wystawione przez bank (...) z 2 września 2014 r., z którego wynika, że na rachunku bankowym Spółki w dniu 1 września 2014 r. znajduje się kwota (...) euro,

- protokół z Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z 2 września 2014 r. z którego wynika, że kapitał zakładowy został podwyższony o kwotę (...) zł, tj. do kwoty (...) zł poprzez utworzenie nowych 600 udziałów o wartości 500 zł każdy udział.

Natomiast odnośnie do struktury dostawców paliw w przedmiotowym piśmie wskazano, że wnioskodawca będzie korzystał z usług następujących dostawców: (...) Spółka Akcyjna „N. (...)” i otwarta spółka akcyjna (...). Na dowód powyższego przedłożono tłumaczenie uwierzytelnione umów:

- „Umowa dostawy gazu skroplonego nr (...) (...)” z 29 czerwca 2014 r.

- „Umowa nr (...) (...) K. – sprzedaży gazu skroplonego” z 2 lipca 2014 r.

dowód: pismo wnioskodawcy z 3.09.2014 r., k. 54-55 akt admin.; zaświadczenie wystawione przez bank (...), k. 98 akt admin.; protokół z Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. z 2.09.2014 r., k. 99-102 akt admin.; tłumaczenie uwierzytelnione „Umowy dostawy gazu skroplonego nr (...) (...)”, k. 56-71 akt admin.; tłumaczenie uwierzytelnione „Umowy nr (...) (...) K. – sprzedaży gazu skroplonego”, k. 72-86 akt admin.

W związku z prowadzonym postępowaniem w sprawie o udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi oraz koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, Prezes URE poinformował Spółkę, że analiza przedłożonych przez nią dokumentów finansowych nie pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, iż przedsiębiorca posiada lub jest w stanie pozyskać środki finansowe w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami ciekłymi z zagranicą. Wobec powyższego w piśmie z 5 grudnia 2014 r. oraz 8 stycznia 2015 r.

organ wezwał przedsiębiorcę do:

- nadesłania innych niż przedłożone dotychczas dokumentów i informacji, istotnych dla potwierdzenia możliwości finansowych, gwarantujących prawidłowe wykonywanie działalności polegającej na obrocie paliwami ciekłymi oraz obrocie paliwami ciekłymi z zagranicą we wnioskowanym zakresie,

- wskazania źródła pochodzenia środków zdeponowanych przez przedsiębiorcę na rachunku bankowym w (...) Banku (...) S.A. w kwocie (...) euro oraz wskazania ich umiejscowienia w bilansie Spółki,

- nadesłania sprawozdania finansowego przedsiębiorcy na koniec 3 kwartału 2014 r.

Spółka ustosunkowała się do powyższego wezwania w piśmie z 22 grudnia 2014 r., w którym stwierdziła, że w jej ocenie posiadane przez Urząd dokumenty są wystarczające dla jednoznacznego stwierdzenia, że wnioskodawca posiada niezbędne środki finansowe w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności gospodarczej, a odmienne stwierdzenie Urzędu wynika najprawdopodobniej z istotnego błędu w zakresie oceny zebranego materiału dowodowego. Natomiast w piśmie z 26 stycznia 2015 r. Spółka wskazała, że źródło pochodzenia środków zdeponowanych na rachunku bankowym (...) Bank (...) stanowi przychód Spółki wypracowany w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, a ich umiejscowienie w bilansie Spółki znajduje się pod pozycją: środki pieniężne. Wnioskodawca poinformował również, że Spółka na dzień sporządzenia ww. pisma posiada uprawnienia do emisji CO2 w wysokości (...) ton (...), które zostaną w najbliższym czasie sprzedane. Wartość rynkową ww. uprawnień Spółka określiła na około 0,5 mln euro. Na dowód powyższego przedłożono wydruk z systemu (...). Przedsiębiorca wskazał ponadto, że w najbliższym terminie na rachunek bankowy Spółki zostanie zapłacona przez urząd skarbowy kwota ponad (...) zł z tytułu nadpłaty podatku VAT.

dowód: pismo Prezesa URE z 5.12.2014 r., k. 130-131 akt admin.; pismo wnioskodawcy z 22.12.2014 r., k. 133 akt admin.; pismo Prezes URE z 8.01.2015 r., k. 135-136 akt admin.; pismo wnioskodawcy z 26.01.2015 r., k. 138 akt admin. wydruk z systemu (...), k. 139-140 akt admin.

Z przedłożonego przez przedsiębiorcę „Sprawozdania finansowego za okres: od 1 stycznia 2014 roku do 31 grudnia 2014 roku” wynika, że w okresie sprawozdawczym Spółka osiągnęła przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi w wysokości (...) zł oraz zysk netto w wysokości (...) zł. Bilans na koniec tego roku sprawozdawczego wskazuje, że Spółka posiadała:

- aktywa trwałe w wysokości (...) zł oraz aktywa obrotowe w wysokości (...) zł (w tym należności krótkoterminowe - (...) zł, zapasy – (...) zł, środki pieniężne w kasie i na rachunkach – (...) zł),

- kapitał własny w wysokości (...) zł (w tym m.in. kapitał zakładowy – (...) zł, kapitał zapasowy – (...) zł, strata z lat ubiegłych – (...) zł),

- zobowiązania krótkoterminowe w wysokości (...) zł.

dowód: „Sprawozdanie finansowe za okres: od 1 stycznia 2014 roku do 31 grudnia 2014 roku”, k. 188-197 akt admin.

Pismem z 12 marca 2015 r. Prezes URE zawiadomił przedsiębiorcę o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi oraz koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą oraz o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym i złożenia ewentualnych dodatkowych uwag i wyjaśnień.

dowód: zawiadomienie o zakończeniu postepowania dowodowego, k. 199 akt admin.

W dniu 7 maja 2015 r. Prezes URE wydał decyzję o odmowie udzielenia Spółce (...) koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej określonej w art. 32 ust. 1 pkt 4 PE, polegającej na obrocie paliwami ciekłymi, która to decyzja została zaskarżona w niniejszym postępowaniu sądowym.

Sąd przyznał moc dowodową wszystkim zgromadzonym w sprawie dokumentom zawartym w aktach sprawy, uznając je za wiarygodne. Powyżej opisany stan faktyczny znajduje oparcie we wszystkich przeprowadzonych dowodach, które zostały przywołane przy ustalaniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 2 PE, Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności bądź jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania. Natomiast stosownie do art. 35 ust. 3 PE, organ odmawia udzielenia koncesji, gdy wnioskodawca nie spełnia wymaganych przepisami warunków.

Pierwszy z przywołanych przepisów wprowadza jedną z podstawowych przesłanek udzielenia koncesji, mianowicie, przedsiębiorca ubiegający się o koncesję musi mieć odpowiednie możliwości finansowe w celu należytego prowadzenia działalności regulowanej, tj. musi dysponować określonymi środkami finansowymi lub co najmniej udokumentować możliwość ich pozyskania w przyszłości. Przy czym, samo udokumentowanie, czy to posiadania środków finansowych, czy też możliwości ich pozyskania, nie może mieć charakteru abstrakcyjnego, a zatem nie może sprowadzać się jedynie do oświadczenia wnioskodawcy w tym zakresie. Wnioskodawca musi przedstawić dokumenty i inne dowody potwierdzające w sposób obiektywny, że odpowiednimi środkami dysponuje lub będzie dysponował (tak: Z. Muras [w:] red. M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne. Komentarz, Warszawa 2010 r., s. 1114). W orzecznictwie zwraca się przy tym uwagę, że podmiot ubiegający się o koncesję już w momencie składania wniosku o udzielenie koncesji winien wykazać, iż dysponuje odpowiednim kapitałem/majątkiem lub udokumentować możliwość jego pozyskania w przyszłości (tak np. Sąd Apelacyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z 8 maja 2007 r., sygn. akt VI ACa 38/07, System Informacji Prawnej LEX nr 1641003 oraz wyroku z 19 listopada 2009 r., sygn. akt VI ACa 527/09, System Informacji Prawnej LEX nr 1642904). Należy podkreślić, że o ile ocena, czy przedsiębiorca spełnia analizowany warunek, od którego zależy uzyskanie koncesji, pozostawiona jest Prezesowi URE, to – co istotne – na wnioskodawcy spoczywa obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających udzielenie mu koncesji, w tym obowiązek wykazania posiadania wymaganych środków finansowych, które obejmują wszelkie walory majątkowe, obrazujące sytuację ekonomiczną wnioskodawcy i gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności koncesjonowanej.

Dla skutecznego podważenia decyzji, wydanej przez organ regulacyjny, przedsiębiorca musi wykazać nietrafność przyjętych przesłanek do wnioskowania lub nielogiczność wywodu dokonującego oceny organu administracji. Zdaniem Sądu Okręgowego, w niniejszej sprawie powód nie sprostał wyżej wymienionym obowiązkom i nie wykazał, że posiada odpowiednie możliwości finansowe w celu należytego prowadzenia działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi. Z tego względu, zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego skłania do wniosku, iż powód nie dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności koncesjonowanej, jak również nie udokumentował on możliwości pozyskania takich środków.

Z przedłożonych przez powoda dokumentów, a w szczególności ze „Sprawozdania finansowego za okres: od 1 stycznia 2014 roku do 31 grudnia 2014 roku” wynika, że w okresie sprawozdawczym Spółka osiągnęła przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi w wysokości (...) zł oraz zysk netto w wysokości (...) zł. Bilans na koniec tego roku sprawozdawczego wskazuje, że Spółka posiadała:

- aktywa trwałe w wysokości (...) zł oraz aktywa obrotowe w wysokości (...) zł (w tym należności krótkoterminowe - (...) zł, zapasy – (...) zł, środki pieniężne w kasie i na rachunkach – (...) zł),

- kapitał własny w wysokości (...) zł (w tym m.in. kapitał zakładowy – (...) zł, kapitał zapasowy – (...) zł, strata z lat ubiegłych – (...) zł),

- zobowiązania krótkoterminowe w wysokości (...) zł.

Odnośnie podnoszonej przez powoda kwestii posiadania na rachunku bankowym Spółki kwoty (...) euro, wykazanej zaświadczeniem banku z 2 września 2014 r., należy zauważyć, że w bilansie obejmującym stan na 31 grudnia 2014 r. wykazano, że środki pieniężne w kasie i na rachunkach Spółki wynoszą zaledwie (...) zł. Nie można zatem przyjąć, by na dzień wydania zaskarżonej decyzji powód udowodnił posiadanie na rachunku bankowym środków pieniężnych w kwocie zadeklarowanej w toku postępowania o udzielenie koncesji.

Nadto, na brak odpowiednich możliwości finansowych na prowadzenie przez powoda działalności koncesjonowanej wskazuje to, że jak wynika z przywołanego bilansu, w analizowanym okresie zobowiązania krótkoterminowe Spółki ((...) zł) przewyższały aktywa obrotowe Spółki ((...) zł). Należy zgodzić się także z pozwanym, że wykazana w bilansie wysokość kapitału własnego Spółki ((...) zł) w zestawieniu z rozmiarem planowanej działalności, nie pozwala na przyjęcie, że jest ona wystarczająca dla zabezpieczenia zobowiązań przedsiębiorcy wobec jego wierzycieli.

Przedsiębiorca nie przedstawił ponadto żadnych dowodów na to, że faktycznie otrzymał, bądź ma otrzymać od urzędu skarbowego kwotę w wysokości ponad (...) zł z tytułu nadpłaty podatku VAT.

Ustosunkowując się do zarzutu nieuwzględnienia przez pozwanego posiadanych przez Spółkę uprawnień do emisji dwutlenku węgla o wartości rynkowej około 0,5 mln euro, Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, że powód nie przedstawił dowodów pozwalających na weryfikację twierdzenia powoda w tym zakresie, w szczególności wobec braku wiedzy, co do rzeczywistego przeznaczenia tych uprawnień. Strona przedstawiła bowiem jedynie wydruk ze strony internetowej Rejestru Unii, z którego wynika, że Spółka posiada (...) konwertowane na (...) nie kwalifikowane o łącznej ilości (...). Jak trafnie zauważył Prezes URE, zaprezentowany wydruk nie przedstawia wszystkich informacji zawartych w tym oknie internetowym, nie podano zaś w tym zakresie żadnych wyjaśnień czy informacji, jak choćby danych zawartych w zakładkach „Szczegóły rachunku”, „Upoważnieni przedstawiciele”, „Zestawienie transakcji” oraz informacji, czy wskazane jednostki kwalifikują się do utrzymania i wykorzystania na rachunku EU ETS (jednostki zielone czy czerwone). Z powyższych względów, uprawnienia powoda do emisji CO2 nie mogły zostać uwzględnione, jako generujące środki finansowe na prowadzenie działalności koncesjonowanej.

Jeśli zaś chodzi o zarzut nierozpatrzenia przez organ koncesyjny części materiału dowodowego sprawy w postaci „Umowy dostawy gazu skroplonego nr (...) (...)” z 29 czerwca 2014 r. zawartej z (...) oraz „Umowy nr (...) (...) K. – sprzedaży gazu skroplonego” z 2 lipca 2014 r. z U., które to umowy - według powoda - miały stanowić podstawę działalności Spółki w ramach przyznanej koncesji na obrót paliwami ciekłymi, to należy mieć na uwadze, że przedmiotowe umowy dotyczyły dostawy i sprzedaży gazu skroplonego powodowej Spółce w roku 2014 (por. punkt 1.2. i punkt 10.1. Umowy dostawy nr (...) (...); punkt 9.1. Umowy nr (...) (...)) - czyli w roku, w którym powód wystąpił o udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi, natomiast decyzja w tym przedmiocie została wydana w roku 2015. Nadto, zawarcie przez powoda przedmiotowych umów, w których przyjęto, że powód nie otrzymałby zamówionego gazu skroplonego bez uiszczenia 100% przedpłaty, nie wyklucza przecież wejścia przez stronę w relacje handlowe z innymi przedsiębiorcami, w umowach z którymi takie gwarancje nie muszą zostać przyjęte. Natomiast wobec nie dysponowania przez powoda dostatecznymi środkami finansowymi, istnieje realne zagrożenie nie zaspokojenia ewentualnych roszczeń osób trzecich (w tym kontrahentów powoda), związanych z wykonywaniem działalności koncesjonowanej.

Ocena możliwości finansowych podmiotu ubiegającego się o koncesję dokonywana jest w odniesieniu do planowanej działalności gospodarczej, ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorcy oraz ryzyka wystąpienia ewentualnej szkody. Zdaniem Sądu Okręgowego, Prezes URE trafnie przyjął, że zadeklarowane przez powoda środki nie mogą być uznane za gwarantujące należyte wykonywanie działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi. Tym bardziej, że jak słusznie podniósł pozwany, wskazane środki miały być przeznaczone na prowadzenie dwóch rodzajów działalności regulowanej, mianowicie, działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oraz działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi z zagranicą. Według założeń przyjętych przez powoda, wielkość planowanego obrotu paliwami ciekłymi miała wynieść: w roku 2014 – (...) zł, w roku 2015 – (...) zł, a w roku 2016 – (...) zł. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala natomiast na stwierdzenie, że powód dysponuje środkami finansowymi pozwalającymi na realizację tych zamierzeń.

W ocenie Sądu Okręgowego, dotychczasowe rozważania prowadzą do wniosku, że materiał zgormadzony w toku postępowania administracyjnego nie pozwalał na przyjęcie, że powód wykazał spełnienie przesłanki, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2 PE. W tej sytuacji konkluzja pozwanego, iż powód nie spełnia warunków wykonywania działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi, w szczególności dlatego, że nie posiada wystarczających środków finansowych gwarantujących jej należyte wykonywanie, była jak najbardziej trafna i skutkować musiała odmową udzielenia koncesji. Sąd jeszcze raz pragnie podkreślić, że zgodnie z regułami dowodzenia - określonymi w art. 6 k.c. i art. 232 zd. 1 k.p.c. – to na powodzie spoczywał w niniejszym postępowaniu sądowym ciężar udowodnienia okoliczności podważających zasadność zakwestionowanej decyzji. Zatem zaoferowane przez powoda dowody winny wskazywać, że realnie dysponuje on wymaganymi przez obowiązujące przepisy środkami majątkowymi, względnie, że ma on realną, a nie hipotetyczną, możliwość ich pozyskania. W niniejszej sprawie powód nie wywiązał się z przedmiotowego obowiązku, gdyż nie przejawił w tym zakresie żadnej inicjatywy dowodowej, nie zaoferował Sądowi dowodów, które potwierdzałyby spełnienie wymogu z art. 33 ust. 1 pkt 2 PE.

Nie zasługiwał przy tym na uwzględnienie zarzut niezastosowania przez Prezesa URE art. 38 PE, tj. nieuzależnienia wydania koncesji od złożenia przez powoda zabezpieczenia majątkowego. Zgodnie z tym przepisem, udzielenie koncesji może być uzależnione od złożenia przez wnioskodawcę zabezpieczenia majątkowego w celu zaspokojenia roszczeń osób trzecich, mogących powstać wskutek niewłaściwego prowadzenia działalności objętej koncesją, w tym szkód w środowisku. Użycie przez ustawodawcę słowa „może” oznacza, że zastosowanie instytucji zabezpieczenia jest pozostawione uznaniu organu koncesyjnego. W ocenie Sądu, wobec powzięcia w niniejszej sprawie przez organ koncesyjny wątpliwości w zakresie zdolności finansowania przez powoda działalności regulowanej, pozwany nie był zobligowany do żądania zabezpieczenia majątkowego, ponieważ materiał dowodowy, którym dysponował organ w dacie wydawania zaskarżonej decyzji, nie tylko budził tego rodzaju wątpliwości, lecz dawał wręcz pozwanemu uzasadnione podstawy do przyjęcia, że przedsiębiorca nie dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności i nie jest w stanie udokumentować możliwości ich pozyskania. W szczególności zaś wskazywały no to: kwota środków zdeponowanych na rachunku bankowym Spółki w wysokości zaledwie (...) zł na dzień 31 grudnia 2014 r., pomimo że kapitał zakładowy wynosił (...) zł oraz wysokość zobowiązań krótkoterminowych ((...) zł), przewyższająca wysokość aktywów obrotowych Spółki ((...) zł).

Reasumując, zdaniem Sądu Okręgowego, odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja odpowiada prawu. Zarzuty podniesione w odwołaniu stanowią jedynie niepopartą dowodami polemikę z rozstrzygnięciem organu koncesyjnego i nie mogły prowadzić do zmiany lub uchylenia decyzji.

Z tych wszystkich względów, stwierdzając brak podstaw do uwzględniania odwołania, na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c., Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto zgodnie z wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik procesu przyjmując, że na koszty należne Prezesowi URE złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 360 zł, ustalone na podstawie § 14 ust. 3 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. ws. opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490 j.t.) w związku z § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804).

SSO Ewa Malinowska