Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 155/13

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący:SSO Wiesław Żywolewski

Protokolant:Justyna Szmurło

w obecności prokuratora Elżbiety Korwell

po rozpoznaniu w dniu 09.12.2013 roku sprawy

M. Z. (1), syna W. i T. zd. F.

urodzonego (...) w W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawa z dnia 09.06.2000r. w sprawie sygn. akt VI K 904/99 za czyn popełniony w dniu 16.02.1998r. na mocy art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 24.04.1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk na karę 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 80 stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 100 zł; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od dnia 16.02.1998r. do dnia 09.06.2000r.; orzeczono o dowodach rzeczowych; orzeczono o kosztach postępowania.

2.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 22.05.2007r. w sprawie sygn. akt III K 321/07 za czyn popełniony w dniu 21.12.2006r. na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; na mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 4 (czterech) lat; na mocy art. 33 § 2 kk orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 10 złotych; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od dnia 21.12.2006r. do dnia 12.04.2007r.; orzeczono o dowodach rzeczowych; orzeczono o kosztach postępowania.

Postanowieniem z dnia 07.01.2009r Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawa zarządzono wykonanie kary 1 jednego roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie z dnia 19.02.2008r. w sprawie sygn. akt III K 908/07 za czyn popełniony w dniu 17.10.2007r. na mocy art. 278 § 1 kk na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności; na mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 5 (pięciu) lat; na mocy art. 33 § 2 kk orzeczono karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 10 złotych; orzeczono o kosztach postępowania.

4.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie z dnia 25.02.2010r. w sprawie sygn. akt III K 50/08 za czyn popełniony w dniu 10.05.2006r. na mocy art. 279 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności; na mocy art. 33 § 2 kk orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 30 złotych; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od dnia 10.05.2006r. do dnia 06.11.2006r.; orzeczono o dowodach rzeczowych; orzeczono o kosztach postępowania.

Postanowieniem z dnia 20.04.2010r. Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza zmieniono zaliczenie okresu tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności w sprawie zaliczając okresy od dnia 10.05.2006r. do dnia 09.06.2006r. oraz od dnia 29.07.2006r. do dnia 06.11.2006r.

5.  Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza z dnia 14.07.2009r. w sprawie sygn. akt IV K 346/07 za czyn popełniony w dniu 19.03.2004r. na mocy art. 288 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności; na mocy art. 46 § 1 kk orzeczono wobec skazanego solidarnie obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego w kwocie 1834 zł; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres jednego dnia zatrzymania w dniu 19.03.2004r.; orzeczono o kosztach postępowania.

6.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 19.11.2010r. w sprawie sygn. akt III K 210/09 za czyn popełniony w okresie od marca do 16.04.2003r. na mocy art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk na karę 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności i 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny przyjmując jedną stawkę dzienną na kwotę 50 złotych; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od dnia 01.04.2008r. do dnia 24.03.2010r.; orzeczono o kosztach postępowania.

Postanowieniem z dnia 17.01.2012r. Sądu Okręgowego w Białymstoku zmieniono zaliczenie okresu faktycznego pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności w sprawie zaliczając okres od dnia 01.03.2008r. do dnia 25.03.2010r.

orzeka:

I.  Na mocy art. 85 kk, art. 86 § 1 i 2 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego M. Z. (1) wyrokami jednostkowymi wydanymi przez:

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z sprawie sygn. akt III K 321/07

Sąd Rejonowy dla Warszawy Żoliborza w Warszawie w sprawie sygn. akt III K 50/08

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Żoliborza w sprawie sygn. akt IV K 346/07

Sąd Okręgowy w Białymstoku w sprawie sygn. akt III K 210/09

i orzeka wobec M. Z. (1) karę łączną 9 (dziewięciu) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 220 (dwustu dwudziestu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 30 zł (trzydzieści złotych).

II.  W pozostałym zakresie nie objętym wyrokiem łącznym wyroki jednostkowe opisane w punkcie I sentencji wyroku podlegają odrębnemu wykonaniu;

III.  Na poczet kary łącznej orzeczonej w punkcie I przedmiotowego wyroku łącznego zalicza okres dotychczas odbytej kary przez skazanego w sprawach jednostkowych podlegających łączeniu.

IV.  Na mocy art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności:

- w sprawie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z sprawie sygn. akt III K 321/07 od dnia 21.12.2006r. do dnia 12.04.2007r.;

- Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie w sprawie sygn. akt III K 50/08 od dnia 10.05.2006r. do dnia 09.06.2006r. oraz od dnia 29.07.2006r. do dnia 06.11.2006r.

- Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w sprawie sygn. akt IV K 346/07 w dniu 19.03.2004r.

- Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie sygn. akt III K 210/09 od dnia 01.04.2008r. do dnia 25.03.2010r.; orzeczono o kosztach postępowania.

V.  Umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt. 1 i 3 Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawa w sprawie sygn. akt VI K 904/99 i Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie w sprawie sygn. akt III K 908/07.

VI.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. T. kwotę 120,- zł (sto dwadzieścia złotych) oraz 23% podatku VAT od tej kwoty, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu skazanemu.

VII.  Zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

Sygn. akt III K 155/13

UZASADNIENIE

M. Z. (1) został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

7.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawa z dnia 09.06.2000r. w sprawie sygn. akt VI K 904/99 za czyn popełniony w dniu 16.02.1998r. na mocy art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 24.04.1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk na karę 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 80 stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 100 zł; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od dnia 16.02.1998r. do dnia 09.06.2000r.; orzeczono o dowodach rzeczowych; orzeczono o kosztach postępowania.

8.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 22.05.2007r. w sprawie sygn. akt III K 321/07 za czyn popełniony w dniu 21.12.2006r. na mocy art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; na mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 4 (czterech) lat; na mocy art. 33 § 2 kk orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 10 złotych; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od dnia 21.12.2006r. do dnia 12.04.2007r.; orzeczono o dowodach rzeczowych; orzeczono o kosztach postępowania.

Postanowieniem z dnia 07.01.2009r Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawa zarządzono wykonanie kary 1 jednego roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

9.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie z dnia 19.02.2008r. w sprawie sygn. akt III K 908/07 za czyn popełniony w dniu 17.10.2007r. na mocy art. 278 § 1 kk na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności; na mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby 5 (pięciu) lat; na mocy art. 33 § 2 kk orzeczono karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 10 złotych; orzeczono o kosztach postępowania.

10.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie z dnia 25.02.2010r. w sprawie sygn. akt III K 50/08 za czyn popełniony w dniu 10.05.2006r. na mocy art. 279 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności; na mocy art. 33 § 2 kk orzeczono karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 30 złotych; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od dnia 10.05.2006r. do dnia 06.11.2006r.; orzeczono o dowodach rzeczowych; orzeczono o kosztach postępowania.

Postanowieniem z dnia 20.04.2010r. Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza zmieniono zaliczenie okresu tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności w sprawie zaliczając okresy od dnia 10.05.2006r. do dnia 09.06.2006r. oraz od dnia 29.07.2006r. do dnia 06.11.2006r.

11.  Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza z dnia 14.07.2009r. w sprawie sygn. akt IV K 346/07 za czyn popełniony w dniu 19.03.2004r. na mocy art. 288 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności; na mocy art. 46 § 1 kk orzeczono wobec skazanego solidarnie obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego w kwocie 1834 zł; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres jednego dnia zatrzymania w dniu 19.03.2004r.; orzeczono o kosztach postępowania.

12.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 19.11.2010r. w sprawie sygn. akt III K 210/09 za czyn popełniony w okresie od marca do 16.04.2003r. na mocy art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk na karę 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności i 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny przyjmując jedną stawkę dzienną na kwotę 50 złotych; na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od dnia 01.04.2008r. do dnia 24.03.2010r.; orzeczono o kosztach postępowania.

Postanowieniem z dnia 17.01.2012r. Sądu Okręgowego w Białymstoku zmieniono zaliczenie okresu faktycznego pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności w sprawie zaliczając okres od dnia 01.03.2008r. do dnia 25.03.2010r.

Skazany M. Z. (1)złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary wymierzone w sprawach: Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie sygn. akt III K 210/09, Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie sygn. akt III K 321/07, Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie sygn. akt III K 908/07, Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza sygn. akt IV K 346/07, Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie sygn. akt III K 50/08, Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie sygn. akt III K 77/11. Prosił o możliwie najkorzystniejsze połączenie wyroków, wskazując na trudną sytuację rodzinną, podeszły wiek rodziców, ciężką sytuację materialną narzeczonej. Wskazał na uczęszczanie do szkoły w zakładzie karnym, prowadzenie kółka szachowego, redagowanie gazetki więziennej i zachowanie, które nie budzi zastrzeżeń wychowawców.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek skazanego częściowo zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zwrócić uwagę, iż sprawa o sygn. akt III K 77/11 Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie, którą wskazał w swoim wniosku skazany nie mogła być przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie o wydanie wyroku łącznego, gdyż nie została prawomocnie zakończona. Sprawa prowadzona jest pod nową sygnaturą ((...)) i nie zapadł w niej prawomocny wyrok (pismo – k. 41 akt).

Na podstawie informacji o karalności skazanego Sąd ustalił inne wyroki jednostkowe dotyczące skazanego M. Z. (1). Pierwszy chronologicznie wyrok skazujący wobec niego zapadł w sprawie Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście w dniu 09.06.2000r. w sprawie o sygn. VI K 904/99 i orzeczenie te było także przedmiotem badania w niniejszej sprawie czy zachodzą przesłanki do orzeczenia kary łącznej obejmującej ten wyrok jednostkowy.

Natomiast wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie z dnia 24.11.2011r. w sprawie o sygn. III K 746/07 którym M. Z. (1)skazany został za czyn z art. 178a § 2 kk popełniony w dniu 06.06.2007r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności (K. 57-59) nie stanowił przedmiotu rozpoznania tejże sprawy ze względu na treść ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013r., poz.1247). Na mocy tej ustawy doszło do depenalizacji zachowania polegającego na kierowaniu rowerem po drodze publicznej i skreślono art. 178a § 1 kk. Zatem czyn za który skazany został M. Z. (1)w wymienionej wyżej sprawie stał się po wejściu w życie tejże ustawy z dniem 9.11.2013r., z mocy prawa wykroczeniem i nie mógł być przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy w zakresie wydania wyroku łącznego wobec skazanego.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydaje się w sytuacji, gdy zachodzą warunki do wymierzenia kary łącznej na zasadach przewidzianych w przepisie art. 85 k.k. Ten przepis zaś stanowi, że przesłanką wymierzenia kary łącznej jest to, by przestępstwa ustalone różnymi wyrokami, popełnione zostały przez sprawcę zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zawarty w art. 85 k.k. zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa (vide uchwała składu 7 sędziów SN z 25 lutego 2005 r., I KZP 36/2004, OSNKW 2005, nr 2, poz. 13; zasada prawna).

W odniesieniu do kolejnych wyroków orzeczonych wobec skazanego, to pierwszym chronologicznie był wyrok Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawa z dnia 09.06.2000r. w sprawie sygn. akt VI K 904/99. Objęty tym orzeczeniem czyn został popełniony w dniu 16.02.1998r. (k. 54-55).

Kolejny chronologicznie czyn został popełniony w okresie marca – 16.04.2003r. czyli po wydaniu już wyroku w wyżej wskazanej sprawie (VI K 904/99) i za ten czyn doszło do skazania wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24.11.2011r. w sprawie sygn. akt III K 210/09.

Kolejne czyny, za które skazany został M. Z. (1)wyrokami: w sprawie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 22.05.2007r. sygn. akt III K 321/07 za czyn popełniony w dniu 21.12.2006r. , następnie Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie z dnia 25.02.2010r. w sprawie sygn. akt III K 50/08 za czyn popełniony w dniu 10.05.2006r.; Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza z dnia 14.07.2009r. w sprawie sygn. akt IV K 346/07 za czyn popełniony w dniu 19.03.2004r. ; Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 19.11.2010r. w sprawie sygn. akt III K 210/09 za czyn popełniony w okresie od marca do 16.04.2003r. Zatem opisane wyżej czyny zostały popełnione przed wydaniem wskazanego powyżej pierwszego chronologicznie wyroku w sprawie o sygn. III K 321/07 (wydanego dnia 22.05.2007r).

Analiza dat zapadłych w tych sprawach wyroków i dat popełnienia czynów przypisanych tymi wyrokami skazanemu prowadzi do wniosku, że możliwe jest orzeczenie kary łącznej obejmujących kary orzeczone w tych czterech sprawach.

Natomiast co do kary orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie z dnia 19.02.2008r. w sprawie sygn. akt III K 908/07 nie ma możliwości orzeczenia kary łącznej wraz z karami opisanymi wyżej, gdyż sprawa ta dotyczy czynu popełnionego przez skazanego w dniu 17.10.2007r. tj. po wydaniu wyroku w sprawie o sygn. III K 321/07 ( w dniu 22.05.2007r.).

Wymiar kary pozbawienia wolności oraz kary grzywny, jaki może być orzeczona wyrokiem łącznym, zakreśla w tym przypadku art. 86 § 1 kk. Możliwym zatem było orzeczenie kary łącznej w wymiarze nie niższym niż najsurowsza z orzeczonych kar jednostkowych (granica dolna) ale nie wyższym niż suma kar jednostkowych (granica górna). Ta ostatnia korygowana jest górnymi granicami dla danego rodzaju kary. W realiach konkretnej sprawy oznaczało to, że Sąd wymierzając kary łączne oscylował pomiędzy karą 6 lat pozbawienia wolności, a sumą kar tj. karą 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz co do kary grzywny między ilością 100 stawek dziennych grzywny a sumą tj. 250 stawkami grzywny.

Przy wymierzaniu kary łącznej znaczenie mają także elementy składające się na związek przedmiotowy i podmiotowy zbiegających się realnie przestępstw. Im związek ten jest ściślejszy, tym bardziej przeważa absorbowanie poszczególnych kar, im luźniejszy - ich kumulacja, to jest sumowanie. Należy zwrócić uwagę, że związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi przestępstwami oraz na podstawie zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 14 marca 2007 roku o sygn. II AKa 44/07, KZS 2007/4/27).

Kolejne przestępstwami, za które orzeczono kary wyrokami podlegającym łączeniu są czyny różnego typu, choć co do trzech kolejnych spraw są to czyny przeciwko mieniu. I tak: w sprawie o sygn. akt III K 321/07 – skazany dopuścił się oszustwa przy posłużeniu się podrobionymi dokumentami, w sprawie III K 50/08 – włamania do samochodu, sygn. akt IV K 346/07 - zniszczenia mienia, zaś w sprawie sygn. akt III K 210/09 - wprowadzenia do obrotu znacznej ilości substancji psychotropowej.

W przypadku powyższych wyroków pomiędzy popełnionymi przestępstwami zachodzi dugi odstęp czasowy, gdyż między poszczególnymi czynami przekracza rok, a w sumie czyny były popełniane przez skazanego przez okres łącznie ponad trzech i pół roku. Zatem badany związek czasowy jest zupełnie odległy, podobnie jak związek przedmiotowy, co wspólnie przemawiać powinno zaostrzająco co do wymiaru orzekanej kary łącznej pozbawienia wolności i kary grzywny.

Na wymiar kary łącznej wpływ ma proces resocjalizacji skazanego. Z opinii nadesłanej z Aresztu Śledczego W. (k. 35 – 36 akt) wynika, iż zachowanie skazanego należy ocenić jako zmienne . Podczas odbywania kary był wielokrotnie ukarany dyscyplinarnie za różnego typu przewinienia i ostatni wniosek dyscyplinarny sporządzono w grudniu 2010r. Od tego czasu zachowanie skazanego ulega systematycznej poprawie. Do dnia sporządzania tejże opinii skazany nie był karany dyscyplinarnie. Otrzymał natomiast wiele nagród regulaminowych. Zdecydowana poprawa zachowania skazanego zaowocowała awansowaniem go do zakładu karnego typu półotwartego. Jak wynika z dalszej treści opinii skazany w stosunku do popełnionego przestępstwa wypowiada się dość krytycznie, jest uczestnikiem podkultury więziennej, relacje ze współosadzonymi układa właściwie, do funkcjonariuszy i przełożonych odnosi się regulaminowo. Nie jest objęty zatrudnieniem z uwagi na względy organizacyjne. Skazany karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania i zadania zawarte w tym systemie stara się realizować właściwie.

Z powyższej opinii o skazanym wynika, iż proces resocjalizacji skazanego przynosi pewne dość pozytywne i oczekiwane rezultaty. Na szczególną i pozytywną uwagę zasługuje ewolucja odpowiedniego zachowania skazanego w warunkach izolacji, jak też eksponowane w opinii fakty m.in. kontynuowania i dobrych wyników w nauce, redagowania pisma szkolnego, udziału w turniejach szachowych, udział w konkursach wiedzowych. Niepokój może budzić jego uprzednie naganne zachowanie (do końca 2010r.) Dlatego też zasadnym jest uwzględnianie warunków i właściwości osobistych skazanego, jego zachowania po popełnieniu przestępstw, a więc wszelkich mających znaczenie dla wymiaru kary łącznej okoliczności, które powstały po wydaniu wyroków stanowiących podstawę wyroku łącznego.

Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie podkreśla się, że niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji traktować należy jako rozwiązanie stosowane wyjątkowo. Natomiast priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji (por. A. Marek: Komentarz, Kodeks karny, Warszawa 2004 rok s. 293; wyrok SN z 2 grudnia 1975 roku Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33, wyrok SA w Katowicach z dnia 13 listopada 2003 roku, II AKa 339/03) . W szczególności zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej może być zastosowana, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi bliski związek przedmiotowy i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 23 stycznia 1997 r., II AKa 321/96).

Uwzględniając zatem w powyższe okoliczności, ale też ogólne dyrektywy wymiaru kary jak też względy prognostyczne w stosunku do skazanego, przemawiają one w podsumowaniu możliwość orzeczenia wobec skazanego kary łącznej przy zastosowaniu zasady mieszanej – asperacji, z przewagą jednak w kierunku zasady kumulacji – wobec wcześniej wskazanego odległego związku czasowego i przedmiotowego między poszczególnymi przestępstwami. Przy zastosowaniu takiej zasady Sąd orzekł karę łączną pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze wskazanym w treści wyroku łącznego. Za tym wymiarem kary łącznej przemawiają w ocenie Sądu argumenty zaprezentowane powyżej, ale także pozytywnie oceniany proces resocjalizowania sprawcy w warunkach terminowego pozbawienia wolności, co uzasadniało zastosowanie zasady asperacji. Stosownie do treści art. 86 § 2 kk wymierzając karę łączną grzywny, sąd określił na nowo wysokość stawki dziennej, kierując się wskazaniami określonymi w art. 33 § 3 kk. Ustalając stawkę dzienną w stosunku do skazanego, sąd wziął pod uwagę jego aktualną sytuację, fakt odbywania kary pozbawienia wolności, aktualny brak dochodów, jego warunki osobiste, rodzinne i możliwości zarobkowe – w przyszłości. Skazany posiada zawód elektryka, jest stosunkowo młody, zdrowy i może w przyszłości podjąć pracę choćby fizyczną, stąd ustalona przez Sąd stawka dzienna mieści się w jego możliwościach dochodowych, ale tez jest w zdecydowanie dolnych granicach ustalonych przez ustawodawcę.

Zgodnie z treścią art. 577 k.p.k. Sąd zaliczył na poczet orzeczonej kary łącznej okres rzeczywistego pozbawienia wolności oraz okresy dotychczas odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu. Ponadto na mocy art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności należało zaliczyć skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności, zgodnie z dotychczasowymi zaliczeniami w sprawach podlegających łączeniu, tj.:

- w sprawie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z sprawie sygn. akt III K 321/07 od dnia 21.12.2006r. do dnia 12.04.2007r.;

- Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie w sprawie sygn. akt III K 50/08 od dnia 10.05.2006r. do dnia 09.06.2006r. oraz od dnia 29.07.2006r. do dnia 06.11.2006r.

- Sądu Rejonowego dla Warszawy – Żoliborza w sprawie sygn. akt IV K 346/07 w dniu 19.03.2004r.

- Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie sygn. akt III K 210/09 od dnia 01.04.2008r. do dnia 25.03.2010r.

Z racji wyżej podniesionych już argumentów, z uwagi na brak możliwości orzeczenia kary łącznej i wobec treści art. 572 kpk należało umorzyć postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności orzeczonej wyrokami opisanymi w pkt. 1 i 3 komparycji wyroku tj. Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawa w sprawie sygn. akt VI K 904/99 i Sądu Rejonowego dla Warszawy Żoliborza w Warszawie w sprawie sygn. akt III K 908/07.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono na podstawie § 14 pkt. 5 , § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. O kosztach orzeczono na mocy art. 624 § 1 k.p.k., gdyż skazany aktualnie nie ma możliwości zarobkowych podczas odbywania kary pozbawienia wolności.