Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSO Anna Hordyńska

Protokolant Justyna Szmurło

przy udziale Prokuratora Marka Moskala

po rozpoznaniu dnia 30 grudnia 2013 r. sprawy

K. G., urodzonego (...) w B., syna B. i K. z d. P.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 23 września 2009 r. sygn. akt XV K 898/09
za czyn popełniony w dniu 6 czerwca 2009 r. na mocy art. 178a § 1 k.k. na karę grzywny
w wysokości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 10 (dziesięciu) złotych, orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy, orzeczono świadczenie pieniężne, orzeczono o kosztach i opłacie;

2. Sądu Rejonowego w Augustowie z dnia 17 lipca 2010 r. sygn. akt
II K 353/10 za czyn popełniony w dniu 16 lipca 2010 r. na mocy art. 178a § 1 k.k. w zw.
z art. 178a § 4 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat, orzeczono świadczenie pieniężne, podano wyrok do publicznej wiadomości, orzeczono
o kosztach i opłacie, postanowieniem Sądu Rejonowego w Augustowie z dnia 1 października 2013 roku sygn. akt II K 353/10 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

3. Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 23 listopada 2012 r. sygn. akt
III K 103/11 za czyn popełniony w dniu 23 lutego 2011 r. na mocy art. 158 § 1 k.k. na karę
1 (jednego) roku pozbawienia wolności, na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, orzeczono o kosztach obrony z urzędu, orzeczono o kosztach i opłacie;

4. Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 21 marca 2013 r. sygn. akt
III K 53/12 za czyn popełniony w dniu 3 listopada 2011 r. na mocy art. 280 § 2 k.k. w zb.
z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności,
na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, orzeczono o kosztach obrony z urzędu, zwolniono oskarżonego
od kosztów procesu;

I. Na mocy art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. łączy kary orzeczone wyrokami Sądu Okręgowego
w Białymstoku w sprawach III K 103/11 i III K 53/12 i wymierza K. G. karę łączną 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza K. G. okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach podlegających łączeniu.

III. W pozostałym zakresie wyroki jednostkowe podlegające łączeniu pozostawia
do odrębnego wykonania.

IV. Na mocy art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie połączenia kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie XV K 898/09 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Augustowie w sprawie II K 353/10.

V. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. Z. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz 23 % podatku VAT od wyżej wymienionej kwoty tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu.

VI. Zwalnia skazanego od kosztów sądowych.

Sygn. akt III K 166/13

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. G. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 23 września 2009 r. sygn. akt XV K 898/09
za czyn popełniony w dniu 6 czerwca 2009 r. na mocy art. 178a § 1 k.k. na karę grzywny
w wysokości 100 (stu) stawek dziennych przyjmując jedną stawkę dzienną za równoważną kwocie 10 (dziesięciu) złotych, orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy, orzeczono świadczenie pieniężne, orzeczono o kosztach i opłacie;

2. Sądu Rejonowego w Augustowie z dnia 17 lipca 2010 r. sygn. akt
II K 353/10 za czyn popełniony w dniu 16 lipca 2010 r. na mocy art. 178a § 1 k.k. w zw.
z art. 178a § 4 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat, orzeczono świadczenie pieniężne, podano wyrok do publicznej wiadomości, orzeczono
o kosztach i opłacie, postanowieniem Sądu Rejonowego w Augustowie z dnia 1 października 2013 roku sygn. akt II K 353/10 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

3. Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 23 listopada 2012 r. sygn. akt
III K 103/11 za czyn popełniony w dniu 23 lutego 2011 r. na mocy art. 158 § 1 k.k. na karę
1 (jednego) roku pozbawienia wolności, na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, orzeczono o kosztach obrony z urzędu, orzeczono o kosztach i opłacie;

4. Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 21 marca 2013 r. sygn. akt
III K 53/12 za czyn popełniony w dniu 3 listopada 2011 r. na mocy art. 280 § 2 k.k. w zb.
z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności,
na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, orzeczono o kosztach obrony z urzędu, zwolniono oskarżonego
od kosztów procesu.

K. G. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o wydanie wyroku łącznego i połączenie kar orzeczonych wyrokami w sprawach III K 103/11 oraz III K 53/12 Sądu Okręgowego w Białymstoku.

Sąd z urzędu badał wszystkie wyroki dotyczące skazanego pod względem dopuszczalności wydania wyroku łącznego.

Z art. 569 § 1 Kodeksu postępowania karnego wynika, że sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej. Z kolei warunki orzeczenia kary łącznej określa przepis art. 85 Kodeksu karnego, który stanowi, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu Sąd orzeka karę łączną biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Pierwszym wyrokiem skazującym był wyrok w sprawie XV K 898/09 Sądu Rejonowego w Białymstoku wydany w dniu 23 września 2009 r.. Przed datą wydania tego wyroku K. G. nie popełnił innych czynów, za które byłyby prawomocnie skazany.

Kolejny wyrok to wyrok wydany w dniu 17 lipca 2010 r. w sprawie II K 353/10 Sądu Rejonowego w Augustowie. Również przed datą wydania tego wyroku skazany nie popełnił innych czynów objętych wyrokami skazującymi.

Przesłanki temporalne określone w art. 85 Kodeksu karnego spełnione zostały natomiast w odniesieniu do wyroków Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawach
III K 103/11 oraz III K 53/12.

Pierwszy z nich (III K 103/11) to wyrok wydany w dniu 23 listopada 2012 r.. Kolejny wyrok to wyrok w sprawie III K 53/12 wydany w dniu 21 marca 2013 r. dotyczący skazania za czyn popełniony w dniu 3 listopada 2011 r., a zatem popełniony przed datą wydania wyroku w sprawie III K 103/11 (23 listopada 2012 r.).

W odniesieniu do wyżej wymienionych wyroków spełniona jest także przesłanka tożsamości kar – wyrokiem w sprawie III K 103/11 wymierzono karę 1 roku pozbawienia wolności, wyrokiem w sprawie III K 53/12 wymierzono karę 4 lat pozbawienia wolności.

Wymiar kary łącznej określa art. 86 § 1 Kodeksu karnego. Zgodnie z jego treścią,
przy orzekaniu kary łącznej mogą mieć zastosowanie różne systemy m.in.: system kumulacji, polegający na podsumowaniu (skumulowaniu) kar wymierzonych za zbiegające się przestępstwa, system absorpcji (pochłaniania), według którego najsurowsza z kar wymierzonych staje się karą łączną, system asperacji (podwyższenia), w którym najwyższa kara jednostkowa podlega zaostrzeniu w przyjęty przez ustawodawcę sposób

Zgodnie z art. 86 § 1, mającym podstawowe znacznie dla regulacji omawianej problematyki, dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych za jedno
z pozostających w zbiegu przestępstw. Górną granicę kary łącznej tworzą dwa kryteria: suma kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa oraz wskazany wyraźnie w ustawie maksymalny wymiar kar poszczególnego rodzaju.

Jakkolwiek - zgodnie z art. 86 § 1 k.k. - przy orzekaniu kary łącznej możliwe jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak należy pamiętać, że zastosowanie każdej z tych zasad jest rozstrzygnięciem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo i wymaga wnikliwego umotywowania w uzasadnieniu wyroku (por. wyrok SN z dnia 2 grudnia 1975 r., Rw 628/75, OSNKW 1976, nr 2, poz. 33).
W szczególności zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej może być zastosowana, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi bliski związek przedmiotowy
i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna
w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 23 stycznia 1997 r., II AKa 321/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 7-8, poz. 19 oraz wyrok SN z dnia 17 maja 2000 r., IV KKN 39/99, LEX nr 51104). Z reguły bowiem popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej
z dyrektywy absorpcji (por. SA w Warszawie w wyroku z dnia 12 lipca 2000 r., II AKa 171/00, OSA 2001, nr 1, poz. 5).

Nie bez znaczenia dla wymiaru kary łącznej pozostaje opinia o skazanym znajdująca się
w aktach sprawy (k. 38). Wynika z niej, że skazany był wielokrotnie nagradzany regulaminowo, nie był karany dyscyplinarnie. W stosunku do przełożonych prezentuje regulaminową postawę, jest grzeczny i taktowny, nie notuje się problemów natury wychowawczej, przestrzega regulaminu.

Mając wyżej wymienione okoliczności na uwadze Sąd wymierzył K. G. karę łączną 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Zgodnie z treścią art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono skazanemu okresy kar rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach podlegających łączeniu.

W pozostałym zakresie wyroki jednostkowe podlegające łączeniu pozostawiono
do odrębnego wykonania.

Jednocześnie nie znajdując podstaw do połączenia kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie XV K 898/09 i Sądu Rejonowego
w Augustowie w sprawie III K 53/12 na mocy art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w tym zakresie.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono na mocy § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

O kosztach orzeczono na mocy art. 624 § 1 k.p.k.